ویروسهای اینترنتی

[آبجی]

ویروس به برنامه های مخرب كوچكی گفته می شود كه مخفیانه به كامپیوتر ما انتقال یابد. نام ویروس به این علت روی اینگونه از برنامه ها گذاشته شده است كه عملكردی مشابه ویروس های بیولوژیك دارند. یك ویروس بیولوژیك از طریق مختلفی ممكن است وارد بدن انسان شود و ممكن است تا مدت زیادی به فعالیت مخفیانه در بدن بپردازد و پس از مدتی علائم وجود ویروس مشخص شود. یك ویروس كامپیوتری نیز از طریق مختلفی ممكن است وارد كامپیوتر شود و ممكن است تا مدتها به فعالیت خود ادامه داده و پس اختلالاتی را در كامپیوتر ایجاد نماید. ویروس های كلمپیوتری می توانند به اطلاعات و برنامه های موجود در كامپیوتر آسیب رسانده و آنها را از بین ببرند.ویروس های اینترنتی به آن دسته از ویروس های كامپیوتری اطلاق می شود كه از طریق اینترنت تكثیر یافته و منتقل می شوند.با گسترش استفاده از اینترنت، ویروس های اینترنتی به عنوان نسل جدید از ویروس ها مطرح شدند ویروس های اینترنتی بسیار سریعتر از ویروس های دیكر سطح دنیا انتشار می یابند، به صورتیكه ظرف چند روز میلیونها كامپیوتر در سراسر دنیا به یك ویروس جدید آلوده می شوند. این نوع ویروس ها ممكن است از طریق پست الكترونیك و یا از طریق دریافت فایل از اینترنت و.... به كامپیوتر منتقل شوند.

تاریخچه ویروسهاى كامپیوتری :

1949:
HOME
برای اولین بار تئوری برنامه هایی که خودشان را جایگزین می نمایند. مطرح گردید.

1981:
ویروسهای Apple 1, Apple 2, Apple 3 از اولین ویروسهایی بودند که پا به عرصه عمومی نهادند. این ویروسها توسط کمپانی Texas A&M برای جلوگیری از کپی های غیر مجاز بازیهای کامپیوتری نوشته و سپس شایع شدند. این ویروسها ویژه سیستم عامل Apple II بودند.
1983:
فرد کوهن (Fred Cohen) زمانیکه بر روی رساله دکترایش کار می کرد رسما یک ویروس کامپیوتری را چنین تعریف نمود:
"یک برنامه کامپیوتری که می تواند روی سایر برنامه های کامپیوتری از طریق تغییر دادن آنها به روشی (شاید) مانند کپی کردن خودش بر روی آنها، تاثیر بگذارد."


1986:
دو برادر برنامه نویس پاکستانی به نامهای "بسیط" و "امجد" کد قابل اجرای موجود در بوت سکتور یک فلاپی دیسک را با کد خودشان (که برای آلوده نمودن فلاپی دیسکهای 360KB نوشته بودند) جایگزین کردند. تمام فلاپی های آلوده دارای برچسب " Brain© " بودند. بنابراین، این ویروس " Brain" یا "مغز پاکستانی" نام گرفت.
همزمان در کشور اتریش برنامه نویسی به نام رالف برگر "RalfBurger" دریافت که یک برنامه می تواند از طریق چسباندن خودش به انتهای یک برنامه دیگر تکثیر شود، او با استفاده از این ایده برنامه ای به نام "Virdem" نوشت که پدیده فوق را شبیه سازی می نمود. پس از آن برگر "Virdem" را در کنفرانسی به همه معرفی نمود.
برگر همچنین کتابی درباره ویروسهای کامپیوتری نوشت و در آن سورس ویروسی به نام "Vienna" را چاپ کرد که این مساله بعدا باعث سو ء استفاده بسیاری از افراد گردید.
1987:
یک برنامه نویس آلمانی ویروسی به نام "Cascade" نوشت. این ویروس، اولین ویروسی بود که روش رمز کردن (Encryption) را به کار می برد. در این روش بیشتر کد ویروس به غیر از چند بایت از آن به صورت رمز شده در می آید و از آن چند بایت بعدآ برای رمز گشایی بقیه کد ویروس استفاده می شود. در این صورت تشخیص ویروس برای آنتی ویروسها بسیار مشکلتر می باشد و دیگر رشته تشخیص ویروس (که در آنتی ویروسها به کار می رود) به چند بایت محدود نمی شود.
بعدها برنامه نویسی به نام مارک واشبرن "Mark Washburn" با استفاده از این ایده و سورس ویروس "Vienna" اولین و یروس هزار چهره (Polymorphic) به نام "1260" را نوشت.
1988:
ویروس "Jerusalem" منتشر شد و به یکی از شایع ترین ویروسها تبدیل گشت. این ویروس در روزهای جمعه ای که مصادف با سیزدهم هر ماه بودند فعال می شد و ضمن آلوده نمودن فایلهای Com و Exe، هر برنامه ای که در آن روز اجرا می شد را نیز پاک می نمود.
1989:
در ماه مارچ مهمترین موضوع ویروسی، خبری بود که حکایت از فعال شدن ویروسی به نام "Datacrime" در ماه آوریل داشت. اما پس از بررسی سورس کد ویروس معلوم شد که این ویروس در هر تاریخی پس از روز سیزدهم اکتبر فعال شده و اقدام به فورمت کردن سیلندر صفر هارد دیسک که محل استقرار جدول FAT است، می نماید. بدین ترتیب کاربران تمامی محتوای هارد دیسک شان را از دست می دهند. ویروس "Datacrime" به احتمال زیاد در کشور هلند نوشته شده بود ولی آمریکایی ها اسم آنرا ویروس "Columbus Day" گذاشتند و اعتقاد داشتند که توسط تروریستهای نروژی نوشته شده است. اما این ویروس علی رغم سر و صدای زیادش، خسارتهای چندانی به بار نیاورد. در این سال همچنین ویروس نویسان بلغاری و روسی وارد عرصه ویروس نویسی شدند