مشاعره

[uody]

تو چه کردی با دل من٬ تو چی آوردی به روزم

انگار این تقدیر من بود که به پای تو بسوزم

دیگه راه پس و پیشم ٬همه بن بست و بسته

دیگه خیلی وقته این٬ دل زیر پای تو شکسته

[Rez@ee]

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

[uody]

تو تماشا کن

که بهاری دیگر

پاورچین پاورچین

از دل تاریکی میگذرد

و تو در خوابی

و پرستو ها خوابند

[تووت فرنگی]

دریا همه صدا
شب گیج در تلاطم امواج
باد هراس پیکر
رو میکند به ساحل و .....http://www.millan.net/minimations/smileys/girlpowersmiley.gif

[محسن آزماینده]

و...
تو رفتي و هنوز
سالهاست در گوش من آرام آرام
خش خش گامهاي تو تكرار كنان
مي دهد آزارم
و من انديشه كنان
غرق اين پندارم
كه چرا خانه كوك ما سيب نداشت...

[s.golgol]

تصوير تو در وسعت هر پنجره پيداست
تقصير دلم نيست تماشاي تو زيباست

[uody]

تو همیشه در بقایی من همیشه در فنا

پر کنم از خون خود این حد ، چه غل غل جوششی!



جوششی غل غل کنان از خون سرخم پیش کش

کز همین سرخی هزاران لاله روید واحشی!

[تووت فرنگی]

یا از دل طالبان برون شو
زین جور و تحکمت غرض چیست؟

[محسن آزماینده]

تو را من چشم در راهم
شبا هنگهم
در آن هنگام كه ميگيرند شاخه ها رنگ تلاجن
گرم يادآوري يا نه
من از يادت نمي كاهم

[s.golgol]

من كه از پژمردن يك شاخه گل
از نگاه ساكت يك كودك بي جان
از فغان يك قناري در قفس
از غم يك مرد در زنجير
حتي قاتلي بر دار
اشك در چشمان و بغضم در گلوست
مرگ او از كجا باور كنم

[uody]

من هم شبی به خاطره تبدیل می‌شوم

خط میخورم زهستی و تعطیل می‌شوم

من هم شبی به خواب زمین میروم فرو

بر دوش خاک حامله تحمیل می‌شوم

[محسن آزماینده]

مرغ بام ملكوتم نيم از عالم خاك
چند روزي قفسي ساخته اند از بدنم

[S a R a]

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو

یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

[uody]

ولی این را که می دانم
توازروح رویاها
تو از جنس مهتابی
شبی را آمدی خوابم
شدی چون ماه پیشانی
نظرکردی به این دنیا
بدیدم تو خود ماهی

[S a R a]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست

جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

[uody]

تو که رفتی پریشون شد خیالم
همه گفتن که من دیوونه حالم

نمیدونن که این دیوونه در فکر شفا نیست
که هرچی باشه اما بی وفا نیست

[Rez@ee]

تا توانی دلی بدست آور
دل شکستن هنر نمی باشد

[تووت فرنگی]

درختها به من آموختند فاصله‌ای
میان عشق زمینی و آسمانی نیست
http://www.pic4ever.com/images/cheerleader3.gif

[uody]

تا که یک روز تو رسیدی تو ی قلبم پا گذاشتی

غصه های عاشقی رو ، تو وجودم جا گذاشتی

زیر رگبار نگاهت دلم انگار زیر و رو شد

برای داشتن عشقت همه جونم آرزو شد

[تووت فرنگی]

در کنار چشمه ی سحر
سر نهاده روی شانه های یکدگر،
گیسوان خیس شان به دست باد ،
چهره ها نهفته در پناه سایه های شرم ،
رنگ ها شکفته در زلال عطرهای گرم
می ترواد از سکوت دلپذیرشان ،
بهترین ترانه ،
بهترین سرود !

[uody]

دل تنها و غریبم داره این گوشه می میره

ولی حتی وقت مردن باز سراغتو می گیره

می رسه روزی که دیگه قعر دریا می شه خونم

اما تو دریای عشقت باز یه گوشه ای می مونم

[تووت فرنگی]

من ز بهترین بهشت ها گذشته ام
من به بهترین بهار ها رسیده ام .
[esteghbal][golrooz][nishkhand]

[MR_Jentelman]

من داشـتم به گلشن ِ خود آشیــانه ای
آواره کرد عشق توأم ز آشیان خویش

[تووت فرنگی]

شاخه های شسته، باران خورده، پاک

آسمان آبی و ابر سپید

برگ های سبز بید

عطر نرگس، رقص باد
[esteghbal][golrooz]

[انریکه]

دوباره پلک دلم میپرد نشانه ی چیست؟
شنیده ام که می آید کسی به مهمانی

[محسن آزماینده]

يا رب آن ماهرخ ماهوش زهره جبين
در يكتاي كه و گوهر يكدانه كيست؟

[S a R a]

تاب بنفشه می​دهد طره مشک سای تو

پرده غنچه می​درد خنده دلگشای تو

[parichehr]

و انگشت اشاره ای
نشان می داد سرابی را
مثل همیشه
همیشه چشمانم به جاده خیره ماند
نیامدی
بی خبر از همه چیز، ای مهربان
لبخند زدی آن روز
به گلی سرخ که از شبنم دلباخته ای، تر بود.

[NILOOFAR46]

در شهر بادگیر ها
به تو اندیشیدن را
عادتی ساخته ام به تنهایی خویش
در لحظاتی که کش می آید
و دقایقی که غول زمان را مهار می زند به ساعت ها
و تو در من جاری هستی
با آشنایی های پیکرت
و خوی مهربانت چونان که مرا به شناختن می خواند
و در من می گذرد هر آنچه با تو بوده است
به افسوسی که مرا مسخ می کند
به نشخوار کردنی از آن لحظات بر می خیزم
با اشتهایی سیری نا پذیر
یاد تو و یاد خنده های تو و حرف های تو
و حرکاتت که به سیالی مه سپیده دمان است
مرا در خویشتن خویش به اوج می برد
و به خود آمدنم رنج فرود است که بی تو ام

[Rez@ee]

من نه آن مستم که ترک شاهد و ساغر کنم
محتسب داند که من این کارها کمتر کنم

[محسن آزماینده]

مرد را درد اگر باشد خوش است
درد بي دردي علاجش آتش است

[uody]

تو بيا قاصدک بوته آرام خيال

در ميان غم وغوغاي وصال

مرگ مرداب مرا باور کن

قصه عاشق صادق شدن ساحل را

[nikita]

اگر چشم داری به دیگر سرای به پیش نبی و علی گیر جای

[NILOOFAR46]

یادم اید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دلداده به آواز شباهنگ

[uody]

گیسوان تو پریشان تر از اندیشه ی من

گیسوان تو شب بی پایان،جنگل عطر آلود

شکن گیسوی تو موج دریای خیال

کاش با زورق اندیشه شبی

[e.einitabar]

یه شب مهتاب ، ماه میاد تو خواب

منو می بره ، کوچه به کوچه

باغ انگوری ، باغ آلوچه

دره به دره ، صحرا به صحرا

اونجا که شبا ، پشتِ بیشه ها

یه پری میاد ، ترسون و لرزون

پاشو می ذاره ، تو آبِ چشمه

شونه می کنه ، موی پریشون



یه شب مهتاب ، ماه میاد تو خواب

منو می بره ، تهِ اون دره

اونجا که شبا ، یکه و تنها

تک درخت بید ، شاد و پرامید

می کنه به ناز ، دستشو دراز

که یه ستاره ، بچکه مثِ

یه چیکه بارون ، به جای میوه ش

نوکِ یه شاخه ش ، بشه آویزون



یه شب مهتاب ، ماه میاد تو خواب

منو می بره ، از توی زندون

مثِ شب پره ، با خودش بیرون

می بره اونجا ، که شب سیاه

تا دم سحر ، شهیدای شهر

با فانوسِ خون ، جار می کشن

تو خیابونا ، سر میدونا :

عمو یادگار ، مردِ کینه دار

مستی یا هشیار ؟ خوابی یا بیدار ؟

مستیم و هشیار ، شهیدای شهر

خوابیم و بیدار ، شهیدای شهر

آخرش یه شب ، ماه میاد بیرون

از سر اون کوه ، بالای دره

روی این میدون ، رد میشه خندون



خدا رحمت کنه فرهاد رو...............

[uody]

و چه زشت به من و سادگيم خنديدي

به من و عشقي پاك ، كه پر از ياد تو بود ...


و به اين قلب يتيم
كه خيالم مي گفت تا ابد مال تو بود ...

تو برو تا راحت تر

تكه هاي دل خود را آرام سر هم بند زنم.

[s.golgol]

نرسد دست تمنا چو به دامان شما
ميتوان چشم دلي دوخت به ايوان شما
از دلم تا لب ايوان شما راهي نيست
نيمه جاني است در اين فاصله قربان شما

[S a R a]

از بـس کـه غـم تـو قـصه در گـوشم کــرد
غـم هـای زمانـه را فـرامـوشم کــرد
یـک سیـنه سخن بـه درگـهت آوردم
چـشمان سخـنگـوی تـو خـاموشم کـرد.

[uody]

دلی دارم در آتش خانه کرده

میان شعله ها کاشانه کرده

دلی دارم که از شوق وصالت

وجودم را زغم ویرانه کرده

[تووت فرنگی]

هیچ کس برایت از صمیم دل
دست دوستی تکان نمی‌دهد
[negaran][nadanestan]

[محسن آزماینده]

دوش مرا حال خوشي دست داد
سينه ما را عطشي دست داد
نام تو بردم لبم آتش گرفت
شعله به دامان سياوش گرفت...

[*alien*]

تکیه بر دوست مکن محرم اسرار کسی نیست /
ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست

[S a R a]

تا سر نکنم در سرت ای مایه‌ی ناز
کوته نکنم ز دامنت دست نیاز
هرچند که راهم به تو دورست و دراز
در راه بمیرم و نگردم ز تو باز

[s.golgol]

زندگي زيباست اي زيبا پسند
زيبه انديشان به زيبايي رسند

[محسن آزماینده]

در محفل خود راه مده همچو مني را
افسرده دل افسرده كند انجمني را

[S a R a]

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست

بی باده ارغوان نمیباید زیست

این سبزه که امروز تماشاگه ماست

تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست

[محسن آزماینده]

تهمتن چنين گفت پاتسخ به اوي
كه اي بيهوده مرد پرخاش جوي

[MR_Jentelman]

تو مرا سوزی و من سوزم از این غم که مباد

بــاد بیرون بَرَد از کـوی تــو خـاکستر مـن

[s.golgol]

ناكرده گنه در اين جهان كيست بگو
آنكس كه گنه نكرد و چون زيست بگو
من بد كنم و تو بعد مكافات كني
پس فرق ميان من و تو چيست بگو

[انریکه]

وادی پر از فرعونیان و قبطیان است
موسی جلودار است و نیل اندر میان است

[S a R a]

تاریک شد از مهر دل افروزم روز

شد تیره شب، از آه جگر سوزم روز

شد روشنی از روز و سیاهی ز شبم

اکنون نه شبم شبست و نه روزم روز

[محسن آزماینده]

شنيدم چو قوي زيبا بميرد
فريبنده زاد و فريبا بميرد

[uody]

دل من لک زده است
گرمی دست تو را محتاجم
و دل من به نگاهی از دور ، طفلکی می سازد

ای قدیمی ای خوب

[s.golgol]

بر سنگ مزارم بنويسيد
آشفته و خفته ولي خلوت و خاموش
آنجا بنويسيد كه او زاده غم بود
و غم هاي جهان گشت فراموش

[parichehr]

شادی آورده ای ای امید سپیـــــــد
برف نو
برف نو بنشین
خوش نشسته ای بر بام
شادی آورده ای ای امید سپیـــــــد
همــه آلودگی است این ایام

[انریکه]

مردی به مردی دشنه بر بیداد بسته
در خامشی ها قامت فریاد بسته

[محسن آزماینده]

هر چه در اين پرده نشانت دهند
گر نپسندي به حزانت دهند

[تووت فرنگی]

در ایرانشهر

همه در بیم

نفس در تنگنای سینه ها محبوس

همه خاموش

[parichehr]

شده قلبم دلاویز وجودت

برای من دعا کن

در همه ذکر و سجودت

[dooa]

[تووت فرنگی]

تا شکفتن آنها صبر میکنم میدانم درقلب آنها نیز تو یک خاطره ای

غنچه ها را یک به یک میبویم درخانه متروک قلبم عطر تو می پیچد زنده میشوم...

ذره های زندگی من بوی تورا میگیرد.. غنچه ای میشوم در انتظار
[esteghbal][golrooz][nishkhand]

[parichehr]

رفتی، کوچ کردی

چه ساده، چه آسان

تازه فهمیدم که تو نیز

عاشقانه ها را

زیر پا گذاشتی

تو هم بامن نبودی!

[تووت فرنگی]

یک نیلوفر روییده بود
گویی او لحظه لحظه در تهی من می ریخت [negaran]

[parichehr]

تو را دوست دارم
تو کیستی غریبه
ای آشنا ترین من
در غربت لحظه ها
می بینمت
گر چه مرا نمی بینی...

[تووت فرنگی]

یك سايه را كه برده شب از پيكرش شكيب .
دريا، همه صدا .

شب، گيج در تلاطم امواج .

باد هراس پيكر

رو ميكند به ساحل و...

[parichehr]

و سینه کبوترم سرخ
ای کاش می شد مجسمه ها را شکست
عروسک ها را خراب کرد
نقاشی ها را پاره
و دیگر شعری نگفت...

[تووت فرنگی]

تو را هم، ارمغاني خوشتر از جان و جهان دادند :

دلت شد چون صدف روشن،

به مرواريد مهر
آن روز...[golrooz]

[MR_Jentelman]

ز حسرتِ لب شیرین هنوز می بینم
که لاله میدمد از خون ِ دیدۀ فرهــاد

[محسن آزماینده]

در این درگه،
که و گه
به ناگه
به امروزت مشو غره
که از فردا نه ای آگه

[انریکه]

هر کاو شراب فرقت روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران

[تووت فرنگی]

من خواب می دیدم، همان خوابی که او را دید

من خواب می بردم، همان خوابی که او را برد[cheshmak]

[parichehr]

در کلبه روشنم شبی را سر کن

با دست صمیمی ات مرا باور کن

صدبار چنین گفتم و می گویم باز

بی عشق تو زنده نیستم باور کن

[محسن آزماینده]

نوشتم نامهای با برگ زیتون
فراموشم نکن ای یار شیطون

[تووت فرنگی]

نه بالاپوش بارانی نه چتری..!!!
آسمان نیمه ابری لابه لای ابرها چشمک زنان استارگان
چتر منست امشب...
طراوت خیس بودن هم همانا ارمغانی از تو[cheshmak]

[MR_Jentelman]

وای از امّـیدی که در زلف درازت بسته ام

عمـر بگذشت و امّـیدم بر نمی آید هــنوز

[تووت فرنگی]

زندگی گاهی عشق و گاهی نفرت

گاهی امید،گاهی حسرت

زندگی گاهی گریست،گاهی خنده

گاهی بازنده ای و گاهی برنده

[MR_Jentelman]

هر که در سینه دلی داشت به دلداری داد

دل نفـرین شـده مـاست که تنهاست هنوز

[Rez@ee]

زندگي چيزي بود . مثل يك بارش عيد ، يك چنار پر سار .
زندگي در آن وقت ، صفي از نور و عروسك بود .
يك بغل آزادي بود .
زندگي در آن وقت ، حوض موسيقي بود

[*alien*]

دوست دارم اشک باشم
گوشه چشمت نشینم
تا اگر روزی بیفتم
صورت ماهت ببوسم

[تووت فرنگی]

ما نتوانیم حق حمد تو گفتن با*****همه کروبیان عالم بالا

[انریکه]

آن که گویند که بر آب نهاده ست جهان
مشنو ای خواجه که تا در نگری بر باد است

[تووت فرنگی]

تورامن چشم درراهم ...
تورامن چشم درراهم شباهنگام
که می گیرنددرشاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم؛

[parichehr]

من عاشق تنهایی ام، سرگشته ی شیدایی ام
دیوانه ی رسوایی ام، تو هر چه می خواهی بگو

[MR_Jentelman]

وعدۀ وصل به فردا دهی و میدانی

هرکه امروز تو را دید به فردا نرسد

[uody]

درآن خلوتگه تاريک و خاموش

نگه کردم به چشمان پر ز رازش

دلم در سينه بي تابانه لرزيد

ز خواهش هاي چشم پر نيازش

[تووت فرنگی]

شبی پر کن از بوسه ها ساغرم...

به نرمی بیا همچو جان در برم...

تنم را بسوزان در آغوش خوش...

که فردا نیابند خاکسترم...!

[*مینا*]

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست / هر چـــه آغاز نـــدارد نپــــذیرد انجــــام
.
.
.

[تووت فرنگی]

مرا به گور سپردي مگو وداع،وداع / كه گور پرده ي جمعيتِ جنان باشد

[*مینا*]

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید / یا تن رسد به جانا یا جان ز تـن بر آید
.
.
.

[محسن آزماینده]

در نگاهت خوانده ام غرق تمنایی هنوز
گرچه در جمعی ولی تنهای تنهایی هنوز
بی تو امشب گریه هم با من غریبی میکند
دیده در راهند چشمانم که بازآیی هنوز

[تووت فرنگی]

ز هر شكاف تن كوه

خزيده بيرون ماري.

به خشم از پس هر سنگ
كشيده خنجر خاري

[Rez@ee]

یکدم نشود نقش تو از دیده ما دور
زانرو که توئی گوهر دریای ملاحت

[تووت فرنگی]

تنــــها به تماشاي چه اي ؟
بالا، گل يك روزه نــ ـ ـور
پائين، تاريكـــي باد

[محسن آزماینده]

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شدو آتش به همه عالم زد

[تووت فرنگی]

در تپش هایت فرو ریزد.
نقش های رفته را باز آورد با خود غبار آلود.

[محسن آزماینده]

دست در دست هم دهیم به مهر
سایت خویش را کنیم آباد

[تووت فرنگی]

دري در روشني انتظارم روييد.

خودم را در پس در تنها نهادم

[uody]

مرا اينگونه باور كن
كمي تنها
كمي بي كس
كمي از يادها رفته
خدا هم ترك ما كرده
خدا ديگر كجا رفته
نميدانم مرا آيا گناهي است
كه شايد هم به جرم آن جدايي هست
مرا اينگونه باور كن

[تووت فرنگی]

ندیده‌ام مگر این شیوه از پری آموخت
به خون خلق فروبرده پنجه کاین حناست
[golrooz]

[محسن آزماینده]

تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد

[parichehr]

در اوج آبی آسمان
نگاهت امید روزهای نیامده
و صدای قلبت
تک تک دقیقه های انتظار

[محسن آزماینده]

رهرو آن نیست که گه تند و گه آهسته رود
رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

[*alien*]

دلم سبز میخواهد امروز
و پرواز صدها کبوتر؛
بیا زیر پلک مرا آسمان کن.

[تووت فرنگی]

نگاهي به روي نهر خروشان خم شد:
تصويري شكست.
خيالي از هم گسيخت.

[محسن آزماینده]

تا که بودیم نبودیم کسی
کشت ما را غم بی همنفسی

[تووت فرنگی]

يادگارش در آغاز سفر همراهم بود.
هنگامي كه چشمش بر نخستين پرده بنفش نيمروز افتاد
از وحشت غبار شد
و من تنها شدم....[narahatish]

[*alien*]

مرغان سفر کرده بازگشتند
آسوده ز سرما به آشیانها


سرخوش ز نشاط بهار بنگر
مرغابیکان را به آبدانها

[تووت فرنگی]

آنچنان روشن كه من در خواب،
دم به دم با خويش مي گويم كه :
بيداري ست ، بيداري ست، بيداري[golrooz]

[انریکه]

یک رنگی و بوی تازه از عشق بگیر
پر سوزترین گدازه از عشق بگیر

[محسن آزماینده]

روزگار وصل خویشان یاد باد

یاد باد آن روزگاران یاد باد

[A M S E T I S]

درد تاريکيست درد خواستن
رفتن و بيهوده خود را کاستن
سر نهادن بر سيه دل سينه ها
سينه آلودن به چرک کينه ها
در نوازش، نيش ماران يافتن
زهر در لبخند ياران يافتن
زر نهادن در کف طرارها

[محسن آزماینده]

آشیان مرغ دل زلف پریشانینده دی
قاندا اولسام ای پری کونلوم سنسن یانینده دی
(این شعر ترکی بود)

[تووت فرنگی]

ياري كن، و گره زن نگه ما و خودت با هم
باشد كه تراود در ما، همه تو
[entezar2]

[*alien*]

وز آن دلخستگانن راست اندوهی فراوان
تو را من چشم در راهم

[s.golgol]

مینویسم د-ی-د-ا-ر
تو اگر بی من و دلتنگ منی
یک به یک فاصله ها را بردار

[AtIsHpArE]

رفتم از کوی تو خداحافظ
ماند دل سوی تو خداحافظ

[parichehr]

ظن چنان بردم که بس چست آمد او
امتحانش کردم و سست آمد او
قصه ابلیس و این قصه یکیست
می ندانم تا کرا اینجا شکیست

[MR_Jentelman]

تو گفتی که پس از سیاه رنگی نبود
پس موی سیاه من چرا گشت سفید

[محسن آزماینده]

دوش مرغی به صبح مینالید
عقل و صبرم ببرد طاقت و هوش
یکی از دوستان مخلص را:
که مرغ تسبیح گوی و ما خاموش

[Rez@ee]

شوق مي آمد ، دست در گردن حس مي انداخت .
فكر ، بازي مي كرد
زندگي چيزي بود . مثل يك بارش عيد ، يك چنار پر سار .
زندگي در آن وقت ، صفي از نور و عروسك بود .
يك بغل آزادي بود .
زندگي در آن وقت ، حوض موسيقي بود .

[msd21]

شوق مي آمد ، دست در گردن حس مي انداخت .
فكر ، بازي مي كرد
زندگي چيزي بود . مثل يك بارش عيد ، يك چنار پر سار .
زندگي در آن وقت ، صفي از نور و عروسك بود .
يك بغل آزادي بود .
زندگي در آن وقت ، حوض موسيقي بود .

دلربایانه دگر بار بر سر ناز آمده ای
از دل ما چه به جا مانده که باز آمده ای

[محسن آزماینده]

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق زهر بی سروپایی نکنیم

[Rez@ee]

ما همه كودك خرديم و همين زال فلك

با چنين سكه زرد ـ

و همين سكه سيمين سپيد ـ

ميفريبد ما را

هر زمان ديده ام اين گنبد خضراي بلند ـ

گفته ام با دل خويش:

مزرع سبز فلك ديدم و بس نيرنگش

نتوانم كه گريزم نفسي از چنگش

آسمان با من و ما بيگانه

زن و فرزند و در و بام و هوا بيگانه

« خويش » در راه نفاق ـ

« دوست » در كار فريب ـ

« آشنا » بيگانه

[تووت فرنگی]

همنفس باشــم به احساسـت زمــــــانی بیشتر



سهم پـروازم اگر می شد به قــــدر عشــق تو

[Rez@ee]

واي،اندوه اندوه

آن درختم امروز

كه بصحراي وجود

دست يغماگر طوفان زمان

جامه ي سبز مرا غارت كرد

وآنچه مانده است براي تن من عريانيست

منم و تف زده دشتي كه كوير است كوير

نه در آن نغمه روديست نه آبادانيست

[uody]

تکلیف مرا روشن کن،اینک به زبانی تازه
با حرف و حدیثی دیگر،با رمز و بیانی تازه

ای کودک پنهان در من،بنویس و لبالب پر کن
یک سینه پر از دلتنگی،از مشق دهانی تازه

[Rez@ee]

همراه هر نسيم بهاري كه ميوزد-

توفان رنج خسته دلان ميرسد ز راه

باهر جوانه يي كه زند خنده بر درخت-

غم ميزند جوانه به دلهاي بي پناه

[uody]

هيچکس تنهاييم را حس نکرد

لحظه ويرانيم را حس نکرد



در تمام لحظه هايم هيچکس

وسعت حيرانيم را حس نکرد

[Rez@ee]

دلم گرفته است

به ايوان مي روم و انگشتانم را

بر پوست كشيده شب مي كشم


چراغهاي رابطه تاريكند

كسي مرا به آفتاب

معرفي نخواهد كرد

كسي مرا به ميهماني گنجشكها نخواهد برد

پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردني است

[uody]

تو را هر شب صدا کردم
نمی بینی
نمی خوابم
بیاتا باورت گردد
که بی تو کمتر از خاکم
ولی با تو به افلاکم
بیا با آرزوهایم بسازم خانه ای در دل
سراغم را نمی گیری مگر بیگانه ای با من؟

[Me121]

ندانی که برتر مقام تو نیست / فروتن نشین ، یا برو ، یا بایست

نه هرکس سزوار باشد به صدر / کرامت به فضل است و رتبت به قدر

[msd21]

رهرو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود
رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

[uody]

در كنج پنجره ذهنم
غزلهاي غربت مي سرايم
و خاطرات كهنه ورق مي زنم
و تو باز دير كردي

[Rez@ee]

يار با ماست چه حاجت كه زيادت طلبيم
دولت صحبت آن مونس جان ما رابس
از در خو يش خدا را به بهشتم مفرست
كه سر كوي تو از كون و مكان ما را بس

[uody]

سنگ قبرم را نميسازد کسي .
مانده ام در کوچه هاي بي کسي.
بهترين دوستم مرا از ياد برد
سوختم خاکسترم را باد برد

[Rez@ee]

دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد چون که او بالاتر است
گر کسی بر نا کسی بالا نشیند فخر نیست
روی دریا خس نشیند قعر دریا گوهر است

[uody]

تو آمدی
از رؤیائی دور
در نیمه شبی بارانی
از میان درختانی
که کبوترانش عشق را
بر برگهای آن تخم می نهند

[محسن آزماینده]

دوش مرا حال خوشی دست داد
سینه ما را عطشی دست داد

[uody]

دیده مهربان چشمانت
که امنیت رو سوسو می زند
برایم آغوش گرم است
و تو تنها اندیشه ی منی

[MR_Jentelman]

دل من چون پرستوي بهاريست
ازين صحرا به ان صحرا فراريست

[محسن آزماینده]

تا تویی در خاطرم
با دیگران بیگانه ام
با خیالت همنشین
در گوشه میخانه ام

[amin_745]

[golrooz]

[uody]

می خواهمت
ناپیدا می شوی
در پیت می دوم
میگریزی
نیستی
میمیرم
خاک می شوم
نمی آیی
هنوز باورم نمیکنی
نیامده میروی . . . از زیر خروارها خاک بیرون می آیم
به دنبالت هر کجا
میابمت
دیوانه می شوم
پرواز میکنم

[محسن آزماینده]

ما ز دریاییم ودر یا میرویم
ما ز بالاییم و بالا می رویم

[uody]

من كه رنگم را باران شسته است

در چه حالي آيا هستم ؟

قوچ مرغان را مي بينم

موج ماهي ها را نيز

حيف انسانم و مي دانم

تا هميشه تنهــا هستم

[تووت فرنگی]

می خواندمت بی واژه و می خواندیم با شعر

دور از نگاه مردم بیگانه با احساس

[Rez@ee]

سايه اش را به پايم ريخت.

و من، شاخه نزديك!

از آب گذشتم، از سايه بدر رفتم،

رفتم، غرورم را بر ستيغ عقاب - آشيان شكستم

و اينك، در خميدگي فروتني، به پاي تو مانده ام.
خم شو، شاخه نزديك

[uody]

کاش مي دانستي

من سکوتم حرف است
حرف هايم حرف است

خنده هايم حرف است

کاش مي دانستي

[Rez@ee]

يكشب بخود گفتم كه: اي بيگانه با خويش!

اي خفته در ناي وجودت موج فرياد !

غير از زيان، سودت چه بود از زندگاني ؟

آخر چه مي خواهي از اين « ويرانه آباد » ؟

[uody]

دیگه دل با کسی نیست
دیگه فریاد رسی نیست
آسمون ابری شده
دیگه خار و خسی نیست

[Rez@ee]

تا برگشايم پرده اي از راز هستي

بسيار شبها در پس زانو نشستم

انديشه ها چون ابر در هم ميگذشتند

اما از آن انديشه ها طرفي نبستم

[uody]

من به هر جا که قدم بردارم
من به هر جا که نظر می دوزم
همه جا خنده توست
همه جا خاطره دارم با تو

[msd21]

وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار
قافل شدن از چون منی شیدا چرا

[assembeler]

میازار موری که دانه کش است که جان داردو جان شیرین خوش است

[محسن آزماینده]

تو را من چشم در راهم
شباهنگام
که می گیرند شاخه ها رنگ تلاجن
.
.
.
گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی کاهم

[assembeler]

ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون
روی سوی خانه خمار دارد پیر ما

[Rez@ee]

***

امشب

باد و باران هر دو مي كوبند

باد خواهد بر كند از جاي سنگي را

و باران هم

خواهد از آن سنگ نقشي را فرو شويد

هر دو مي كوشند

مي خروشند

ليك سنگ بي محابا در ستيغ كوه

مانده بر جا استوار، انگار با زنجير پولادين

سالها آن را نفر سوده ست

كوشش هر چيز بيهوده ست

كوه اگر بر خويشتن پيچد

سنگ بر جا همچنان خونسرد مي ماند

و نمي فرسايد آن نقشي كه رويش كند در يك فرصت باريك

يك نفر كز صخره هاي كوه بالا رفت
در شبي تاريك

[uody]

کنارم نشسته ای ...
چشم در چشم من ...
در ساعت شنی آب می ریزم ...
شاید این احساس جاودانه شود

[Rez@ee]

دود ((چرا)) ميبر، هم موج ((من)) و ((ما)) و ((شما)) مي بر.
زشبنم تا لاله بيرنگي پل بنشان، رؤيا در چشمم گل

بنشان، گل بنشان

[uody]

نیمه شب آواره و بی حس و حال ....
درسرم سودای جامی بی زوال

پرسه ای آغاز کردیم در خیال ....
دل به یاد آورد ایام وصال

[تووت فرنگی]

لرزشي در سبزه هاي ترديد
او به باغ آمد درونش تابناک

[uody]

کس نیست که آزاد کند مرغ دلم را


پر بسته و دل خسته در این دام بمیرم


من کام دل از جلوه حسن تو گرفتم


هر چند در این معرکه ناکام بمیرم

[محسن آزماینده]

ما که همسایه اشکیم ولی با دل سرد
گر لبی خنده زند یاد شما می افتیم

[uody]

من آن میرم،که از دست تو، صد فریاد خواهم زد
فسونها هر زمان،با خاطر ناشاد، خواهم زد
هزاران طعنه بر جان کندن فرهاد خواهم زد
به بازار قیامت خواهم آمد،داد خواهم زد
دگر بر دل منه داغ،این اسیران جگر خون را!

[محسن آزماینده]

آبروی اهل دل از خاک پای مادر است
هرچه دارند این جماعت از دعای مادر است
آن بهشتی که قرآن بدادش وعده اش
صاحب قرآن بگفتا زیر پای مادر است

[uody]

تا در تنگناهای تاریک شبهای بی ستاره

تو را به تصویر در آورم

غزلهایم برای توست

چرا که تو قطب زنده غزلهای منی

ومن شکسته بال ترین عاشق چند بیت آخرم .
__________________

[msd21]

میگی وقتی با منی،دل ازم نمیکنی
شوق دیدار منی،مژه بر هم نزنی
مژه بر هم نزنم،تا که از دست ندهمت
حتی اندازه، یک مژه بر هم زدنی

[assembeler]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

[uody]

سایه ایی محو ، سایه ایی بی رنگ



ز من افکنده ماه بر شن ها


گویی این سایه نقش روح من است


که شده زرد و زار از غم ها

[*alien*]

ای بی وفا ز داغ تو در دل شــــرر فتاد
تا دیده ام ز اشک غــــــمت پر ثمر فتاد

جورم چنان به دل بنمودی که قلب من
گــــــــــــردید پاره پاره و از تن بدر فتاد

[محسن آزماینده]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

[Rez@ee]

در سر راهش درختي جان گرفت .

ميوه اش همزاد همرنگ هراس .

پرتويي افتاد و در پنهان او :
ديده بود آن را به خوابي ناشناس

[محسن آزماینده]

ساقیا من که خراباتی و مستم به تو چه؟
سااغر و ساقی و بد بر سر و دستم به تو چه؟
تو به محراب نشستی احدی گفت چرا؟
من که شب تا به سحر خراب و مستم به تو چه؟
آتش دوزخ اگر قصد من و تو بکند
تو که خشکی و به من و من که ترستم به تو چه؟

[msd21]

هرکه را روی خوش و خلق نکوست
مرده و زنده من عشق اوست

[uody]

تا نهان سازم از تو بار دگر

راز این خاطر پریشان را

می کشم بر نگاه ناز آلود

نرم و سنگین حجاب مژگان را

[محسن آزماینده]

آب زنید راه را هین که نگار می رسد
مژده دهید باغ را بوی بهار میرسد

[uody]

دنیای این روزای من درگیر تنهاییم شده

تنها مدارا می کنیم دنیا عجب جایی شده

هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن می کنم

آینده ی این خونه رو با شمع روشن می کنم

[Rez@ee]

ماه بالاي سر آبادي است،

اهل آبادي در خواب .

روي اين مهتابي، خشت غربت را مي بويم.

باغ همسايه چراغش روشن .

من چراغم خاموش.
ماه تابيده به بشقاب خيار، به لب كوزه آب

[محسن آزماینده]

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

[Rez@ee]

مي خواستم به دامن اين دشت، چون درخت

بي وحشت از تبر

در دامن نسيم سحر غنچه واكنم

با دست هاي بر شده تا آسمان پاك

خورشيد و خاك و آب و هوا را دعا كنم

گنجشك ها ره شانه ي من نغمه سر دهند

سرسبز و استوار، گل افشان و سربلند

اين دشت خشك غمزده را با صفا كنم

[parichehr]

منم هم صدایت

خیال عشق در سر دارم و

خالی ز غصه

پر از احساس خوب با تو بودن

شده قلبم دلاویز وجودت

برای من دعا کن در همه ذکر و سجودت

[Rez@ee]

تو هم، اي خوب من ! اين نكته به تكرار بگو !

اين دلاويزترين حرف جهان را، همه وقت،

نه به يك بار و به ده بار، كه صد بار بگو !

« دوستم داري » ؟ را از من بسيار بپرس !

« دوستت دارم » را با من بسيار بگو !

[parichehr]

و بی آنکه دلتنگ فردا بماند

به فکر طلوعی دوباره است

که از لحظه های دور و نزدیک

بگیرد تمام سهم خود را

و هرگز نگوید که این زندگی پوچ و خالی است.

[assembeler]

توانا بود هرکه دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود[cheshmak]

[محسن آزماینده]

در نگاهت خوانده ام غرق تمنایی هنوز
گرچه در جمعی ولی تنهای تنهایی هنوز
بی تو امشب گریه هم با من غریبی می کند
دیده در راهند چشمانم که بازآیی هنوز

[parichehr]

زیر مهتاب محبت، رو به باغ
می نشینم تا بیایی.
می نشینم تا سکوتم با صدای گرم تو تنها شود
می نشینم تا که روزی زیر مهتاب نگاهت
شعری از اعجاز آن مهتاب بی همتای رویایی
بگویم.

[محسن آزماینده]

من آنم به پای خوکان نریزم
مراین قیمتین در لفظ دری را

[Rez@ee]

اي مرغ آفتاب!

زنداني ديار شب جاودانيم

يك روز، از دريچه زندان من بتاب

[محسن آزماینده]

با خیال تو به سر بردن اگر هست گناه
با خبر باش که من غرق گناهم هر شب

[*مینا*]

بگشا پسته خندان و شکر ریزی کن / خلق را از دهن خویش مینداز بشک
.
.
.

[انریکه]

نشسته است به جانم,همیشه,تاهستم
غمش اصیل تر از یک نیاز روحانی

[محسن آزماینده]

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

[parichehr]

روزم شده شب چو ظلمت گیسویت
کی می دمد آخر آفتاب رویت
یک جلوه نما که من بمیرم از شوق
آنگه کُندم زنده، نسیم کویت

[محسن آزماینده]

تو را بس منتظر ماندم
اوتاندی لحظه لر سندن
بدان من دوستت دارم
اینان بو یاشلی گوزلردن
سفر از تو،گذر از تو،بدان با یک نگاه تو
اوچار بو غصه لر مندن
(این شعر ملمع بود اثر استاد فضولی)

[parichehr]

نان پاره ز من بستان جان پاره نخواهد شد
آواره عشق ما آواره نخواهد شد

آن را که منم خرقه عریان نشود هرگز
آن را که منم منصب معزول کجا گردد

وان را که منم چاره بیچاره نخواهد شد
آن خاره که شد گوهر او خاره نخواهد شد

[Rez@ee]

دلم عجيب گرفته است.

وهيچ چيز،

نه اين دقايق خوشبو،‌كه روي شاخه نارنج مي شود

خاموش،

نه اين صداقت حرفي، كه در سكوت ميان دو برگ اين

گل شب بوست،

نه هيچ چيز مرا از هجوم خالي اطراف

نمي رهاند.

و فكر مي كنم

كه اين ترنم موزون حزن تا ابد
شنيده خواهد شد

[uody]

دل من
که به اندازه یک عشقست
به بهانه های سادة خوشبختی خود مینگرد
به زوال زیبای گلها در گلدان
به نهالی که تو در باغچة خانه مان کاشته ای
و به آواز قناری
که به اندازه یک پنجره می خواند

آه...
سهم من اینست
سهم من اینست
سهم من،
آسمانیست که آویختن پرده ای آنرا از من میگیرد
سهم من پایین رفتن از یک پله متروکست
و به چیزی در پوسیدگی و غربت و اصل گشتن
سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره هاست
و در اندوه صدائی جان دادن که به من میگوید:
((دستهایت را
دوست میدارم))

[Rez@ee]

ماه بالاي سر آبادي است،

اهل آبادي در خواب .

روي اين مهتابي، خشت غربت را مي بويم.

باغ همسايه چراغش روشن .

من چراغم خاموش.

ماه تابيده به بشقاب خيار، به لب كوزه آب.

[parichehr]

باید از قید ریا جان خود آزاد کنم

پایکوبی کنم ونای بر آرم به نوا

رقص بر گیرم و از عشق تو فریاد کنم

پیرو پیر خراباتی شیراز شوم

همچو او با تو به سر برده و میعاد کنم

ز فراقت دل بهـــروز به ویرانی رفت

جان ز تو گیرم و دل را ز تو آباد کنم

[Rez@ee]

مي گشودم پر و مي رفتم و مي گفتم : (( هاي !

بسراي اي دل شيدا، بسراي .

اين دل افروزترين روز جهان را بنگر !

تو دلاويز ترين شعر جهان را بسراي !

[*مینا*]

یارب این قافله را لطف ازل بدرقه باد / که ازو خصم بدام آمد و معشوقه بکام
.
.
.

[parichehr]

من هنوز با گذشته ها به زندگی نشسته ام
و تو را با شعر های بارانی ام خیس می کنم
واژه هایم دیگر گیرایی همیشگی را ندارند
و کلمه به کلمه در گلویم حلق آویز می شود

[انریکه]

در هر نفسی که می تپی ای دل من
یادت نرود اجازه از عشق بگیر

[uody]

روزگار بدی است، اما عشق!


گل به دامان خار هم زیبا است


دل اگر با تو هم نفس باشد


کلبه ی تنگ و تار هم زیبا است


ابر رحمت شبی که می بارد


باغ بی برگ و بار هم زیبا است


با دلی مبتلای مژگانت


زندگی در حصار هم زیبا است

[parichehr]

تصویر ناب زندگانی گنجشک کوچکی
از قاب شاخه ها
در پیش چشم من
در خاک می تپید
گنجشک بی نوا
اینک هر شب حس می کنم دلم بال می زند
گنجشک کوچکی
در زیر خاک ها
گنجشک بی نوا ...

[*مینا*]

اشک خونین بنمودم بـــطبیبان گــــفتند / درد عشق است و جگر سوز دوائی دارد
.
.
.

[parichehr]

دل من همیشه ابری است

بارانی است

می خواهد که بگرید

به که گوید که دلش توفانی است

[*مینا*]

تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب / جان عزیز خود به نوا می فرستمت
.
.
.

[parichehr]

تو بهم ریخته ای ساختنت آسان نیست
مثل افکار که بر ذهن من آوار شده است
و نگاهی که تو را آخر دنیا می دید
...

[*مینا*]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدائی / خــرقه جائی گــرو و باده و دفــتر جائــی
.
.
.

[parichehr]

یک لاله در حال نمازش گریه می کرد

هر رکعتی در خواب نازش گریه می کرد

یک شاخه تسبیح جنون در زیر باران

در لابلای جانمازش گریه می کرد

[*مینا*]

در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید / زانکه آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش
.
.
.

[nikita]

شکسته لبخندش چو بید لرزان است
نگاه بی تابش به رنگ باران است
حقیقت هستی پلیدی و پستی
به رغم نوسالی چقدر عریان است

[parichehr]

تا به کی
اشک من،
مقیم آبادی پاییزی؟
در گذر
از دره های مه گرفته ی روزگار

[Rez@ee]

رخت ها را بكنيم :

آب در يك قدمي است

روشني را بچشيم .

شب يك دهكده را وزن كنيم . خواب يك آهو را .

گرمي لانه لك لك را ادراك كنيم .

روي قانون چمن پا نگذاريم

در موستان گره ذايقه را باز كنيم .

و دهان را بگشائيم اگر ماه در آمد .

و نگوئيم كه شب چيز بدي است .

و نگوئيم كه شب تاب ندارد خبر از بينش باغ .

و بيارايم سبد
ببريم اينهمه سرخ ، اين همه سبز

[uody]

زندگی شاید آن لحظه مسدودیست
که نگاه من، در نی نی چشمان تو خود را ویران میسازد
و در این حسی است
که من آنرا به ادراک ماه و با دریافت ظلمت خواهم آمیخت
در اتاقی که به اندازه یک تنهائیست

[Rez@ee]

تو بهاري و من زمستانم

آمدي تا كه من به خواب شوم

من چو برفم، تو همچو خورشيدي

پيش خورشيد، بايد آب شوم

[*مینا*]

ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم / ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق / ثبــت اســت بر جــریده عــالــم دوام ما

[kamanabroo]

الا ای پیر فرزانه مکن منعم ز میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

[محسن آزماینده]

من که می دانم شبی عمرم به پایان میرسد
پس چرا عاشق نباشم؟

[parichehr]

مرا به خلوت تاریک غصه هایم برد
خیال خسته ی واپسین دیدار
و حجم روشن خاطرات دور
شبیه رخوت هر چه دلتنگی
به مثل بغض نا تمام صبور
میان دفتر قصه ام پژمرد...

[Rez@ee]

دري به روي خود از سوي آسمان واكن !

دهان باز زمين در پي تو مي گردد !

از آنچه بر تو نوشته ست، ديده دريا كن !

زمين به خون تو تشنه ست ، آسماني باش !

بگرد و خود را در آن كرانه پيدا كن ! »

[s.golgol]

ناکرده گنه در این جهان کیست بگو
آنکس که گنه نکرد و چون زیست بگو
من بد کنم و تو بعد مکافات کنی
پس فرق میان من و تو چیست بگو

[parichehr]

وهم می بارد ز سمت آسمان
در خیال وادی خشکیده لب
فکر باریدن ببارد با شتاب
چشم ها در خلوت یک جستجوست
مست از اوهام دریا خفته است

[s.golgol]

تا که پرسیدم منطق عشق چیست
در جوابم اینچنین گفت و گریست
لیلی و مجنون همه افسانه اند
عشق تفسیری از زهرا و علی ست

[نارون1]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود لیک بخون جگر شود
خواهم شد بمیکده گریان و دادخواه
کز دست غم خلاص من آنجا مگر شود
از هر کرانه تیر دعا کرده ام روان
باشد کزآن میانه یکی کارگر شود

[parichehr]

دست سردی نیست
تا اشک هایم را پاک کند
و مرهم زخمم باشد
در بسته است
کسی نمی آید
نگاهم به در خیره مانده است!

[AtIsHpArE]

تو چون تپشی از جنس عشقی
هر ضربانت،
اهنگ محبت مینگارد!

[uody]

در این غربت


این لحظه ها بیشمار میشود


گرچه نیستی ولی


با یاد سبزت


کویر جانم سبزه زار میشود


بیا ، بیا


اگر تو باشی

با یک گل هم بهار میشود.

[Rez@ee]

در اين شب سياه غم آلوده

من هستم و سكوت غم انگيزي

وز اين سياه چال ،نصيبم نيست ـــ

جز واي واي شوم شباويزي.

[انریکه]

یار بی پرده از در و دیوار
در تجلی است یا اولی الابصار

[parichehr]

رو به روی باغ رویا
باغی از بودن بسازم
ای همه معنای بودن
می نشینم تا بیایی ...

[انریکه]

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد

[Rez@ee]

دست از دامان شب برداشتم

تا بياويزم به گيسوي سحر.

خويش را از ساحل افكندم در آب،
ليك از ژرفاي دريا بي خبر

[parichehr]

روز اول با خودم گفتم

دیگرش هرگز نخواهم دید

روز دوم با خودم گفتم

لیک با اندوه و با تردید

روز سوم هم گذشت اما

بر سر پیمان خود بودم

ظلمت زندان مرا می کشت

باز زندان بان خود بودم...

[s.golgol]

من خدا رت دارم
کوله بارم بر دوش
سفری میباید
سفری بی همراه
گم شدن تا ته تنهایی محض
سازکم با من گفت
هرکجا لرزیدی
از سفر ترسیدی
تو بگو از ته دل
من خدا را دارم
من و سازم چندیست
که فقط با اوییم

[*مینا*]

مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید / که ز انفاس خوشش بوی کسی می آید
.
.
.

[s.golgol]

در مسلک ما معنی پرواز چنین است
با بال شکسته به هوای تو پریدن

[Rez@ee]

نه، وصل ممكن نيست،

هميشه فاصله اي هست.
اگر چه منحني آب بالش خوبي است
براي خواب دل آويز و ترد نيلوفر،
هميشه فاصله اي هست.
دچار بايد بود

[parichehr]

دنبالت ای غزال نهادیم پشت سر
صحرا و کوه را و نگشتی شکار دل
از اختری نگشت چراغان شب فراق
مهری نتافت از افق روزگار دل

[*yas*]

لب بر لبم بنه بنوازش دمی چونی
تا بشنوی نوای غزلهای دلکشم

ساز صبا به ناله شبی گفت شهریار
این کار تست من همه جور تو می‌کشم

[AtIsHpArE]

ما مریدان روی سوی قبله چون اریم چون
روی سوی خانه خمار دارد پیر ما

[*yas*]

آن دم که با توام، سبکم مثل ابرها
سیمرغ کی‌ رسد به بلندآسمان من

بنگر طلوع خنده‌ی خورشید بر لبم
زان روشنی که کاشتی ای باغبان من!

[تووت فرنگی]

نه کفر ابوجهل و نه ايمان ابوذر

ماييم و ميانمايگي عصر خموشي

[s.golgol]

یارم به یک لا پیرهن خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن مست است هوشیارش کند

[*yas*]

درون کلبه ی خاموش خویش اما

کسی حال من غمگین نمی پرسد!!!

و من دریای پر اشکم که توفانی به دل دارم

درون سینه ی پرجوش خویش اما!!!

[s.golgol]

افسانه ی دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

[انریکه]

آن چه بینی دلت همان خواهد
وان چه خواهد دلت همان بینی

[نارون1]

یا رب آن نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

[s.golgol]

شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب
شبی کز روز خوشتر باشد آنشب امشب است امشب