مشاعره

[فاطمه قطب تحریری]

تو هم کسی می‌خواهی، نمی‌یابیش
می‌سازی‌اش روی تصویر من
و من نیز با یک کلمه …
اصلا بیا چیز دیگری نسازیم

و تن به زیبایی ابهام بسپاریم

فراموش شویم در آن‌چه هست
روی چمن‌های هم دراز بکشیم
به نیلوفرهامان فرصت پیچش بدهیم

بگذار دست‌هایم در آغوش راز شناور شوند
رویای عشق در همین حوالی مبهم درد است شاید!

[فاطمه قطب تحریری]

دارد به جانم لرز مي افتد رفيق؛ انگار پاييزم
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم

[فاطمه قطب تحریری]

ماندن "مرد" می خواهد.
پشتِ کسی که آمده‌ای و اهلی‌اش کرده‌ای را دم به دقیقه خالی نکردن "مرد" می‌خواهد.
مردانگی به منطقی بودن نیست.
عشق و عاشقی کردن "مرد" می خواهد.
احساس امنیت "مرد" می‌خواهد.
شانه شدن برای دلتنگیهای زنی که دوستت دارد "مرد" می‌خواهد.

مردانگی به موهای سفید کنار شقیقه‌ها نیست.
مردانگی اصلا به مرد بودن نیست!
ماندن "مرد" می‌خواهد.
ساختن "مرد" می‌خواهد.
بودن "مرد" می‌خواهد.

بدبختانه تمام خوشبختی های کوچک و ساده‌ی دنیا "مرد" می‌خواهد،
و از همین رو کار جهان رو به خوشبختی نیست!

[پاطاق]

تا قلم موی خیالت یادگاری میکشم
یک قفس بی پنجره با یک قناری میکشم

بی تو باران می شود این بغض های لعنتی
پشت پلکم انتظارت را بهاری میکشم

[ghazal0131]

شعر من آغاز شد
گوشِ جانش بسپار
تا در اندیشه ی من غرق شوی
و شروع داستان...
کودکی ده ساله بودم روزها از سر گذشت
من ندانستم کین روزها کی شد سرگذشت
[shaad][labkhand]

[ghazal0131]

مو سپید اخر شدی برف
تا سرانجامم چنین دیدی
در دلم باریدی ای افسوس
بر سر گورم نباریدی

[پاطاق]

یکی گوید سراپا عیب دارم
یکی گوید زبان از غیب دارم
نمی دانم که هستم هرچه هستم
قلم چون تیغ می رقصد به دستم


- - - به روز رسانی شده - - -


یکی گوید سراپا عیب دارم
یکی گوید زبان از غیب دارم
نمی دانم که هستم هرچه هستم
قلم چون تیغ می رقصد به دستم

[mohammad hossin79]

ترا که هر چه مراد است در جهان داری چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری