مشاعره

[parichehr]

زین سخن همچون خیالی شد خیال
حال بر وی گشت حال زین محال
هیچ صورت، هیچ معنی، هیچ کار
نیست جز در پرده بر من آشکار

[نارون1]

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از کجا آمده ام ، آمدنم بهر چه بود
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

[تووت فرنگی]

من، دگر آن نيستم، به خويش مخوانم

من گل خشكيده ام، به هيچ نيرزم

عشق فريبم دهد كه مهر ببندم

مرگ نهيبم زند كه عشق نورزم
[golrooz][golrooz][golrooz]

[Artmis.]

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

[تووت فرنگی]

نگاه بي قرارم خيره مي ماند
يكي هم، زينهمه نازآفرينان
اميدم را به چشمانم نمي خواند
....

[golrooz]

[Artmis.]

دیدم بخواب خوش که به دستم پیاله بود
تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود [shademan][nishkhand]

[تووت فرنگی]

دل از بي همزباني ها فـــــسرده
تن از نامهرباني ها فسرده
ز حسرت پاي در دامن كشيده
به خلوت، سر به زير بال بردهــــ
....
[alaghemand]

[نارون1]

همی گویم و گفته ام بارها
بود کیش من مهر دلدارها

[تووت فرنگی]

اين همه در پيچ تاب آب مگرد !

چنين درين خس و خاشاك هرزه پوي، مپوي !

مرا در آينه آسمان تماشا كن !
دري به روي خود از سوي آسمان واكن
....
[shademan]

[نارون1]

نسیم زلف جانان کو؟که چون برگ خزان دیده
به پـای سـرو خود دارم هوای جانفشانی را
به چشم آسمانی گردشـی داری بلای جان
خـدایــا بـر مگردان ایـن بلای آسـمانـی را

[تووت فرنگی]

اي زمان، اي آسمان، اي كوه، اي دريا !

خواب يا بيدار،

جاوداني باد اين رؤياي رنگينم
....
[khejalat]

[نارون1]

مهمان عزیزی که پی دیدن رویش
همسایه همه سرکشد از بام و در اینجاست
ساز خوش و آواز خوش و باده‌ی دلکش
آی بیخبر آخر چه نشستی، خبر اینجاست

[تووت فرنگی]

تن، همه شوق و اميد، جان همهــــ آوا شدم

بس به فراز و نشيب، رفتم و باز آمدم،

زآنهمه رفتن چه سود؟ خشــــــت به دريا زدم !

شوق در آمد ز پاي، پاي درآمد به سَنگ
...
[khejalat]

[نارون1]

گرد شمع رخت ای شوخ، من سوخته جان
پر چو پروانه کنم باز به پرواز امشب
گلبن نازی و در پای تو با دست نیاز
می‌کنم دامن مقصود پر از ناز امشب

[تووت فرنگی]

با رفيقي در آن تيره جنگل

راه گم كرده بوديم و، در دل

حسرت آتش سرخ منقل

آتشي بود جانسوز بر دل
....
[golrooz]

[نارون1]

لعل شاهد نشیندیم بدین شیرینی
زلف معشوقه ندیدیم بدین زیبائی
کاش یک روز سر زلف تو در دست افتد
تا ستانم من از او داد شب تنهائی

[تووت فرنگی]

يكي برق سوزنده بايد،

كزين تنگنا ره گشايد؛
كران تا كران خار و خس مي زند موج
....
[golrooz]

[نارون1]

جهان و کار جهان جمله هیچ‌درهیچ است
هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق
دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق

[تووت فرنگی]

غنچه ها مي رسد باز،

باغ هاي گل سرخ،

باغ هاي گل سرخ،

يك گل سرخ درشت از دل دريا برخاست !
چون گل افشاني لبخند تو،

در لحظه شيرين شكفتن !

خورشيد !

چه فروغي به جهان مي بخشيد !

چه شكوهي ... !
همه عالم به تماشا برخاست
....
[golrooz]

[نارون1]

تو كيستي،كه اينگونه،بي تو بي تابم؟
شب از هجوم خيالت نمي برد خوابم

[تووت فرنگی]

مرا به دَشتِ شقايق مخوان كه لبريز است
فضاي دهر ز خونابه ي رستم، لبريز
ببين در آينــــه ي روزگار نقش بلا
كه شد ز خون سياووش، جام جم لبريز
چگونه درد شكيبايي اش نيازارد
دلي كه هستــ بهــــــِ هر جا ز درد و غم لبريز
......
.
[esteghbal]

[نارون1]

زنهار به کس مگو تو اين راز نهفت

هر لاله که پژمرد نخواهد بشکفت

[تووت فرنگی]

تشنه ي اين چشمه ام، چه سود، خدا را

شبنم جان مرا نه تاب نگاهت
[golrooz]

[نارون1]

تا خاک مرا به قالب آمیخته اند

بس فتنه که از خاک بر انگيخته اند

من بهتر از اين نمی توانم بودن

کز بوته مرا چنين برون ريخته اند

[تووت فرنگی]

"دو تنها و دو سرگردان، دو بي كس"
ز خود بيگانه، از هستي رميده
از اين بي درد مردم، رو نهفته
شرنگ نااميدي ها چشيده
...
[golrooz]

[نارون1]

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

[تووت فرنگی]

يادم آمد كه شبي با هم از آن كوچه گذشتيم

پرگشوديم و در آن خلوت دلخواسته گشتيم

ساعتي بر لب آن جوي نشستيم

تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت

من همه محو تماشاي نگاهت

[entezar]

[نارون1]

تدبیر کند بنده و تقدیر نداند (http://mowlavi.recent.ir/default.aspx?item=13561)
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید (http://mowlavi.recent.ir/default.aspx?item=13562)

[تووت فرنگی]

در نهانخانه ي جانم گل ياد تو درخشيد

باغ صد خاطره خنديد

عطر صد خاطره پيچيد

[esteghbal]

[Artmis.]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و می خواران، از نرگس مستش مست

[تووت فرنگی]

تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است

باش فردا ،‌ كه دلت با دگران است!

تا فراموش كني، چندي از اين شهر سفر كن!!!!!
[naomidi]

[نارون1]

نغمه، پيامي ز عشق بود و ز پيكار
مشعل شب هاي رهروان فداكار
شعله بر افروختن به قله كهسار
بوسه به ياران، اميد و وعده به ديدار

[تووت فرنگی]

رفت در ظلمت غم، آن شب و شب هاي دگر هم

نه گرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم

نه كني ديگر از آن كوچه گذر هم!

بي تو اما به چه حالي من از آن كوچه گذشتم!
[khoobboodan]

[GUNNER_2020]

مرید طاعت بیگانگان مشو محمد[nishkhand]
ولی معاشر رندان پارسا می باش

[Artmis.]

شراب تلخ می خواهم که مرد افکن بود زورش
که با یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

(خدایا به من نگیریا من هنوز جوونم هزار تا آرزو دارم [negaran][nishkhand]!)

[GUNNER_2020]

شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد
صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند

[تووت فرنگی]

دِ مرید طاعت بیگانگان مشو نیلوفر[nishkhand]

ولی معاشر رندان پارسا می باشد[bamazegi]

[W!nDrUnn3I2]

در جوانی غصه خوردم هیچ کس یادم نکرد / در قفس ماندم ولی صیاد آزادم نکرد / آتش عشقت چنان از زندگی سیرم بکرد / آرزوی مرگ کردم مرگ هم یادم نکرد.
[taajob][nishkhand]

[Artmis.]

دستم بگرفت و پا به پا برد
چون کوچولو بودم نمیدونم کجا برد [bamazegi]

[parichehr]

دور شو از ما چه می خواهی رهی؟
ورنه هم چون ما در افتی در چهی!
ز آدمی این راه مشکل کم طلب
گر رهی می بایدت ز آدم طلب

[تووت فرنگی]

بردار و ببر دريا، اين پيكر بي جان را
بر سينه گــــــــــــــردابي بسپار و بيا دريا .

[dooa]

[GUNNER_2020]

از خطا گفتم شبی زلف تو را مشک ختن
میزند هر لحظه تیغی مو بر اندامم هنوز

[Artmis.]

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بر افروزی

[GUNNER_2020]

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایی عار داشت

[سا را]

ته که ناخوانده‌ای علم سماوات ...ته که نابرده‌ای ره در خرابات

ته که سود و زیان خود ندانی...بیاران کی رسی هیهات هیهات
"باباطاهر"

[W!nDrUnn3I2]

تمام بند بند استخوانم گریه می خواهد
بیا ای ابر باران زا، میان شعرهای من
که بغض آشنای ابر گریه می خواهد
بهاری کن مرا جانا، که من پابند پاییزیم
و آهنگ غزلهای جوانم گریه می خواهد
چنان دق کرده احساسم میان شعر تنهایی
که حتی گریه های بی امانم، گریه می خواهد

[Artmis.]

دوستان عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری می جویم

[parichehr]

مرده ی عشقم مرا جانی فرست
تشنه خواهم مرد طوفانی فرست

[نارون1]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

[parichehr]

هر که را با عشق دمسازی فتاد

کمترین چیزیش جانبازی فتاد

[نارون1]

دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند
پنهان خورید باده که تعزیر می‌کنند
ناموس عشق و رونق عشاق می‌برند
عیب جوان و سرزنش پیر می‌کنند

[parichehr]

دید آنجا پس، جوان دیوانه ای

آشنا با حق نه چون بیگانه ای

گفت شبلی را تو مردی روشنی

گر سحرگاهان مناجاتی کنی

از زبان من بگو با کردگار

کو فکندی در جهانم بیقرار

[Artmis.]

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شب گرد مبتلا کن

[نارون1]

نیست در عالم ز هجران تلختر
هرج خواهی کن ولیکن آن مکن

[parichehr]

نه مرا جامه نه نانی میدهی
نان چرا ندهی، چو جانی میدهی
چند باشم گرسنه ای جایگاه
گر نداری نان، ز جایی وام خواه!!!

[GUNNER_2020]

هر دم از درد بنالم که فلک هر ساعت
کندم قصد دل ریش به آزار دگر

[Artmis.]

رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

[انریکه]

تابه جایی رسی که می نرسد
پپای اوهام و پایه ی افکار

[*مینا*]

ره رو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود / ره رو آن است که آهسته و پیوسته رود

[GUNNER_2020]

دوش بیماری چشم تو ببرد از دستم
لیکن از لطف لبت صورت جان می بستم

[Artmis.]

می دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست

[GUNNER_2020]

تیر آه ما ز گردون بگذرد محمد[nishkhand] خموش
رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

[سا را]

آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد ... صبر و آرام تواند به من مسکین داد

[نارون1]

در اتـاق رازهـای تـو سرک نـمی‌کـشم
بیــش از آ‌نـچه خـواستی نـمی‌پـرم،‌ قـبول کن
قـدر یـک قـفس که خلوتـت به هم نـمی‌خورد
گــاه نامه می‌بـرم می‌آورم،‌ قــبـول کــن

[parichehr]

نه ز تن دید او، که از جانان دید او

نی ندید از جان و، جانان دید او

در تحیر ماند و شست از خویش دست

پاک گشت از خویش و در گوشه نشست

[Artmis.]

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

[msd21]

دست در دست کسی
یعنی پیوند دو عشق پیمان دو جان
دست در دست کسی
داری اگر
دانی دست
چه سخن ها بیان میکند از دوست به دوست

[نارون1]

دانی که را سزد صفت پاکی
آن کو وجود پاک نیالاید
در تنگنای پست تن مسکین
جان بلند خویش نفرساید
دزدند خودپرستی و خودکامی
با این دو فرقه راه نپیماید
تا خلق از او رسند به آسایش
هرگز به عمر خویش نیاساید

[parichehr]

درد من بین باز کن بر من دری
ســرِّ غیبم گوی در جنبان سری
زین سخن جان قلم شد تافته
گشت از تیغ زبان بشکافته

[ارغنون]

همه فرزند آدمند بشر

میل بعضی به خیر و بعضی شر

[نارون1]

رقص از سر ما بیرون امروز نخواهد شد
کاین مطرب ما یک دم خاموش نمی‌باشد
هر کو به همه عمرش سودای گلی بودست
داند که چرا بلبل دیوانه همی‌باشد

[parichehr]

در رهی می رفت شبلی دردناک

دید دو کودک درافتاده به خاک

زانکه جوزی در زمین افتاده بود

هر دو را دعوی آن افتاده بود

(جوز= گردو) :-)

[Artmis.]

در این درگه که گه گه که که و که که شود ناگه
مشو غره به امروزت که از فردا نیی آگه

[parichehr]

هیچ صورت، هیچ معنی، هیچ کار

نیســت جز در پرده بر من آشکـــار

[Artmis.]

روشنی طلعت تو ماه ندارد
پیش تو گل رونق گیاه ندارد

[نارون1]

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد

[سا را]

در هوس خیال او همچو خیال گشته​ام
وز سر رشک نام او نام رخ قمر برم

[نارون1]

من رند و عاشق در موسم گل

آن گاه توبه استغفرالله

[سا را]

هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم
چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من

[نارون1]

ناگهان پرده برانداخته​ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته​ای یعنی چه

[سا را]

هر کجا دردی، دوا آنجا رود
هر کجا فقری ،نوا آنجا رود

[نارون1]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی

خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

[Artmis.]

یار مرا، غار مرا، عشق جگر خوار مرا
یار تویی، غار تویی، خواجه نگه دار مرا

[*yas*]

آب مي خواهم، سرابم مي دهند

عشق مي ورزم عذابم مي دهند

خود نميدانم کجا رفتم به خواب

از چه بيدارم نکردي آفتاب؟؟

[انریکه]

بنمای رخ که خلقی واگه شوند و حیران
بگشای لب که فریاد از مرد و زن برآید

[amin_745]

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است
شیشه ی بشکسته را پیوند کردن مشکل است

[Artmis.]

تو مو بینی و مجنون پیچش مو
تو ابرو او اشارت های ابرو

[amin_745]

وفایی نیست در گلها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

[parichehr]

آمدم تا بنده ی خاصــــــم کنی
زنده ی یک ذرّه اخلاصـــم کنی

[سا را]

یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی

پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من

[amin_745]

نازی که زلبخند گل یاس هویداست
زیبایی عشق است که در چشم تو پیداست

[*yas*]

تا من دوباره قسمتی از زندگی شوم

در گیر و دار سقف و طنابم ... تو نیستی



من یک سوال گیجم و شب ـ پرسه میزنم

شک میکنم به تو ... که جوابم تو نیستی

[parichehr]

یک سینه پر سؤال، یک دست بی جواب

یک شانه که هنوز چشمش به دست توست

یک قلب پر ز درد

یک آه خشک و سرد

این شد نصیب مرد

...

[amin_745]

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من
الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من؟

[*yas*]

نمیدانم؛

شب ها من شاعر میشوم

و تورا غزل باران میکنم

یا تو بهانه میشوی

و من غزل غزل میبارم

[amin_745]

من نه آنم که دو صد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم

[*yas*]

مینویسم تاسحر گاه آخرین شب هجران

تا آن زمان یادت هردم بنده نوازی میکند

میدانم که می آیی اگر هردم بخوانم تورا

دلم نام تورا چون شباهنگ راز داری میکند

[W!nDrUnn3I2]

در جهان هرگز نشو مدیون احساس کسی،تا نباشد رایگان مهرت گروگان کسی،
گوهر خود را نزن بر سنگ هر ناقابلی،صبر کن گوهر شناس قابلی پیدا شود

[نارون1]

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

[golrooz][golrooz]

[amin_745]

دردا و دريغا كه درين بازی خونين
بازيچه ی ايام دل آدميان است

[*yas*]

تو از دردی که افتادست بر جانم چه میدانی؟؟؟

دلم تنها تو را دارد ولی

با او نمی مانی!!



فقط یک لحظه .....اری .....با نگاهی اتفاق افتاد

چرا عاقل کند کاری که باز ارد پشیمانی!!!!

[*alien*]

یک شبى مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه ى لیلا نشست




عشق
آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود!

[*yas*]

در زمانی که وفا نایاب است

و صداقت گل ناپیداییست

به چه کس باید گفت ، با تو خوشبخت ترین انسانم ؟

[amin_745]

منع مهر غير نتوان کرد يار خويش را
هر که باشد، دوست دارد دوستار خويش را

[Artmis.]

ای یوسف خوش نام ما خوش می روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما ای بر بریده دام ما
ای نور ما ای صور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می کنی انگور ما

[نارون1]

اگر تو گشته اى از مى بدین سان
ترا جز مى نباشد هیچ درمان
چو جان باشد گزیده یار پیشین
تو بر یار گزیده هیچ مگزین

[*مینا*]

نیکی پیر مغان بین که چو ما بد مستان / هر چه کردیم به چشم کرمش زیبا بود

[نارون1]

در دل هر عاشقی تابی زمهر روی او
در سر هر بیدلی شوری ز استغنای اوست

[*مینا*]

تو بیا ای گل نازم تا هنوزم نفسی هست
مگه می شه غیر عشقت دل به امید کسی بست

[parichehr]

تو خمیر دست قدرت بوده ای

حامل اسرار فطرت بوده ای

...

[*مینا*]

یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود / دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

[parichehr]

دور شو از ما چه می خواهی رهی؟!

ورنه همچو ما در افتی در چهی!

[Artmis.]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی خواهد آمد دوستداران را چه شد

[parichehr]

در هوای ابری عشقش دلم را جا گذاشت

رفت و از آن صبح بارانی کسی بویی نبرد

گفتم از رد نگاهم عاشقی پیداست، او

رفت و از آن حس طوفانی کسی بویی نبرد

[Artmis.]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
دعای نیم شبی رفع صد بلا بکند

[parichehr]

دچار ثانیه های پرتپش فرداست

کسی که شاعرانه به احساس می اندیشد

برای من از زندگی خواهد گفت

کسی که دوست دارد ساده بودن را

...

[*yas*]

آنکه مست آمد و دستي به دل ما زد و رفت ،
در اين خانه ندانم به چه سودا زد و رفت

خواست تنهايي ما را به رخ ما بکشد،
طعنه اي بر در اين خانه تنها زد و رفت

[نارون1]

تابد فروغ مهر و مه از قطره های اشک
باران صبحگاه ندارد صفای اشک

[سا را]

كم نخواهد گشت دريا زين كرم
از كرم ,دريا نگردد بيش و كم

[*yas*]

ماه من باور بکن هر شب هوايت ميکنم


قلــب پاره پاره ای دارم فدايت ميکنم


می نـشينم گوشـه ای در آرزوی ديدنت


روبه قبله اشک می ريزم دعايت ميکنم

[amin_745]

مردم از حسرت به پیغامی دلم را شاد کن
ای که گفتی فراموشت نسازم یاد کن

[*yas*]

نوشتن دل میخواد و من ندارم

سری عاقل میخواد ومن ندارم

نوشتن مثل یک ظرف سفاله

که اونم گل میخوادومن ندارم

[*alien*]

میازار موری که دانه کش است
که جان داردو جان شیرین خوش است

[*yas*]

تو بارانی و من باران پرستم
تودریایی و من امواج تو هستم

اگرروزی بپرسی باز گویم:
تو من هستی و من نقش تو هستم

[Bad Sector]

من از تو دل نمي برم اگر چه از تو دلخورم




اگرچه گفته ای ترا به خاطرات بسپرم




هنوز هم خيال کن کنار تو نشسته ام




مني که در جوانی ام به خاطرت شکسته ام




تو در سراب آينه شبانه خنده مي کنی




من شکست داده راخودت برنده مي کنی




نيامدی و سالها نظر به جاده دوختم




بيا ببين که بی تو من چه عاشقانه سوختم




رفيق روزهای خوب رفيق خوب روزها




هميشه ماندگار من هميشه در هنوزها




صدا بزن مرا شبی به غربتی که ساختی




به لحظه ای که عشق را بدون من شناختی

[*yas*]

یک طرف خاطره ها!

یک طرف پنجره ها!

در همه آوازها! حرف آخر زیباست!

آخرین حرف تو چیست که به آن تکیه کنم؟

حرف من دیدن پرواز تو در فرداهاست

[W!nDrUnn3I2]

تب غرور چه بالاست بین آدمها

و از صدای شکستن کسی نمی شکند

چه قدر سردی و غوغاست بین آدمها

میدان کوچه دل ها فقط زمستانست

[*yas*]

تو کجایی سهراب؟
آب را گل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند ...
وای سهراب کجایی آخر ؟...
زخم ها بر دل عاشق کردند خون به چشمان شقایق کردند !
تو کجایی سهراب ؟

[انریکه]

بدین زور وزر دنیا چو بی عقلان مشو غره
که این آن نوبهاری نیست کش بی مهرگان بینی[tafakor]

[*yas*]

یک نفر هست که این جا بین آدم هایی، که همه سرد وغریبند
با تو تک و تنها، به تو می اندیشد
و کمی، دلش از دوری تو دلگیر است....
مهربانم، ای خوب! یاد قلبت باشد؛ یک نفر هست
که چشمش ، به رهت دوخته بر در مانده
وشب و روز دعایش اینست؛
زیر این سقف بلند، هر کجایی هستی،
به سلامت باشی و دلت همواره، محو شادی و تبسم باشد...

[amin_745]

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نماند حال دوران غم مخور

[*yas*]

روز تقسیم غم عشق خورده این قرعه به نامم
که بشم خماره عشق وتو بریزی می به جامم

اون روزی که ذات یزدان به همه عقل اعطا کرد
من و مجنون آفرید وبه غم تو مبتلا کرد

[*alien*]

دوست دارم شمع باشم دردل شب ها بسوزم
روشنی بخشم زجمعی را خودم تنها بسوزم

[*yas*]

من با زبانِ شاعری ام حرف میزنم
با این ردیف و قافیه های اَجَق وَجَق

اینبار اززبان غزل کاش بشنوی
دیگر دلم به اینهمه غم نیست مستحق

من رفتنی شده؛ تو زبان باز کردهای
آن هم فقط همین که: برو در پناه حق

[amin_745]

قضا رفت و قلم بنوشت فرمان
تو را جز صبر کردن چیست درمان

[*alien*]

نرم نرمک قدمی برمیداشت
هر قدم دانه ی شکری میکاشت

[*yas*]

تو را با لهجه ي گل هاي نيلوفر صدا كردم.

تمام شب براي باطراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهايت دعا كردم.

پس ازِ يك جستجوي نقره اي در كوچه هاي آبي احساس

تو را از بين گل هايي كه در تنهايي ام روييد

با حسرت جدا كردم

و تو در پاسخ آبي ترين موج تمناي دلم گفتي:

دلم حيران و سرگردان چشماني ست رويايي

و من تنها براي ديدن زيبايي آن چشم تو را در دشتي از تنهايي وحسرت رها كردم.

[amin_745]

ما را نه غم دوزخ ونه حرص بهشت است
بردار پرده ز رخ که مشتاق لقاییم

[*alien*]

مزن برسر ناتوان دست زور
که روزی در افتی به پایش چو مور

[Artmis.]

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست
وز بهر طمع بال و پر خویش بیاراست

[نارون1]

رزق خویش از نعمت دیگر مجو
موج آب از چشمه ی خاور مجو

[amin_745]

وقت اجلم ناله نه از رفتن جانست
از یار جدا میشوم این ناله از آن است

[نارون1]

تو بنشینى و از من صبر جویى
صبورى چون کنم بى دل نگویى

[*yas*]

وه که با این عمرهای کوته بی*اعتبار


اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا؟


شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود


ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا؟


ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت


اینقدر با بخت خواب آلود من لالا چرا؟

[parichehr]

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت

باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود

[sts92]

در به درتر از باد زيستم
در سرزميني كه گياهي در آن نميرويد
[tafakor]

[sts92]

در به درتر از باد زيستم
در سرزميني كه گياهي در آن نميرويد
[tafakor]

[Artmis.]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

[*yas*]

محکم و استوار اقرار ميکنم

اين اعتراف من
با واژه های مهر
جمله های شوق
در موجی از غرور

اين اعتراف من :
من دوست دارمت
من دوست دارمت
من دوست دارمت

[*alien*]

ترامن چشم درراهم
شباهنگام که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی وز آن دل خسته گانند راست اندوهی فرا هم
ترا من چشم در راهم

[نارون1]

مرا تا عشق (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B9%D8%B4%D9%82_(%D8%A7%D8%AF%D 8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%D8%B9%D8%B1%D9%81%D8%A7%D9 %86%DB%8C_%DA%A9%D9%87%D9%86)&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) تعلیم سخن کرد
حدیثم نکتهٔ هر محفلی بود

[sts92]

شب است و شام و شراب و شیرینی / غنیمت است چنین شب که میبینی [nadidan]

[نارون1]

دوش بر یاد حریفان به خرابات شدم
خم می‌دیدم خون در دل و پا در گل بود


با ( د ) باید میگفتین

[parichehr]

دیگران قرعه ی قسمت همه بر عیش زدند

دلِ غم دیده ی ما بود که هم بر غم زد

[amin_745]

درد بی عشقی ز جانم برده طاقت ور نه من
داشتم آرام تا آرام جانی داشتم

[نارون1]

می بده تا دهمت آگهی از سر قضا
که به روی که شدم عاشق و از بوی که مست

[parichehr]

تو خود ای گوهر یکدانه کجایی آخر

کز غمت دیده ی مردم همه دریا باشد

[نارون1]

دردم از یار است و درمان نیز هم

دل فدای او شد و جان نیز هم

[amin_745]

من نوشتم این سخن از بهر دوست
تا بداند این دلم در فکر اوست

[Artmis.]

تو مرا کشتی و خدای نکشت
مقبل آن کز خدای گیرد پشت [shademan]

[نارون1]

تو خود از کدام شهری که ز دوستان نپرسی

مگر اندر آن ولایت که تویی وفا نباشد

[parichehr]

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

عشق پیدا شو آتش به همه عالم زد!

[نارون1]

در پای تو افتادن شایسته دمی باشد
ترک سر خود گفتن زیبا قدمی باشد

[Artmis.]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس

[نارون1]

سهلست به خون من اگر دست برآری

جان دادن در پای تو دشوار نباشد

[Artmis.]

دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاه سواران
پیکی ندوانید و سلامی نفرستاد

[نارون1]

دنیا خوش است و مال عزیز است و تن شریف

لیکن رفیق (http://fa.wikiquote.org/wiki/%D8%AF%D9%88%D8%B3%D8%AA%DB%8C) بر همه چیزی مقدم است

[Artmis.]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است [labkhand]

[sts92]

تمام گناه شرعی تو این است :
دنباله ی نگاهت را
کمی قوس دهی
و من ...
برای طعم صورتی رُژات
شرع را زیر پا بگذارم !

[sts92]

تمام گناه شرعی تو این است :
دنباله ی نگاهت را
کمی قوس دهی
و من ...
برای طعم صورتی رُژات
شرع را زیر پا بگذارم !

[Artmis.]

من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی
ولی با خفت و خواری پی شبنم نمی گردم

[*yas*]

می نویسم با نور


در هوایی از مهر


کاغذی از پر گلهای سپید


نه به یک بار و به ده بار،


که هزاران، شاید


می نهم در سبدی


از گل نیلوفر و احساس دلم


می سپارم


به دل قاصدکی تا برساند به دلت


تا بدانی


دل من


غرق تمنای نگاه تو هنوز


می نویسد شب و روز:


« خوب نازنین من


از همیشه تا هنوز


دوستت می دارم!...»

[Artmis.]

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

[parichehr]

نکته ی روح فزا از دهن دوست بگو

نامه ی خوش خبر از عالم اسرار بیار

تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام

شمّه ای از نفحات نفَسِ یار بیار

[Artmis.]

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

[parichehr]

دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشینان

گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

[amin_745]

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب
کز هر زبان که میشنوم نامکرر است

[amin_745]

[golrooz]

[ستاره کویر]

تورا گم کرده ام امروز...

وحالا لحظه های من گرفتارسکوتی سرد وسنگینند.

وچشمانم که تا دیروزبه عشقت می درخشیدند،

نمی دانی چه غمگینند.



چراغ روشن شب بود برایم چشمهای تو

نمیدانم چه خواهد شد؟؟؟

پرازدلشوره ام،بی تاب ودلگیرم

کجا ماندی که من بی توهزاران بار

درهرلحظه می میرم!!

[Artmis.]

مائیم و موج سودا شب تا به روز تنها
باشد که باز بینیم دیدار آشکارا

[نارون1]

امشب ز غمت میان خون خواهم خفت

وز بستر عافیت برون خواهم خفت

[kebriya]

تا کي به تمناي وصال تو يگانه
اشکم شود از هر مژه چون سيل روانه

[نارون1]

هر دوست که دم زد از وفا دشمن شد

هر پاک روی که بود تردامن شد

[parichehr]

در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود

کاین شاهد بازاری و آن پرده نشین باشد

[نارون1]

دیشب به‌سیل اشک (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B4%DA%A9_(%D8%AD%D8%A7%D 9%81%D8%B8)&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8%A C%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8 C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88:%D8%A7%DB%8C%D8 %AC%D8%A7%D8%AF+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87/%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%A A%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF+%DB%8C%DA%A 9+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D9%86%D9%88+%D8% A7%D8%B2+%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82+%D8%A7%DB%8C%D8% AC%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B1&nosummary=&prefix=&minor=&create=%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA+%DA%A9%D8%B1%D8%AF %D9%86+%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87+%D8%AC%D8%AF %DB%8C%D8%AF) ره خواب می‌زدم

نقشی به‌یاد خطّ تو بر آب می‌زدم

[*yas*]

من آن ساكن شهر رسواييم
كه از شور بختي ، تماشاييم

فقير سر كوي آشفتگي
اسير دل و عشق و شيداييم

ز كم سوييم خلق باور كنند
كه فانوس شبهاي تنهاييم

چه نيرنگها ديدم از رنگها
همين بود محصول بيناييم

[نارون1]

مکن یارا دلم مجروح مگذار

که هیچم در جهان مرهم نباشد

[بشبش]

دلا خوبان دل خونین پسندند

دلا خون شو که خوبان این پسندند

[Rez@ee]

دنگ...

فرصتي از كف رفت.

قصه اي گشت تمام.

لحظه بايد پي لحظه گذرد

تا كه جان گيرد در فكر دوام،

اين دوامي كه درون رگ من ريخته زهر،

وا رهاينده از انديشه من رشته حال

وز رهي دور و دراز

داده پيوند با فكر زوال.

[نارون1]

لایق خدمت تو نیست بساط
روی باید در این قدم گسترد
خواستم گفت خاک پای توام
عقلم اندر زمان نصیحت کرد

[!nesa]

در گل تیره یقین هم آب هست
لیک زآن آبت نشاید آب دست

[!nesa]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود

وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

[Artmis.]

در کوی نیکنامان ما را گذر ندادند
گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را

[amin_745]

آخر از راه دل و دیده سر آرد بیرون
نیش آن خار که از دست تو در پای من است

[*yas*]

تو که نزدیک تر از من به منی می دانی

دل که شیداست مرا یاد تو می اندازد


هر زمان نغمه ی عشقی ست که من می شنوم

از تو گویاست ، مرا یاد تو می اندازد


دیگران هر چه بخواهند بگویند که عشق

بی کم و کاست مرا یاد تو می اندازد


ساعتی نیست فراموش کنم یاد تو را

غم که با ماست مرا یاد تو می اندازد

[Artmis.]

دلا تا کی در این منزل فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

[parichehr]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

[Artmis.]

شراب تلخ می خواهم که مرد افکن بود زورش
که با یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

[!nesa]

شده بر بدی دست دیوان دراز

ز نیکی نبودی سخن جز به راز

[نارون1]

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت
بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت

[!nesa]

تنت بناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت ازرده گزند مباد

[*yas*]

در هجوم لحظه های بی کسی

درد بی کس ماندنم را حس نکرد .

آن که با آغاز من مانوس بود .

لحظه پایانیم را حس نکرد

[amin_745]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من ودل باطل بود

[*yas*]

دلتنگم آن چنان که اگر ببینمت به کام

خواهم که جاودانه بنالم به دامنت

شاید که جاودانه بمانی کنار من

ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت

[amin_745]

تو را باغیر میبینم صدایم در نمی آید
دلم میسوزد وکاری زدستم بر نمی آید

[sheri khoshgele]

دانی که چرا ز اسرار دل با تو نگویم
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری.

[kebriya]

یکی را که عادت بود راستی
خطایی رود در گذارند از او
وگر نامور شد به قول دروغ
دگر راست باور ندارند از او

[سا را]

والله منت همه بر جان اوست

هر که سوی چشمه حیوان شود

هر که سبوی تو کشد عاقبت

در حرم عشرت سلطان شود

[parichehr]

دل به رغبت می سپارد جان به چشم مست یار

گرچه هشیاران ندادند اختیار خود به کس

[سا را]

سالها تو سنگ بودی دلخراش

آزمون را یک زمانی سنگ باش

[sheri khoshgele]

شمعی دم مرگ خود ب پروانه چه گفت؟
گفت ای عاشق دیوانه فراموش شدی
سوخت پروانه ولی خوب جوابش را داد
گفت طولی نکشد تو نیز خاموش شوی...

[نارون1]

یارب آن روی است و در پیرامنش بند کلاه
یا به گرد ماه تابان عقد پروین بسته‌اند

[kebriya]

دیگر این داس خموشی تان زنگار گرفت
به عبث هر چه درو کردید اواز مرا
باز هم
سبز تر از پیش,
می بالد, آوازم

[صاصائیل]

دلا تا کی در این منزل فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

یارب سببی سازکه یارم بسلامت بازایدوبرهاندم ازبند ملامت

[!nesa]

تو شمع انجمنی یکزبان و یکدل شو

خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش...

[amin_745]

شب شرابی خوردم و مستی مرا در برگرفت
دوریت آمد به یادم هستی ام آتش گرفت

[Artmis.]

دوستان عزیز لطف کنین در تاپیک مشاعره هیچ موقع با نقل قول مشاعره نفرمایید
[golrooz] با تشکر [golrooz]


تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

[!nesa]

دوشینه پی شراب می گردیدم
افسرده گلی کنار آتش دیدم
گفتم که چه کرده ای چنین می گریی؟
گفتا که دمی در این چمن خندیدم

[Artmis.]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

[نارون1]

می‌خواهم و معشوق و زمینی و زمانی

کو باشد و من باشم و اغیار نباشد

[!nesa]

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت

نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت

[نارون1]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است

ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

[!nesa]

تاب من از تاب تو افزون تر است

گرچه تو سرخی به نظر من سپید

[نارون1]

دنيي آن قدر ندارد كه بر او رشك برند
يا وجود و عدمش را غم بيهوده خورند

[!nesa]

دوش چون نیلوفر از غم پیچ و تابی داشتم

هر نفس چون شمع لرزان اضطرابی داشتم

[*yas*]

مکن ای خسته در این بغض درنگ
دل دیوانه تنها دل تنگ

پیش این سنگدلان قدر دل و سنگ یکی است
قیل و قال زغن و بانگ شباهنگ یکی است

دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین
سینه را ساختی از عشقش سرشارترین

آن که می گفت منم بهر تو غمخوارترین
چه دلازارترین شد چه دلازارترین

[amin_745]

نمیدانم چه میخواهی بگویم
زبانم در دهان باز بسته ست

[*yas*]

تق تقی می شنوم بر در دوست
آب چشمه جاری
می شنوی ...؟
سایش آب به روی سنگ را...

این صدا را ناب ترین شعر زمان می دانم
و تو هم می دانی
که در این لحظه کسی هست که چشمان تو را
یاد کند...

[صاصائیل]

با آخرین حرف شعر قبلی یه شعر بگید!
شروع:

نيازارم ز خود هرگز دلي را
كه مي ترسم در آن جاي تو باشد

درخیال اینهمه لعبت بهوس میبازم
بوکه صاحب نظری نام تماشا ببرد

[Artmis.]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن
از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن




دوستان عزیز لطف کنین در تاپیک مشاعره هیچ موقع با نقل قول مشاعره نفرمایید
[gerye][golrooz] با تشکر [golrooz][gerye]

[*alien*]

نو به زهدفروشان گران جان بگذشت
وقت رندی وطرب کردن رندان پیداست

[*yas*]

تو با دل تنگیای من، تو با این جاده همدستی..

تظاهـــ ــر کن ازم دوری

تظاهــ ـــر می کنم هـســ ـــتی....


تو آهنگ سكوت تو

به دنبال يه تسكينم …

صــدايي تو جهــ ـــانم نيست

فقط تصوير مي بينم

[!nesa]

من دیوانه اگر اشک به دادم نرسد میمیرم

من دیوانه اگر یاد تو را یادی نکنم میمیرم

[*yas*]

من به محراب نگاه تو خدا را ديدم

كه به صد لطف و صفا

آيه مهر و وفا ساخته بود

من به چشمان تو ديدم كه خدا

دل به آن چشمی كه خود ساخته بود

باخته بود

[amin_745]

در جوانی حاصل عمرم به نادانی گذشت
آنچه باقی بود هم در پشیمانی گذشت!

[*yas*]

تنهاييم را همصدايي باش

و

محراب سكوتم را سخت بشكن
وديگر
از جداييها نگو
كز رنج جدايي


سخت بيزارم

[نارون1]

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست

می​کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

[*yas*]

من با تو چقدر ساده رفتم بر باد

تو نام مرا چه زود بردی از یاد

من حبه ی قند کوچکی بودم که

از دست تو در پیاله ی چای افتاد

[Artmis.]

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

[*yas*]

درد اگر سينه شكافد، نفسي بانگ مزن
درد خود را به دل چاه مگو
استخوان تو اگر آب كند آتش غم ـ
آب شو، « آه » مگو .
***
ديده بر دوز بدين بام بلند
مهر و مه را بنگر
سكه زرد و سپيدي كه به سقف فلك است
سكه نيرنگ است
سكه اي بهر فريب من و تست
سكه صد رنگ است
***
ما همه كودك خرديم و همين زال فلك
با چنين سكه زرد ـ
و همين سكه سيمين سپيد ـ
ميفريبد ما را
هر زمان ديده ام اين گنبد خضراي بلند ـ
گفته ام با دل خويش:
مزرع سبز فلك ديدم و بس نيرنگش
نتوانم كه گريزم نفسي از چنگش
آسمان با من و ما بيگانه
زن و فرزند و در و بام و هوا بيگانه
« خويش » در راه نفاق ـ
« دوست » در كار فريب ـ
« آشنا » بيگانه
***
شاخه عشق، شكست
آهوي مهر، گريخت
تار پيوند، گسست
به كه بايد دل بست ؟
به كه شايد دل بست ؟

[S h a D o w]

تویی که در جواب من ، همیشه آه می کشی
تن خمیده ی مرا ، شبیه ماه می کشی
تو بهترین ترانه ای که از دلم نمی روی
تو شعر صادقانه ای ، که جاودانه می شوی

[*yas*]

یک نفر میخواهد که به یادت باشد،

نکند کنج هیاهو بروم از یادت!

[S h a D o w]

تو کیستی؟ که من اینگونه بی تو بی تابم
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم
تو کیستی ؟که من " بی تو "
بسان قایق سرگشته روی گردابم...

[Artmis.]

می دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست

[!nesa]

تن آدمی شریف است به جان آدمیت

نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

[*yas*]

تمام قصه همین بود راست می گفتی :
تو باد بودی و من در مباد سرگردان
زمین تب زده، انسان عصر یخ بندان
و من میان تب و انجماد سرگردان
ستاره ها همه شومند و ماه خسته من
میان یک شب بی اعتماد سرگردان
مرا مراد تویی گرچه بر ضریح تو هست
هزار آینه ی نا مراد سرگردان
نماد نام تو بود و نماد ناله من
هزار ناله در این یک نماد سرگردان
درخت کوچک تنها به باد عاشق بود
و باد
بی سر و سامان
و باد
سرگردان*

[!nesa]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست

چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

[S h a D o w]

من اگر نیکم اگر بد تو برو خود را باش
که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت

[ستاره کویر]

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب




بدین سان خواب ها را با تو زیبا می کنم هر شب




تبی این کاه را چون کوه سنگین می کند آنگاه




چه آتش ها که در این کوه برپا می کنم هر شب

[نارون1]

باز می گویند فردای دگر
صبر کن تا دیگری پیدا شود
کاوه ای پیدا نخواهد شد، امید!
کاشکی اسکندری پیدا شود