diamonds55
9th September 2008, 07:38 AM
ما می‌خواهیم خیلی از سبك‌های شخصی نوشتن آدم‌ها را به روزنامه‌نگاری ربط دهیم! غافل از اینكه وبلاگ‌ها رسانه‌هایی جایگزین(Alternative Media) هستند و زمانی به كار می‌آیند كه رسانه‌های مسلط (Mainstream Media) آن‌طور كه باید و شاید به وظیفه خود عمل نكنند یا نتوانند عمل كنند. اما چنین امری هر لحظه و هر جا امكان‌پذیر نیست!
نویسنده وبلاگ"مدادسیاه" به نشانی http://shakerane.blogfa.com ادامه داده است: البته اینكه چه‌قدر وبلاگ در راه افتادن دست روزنامه‌نگاران تازه‌كار موثر است یا اینكه در یك جمع وبلاگی چه‌قدر نظرات هر نوشته در شكل گرفتن ذهن و عقیده دیگران موثر است بحث دیگری است! اما مشكل اینجاست كه ما چنان جوگیر جریان وبلاگ‌نویسی شده‌ایم كه آن را در تمام شئون كار حرفه‌ای‌مان وارد می‌دانیم. وبلاگ‌نویسی چه سبك تازه‌ای به روزنامه‌نگاری اضافه كرده است؟ اینكه ما نوشته‌های وبلاگ یك استاد دانشگاه یا بازیگر سینما را با اجازه یا بدون اجازه‌اش برداریم و در ستون صفحه‌مان چاپ كنیم كه نشد تاثیر وبلاگ‌نویسی در روزنامه‌نگاری!
وبلاگ‌نویسی در درون خود با نوعی تناقض شیرین مواجه است. از طرفی با منطق شخصی جلو می‌رود و از طرف دیگر همین كه دكمه «انتشار» به وسیله صاحب وبلاگ زده می‌شود دیگر این چند خط شخصی نیست! حالا متعلق به همه است و این «دیگران»اند كه با گذاشتن نظر سروشكل دیگری به آن می‌دهند. اما به شخصه معتقدم وبلاگ‌نویسی در نوع تفكر روزانه ما نقش اساسی ایفا می‌كند؛ جوری كه منِ وبلاگ‌نویس «وبلاگی» فكر می‌كنم. اینكه شب رسیدم خانه نوشته امشبم را چگونه و با چه مقدمه و موخره‌ای تمام كنم! اما آیا در سازمان روزنامه‌ای كه من مشغولم چنین امری ممكن است؟ آیا من این‌قدر دستم باز هست؟
به نظر من وبلاگ‌نویسی نالش در بالشِ حرف‌های فرو خورده است. حرف‌هایی كه در گزارش‌های روزانه‌مان به هر دلیلی اجازه مطرح كردنش را نداریم! وبلاگ‌نویسی این شكاف را پر می‌كند.
فرض كنیم اتفاقی در جایی افتاده و به‌غیر از یك وبلاگ‌نویس كسی در آن محل حضور نداشته. او در وبلاگ شخصی‌اش شروع كرده به شرح واقعه. آیا شمای خبرنگار دقیقا مطلب او را بدون كم و كاست در صفحه‌تان می‌گذارید؟ حتی اگر این وبلاگ‌نویس آدم مشهوری هم باشد شما در دادن خبر و گزارش خبری عینا مطلب وی را نقل قول نمی‌كنید. از طرف دیگر اگر گزارش ما غیر خبری باشد كه این نوع روایت و نقل‌قول محاوره‌ای و مستقیم در گزارش امری مرسوم است!
به نظر من وبلاگ‌نویسی هرچند تاثیرات زیادی روی فرهنگ رفتاری ما گذاشته و شاهد نوعی مبادله «وبلاگی شدن فرهنگ» و «فرهنگی شدن وبلاگ» هستیم؛ اما تاكید بیش از اندازه روی این رسانه جایگزین صورت مساله را پاك می‌كند و ره به تركستان بردن است!
خبرگزارى ايسنا
نویسنده وبلاگ"مدادسیاه" به نشانی http://shakerane.blogfa.com ادامه داده است: البته اینكه چه‌قدر وبلاگ در راه افتادن دست روزنامه‌نگاران تازه‌كار موثر است یا اینكه در یك جمع وبلاگی چه‌قدر نظرات هر نوشته در شكل گرفتن ذهن و عقیده دیگران موثر است بحث دیگری است! اما مشكل اینجاست كه ما چنان جوگیر جریان وبلاگ‌نویسی شده‌ایم كه آن را در تمام شئون كار حرفه‌ای‌مان وارد می‌دانیم. وبلاگ‌نویسی چه سبك تازه‌ای به روزنامه‌نگاری اضافه كرده است؟ اینكه ما نوشته‌های وبلاگ یك استاد دانشگاه یا بازیگر سینما را با اجازه یا بدون اجازه‌اش برداریم و در ستون صفحه‌مان چاپ كنیم كه نشد تاثیر وبلاگ‌نویسی در روزنامه‌نگاری!
وبلاگ‌نویسی در درون خود با نوعی تناقض شیرین مواجه است. از طرفی با منطق شخصی جلو می‌رود و از طرف دیگر همین كه دكمه «انتشار» به وسیله صاحب وبلاگ زده می‌شود دیگر این چند خط شخصی نیست! حالا متعلق به همه است و این «دیگران»اند كه با گذاشتن نظر سروشكل دیگری به آن می‌دهند. اما به شخصه معتقدم وبلاگ‌نویسی در نوع تفكر روزانه ما نقش اساسی ایفا می‌كند؛ جوری كه منِ وبلاگ‌نویس «وبلاگی» فكر می‌كنم. اینكه شب رسیدم خانه نوشته امشبم را چگونه و با چه مقدمه و موخره‌ای تمام كنم! اما آیا در سازمان روزنامه‌ای كه من مشغولم چنین امری ممكن است؟ آیا من این‌قدر دستم باز هست؟
به نظر من وبلاگ‌نویسی نالش در بالشِ حرف‌های فرو خورده است. حرف‌هایی كه در گزارش‌های روزانه‌مان به هر دلیلی اجازه مطرح كردنش را نداریم! وبلاگ‌نویسی این شكاف را پر می‌كند.
فرض كنیم اتفاقی در جایی افتاده و به‌غیر از یك وبلاگ‌نویس كسی در آن محل حضور نداشته. او در وبلاگ شخصی‌اش شروع كرده به شرح واقعه. آیا شمای خبرنگار دقیقا مطلب او را بدون كم و كاست در صفحه‌تان می‌گذارید؟ حتی اگر این وبلاگ‌نویس آدم مشهوری هم باشد شما در دادن خبر و گزارش خبری عینا مطلب وی را نقل قول نمی‌كنید. از طرف دیگر اگر گزارش ما غیر خبری باشد كه این نوع روایت و نقل‌قول محاوره‌ای و مستقیم در گزارش امری مرسوم است!
به نظر من وبلاگ‌نویسی هرچند تاثیرات زیادی روی فرهنگ رفتاری ما گذاشته و شاهد نوعی مبادله «وبلاگی شدن فرهنگ» و «فرهنگی شدن وبلاگ» هستیم؛ اما تاكید بیش از اندازه روی این رسانه جایگزین صورت مساله را پاك می‌كند و ره به تركستان بردن است!
خبرگزارى ايسنا