مشاعره

[ØÑтRдŁ§]

يادم آيد كه به من گفتي از اين عشق حذر كن
لحظه اي چند بر اين آب نظر كن
آب آئينه عشق گذران است
تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است
باش فردا كه دلت با دگران است
تا فراموش كني چندي از اين شهر سفر كن
به تو گفتم حذر از عشق ندانم
سفر از كوي تو هرگز نتوانم نتوانم

شاعر : فريدون مشيري

[AvAstiN]

ما در این شهر غریبیم و درین ملک فقیر
به کمند تو گرفتار و به دام تو اسیر

[kamanabroo]

روي نگار در نظرم جلوه مي نمود
وز دور بوسه بر رخ مهتاب مي زدم

[AvAstiN]

می هست و درم هست و بت لاله رخان هست
غم نیست وگر هست نصیب دل اعداست

[kamanabroo]

تا كي غم دنياي دني، اي دل دانا
حيف است زخوبي كه شود عاشق زشتي

[ØÑтRдŁ§]

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

[AvAstiN]

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح
هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

[ØÑтRдŁ§]

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا شود که گوشه چشمی به ما کنند؟

[AvAstiN]

دامان کودکانه ی یک دختر نجیب
بی تو اسیر آتش نامرد می شود

[ØÑтRдŁ§]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

[AvAstiN]

در طوافت کعبه بر گرد تو می گردد حسين


کآمدی ، در بيت حق ، تجديد پيمان می کنی

[ØÑтRдŁ§]

یکی را داده ای صد ناز ونعمت
یکی را نان جو آغشته در خون

[AvAstiN]

نذر کردم لحظه تنگ غروب

نذر يک شب اشک نيلی ريختن

بر سر هر کوچه شهر خيال

شب چراغی از نگاه آويختن

[kamanabroo]

ني قصه آن شمع چگل بتوان گفت
ني حال دل سوخته دل بتوان گفت

غم در دل تنگ من از آنست كه نيست
يك دوست كه با او غم دل بتوان گفت

[MR_Jentelman]

تا باغم عشق تو مرا كار افتاد
بيچاره دلم در غم بسيار افتاد
بسيار فتاده بود اندر غم عشق
اما نه چنين زار كه اينبار افتاد

[MR_Jentelman]

در مدرسه از نشاطمان کم کردند
از وسعت ارتباطمان کم کردند
هر وقت به هم عشق تعارف کردیم
از نمره ی انضباطمان کم کردند

[Mina_Mehr]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس

[Non-Existent]

ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
من نگویم چه کن ار اهل دلی خود تو بگوی

[ØÑтRдŁ§]

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

[AvAstiN]

روزت بستودم ونمی دانستم
شب با تو غنودم و نمی دانستم
ظن بود مرا به من که من جمله منم
من جمله تو بودم و نمی دانستم

[MR_Jentelman]

من که می دانم شبی عمرم به پایان می رسدیادبود عمر خود تقدیم دوستان می کنم

[Mina_Mehr]

میان عاشق و معشوق فرق بسیار است
چو یار ناز نماید شما نیاز کنید

[ØÑтRдŁ§]

در نمازم خم ابروی تو در یاد امد
حالتی رفت که محراب به فریاد امد

[MR_Jentelman]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه کنم که سعی من و دل باطل بود

[Mina_Mehr]

در دایره ی قسمت ما نقطه ی تسلیمیم

لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمايی

[ØÑтRдŁ§]

یکی را داده ای صد ناز ونعمت
یکی را نان جو آغشته در خون

[Mina_Mehr]

نفس نفس اگر از باد بشنوم بویت

زمان زمان کنم از غم چو گل گریبان چاک

[ØÑтRдŁ§]

کجایید ای شهیدان خدایی
بلا جویان دشت کربلایی ;)

[Mina_Mehr]

یا رب سببی ساز که یارم بسلامت

باز آید و برهاندم از بند ملامت

[ØÑтRдŁ§]

تا چند زنم به روی دریاها کشت
بیزار شدم زبت پرستان کنشت

[Mina_Mehr]

ترا چنانکه تویی هر نظر کجا بیند

بقدر بینش خود هر کسی کند ادراک

[ØÑтRдŁ§]

کربلا کعبه دلهاست خدا میداند
دیدنش آرزوی ماست خدا میداند

[Mina_Mehr]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دعای نیمه شبی دفع صد بلا بکند

[MR_Jentelman]

در کارگه کوزه‌گري رفتم دوش ديدم دو هزار کوزه گويا و خموش
ناگاه يکي کوزه برآورد خروش کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه فروش

[MR_Jentelman]

شايد نتوان حس مرا با تو نوشت ………. چو بي تو جهنمم ولي با تو بهشت
داني كه چرا من به تو وابسته شدم ………. آن روز خدا خاك مرا با تو سرشت

[ØÑтRдŁ§]

تا تو نگاه میکنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

[MR_Jentelman]

تا ندانندم بد انديشان طريق عاشقي
در لباس ناشناسان راه ديگر مي زنم

[Mina_Mehr]

من حاصل عمر خود ندارم جز غم

در عشق زنیک و بد ندارم جز غم

[MR_Jentelman]

ماه رخسارش كه چون آيينه بودي درصفا/بي صفاگرديدبامن بي صفامي بينمش

آنكه هردم درره اومي فكنم خويش را/راه ميگردانم اكنون هركجامي بينمش

[ØÑтRдŁ§]

شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل النهار آید

[Mina_Mehr]

در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی بمن آر

[ØÑтRдŁ§]

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خواست
واندر طلب طعمه پر و بال بیاراست

[فصل جدید]

تا چه کند با رخ تو دود دل من
آینه دانی که تاب آه ندارد

[MR_Jentelman]

دست من خورد به ابي كه نصيب تو نشد
چشم من ديد در ان اب روان تصويرم
مادرم داد به من درس وفاداري را
عشق شيرين تو اميخته شد با شيرم
يا ابوالفضل (ع)

[ØÑтRдŁ§]

میسر نگردد به کس این سعادت
به کعبه ولادت به مسجد شهادت
(یا علی مدد)

[Mina_Mehr]

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس


چرا بایدت دیگری محتسب؟

[MR_Jentelman]

بگو ک گل نفرستد کسی به خانه من که عطر یاد تو پر کرده آشیانه من
تو چلچراغ سعادت فروز بخت منی بجای ماه تو پرتو فشان به خانه من

[Mina_Mehr]

نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل

بنال بلبل عاشق که جای فریاد است

[MR_Jentelman]

تو که آهسته می خوانی قنوت گریه هایت را
میان ربنای سبز دستانت دعایم کن;;)

[ØÑтRдŁ§]

نسترن جام عقیقی به سمن خواهد داد
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد

[Mina_Mehr]

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید

یا جان رسد بجانان یا جان ز تن بر آید;)

[MR_Jentelman]

در بزم باده‌نوشـــــــان ای غافـل از دل من

بستی دو چشم و گفتم، ميخانه بسته بهتر

[ØÑтRдŁ§]

روی اگر تابی ز آه گرم و سرد ما رواست
زحمت سرما ندارد ؛ طاقت گرما ، لطیف

[MR_Jentelman]

فراق را به فراق تو مبتلا سازم
چنانکه خون چکد ازدیدگان فراق

[AvAstiN]

قدحي دركش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببيني كه نگارت به چه ايين امد

[MR_Jentelman]

دستي كه در فراق تو ميكوفتم به سر
باور نداشتم كه به گردن درآرمت

[ØÑтRдŁ§]

در نهان خانه ی جانم گل یاد تو درخشید
عطر صد خاطره پیچید باغ صد خاطره خندید

[AvAstiN]

در مذهب طريقت خامي نشان كفر است .
اري نشان دولت چالاكي است وچيستي.

[MR_Jentelman]

يكي را كه سعي قدم پيشتر
به درگـاه حق منزلت بـيشتـر

[امير آشنا]

رسم عاشق نيست با يك دل دو دلبر داشتن ...

يا ز جانان يا ز جان بايد كه دل برداشتن ...

[MR_Jentelman]

نماز در خم آن ابروان محرابي
كسي كند كه به خون جگر طهارت كرد

[ØÑтRдŁ§]

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

[MR_Jentelman]

دلي دارم كه از تنگي در او جز غم نميگنجد
غمي دارم ز دلتنگي كه در عالم نميگنجد

[Mina_Mehr]

دل من در هوس روی تو ای مونس جان

خاک راهیست که در دست نسیم افتاده است;)

[MR_Jentelman]

تاچند اسير رنگ و بو خواهي شد
چند از ژي زشت و نكو خواهي شد
گر چشمه زمزمي دگر آب حيات
آخر به دل خاك فرو خواهي شد

[MR_Jentelman]

در ره دوست اگر جان بدهي مقدار است
چون عنايت بكند يك نظرش بسيار است

[امير آشنا]

تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم

مثل تو کیست در جهان تا ز تو مهر بگسلم ...

[MR_Jentelman]

مائيم و موج سودا شب تا بروز تنها
خواهي بيا ببخشاي خواهي برو جفا كن

[AvAstiN]

نوری بتاب ، بر قلب من ای روشنک
کیمیاگر با کیمیای مهر خود ، مس وجودم زرد کن
با بذر مهر، ای باغبان ، دشت سینه ام سبز کن…

[MR_Jentelman]

نمي دانم كجايي يا كه اي آنقدر مي دانم
كه مي آيي كه بگشايي گره از بندهاي ما

[AvAstiN]

افسوس که این مزرعه را آب گرفته
دهقان مصیبت زده را خواب گرفته
خون دل ما رنگ می ناب گرفته
وز سوزش تب پیکرمان تاب گرفته
رخسار هنر گونه مهتاب گرفته

[ØÑтRдŁ§]

هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن هان
ایوان مدائن را ایینه عبرت دان

[MR_Jentelman]

ناصح به طعن گفت رو ترك عشق كن
محتاج جنگ نيست برادر، نمي كنم

[ØÑтRдŁ§]

من به خال لبت ایدوست گرفتار شدم
چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم

[MR_Jentelman]

مي خور كه عاشقي نه به كسب است و اختيار
ايــن موهبــت رسيــــــد ز ميــراث فطـــــــرتم

[ØÑтRдŁ§]

مرد باید که هر کجا باشد
عزت خویش را نگه دارد
خودپسندی و ابلهی نکند
هرچه کبر و منی ست بگذارد
همه کس را ز خویش به داند
هیچ کس را حقیر نشمارد

[MR_Jentelman]

درد ما را نيست در مان الغياث
هجر ما را نيست پايان الغياث

[ØÑтRдŁ§]

ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

[AvAstiN]

يار و نگار او منم ، غنچه و خار او منم

لاله عذار او منم ، چاره ي کار او منم

بر سر دار او منم ، من نه منم ، نه من منم

باغ شدم ز ورد او ، داغ شدم ز گرد او

لاف زدم ز جام او ، گام زدم ز گام او

عشق چه گفت نام او ، من نه منم ، نه من منم

[MR_Jentelman]

(http://golesorkh.parsiyar.com/)مي سوزم از فراغت روي از جفا بگردان
هجران بلاي ما شد يارب بلا بگردان...

[ØÑтRдŁ§]

نفس بر آمد و کام از تو بر نمی اید
فغان که بخت من از خواب در نمی اید

[MR_Jentelman]

دمي با غم به سر بردن جهان يكسر نمي ارزد
به مي بفروش دلق ما كزين بهتر نمي ارزد

[ØÑтRдŁ§]

دمــــی که روح در آدم دمیــــدنـد
ز جا بر خاست آدم، یا علی گفت

[امید عباسی]

چقدر سخته ... شعری که با ه شروع بشه خیلی کمه ....

هر چه ديده بيند دل كند ياد
بسازم خنجري نيشش ز فولاد

[ØÑтRдŁ§]

دل بیمار شد از دست رفیقان مددی
تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم

[امید عباسی]

دمــــی که روح در آدم دمیــــدنـد
ز جا بر خاست آدم، یا علی گفت

تا شدم حلقه گوش در ميخانه ي عشق
هر دم آيد غمي از نو به مباركبادم

[MR_Jentelman]

مهندس فلكي راه دير شش جهتي
چنان ببست كه ره نيست زير دام مغاك

[ØÑтRдŁ§]

كار ما نيست شناسايي راز گل سرخ

كار ما شايد اين است كه در افسون گل سرخ

شناور باشيم

[MR_Jentelman]

من از روييدن خار سر ديوار دانستم
كه ناكس كس نمي گردد از اين بالا نشيني ها

[ØÑтRдŁ§]

ای گدایان خرابات خدا یارشماست
چشم انعام مدارید ز انعامی چند

[MR_Jentelman]

داني كه چرا كعبه حق گشته سيه پوش
زيرا كه خداوند عزادار حسين است

[امير آشنا]

تا ریشه در آبست امید ثمری هست

گر نخل وفا بر ندهد چشم تری هست ...

[ØÑтRдŁ§]

تنهاییم را با تو قسمت می کنم سهم کمی نیست
گسترده تر از عالم تنهایی من عالمی نیست

[امير آشنا]

تو غزالم نشدی رام که شعر خوشت آرم

غزلم قصه دردست که پرورده دردم ...

[MR_Jentelman]

مجنون و پريشان تو ام،‏دستم گير
سرگشته و حيران توام،‏دستم گير
هر بي سر و پا چو دستگيري دارد
من بي سر و سامان توام،‏دستم گير

[امير آشنا]

رنگ رخسار خبر می دهد از سر ضمیر

گر بگویم که مرا بی تو پريشانی نیست ...

[MR_Jentelman]

تا كي به تمناي وصال تو يگانه
اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

[AvAstiN]

هر كه را خوابگه آخر مشتي خاك است
گو چه حاجت كه به افلاك كشي ايوان را

[MR_Jentelman]

از اشك من سوال : چرا زود مي روي ؟
از سوي تو نمي رسد آخر چرا جواب ؟

[امير آشنا]

بیگانه اگر وفا کند خویش من است
ور خویش جفا کند بداندیش من است ...

[MR_Jentelman]

تا عاشقان به بوي نسيمش دهند جان
بگشود نافه اي و در آرزو ببست

[*مینا*]

ترا دانش و دين رهاند درست
در رستگاري ببايدت جست
فردوسی

[MR_Jentelman]

تو چه ارمغاني اري كه به دوستان فرستي
چه ازين به ارمغاني كه تو خويشتن بيائي

[*مینا*]

{big green}
یه توپ دارم قل قلیه سرخ و سفید و آبیه
میزنی زمین هوا میره نمی دونی تا کجا میره

[MR_Jentelman]

هر که را محرم شدی دست از خیانت بردار

چه با محرم که با یک نقطعه مجرم می شود

[*مینا*]

دلت گر به راه خطا مايلست
ترا دشمن اندر جهان خود دلست
فردوسی

[MR_Jentelman]

(http://poshtekhatti.parsiyar.com/)تا قيامت به پا شود انگار
چيدن سيب عشق قسمت نيست

[*مینا*]

تويي کرده‌ي کردگار جهان
ببيني همي آشکار و نهان

[MR_Jentelman]

نخواهيم و نگوييم به جز تو
يكي بين و يكي خواه و يكي گو
از آن رو كه بديديم ترا رخ
نگيريم به غير از تو به كس خو

[*مینا*]

وصل تو اجل را ز سرم دور همی داشت
از دولت هجر تو کنون دور نمانده ست

[MR_Jentelman]

ترسيدن هر كه هست، از چشم بد است
بيچاره من، از چشم نكو مي‌ترسم

[AvAstiN]

مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست ... دل سرگشته ما غیر تو را ذاکر نیست

[MR_Jentelman]

تقويم چار فصل دلم را ورق زدم
آن برگهاي سبز سر آغاز سال كو؟

[AvAstiN]

وفادار تو بودم تا نفس بود
دریغا همنشینت خار و خس بود
دلم را بازگردان, بازگردان
همین جان سوختن بس بود,بس بود!

[MR_Jentelman]

دور بودم ز تو و حسرت ديدار به دل ..
تو نبودي و شدم نزد دل خويش خجل ..

[AvAstiN]

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است ... وز پی دیدن او دادن جان کار من است

[MR_Jentelman]

تا گنج غمت در دل ويرانه مقيم است
همواره مرا کوي خرابات مقام است

[*مینا*]

ترسم که صرفه نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما

[MR_Jentelman]

اي كه از كوچه معشوقه ما مي گذري
برحذر باش كه سر مي شكند

[*مینا*]

دل عالمی بسوزی چو بر فروزی
تو ازین چه سود داری که نمی کنی مدارا

[MR_Jentelman]

اگر روزی ندانسته به احساس تو خندیدم
اگر از روی خود خواهی نگاهم را به بند دیدم
برای دیگران سبز و برای تو خزان بودم
گناهم را ببخش

[*مینا*]

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران سالحها

[MR_Jentelman]

آخر اين ناله جانسوز اثر ها دارد
شب تاريك فروزنده سحر ها دارد
غافل از حال جگر سوخته عشق مباد
كه در اتشكده سينه شررها دارد.

[*مینا*]

در بزم دور یک دو قدح در کش و برو
یعنی طمع مدار وصال دوام را

[MR_Jentelman]

اين دل شبگرد بي سامان من تقديم تو

يك بغل شعر پراز باران من تقديم تو

[*مینا*]

ور چنین زیر خم زلف نهد دانه خال
ای بسا مرغ خرد را که که بدام اندازد

[MR_Jentelman]

ديده ام دفتر پيمان تو را فرد به فرد
هر كجا حرف وفا آمده منها زده اي

[*مینا*]

یار دارد سر صید دل حافظ یاران
شاهبازی بشکار مگسی می آید

[MR_Jentelman]

دريغ و درد كه تا اين زمان ندانستم
كه كيمياي سعادت رفيق بود رفيق!

[*مینا*]

قلب اندوده حافظ بر او خرج نشد
کاین معامل بهمه عیب نهان بینا بود

[MR_Jentelman]

دلبرا !بار دگر بر سر ناز آمده اي
از دل ما چه به جا مانده كه باز آمده اي

[*مینا*]

يار با او غار با او در سرود
مهر بر چشمست و بر گوشت چه سود

[MR_Jentelman]

دور بودم ز تو و حسرت ديدار به دل ..

تو نبودي و شدم نزد دل خويش خجل

[*مینا*]

لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغ دل بود بامید دوا باز آمد

[MR_Jentelman]

دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

[*مینا*]

در ميان شاه و او پيغامها
شاه را پنهان بدو آرامها

[MR_Jentelman]

از سياهي چرا هراسيدن
شب پر از قطره هاي الماس است
آنچه از شب به جاي مي‏ماند
عطر خواب آور گل ياس است

[*مینا*]

تا بگیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر دلی از حلقه ای در ذکر یارب یاربست

[MR_Jentelman]

تو همچنان دل شهری به غمزه​ای ببري
که بندگان بنی سعد خوان یغما را
در این روش که تویی بر هزار چون سعدی
جفا و جور توانی ولی مکن یارا

[*مینا*]

اول اي جان دفع شر موش کن
وانگهان در جمع گندم جوش کن

[MR_Jentelman]

نيكي و بدي كه در نهاد بشر است
شادي و غمي كه در قضا و قدر است
با چرخ مكن حواله كاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بيچاره تر است.

[*مینا*]

تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند
قول و غزل به ساز و نوا می فرستمت

[MR_Jentelman]

تو مرا در خير زان مي‏خواندي
تا مرا از خير بهتر راندي

[*مینا*]

یارب این قافله را لطف ازل بدرقه باد
که ازو خصم بدام آمد و معشوق بکار

[MR_Jentelman]

رفتنت آغاز ویرانی ست حرفش را نزن!

ابتدای یک پریشانی است حرفش را نزن

[*مینا*]

نخفته ام ز خیالی که میپزد دل من
خمار صد شبه دارم شرابخانه کجاست

[MR_Jentelman]

تا شدم حلقه به گوش در ميخانه ي عشق
هر دم آيد غمي از نو به مبارك بادم

[*مینا*]

من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می
زاهدام معذور داریدم که اینم مذهبست

[MR_Jentelman]

تو کز سرای طبیعت نمی‌روی بیرون
کجا به کوی طریقت گذر توانی کرد

[*مینا*]

دانم که بگذرد ز سر جرم من که او
گر چه پری و شست ولیکن فرشته خوست

[MR_Jentelman]

تويي آن گوهر تابنده كه در عالم قدس
ذكر روي تو بود حاصل تسبيح ملك

[*مینا*]

کنون که بر کف گل جام باده صافست
بصد هزار زبان بلبلش در اوصافست

[MR_Jentelman]

تو آني كزان يك مگس رنجه اي
كه امروز سالار و سرپنجه اي

[*مینا*]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[MR_Jentelman]

ديشب گره ي زلفش، با باد صبا گفتم
گفتا غلطي، بگذر! زين فكرت سودائي

[Mina_Mehr]

یک قطره که با موج کسی پا نشدم

گم بودم و هیچ وقت پیدا نشدم

جاماندم اگر چه عمری از هم سفران

توی چمدان هیچ کس جا نشدم

[MR_Jentelman]

ما رخت خود به گوشه‌ی عزلت کشیده‌ایم
دست از پیاله، پای ز صحبت کشیده‌ایم
مشکل به تازیانه‌ی محشر روان شود
پایی که ما به دامن عزلت کشیده‌ایم

[*مینا*]

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد میدارد که بربندید محمل ها

[MR_Jentelman]

از سياهي چرا هراسيدن
شب پر از قطره هاي الماس است
آنچه از شب به جاي مي‏ماند
عطر خواب آور گل ياس است

[*مینا*]

تو را من چشم در راهم شبا هنگام
که می گيرند در شاخ «تلاجن*» سايه ها رنگ سياهی

[MR_Jentelman]

ياد پيمان نيستي پيمانه را اورده اي
شد فراموشت مگر ما بر سر پيمانه ايم
ما خدا جويان كه در ملك شما بيگانه ايم
گر شما فرزانگي داريد ما ديوانه ايم

[*مینا*]

ما را بر آستان تو بس حق خدمتست
ای خواجه باز بین بترحم غلام را

[MR_Jentelman]

از سياهي چرا هراسيدن
شب پر از قطره هاي الماس است
آنچه از شب به جاي مي‏ماند
عطر خواب آور گل ياس است

[*مینا*]

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

[MR_Jentelman]

يا سر و سجده مرا قدري بود
يا به اشكم دولتي خندان شود

[*مینا*]

در عیش نقد کوش که چون آبخور نماند
آدم بهشت روضه دارالسلام را

[MR_Jentelman]

امشب به جنون کشيده ميلم برگرد!
اي جاري ندبه در کميلم برگرد

[*مینا*]

دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستند غرق نعمت حاجی قوام ما

[MR_Jentelman]

اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح

[*مینا*]

حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ
متی ما تلق من دع الدنیا واهملها

[AvAstiN]

آن قصر که جمشيد در او جام گرفت
آهو بچه کرد و شير آرام گرفت
بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر
ديدی که چگونه گور بهرام گرفت

[MR_Jentelman]

تو همچنان دل شهری به غمزه​ای ببري
که بندگان بنی سعد خوان یغما را
در این روش که تویی بر هزار چون سعدی
جفا و جور توانی ولی مکن یارا

[AvAstiN]

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست ...........منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

[MR_Jentelman]

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که در برابر چشمی و غایب از نظری
هزار جان مقدس بسوخت زین غیرت
که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری

[AvAstiN]

يا رب آن آهوي مشكين به خُتن بازرسان
وان سهي سرو خرامان به چمن بازرسان

[*مینا*]

ناز ها زان نرگس مستانه اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش

[MR_Jentelman]

شادي هر روز از نوعي دگر
فكرت هر روز را ديگر اثر

[*مینا*]

رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار
کار ملک است آنکه تدبیر و تامل بایدش

[AvAstiN]

شو روز به فکر آب و دانه
هنگام شب ارمیدن آموز

[*مینا*]

ز رقبت دیو سیرت بخدای خود پناهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را

[نابغه]

من همان به که از او نیک نگه دارم دل

که بد و نیک ندید است و ندارد نگهش

از پی آن گل نورسته دل ما یا رب

خود کجا شد که ندیدم در این چند گهش

{applause}

[AvAstiN]

ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه بر آفتاب انداختی
تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت
حالیا نیرنگ نقشی خوش بر آب انداختی

[*مینا*]

يکي را داد بخشش تا رساند
يکي را کرد ممسک تا ستاند

[AvAstiN]

در این سرای بی کسی کسی به در نمیزند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند

[MR_Jentelman]

دل به زبان نميرسد ،لب به فغان نميرسد
كس به نشان نميرسد،تير خطاست زندگي

[*مینا*]

یک مشـت بغض یخ زده تفسیر می کند



انـــــدوه و درد غربــت بــی همــزبانیم

[MR_Jentelman]

ما نتوانیم و عشق پنجه درانداختن
قوت او می‌کند بر سر ما تاختن
یا بگدازم چو شمع یا بکشندم به صبح
چاره همین بیش نیست سوختن و ساختن

[*مینا*]

نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو
حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست

[MR_Jentelman]

تاج گل نرگس مستان ما
خاطره خوب گلستان ما
عمر دلم بي تو به پايان رسيد
شاد كن اي صاحب جانان ما

[*مینا*]

ای صبا گر بجوانان چمن باز رسی
خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را

[MR_Jentelman]

احوال اگر يکي، دو مي بيني تو
بر عکس تو من دو را يکي مي بينم

[*مینا*]

مژه سیاهت ار کرد بخون ما اشارت
ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا

[AvAstiN]

اي بينوا ، كه فقر تو ، تنها گناه توست !
در گوشه اي بمير! كه اين راه ، راه توست

اين گونه گداخته ، جز داغ ننگ نيست
وين رخت پاره ، دشمن حال تباه توست

در كوچه هاي يخ زده ، بيمار و دربدر
جان مي دهي و مرگ تو تنها پناه توست

[MR_Jentelman]

تنهاترین من، تنها نذار منو
تنها سفر نکن ، سفر نکن
این دل شکسته از یاد رفته رو
دیونه تر نکن

[*مینا*]

ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند
فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست

[AvAstiN]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

[MR_Jentelman]

دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت
ولی اجل به ره عمر رهزن امل است

[*مینا*]

تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافیست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

[MR_Jentelman]

شكر ايزد كه به اقبال كُله گوشه ي گل
نخوت باد دي و شوكت خار آخِــر شد

[*مینا*]

دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستند غرق نعمت حاجی قوام ما

[MR_Jentelman]

اي در ميان جانم و جان از تو بي خبر
از تو جهان پرست و جهان از تو بيخبر

[AvAstiN]

روی ویرانه های امیدم
دست افسونگری شمعی افروخت

[*مینا*]

تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند
قول و غزل به ساز و نوا می فرستمت

[AvAstiN]

تو خيال خود كردی و اين خانه های تو به تو
ور نه من درويشم و بر دوش دارم خانه را

[*مینا*]

ای خوشا دولت آن مست که در پای حریف
سرو دستار نداند که کدام اندازد

[MR_Jentelman]

دل اگر خدا شناسي همه در رخ علي بين
به علي شناختم من به خدا قسم خدا را

[*مینا*]

آن پریشانی شب های دراز و غم دل
همه در سایه ی گیسوی نگار آخر شد

[MR_Jentelman]

دست افشان پايكوبان مي روم
بر در سلطان خوبان مي روم

[*مینا*]

مردمی کرد و کرم لطف خدا داد بمن
کان بت ماه رخ از راه وفا باز آمد

[MR_Jentelman]

درين دريا فكن خود را مگر دري بدست آري
كزين درياي بي پايان گهر بسيار برخيزد

[نابغه]

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع

گرچه دربانی میخانه فراوان کردم

[MR_Jentelman]

مرا كيفيت چشم تو كافيست
رياضت كش به بادامي بسازد...

[*مینا*]

دل که آئینه ی شاهیست غباری دارد
از خدا می طلبم صحبت روشن رائی

[امير آشنا]

یکدم غریق بحر خدا شو گمان مبر

کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی ...

[*مینا*]

یار مفروش بدنیا که بسی سود نکرد
آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود

[AvAstiN]

در جنون چيدناز خود دور شد
دست او لرزيد ترسيد از درخت
شور چيدن ترس را از ريشه كند
دست آمد ميوه را چيد از درخت

[*مینا*]

توانگرا دل درویش خود بدست آور
که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند

[امير آشنا]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیمست

همواره مرا کوی خرابات مقامست ...

[AvAstiN]

تيك تيك.چه به شيشه شب پره ميكوبد
آشوب زده است باد و مي اشوبد
دستي ز گريبان سياه دريا
بيرون شده تا هر بد و نيكي روبد

[*مینا*]

در خلوص منت ار هست شکی تجربه کن
کس عیار زر خالص نشناسد چو محک

[AvAstiN]

كس نديديم كه ستايد ستم و تفرقه را
نام انسان دگر و چهره انسان دگر است

[*مینا*]

تلقین و درس اهل نظر یک اشارتست
گفتم کنایتی و مکرر نمیکنم

[امير آشنا]

می بخور منبر بسوزان آتش اندر خرقه زن

ساکن میخانه باش و مردم آزاری نکن ...

[AvAstiN]

ايوان تهی است وباغ از ياد مسافر سرشار.
در دره ی آفتاب سربرگرفته ای:
كنار بالش تو بيد سايه فكن از پا درآمده است.
دوری تو از آن سوی شقايق دوری.
در خيرگی بوته ها كو سايه ی لبخندی كه گذر كند؟

[امير آشنا]

درویش هر کجا که شب آید سرای اوست

آن را که جای نیست همه شهر جای اوست ...

[AvAstiN]

تازه فهمیدم چه شکوهی دارد
ایستادن بر روی دو پا
ان لحظه که . . .
به زمین خوردم !!!

[MR_Jentelman]

من پر از هيچم پر از شرکم پر از کفرم ولي
نقطه هاي روشن ايمان من چشمان توست

[kamanabroo]

تاج شاهي طلبي، گوهر ذاتي بنماي
ور خود از تخمه جمشيد و فريدون باشي

[*مینا*]

مرغ روحم که همی زد ز سر سدره صفیر
عاقبت دانه خال تو فکندش در دام

[MR_Jentelman]

ما را به مهرباني صياد الفتي است
ورنه به نيم ناله قفس ميتوان شكست

[ØÑтRдŁ§]

تا اشارات نظر نامه رسان من و توست
نشود فاش کسی انچه میان من و توست

[*مینا*]

توئی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس
ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

[ØÑтRдŁ§]

کیسه مکن پر زر و سیم ای پسر
کیسه برانند درین رهگذر

[MR_Jentelman]

روی کار دیگران و پشت کار من یکی ست
روز و شب در دیده‌ی شب‌زنده‌دار من یکی ست
سنگ راه من نگردد سختی راه طلب
کوه و صحرا پیش سیل بیقرار من یکی ست
گر چه در ظاهر عنان اختیارم داده‌اند
حیرتی دارم که جبر و اختیار من یکی ست

[*مینا*]

تا نگردی آشنا زین پرده رمزینشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

[ØÑтRдŁ§]

شاهدان گر دلبري زين سان كنند
زاهدان را رخنه در ايمان كنند

[*مینا*]

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش

[ØÑтRдŁ§]

شکفته ام به تماشای چشم شهلایی
که جز به چشم دلش نشکفد تماشایی

[MR_Jentelman]

يك چند پشيمان شدم از رندي و مستي
عمريست پشيمان ز پشيماني خويشم

[*مینا*]

من ترک عشق شاهد و ساغر نمیکنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمیکنم

[ØÑтRдŁ§]

من خراباتیم و باده پرست
در خرابات مغان عاشق و مست

[MR_Jentelman]

تو كيستي
اگر تو نيز مانند من كسي نيستي
ما يك زوج مي شويم
مبادا اين راز را با كسي در ميان نهي
ما را تبعيد خواهند كرد.

[ØÑтRдŁ§]

دوش رفتـــم به در میـــکده خواب آلوده / خرقه تر دامن و سـجاده شراب آلوده
آمد افسوس کنان مغبچه ی باده فروش / گفت بیدار شو ای رهرو خواب آلوده

[*مینا*]

هرگز نمی شود ز سر خود خبر مرا
تا در میان میکده سر بر نمیکنم

[MR_Jentelman]

مشو ز وحدت و کثرت دوبین، که یک نور است
که آفتاب شود روز و شب، ستاره شود

[*مینا*]

در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید
زانکه آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش

[ØÑтRдŁ§]

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم

[*مینا*]

مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام

[ØÑтRдŁ§]

من از بيگانگان هرگز ننالم
كه هر چه كرد با من آشنا كرد

[MR_Jentelman]

دريغ و درد كه تا اين زمان ندانستم
كه كيمياي سعادت رفيق بود رفيق!