ghasem motamedi
3rd January 2010, 07:14 PM
آهن
عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی با نشان Fe و عدد اتمی 26 وجود دارد. آهن فلزی است که در گروه 8 و دوره 4 جدول تناوبی قرار دارد.
تاریخچـــــه
اولین نشانههای استفاده از آهن به زمان سومریان و مصریان بر میگردد که تقریبا" 4000 سال قبل از میلاد با آهن کشف شده از شهاب سنگها اقلام کوچکی مثل سر نیزه و زیور آلات میساختند. از 2000 تا 3000 سال قبل از میلاد ، تعداد فزاینده ای از اشیاء ساخته شده با آهن مذاب ( فقدان نیکل ، این محصولات را از آهن شهاب سنگی متمایز میکند ) در بینالنهرین ، آسیای صغیر و مصر به چشم میخورد؛ اما ظاهرا" تنها در تشریفات از آهن استفاده میشد و آهن فلزی گرانبها حتی باارزشتر از طلا بهحساب میآمد.
بر اساس تعدادی از منابع آهن ، بعنوان یک محصول جانبی از تصفیه مس تولید میشد - مثل آهن اسفنجی – و بوسیله متالوژی آن زمان قابل تولید مجدد نبوده است. از 1600 تا 1200 قبل از میلاد در خاورمیانه بطور روز افزون از آین فلز استفاده میشد، اما جایگزین کابرد برنز در آن زمان نشد.
تبر آهنی متعلق به عصر آهن سوئد در گاتلند سوئد یافت شده است. از قرن 10 تا 12 در خاورمیانه یک جابجایی سریع در تبدیل ابزار و سلاحهای برنزی به آهنی صورت گرفت. عامل مهم در این جابجائی ، آغاز ناگهانی تکنولوژیهای پیشرفته کار با آهن نبود، بلکه عامل اصلی ، مختل شدن تامین قلع بود. این دوره جابجایی که در زمانهای مختلف و در نقاط مختلفی از جهان رخ داد، دوره ای از تمدن به نام عصر آهن را بوجود آورد.
همزمان با جایگزینی آهن به جای برنز ، فرآیند کربوریزاسیون کشف شد که بوسیله آن به آهن موجود در آن زمان ، کربن اضافه میکردند. آهن را بصورت اسفنجی که مخلوطی از آهن و سرباره به همراه مقداری کربن یا کاربید است، بازیافت کردند. سپس سرباره آنرا با چکشکاری جدا نموده وم حتوی کربن را اکسیده میکردند تا بدین طریق آهن نرم تولید کنند.
مردم خاور میانه دریافتند که با حرارت دادن طولانی مدت آهن نرم در لایه ای از ذغال و آب دادن آن در آب یا روغن میتوان محصولی بسیار محکمتر بدست آورد. محصول حاصله که دارای سطح فولادی است، از برنزی که قبلا" کاربرد داشت محکمتر و مقاومتر بود. در چین نیز اولین بار از آهن شهاب سنگی استفاده شد و اولین شواهد باستان شناسی برای اقلام ساخته شده با آهن نرم در شمال شرقی نزدیک Xinjiang مربوط به قرن 8 قبل از میلاد بدست آمده است. این وسایل از آهن نرم و با همان روش خاورمیانه و اروپا ساخته شده بودند و گمان میرفت که برای مردم غیر چینی هم ارسال میکردند.
در سالهای آخر پادشاهی سلسله ژو ( حدود 550 قبل از میلاد) به سبب پیشرفت زیاد تکنولوژی کوره ، قابلیت تولید آهن جدیدی بوجود آمد. ساخت کورههای بلندی که توانایی حرارتهای بالای k 1300 را داشت، موجب تولید آهن خام یا چدن توسط چینِیها شد. اگر سنگ معدن آهن را با کربن k 1470-1420 حرارت دهیم، مایع مذابی بدست میآید که آلیاژی با 5/96% آهن و 5/53% کربن است. این محصول محکم را میتوان به شکلهای ریز و ظریفی در آورد. اما برای استفاده ، بسیار شکننده میباشند، مگر آنکه بیشتر کربن آنرا از بین ببرند.
از زمان سلسله ژو به بعد اکثر تولیدات آهن در چین به شکل چدن است. با این همه آهن بعنوان یک محصول عادی که برای صدها سال مورد استفاده کشاورزان قرار گرفته است، باقی ماند و تا زمان سلسله شین ( حدود 221 قبل از میلاد ) عظمت چین را واقعا" تحت تاثیر قرار نداد.
دانشمندان میپندارند شاید این روش بعد از این دو مکان تا مغولستان آن سوی روسیه ادامه یافته باشد، اما دلیل محکمی برای اثبات این فرضیه وجود ندارد. تا اواخر قرن نوزدهم در هر رویدادی یک بازار برای کالاهای چدنی بوجود آمد، مانند درخواست برای گلولههای توپ چدنی.در آغاز برای ذوب آهن از زغال چوب هم بعنوان منبع حرارتی و هم عامل کاهنده استفاده میشد. در قرن 18 در انگلستان تامین کنندگان چوب کم شدند و از زغال سنگ که یک سوخت فسیلی است، بعنوان منبع جانشین استفاده شد. این نوآوری بوسیلـــه Abraham Darby انرژی لازم برای انقلاب صنعتی را تامین نمود.
پیدایـــــــش
آهن یکی از رایجترین عناصر زمین است که تقریبا" 5% پوسته زمین را تشکیل میدهد.
آهن از سنگ معدن هماتیت که عمدتا" Fe2O3 میباشد، استخراج میگردد. این فلز را بوسیله روش کاهش با کربن که عنصری واکنشپذیرتر است جدا میکنند. این عمل در کوره بلند در دمای تقریبا" 2000 درجه سانتیگراد انجام میپذیرد.
در سال 2000 ، تقریبا" 1100 میلیون تن سنگ معدن آهن با رشد ارزش تجاری تقریبا" 25 میلیارد دلار آمریکا استخراج شد. درحالیکه استخراج سنگ معدن آهن در 48 کشور صورت میگیرد، چین ، برزیل ، استرالیا ، روسیه و هند با تولید 70% سنگ آهن جهان پنج کشور بزرگ تولید کنندگان آن بهحساب میآیند. برای تولید تقریبا" 572 میلیون تن آهن خام 1100 میلیون تن سنگ آهن مورد نیاز است.
صنایع ذوب آهن
تاریخچه
انسان اولیه معلوم نیست چگونه و از کجا سنگ آهن را کشف ، ذوب و فلز آهن را بدست آورده است. اما از شواهد امر پیداست که از 2400 سال پیش و شاید هم بیشتر ، انسانهای اولیه آهن را شناخته اند. بنظر میرسد ابتدا شهابهای ثابت آسمانی که حاوی آهن و نیکل است، مورد استفاده انسانهای اولیه قرار گرفته باشد و اطلاق سنگ و فلز آسمانی به آهن توسط انسانهای اولیه موید همین امر است. بعدها سنگ آهن شناخته شد.
دید کلی
آهن عنصری است با حرف اتمی Fe ، وزن اتمی 56 ، چهارمین عنصر موجود در پوسته زمین از نظر فراوانی و میزان آن در پوسته زمین در حدود 5 درصد میباشد و سنگهائیکه بیشتر از 20 درصد آهن داشته باشند سنگ معدنی آهن اصطلاح میشوند.استخراج فلز آهن از سنگ آهن با یک عمل شیمیایی انجام میگیرد، باین معنی که سنگهای اکسیدی آهن بوسیله کربن ، احیا و عنصر آهن آزاد میشود. قرن ها زغال چوب بعنوان احیا کننده بکار میرفته، ولی از سال 1907، که نقطه عطفی در کار ذوب آهن پدید آمده، کک جای آنرا گرفت که بعنوان مهمترین سوخت کوره بلند نیز بکار میرود.
برای تحصیل یک تن آهن خام ، حدود 3- 5/1 تن سنگ آهن ، 1000-900 کیلوگرم کک و 6-5 تن هوا لازم است و سنگ آهک نیز بعنوان ماده گداز آور در کوره بلند بکار میرود. در ابتدا ذوب آهن در کورههای ابتدائی که از سنگ یا آجر ساخته میشد و از هوای دم برای جریان هوا استفاده میشد، انجام میگرفت و ارتفاع کوره نیز ، حداکثر به 10 متر میرسید.ولی امروزه با اختراع ماشین و وارد کردن هوای تحت فشار به کوره ، ارتفاع و قطر کوره افزایش یافته و کوره های بلند جدید از ورقه های آهنی که روی ستونهایی استوار گردیده و ارتفاع بدنه کوره به حدود 30 متر میرسد، ساخته شده است. بدین ترتیب ، پیشرفت صنعت و احتیاج روز افزون بشر به نوع بهتر آهن ، کورههای بلند جدید را بوجود آورده است.
سوخت کوره
سوختها ، در کوره بلند ، دو عمل را انجام میدهند: عمل ایجاد گرما و عمل احیا کنندگی و به دو دسته عمده طبیعی و مصنوعی تقسیم میشوند. بعضی از سوختهای طبیعی از قبیل زغال سنگ آنتراسیت و زغال سنگ قیری و لینیت ، بیشتر جنبه تاریخی دارند تا جنبه اقتصادی و از سوخت های مصنوعی که زغال چوب و کک میباشند، کک اهمیت زیادی داشته و در اکثر کارخانه ها بکار میرود.
مزایای کک عبارت از تخلخل ، سختی ، فراوانی ، قابلیت احتراق بیشتر و ارزانی آن میباشد. برای تهیه کک باید چند نوع زغال سنگ را که مواد فرار موجود در آنها متفاوت میباشد، با یکدیگر مخلوط و در کورههای مخصوص به کک تبدیل نمود. این عمل را کربنیزاسیون مینامند. ترکیب شیمیایی کک عبارت است از 94-85 درصد کربن و بقیه شامل مواد فرار ، خاکستر ، گوگرد و رطوبت میباشد.
هوای لازم برای احتراق و ایجاد حرارت
همانطور که قبلا گفته شد، برای تحصیل یک تن آهن خام ، حدود 6-5 تن هوا لازم است که این هوا از مخلوط دو گاز اکسیژن و ازت به نسبت 1و 4 تشکیل شده است. در کورههای بلند جدید ، هوا بوسیله کمپرسورهای توربینی به داخل کوره دمیده میشوند. این توربینها با بخار یا برق کار کرده و فشار دم بیشتر و یکنواختی تولید میکنند. همچنین جهت تهیه هوای دم بعضی از کوره های بلند ، کمپرسورهای گازی نیز بکار برده میشود.
در این ماشین ها ، گاز کورههای بلند همراه با هوا وارد ماشین شده و پس از متراکم شدن توسط جرقه الکتریکی آتش زده میشود و فشار حاصله باعث حرکت موتور کمپرسور میگردد.
مواد گداز آور
بعد از سنگ آهن و سوخت ، مواد گداز آور مهمترین ماده تشکیل دهنده بار کوره بلند میباشد. این مواد دو کار انجام میدهند:ذوب کردن ناخالصیهای موجود در سنگ آهن که نقطه ذوب آنها بالاتر از درجه حرارت معمولی کوره است.
بعضی از عناصر که همزمان با سنگ آهن احیا میشود یا در آهن حل و یا با آن ترکیب شده و جدا کردن آن ممکن نمیگردد، مواد گداز آور با این ناخالصیها ، قبل از ترکیب با آهن ، ترکیب میگردند. نوع مواد گداز آور بستگی به ترکیب مواد متشکله بار کوره دارد.در صورتیکه سنگ آهن ، آهکی (قلیایی) باشد، ماده گداز آور باید اسیدی (مثل SiO2 سیلیس) باشد.در صورتیکه سنگ آهن ، سیلیسی (اسیدی) باشد، ماده گداز آور باید قلیایی (مثل سنگ آهک ، دولومیت و سنگهای فسفاته) باشد.در مواردیکه بخواهند سرباره خیلی سیال باشد، از مواد گدازآور خنثی از جمله فلوراسپار که دارای نقطه ذوب پایینی میباشند، استفاده میشود.
سرباره کوره بلند
سرباره ، عبارتست از ماده مذابی که بر اثر فعل و انفعال بین مواد گداز ، سنگ آهن ، سوخت و ناخالصیهای اکسید موجود در فلز بوجود میآید و در اثر این فعل انفعالات ، ناخالصیهایی که نباید در چدن وجود داشته باشد، از آهن خام جدا میشود.
مواد متشکله اصلی سرباره عبارت است از: MgO , Al2O3 , SiO2 , CaO که جمعا 90 درصد سرباره را تشکیل میدهند. 10 درصد بقیه عبارتند از: CaS , MnS, MnO , FeO و غیره.
موارد کاربرد سرباره
سرباره برحسب ترکیب شیمیایی ، خواص فیزیکی و نحوه سرد کردن آن ، موارد کاربرد مختلفی پیدا میکند. سرباره را به سه شکل سرد میکنند و بر حسب نحوه سرد کردن به سه شکل در میآید:
سرباره سرد شده با هوا ، خرد و غربال شده و جهت مصارف زیر بکار میرود: بلوکهای ستونی توخالی ، زیرسازی جاده ، ماسه شیشهای جهت ساختن سرامیک ، زهکشی فاضلاب ، آسفالت بیندر و غیره.سرباره دانه دانه شده با آب ، جهت موارد زیر بکار برده میشود: سیمان ، عایقکاری ، زیرسازی جاده ، مصالح بتون ، بلوکهای ساختمانی خاکریزی راه آهن و سایر خاکریزیها و غیره.سرباره سبک ، موارد کاربرد آن به قرار زیر است: مصالح ساختمانی بتونی ، مصالح ضد حریق ، فرش کف ها ، محصولات ساختمانی بصورت قطعات پیشساخته بتونی از جمله تیورستون و غیره ، آجر ، کاشیهای عایق صدا ، دیوارهای تیغه ای.
فراورده های تولید شده از آهن خام
چدن
هرگاه آهن خام را گداخته و در قالب هائی از ماسه یا فلز ریخته و سرد کنیم، چدن بدست میآید. در تبدیل آهن خام به چدن ، تصفیه دقیق و مخصوصی صورت نمی گیرد.
چدن چکش خوار
در صورتیکه روی چدن عملیاتی از قبیل اضافه کردن منیزیم و سیلیکات آهن ، بلوری شدن کربن و تبدیل به گرههای گرافیت انجام گیرد، چدن چکش خوار بدست میآید که نسبت به چدن نرمتر بوده و مقاومت کششی بالا و مورد استفاده بیشتری دارد
آهن کار شده
هرگاه آهن خام را ذوب کرده و بگذاریم بصورت اسفنجی شکل در آید، ضمن آنکه ناخالصیهای آنرا از قبیل سیلیسیم ، منگنز و کربن بشکلی تصفیه میکنیم، آهن کار شده بدست میآید.
چدن سفید
کربن این چدن ، بصورت بلور سمانتیت (کربید آهن Fe3C) میباشد که از سرد شدن مذاب حاصل میشود. این ماده را میتوان نرم کرد تا درجه شکنندگی آن کاهش یابد.
فولاد
آلیاژی است از آهن (چدن سفید) و کربن و سایر عناصر که از تصفیه دقیق آهن خام ضمن اختلاط با آهن قراضه بدست میآید.
آهن قراضه
به قراضه های فولاد ، آهن قراضه اطلاق میشود.
در ایران با 3 روش آهن و چدن تولید میکنند.
1- کوره بلند که در ذوب آهن استفاده میکنند.
در این روش سنگ آهن بهمراه کک و آهک مخلوط و داخل کوره بلند ریخته شده و از پایین
کوره چدن گرفته میشود.و آماده کارهای بعدی میشود.
2- روش احیای مستقیم
که در اکثر واحدهای فولاد سازی موجود است.
گندله توسط گاز تبدیل به آهن اسفنجی شده و برای کارهای بعدی آماده میباشد.
در این مرحله تقریبا بیشترین ارزش افزوده بدست میاید.
3- روش کوره قوس الکتریکی
در این روش از آهن قراضه برای تولید شمش آهن استفاده میشود.
4- روش چهارم که بسیار جدید میباشد و در امریکا و آلمان استفاده میگردد و تکنولوزی آن
به بسیاری از کشورها داده نشده - اینست که
مرحله گندله سازی حذف شده است. و بطور مستقیم از کنسانتره با گاز - آهن اسفنجی
تولید میشود که بسیار مقرون بصرفه میباشد.
استخراج آهن
نگاه اجمالی
امروزه یکی از اساسیترین پایههای اقتصادی و اجتماعی کشورهای جهان را صنایع آهن و فولاد تشکیل میدهد و این ، به سبب نیاز مبرمی است که انسان جهت پیشبرد مقاصد خود در زندگی دارد. با نگاه اجمالی به کارآیی این عنصر حیاتی ، میتوان به نقش سازنده آن پیبرد؛ زیرا علاوه بر کاربرد آن در امر ساختمان سازی ، پل سازی و غیره یکی از کالاهای اساسی در صنایع اتومبیل سازی ، کشتی سازی و لوکوموتیو سازی است و بهصورت آلیاژهای مختلف ، اساس تکنولوژی ماشینآلات را تشکیل میدهد.
تاریخچه
با توجه به کشف یک تبر آهنی متعلق به 3000 سال پیش از میلاد در داخل یکی از قبرهای سومریان واقع در شهر اور که در جنوب بینالنهرین قرار داشت، نشان میدهد که استفاده از آهن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D9%87%D9%86) توسط انسان از حدود 3000 سال پیش از میلاد مسیح آغاز و عمدتاً در کشورهای مصر ، آشور ، چین و هندوستان رواج داشت. در آغاز انسان از آهن طبیعی که بهصورت سنگ معدن آهن با درجات خلوص متفاوت بدست میآمد، استفاده میکرد.
با این حال ، نظر دیگری وجود دارد که انسانهای آن روزگاران از شهاب سنگها بهعنوان آهن خالصتر استفاده میکردند. استفاده از آهن خالص درحدود 1300 سال پیش از میلاد امکانپذیر شد که به ظن قوی بطور تصادفی بر اثر گرما دادن شدید صخرههای کانی ، آهن خالص توسط ذغال صورت گرفت با حرارت دادن گل اخری و ذغال نیز آهن استخراج میکردند.
سیر تحولی و رشد
روند استخراج آهن از ترکیبهای طبیعی آهن به مرور زمان ، راه تکامل میپیمود تا اینکه نخستین کوره استخراج آهن به سبک امروزی که به کوره کانالانی معروف بود، نوآوری شد. این کوره دارای آتشدانی به ابعاد 75×60×60 سانتیمتر بود. سیر تکاملی این روند به آنجایی رسید که امروزه ، کارخانههای عظیم استخراج و ذوب آهن و فولاد با ظرفیت چندین میلیون تن به وجود آمده است.
سنگ معدنهای آهن
سنگ معدنهایی که آهن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D9%87%D9%86) از آن استخراج میشود، بیشتر بهصورت اکسیدهای آهن ، مانند مگنتیت یا هماتیت است که با 2 تا 20 درصد ناخالصی (نظیر سیلیکاتها و آلومیناتها) همراه است. این ناخالصیها در کوره از آهن جدا شده بهصورت تفاله خارج میشوند. سنگ معدن تصفیه شده و تغلیظ شده بهصورت پودر یا دانههای ریز در کوره وارد میشود. مناسبترین اندازه ذرات آن بین 6 تا 25 میلیمتر است. یادآوری میشود که امروزه از سولفید طبیعی آهن (پیریت) در استخراج آهن استفاده نمیشود، بلکه مصرف عمده آن در اسید سولفوریک سازی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%AF+%D8%B3%D9% 88%D9%84%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C%DA%A9) است.
فرآیندهای اولیه استخراج آهن
استخراج آهن از سنگ معدنهای آن طی فرایندهای فیزیکی و مکانیکی و شیمیایی تحت شرایط ویژه ای صورت میگیرد.
در مرحله آغازی ، سنگ معدن باید طی چندین مرحله از عملیات از جمله : خرد کردن ، آسیاب کردن ، سرند کردن ، شستشو ، استفاده از جدا کننده مغناطیسی و یا به روش فلوتاسیون تغلیظ شود. محلول غلیظ شده معمولاً دارای 60 تا 65 درصد آهن ، 8 تا 12 درصد سیلیس میباشد. پس از تلغیظ سنگ معدن آن را باید به اندازههایی به ابعاد 6 تا 25 میلیمتر که مناسب برای تغذیه کورههای وزشی است، تبدیل کرد که این عمل را اصطلاحاً آگلومریزه شدن مینامند.
استخراج آهن از سنگ معدنهای آن عمدتاً با استفاده از کورههای وزشی صورت میگیرد که در حقیقت یک رآکتور بزرگ شیمیایی است که در آن مخلوطی از سنگ آهک ، سنگ معدن آهن و زغال کک گرما داده میشود.
مواد اولیه مورد نیاز استخراج آهن
سنگ معدن آهن
در مجاورت ذغال بر اثر گرما در کوره احیا میشود و سپس بر اثر جریانی از گازهای احیا کننده داغ که از سوختن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% B3%D9%88%D8%AE%D8%AA%D9%86) کک در هوای گرم پایین کوره تولید میشود و در جهت عکس مسیر آهن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D9%87%D9%86) حرکت میکند، ذوب میشود. آهن مذاب و تفاله حاصل از سنگ معدن به ازای هر دو تا چهار ساعت از آتشدان کوره (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%A9%D9%88%D8%B1%D9%87+%D8%A8%D9% 84%D9%86%D8%AF+%D8%A2%D9%87%D9%86) تخلیه میشود. اگر مواد اولیه بطور پیوسته از بالای کوره وارد شود، در این صورت ، کوره میتواند بطور پیوسته کار کند. محصول کوره وزشی همان چدن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%86%D8%AF%D9%86) است که برای تبدیل آن به دیگر مشتقات آهن ، بویژه فولاد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AF) ، باید در آن تغییراتی داد.
زغال کک
مشخصات ساختاری آن عبارت است از : کربن ثابت 85 تا 90 درصد ، خاکستر 5 تا 13 درصد ، رطوبت تا 8 درصد ، مواد فرّار 1.6 تا 11 درصد ، و گوگرد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%AF%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%AF) 0.5 تا 1.2 درصد. نقش کک در فرآیند کورههای وزشی تولید گازهای احیا کننده است و در اثر سوختن در پایین کوره انجام میپذیرد و مقاومت مکانیکی آن نیز در عمل مهم است. اندازه کک مورد مصرف ، باید بین 1.5 تا 75 میلیمتر باشد.
سنگ آهک
به منظور کمک کردن ذوب و پایین آوردن دمای ذوب ناخالصیها به سنگ معدن افزوده میشود. نسبت تشکیل دهندههای بازی در مخلوط یعنی (CaO) و (MgO) به تشکیل دهندههای اسیدی یعنی (SiO2) باید در حد ثابتی حفظ شود تا تفالههای کف مانند و سبک (سیلیکاتهای کاسیم و منیزیم ) بطور کامل تشکیل شود و سایر ناخالصیهای همراه با خود را از آهن جدا کند. برای این منظور ، سنگ آهک و دولومیت بکار گرفته میشود.
گاهی برای کنترل ترکیب تفالههای جاری ، مقداری سیلیکات نیز بدان اضافه میشود. مناسبترین اندازه این دسته از مواد برای کورههای وزشی بین 70 تا 75 میلیمتر است.
واکنشهای کوره استخراج آهن
پس از اینکه کک در قسمت پایین کوره بارگیری شده ، آن را تا حدود گرم میکنند تا بر اثر وزش هوای گرم شروع به سوختن کرده ، دما (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AF%D9%85%D8%A7) را در دهانه قسمت سوخت کوره تا افزایش دهد. دیاکسید کربن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AF%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%DA%A9%D 8%B3%DB%8C%D8%AF+%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%86) حاصل در این دما ناپایدار بوده ، بوسیله کک موجود در محیط به منوکسید کربن تبدیل میشود. بخار آب همراه با هوای داغ در واکنش با کک نیز خود تولید منوکسید کربن میکند.
واکنشهای انجام شده (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% B4%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C) در دهانه سوخت که در حد بین مخزن سوخت و سنگ معدن آهن قرار دارد، در قسمت بالاتر کوره که دما (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AF%D9%85%D8%A7) زیر است، اکسیدهای آهن بوسیله منوکسید کربن و هیدروژن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA%9 8%D9%86) حاصل احیا (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%A 7%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7) میشوند. در قسمت بالاتر کوره وقتی که دما به تا رسید، سنگ آهک نیز تجزیه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% AA%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D9%87) میشود. در قسمت پایین کوره دربالاتر از اکسیدهای آهن بوسیله کربن احیا شده ، دیاکسید کربن حاصل بطور همزمان با کک واکنش داده و به منوکسید کربن تبدیل میشود.
این احیا به احیای مستقیم معروف است که نیازی به انرژی زیاد دارد. بیشتر گوگرد که همراه کک وارد کوره میشود، در داخل آن به تبدیل میشود. حاصل با ترکیب شده آنها را به تبدیل می کند. حاصل ضمن واکنش ، آهن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D9%87%D9%86) آزاد میکند. میزان و چگونگی حذف گوگرد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%AF%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%AF) به دمای تفاله و نسبت بستگی دارد.
احیای مستقیم
احیایی است که در آن ، سنگ معدن آهن ، بوسیله عوامل احیا کننده جامد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%AF) یا گازی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%AF%D8%A7%D8%B2) احیا میشود. با توجه به مقدار کربن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%86) موجود در آهن ، این عنصر بهصورت دو نوع محصول آهن یعنی چدن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%86%D8%AF%D9%86) و فولاد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AF) عرضه میشود.
جدول نام و فرمول شیمیایی سنگ معدن های مهم آهن
فرمول شیمیایی
نام معدن شناسی
نام شیمیایی
مگنتیت
تترا اکسید دی آهن (III) آهن (II)
هماتیت
اکسید آهن (II)
ایلمنیت
تری اکسید تیتان آهن (II)
لیمونیت
ئیدروکسید آهن (III)
-
-
یا اکسید آهن (III) هیدراته
سیدریت (اسپاتیت)
کربنات آهن (II)
چاموزیت ، گرینالیت
سیلیکات آهن (II)
پیویت ، مارکالیت
دیسولفید آهن (II)
چدن
چدن (Cast iron)، آلیاژی از آهن- کربن- سیلیسیم (Fe-C-Si) است که همواره محتوی عناصری در حد جزئی (کمتر از 1/0 درصد) و غالبا عناصر آلیاژی (بیشتر از 1/0 درصد) بوده و به صورت حالت ریختگی یا پس از عملیات حرارتی به کار برده میشود
عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی با نشان Fe و عدد اتمی 26 وجود دارد. آهن فلزی است که در گروه 8 و دوره 4 جدول تناوبی قرار دارد.
تاریخچـــــه
اولین نشانههای استفاده از آهن به زمان سومریان و مصریان بر میگردد که تقریبا" 4000 سال قبل از میلاد با آهن کشف شده از شهاب سنگها اقلام کوچکی مثل سر نیزه و زیور آلات میساختند. از 2000 تا 3000 سال قبل از میلاد ، تعداد فزاینده ای از اشیاء ساخته شده با آهن مذاب ( فقدان نیکل ، این محصولات را از آهن شهاب سنگی متمایز میکند ) در بینالنهرین ، آسیای صغیر و مصر به چشم میخورد؛ اما ظاهرا" تنها در تشریفات از آهن استفاده میشد و آهن فلزی گرانبها حتی باارزشتر از طلا بهحساب میآمد.
بر اساس تعدادی از منابع آهن ، بعنوان یک محصول جانبی از تصفیه مس تولید میشد - مثل آهن اسفنجی – و بوسیله متالوژی آن زمان قابل تولید مجدد نبوده است. از 1600 تا 1200 قبل از میلاد در خاورمیانه بطور روز افزون از آین فلز استفاده میشد، اما جایگزین کابرد برنز در آن زمان نشد.
تبر آهنی متعلق به عصر آهن سوئد در گاتلند سوئد یافت شده است. از قرن 10 تا 12 در خاورمیانه یک جابجایی سریع در تبدیل ابزار و سلاحهای برنزی به آهنی صورت گرفت. عامل مهم در این جابجائی ، آغاز ناگهانی تکنولوژیهای پیشرفته کار با آهن نبود، بلکه عامل اصلی ، مختل شدن تامین قلع بود. این دوره جابجایی که در زمانهای مختلف و در نقاط مختلفی از جهان رخ داد، دوره ای از تمدن به نام عصر آهن را بوجود آورد.
همزمان با جایگزینی آهن به جای برنز ، فرآیند کربوریزاسیون کشف شد که بوسیله آن به آهن موجود در آن زمان ، کربن اضافه میکردند. آهن را بصورت اسفنجی که مخلوطی از آهن و سرباره به همراه مقداری کربن یا کاربید است، بازیافت کردند. سپس سرباره آنرا با چکشکاری جدا نموده وم حتوی کربن را اکسیده میکردند تا بدین طریق آهن نرم تولید کنند.
مردم خاور میانه دریافتند که با حرارت دادن طولانی مدت آهن نرم در لایه ای از ذغال و آب دادن آن در آب یا روغن میتوان محصولی بسیار محکمتر بدست آورد. محصول حاصله که دارای سطح فولادی است، از برنزی که قبلا" کاربرد داشت محکمتر و مقاومتر بود. در چین نیز اولین بار از آهن شهاب سنگی استفاده شد و اولین شواهد باستان شناسی برای اقلام ساخته شده با آهن نرم در شمال شرقی نزدیک Xinjiang مربوط به قرن 8 قبل از میلاد بدست آمده است. این وسایل از آهن نرم و با همان روش خاورمیانه و اروپا ساخته شده بودند و گمان میرفت که برای مردم غیر چینی هم ارسال میکردند.
در سالهای آخر پادشاهی سلسله ژو ( حدود 550 قبل از میلاد) به سبب پیشرفت زیاد تکنولوژی کوره ، قابلیت تولید آهن جدیدی بوجود آمد. ساخت کورههای بلندی که توانایی حرارتهای بالای k 1300 را داشت، موجب تولید آهن خام یا چدن توسط چینِیها شد. اگر سنگ معدن آهن را با کربن k 1470-1420 حرارت دهیم، مایع مذابی بدست میآید که آلیاژی با 5/96% آهن و 5/53% کربن است. این محصول محکم را میتوان به شکلهای ریز و ظریفی در آورد. اما برای استفاده ، بسیار شکننده میباشند، مگر آنکه بیشتر کربن آنرا از بین ببرند.
از زمان سلسله ژو به بعد اکثر تولیدات آهن در چین به شکل چدن است. با این همه آهن بعنوان یک محصول عادی که برای صدها سال مورد استفاده کشاورزان قرار گرفته است، باقی ماند و تا زمان سلسله شین ( حدود 221 قبل از میلاد ) عظمت چین را واقعا" تحت تاثیر قرار نداد.
دانشمندان میپندارند شاید این روش بعد از این دو مکان تا مغولستان آن سوی روسیه ادامه یافته باشد، اما دلیل محکمی برای اثبات این فرضیه وجود ندارد. تا اواخر قرن نوزدهم در هر رویدادی یک بازار برای کالاهای چدنی بوجود آمد، مانند درخواست برای گلولههای توپ چدنی.در آغاز برای ذوب آهن از زغال چوب هم بعنوان منبع حرارتی و هم عامل کاهنده استفاده میشد. در قرن 18 در انگلستان تامین کنندگان چوب کم شدند و از زغال سنگ که یک سوخت فسیلی است، بعنوان منبع جانشین استفاده شد. این نوآوری بوسیلـــه Abraham Darby انرژی لازم برای انقلاب صنعتی را تامین نمود.
پیدایـــــــش
آهن یکی از رایجترین عناصر زمین است که تقریبا" 5% پوسته زمین را تشکیل میدهد.
آهن از سنگ معدن هماتیت که عمدتا" Fe2O3 میباشد، استخراج میگردد. این فلز را بوسیله روش کاهش با کربن که عنصری واکنشپذیرتر است جدا میکنند. این عمل در کوره بلند در دمای تقریبا" 2000 درجه سانتیگراد انجام میپذیرد.
در سال 2000 ، تقریبا" 1100 میلیون تن سنگ معدن آهن با رشد ارزش تجاری تقریبا" 25 میلیارد دلار آمریکا استخراج شد. درحالیکه استخراج سنگ معدن آهن در 48 کشور صورت میگیرد، چین ، برزیل ، استرالیا ، روسیه و هند با تولید 70% سنگ آهن جهان پنج کشور بزرگ تولید کنندگان آن بهحساب میآیند. برای تولید تقریبا" 572 میلیون تن آهن خام 1100 میلیون تن سنگ آهن مورد نیاز است.
صنایع ذوب آهن
تاریخچه
انسان اولیه معلوم نیست چگونه و از کجا سنگ آهن را کشف ، ذوب و فلز آهن را بدست آورده است. اما از شواهد امر پیداست که از 2400 سال پیش و شاید هم بیشتر ، انسانهای اولیه آهن را شناخته اند. بنظر میرسد ابتدا شهابهای ثابت آسمانی که حاوی آهن و نیکل است، مورد استفاده انسانهای اولیه قرار گرفته باشد و اطلاق سنگ و فلز آسمانی به آهن توسط انسانهای اولیه موید همین امر است. بعدها سنگ آهن شناخته شد.
دید کلی
آهن عنصری است با حرف اتمی Fe ، وزن اتمی 56 ، چهارمین عنصر موجود در پوسته زمین از نظر فراوانی و میزان آن در پوسته زمین در حدود 5 درصد میباشد و سنگهائیکه بیشتر از 20 درصد آهن داشته باشند سنگ معدنی آهن اصطلاح میشوند.استخراج فلز آهن از سنگ آهن با یک عمل شیمیایی انجام میگیرد، باین معنی که سنگهای اکسیدی آهن بوسیله کربن ، احیا و عنصر آهن آزاد میشود. قرن ها زغال چوب بعنوان احیا کننده بکار میرفته، ولی از سال 1907، که نقطه عطفی در کار ذوب آهن پدید آمده، کک جای آنرا گرفت که بعنوان مهمترین سوخت کوره بلند نیز بکار میرود.
برای تحصیل یک تن آهن خام ، حدود 3- 5/1 تن سنگ آهن ، 1000-900 کیلوگرم کک و 6-5 تن هوا لازم است و سنگ آهک نیز بعنوان ماده گداز آور در کوره بلند بکار میرود. در ابتدا ذوب آهن در کورههای ابتدائی که از سنگ یا آجر ساخته میشد و از هوای دم برای جریان هوا استفاده میشد، انجام میگرفت و ارتفاع کوره نیز ، حداکثر به 10 متر میرسید.ولی امروزه با اختراع ماشین و وارد کردن هوای تحت فشار به کوره ، ارتفاع و قطر کوره افزایش یافته و کوره های بلند جدید از ورقه های آهنی که روی ستونهایی استوار گردیده و ارتفاع بدنه کوره به حدود 30 متر میرسد، ساخته شده است. بدین ترتیب ، پیشرفت صنعت و احتیاج روز افزون بشر به نوع بهتر آهن ، کورههای بلند جدید را بوجود آورده است.
سوخت کوره
سوختها ، در کوره بلند ، دو عمل را انجام میدهند: عمل ایجاد گرما و عمل احیا کنندگی و به دو دسته عمده طبیعی و مصنوعی تقسیم میشوند. بعضی از سوختهای طبیعی از قبیل زغال سنگ آنتراسیت و زغال سنگ قیری و لینیت ، بیشتر جنبه تاریخی دارند تا جنبه اقتصادی و از سوخت های مصنوعی که زغال چوب و کک میباشند، کک اهمیت زیادی داشته و در اکثر کارخانه ها بکار میرود.
مزایای کک عبارت از تخلخل ، سختی ، فراوانی ، قابلیت احتراق بیشتر و ارزانی آن میباشد. برای تهیه کک باید چند نوع زغال سنگ را که مواد فرار موجود در آنها متفاوت میباشد، با یکدیگر مخلوط و در کورههای مخصوص به کک تبدیل نمود. این عمل را کربنیزاسیون مینامند. ترکیب شیمیایی کک عبارت است از 94-85 درصد کربن و بقیه شامل مواد فرار ، خاکستر ، گوگرد و رطوبت میباشد.
هوای لازم برای احتراق و ایجاد حرارت
همانطور که قبلا گفته شد، برای تحصیل یک تن آهن خام ، حدود 6-5 تن هوا لازم است که این هوا از مخلوط دو گاز اکسیژن و ازت به نسبت 1و 4 تشکیل شده است. در کورههای بلند جدید ، هوا بوسیله کمپرسورهای توربینی به داخل کوره دمیده میشوند. این توربینها با بخار یا برق کار کرده و فشار دم بیشتر و یکنواختی تولید میکنند. همچنین جهت تهیه هوای دم بعضی از کوره های بلند ، کمپرسورهای گازی نیز بکار برده میشود.
در این ماشین ها ، گاز کورههای بلند همراه با هوا وارد ماشین شده و پس از متراکم شدن توسط جرقه الکتریکی آتش زده میشود و فشار حاصله باعث حرکت موتور کمپرسور میگردد.
مواد گداز آور
بعد از سنگ آهن و سوخت ، مواد گداز آور مهمترین ماده تشکیل دهنده بار کوره بلند میباشد. این مواد دو کار انجام میدهند:ذوب کردن ناخالصیهای موجود در سنگ آهن که نقطه ذوب آنها بالاتر از درجه حرارت معمولی کوره است.
بعضی از عناصر که همزمان با سنگ آهن احیا میشود یا در آهن حل و یا با آن ترکیب شده و جدا کردن آن ممکن نمیگردد، مواد گداز آور با این ناخالصیها ، قبل از ترکیب با آهن ، ترکیب میگردند. نوع مواد گداز آور بستگی به ترکیب مواد متشکله بار کوره دارد.در صورتیکه سنگ آهن ، آهکی (قلیایی) باشد، ماده گداز آور باید اسیدی (مثل SiO2 سیلیس) باشد.در صورتیکه سنگ آهن ، سیلیسی (اسیدی) باشد، ماده گداز آور باید قلیایی (مثل سنگ آهک ، دولومیت و سنگهای فسفاته) باشد.در مواردیکه بخواهند سرباره خیلی سیال باشد، از مواد گدازآور خنثی از جمله فلوراسپار که دارای نقطه ذوب پایینی میباشند، استفاده میشود.
سرباره کوره بلند
سرباره ، عبارتست از ماده مذابی که بر اثر فعل و انفعال بین مواد گداز ، سنگ آهن ، سوخت و ناخالصیهای اکسید موجود در فلز بوجود میآید و در اثر این فعل انفعالات ، ناخالصیهایی که نباید در چدن وجود داشته باشد، از آهن خام جدا میشود.
مواد متشکله اصلی سرباره عبارت است از: MgO , Al2O3 , SiO2 , CaO که جمعا 90 درصد سرباره را تشکیل میدهند. 10 درصد بقیه عبارتند از: CaS , MnS, MnO , FeO و غیره.
موارد کاربرد سرباره
سرباره برحسب ترکیب شیمیایی ، خواص فیزیکی و نحوه سرد کردن آن ، موارد کاربرد مختلفی پیدا میکند. سرباره را به سه شکل سرد میکنند و بر حسب نحوه سرد کردن به سه شکل در میآید:
سرباره سرد شده با هوا ، خرد و غربال شده و جهت مصارف زیر بکار میرود: بلوکهای ستونی توخالی ، زیرسازی جاده ، ماسه شیشهای جهت ساختن سرامیک ، زهکشی فاضلاب ، آسفالت بیندر و غیره.سرباره دانه دانه شده با آب ، جهت موارد زیر بکار برده میشود: سیمان ، عایقکاری ، زیرسازی جاده ، مصالح بتون ، بلوکهای ساختمانی خاکریزی راه آهن و سایر خاکریزیها و غیره.سرباره سبک ، موارد کاربرد آن به قرار زیر است: مصالح ساختمانی بتونی ، مصالح ضد حریق ، فرش کف ها ، محصولات ساختمانی بصورت قطعات پیشساخته بتونی از جمله تیورستون و غیره ، آجر ، کاشیهای عایق صدا ، دیوارهای تیغه ای.
فراورده های تولید شده از آهن خام
چدن
هرگاه آهن خام را گداخته و در قالب هائی از ماسه یا فلز ریخته و سرد کنیم، چدن بدست میآید. در تبدیل آهن خام به چدن ، تصفیه دقیق و مخصوصی صورت نمی گیرد.
چدن چکش خوار
در صورتیکه روی چدن عملیاتی از قبیل اضافه کردن منیزیم و سیلیکات آهن ، بلوری شدن کربن و تبدیل به گرههای گرافیت انجام گیرد، چدن چکش خوار بدست میآید که نسبت به چدن نرمتر بوده و مقاومت کششی بالا و مورد استفاده بیشتری دارد
آهن کار شده
هرگاه آهن خام را ذوب کرده و بگذاریم بصورت اسفنجی شکل در آید، ضمن آنکه ناخالصیهای آنرا از قبیل سیلیسیم ، منگنز و کربن بشکلی تصفیه میکنیم، آهن کار شده بدست میآید.
چدن سفید
کربن این چدن ، بصورت بلور سمانتیت (کربید آهن Fe3C) میباشد که از سرد شدن مذاب حاصل میشود. این ماده را میتوان نرم کرد تا درجه شکنندگی آن کاهش یابد.
فولاد
آلیاژی است از آهن (چدن سفید) و کربن و سایر عناصر که از تصفیه دقیق آهن خام ضمن اختلاط با آهن قراضه بدست میآید.
آهن قراضه
به قراضه های فولاد ، آهن قراضه اطلاق میشود.
در ایران با 3 روش آهن و چدن تولید میکنند.
1- کوره بلند که در ذوب آهن استفاده میکنند.
در این روش سنگ آهن بهمراه کک و آهک مخلوط و داخل کوره بلند ریخته شده و از پایین
کوره چدن گرفته میشود.و آماده کارهای بعدی میشود.
2- روش احیای مستقیم
که در اکثر واحدهای فولاد سازی موجود است.
گندله توسط گاز تبدیل به آهن اسفنجی شده و برای کارهای بعدی آماده میباشد.
در این مرحله تقریبا بیشترین ارزش افزوده بدست میاید.
3- روش کوره قوس الکتریکی
در این روش از آهن قراضه برای تولید شمش آهن استفاده میشود.
4- روش چهارم که بسیار جدید میباشد و در امریکا و آلمان استفاده میگردد و تکنولوزی آن
به بسیاری از کشورها داده نشده - اینست که
مرحله گندله سازی حذف شده است. و بطور مستقیم از کنسانتره با گاز - آهن اسفنجی
تولید میشود که بسیار مقرون بصرفه میباشد.
استخراج آهن
نگاه اجمالی
امروزه یکی از اساسیترین پایههای اقتصادی و اجتماعی کشورهای جهان را صنایع آهن و فولاد تشکیل میدهد و این ، به سبب نیاز مبرمی است که انسان جهت پیشبرد مقاصد خود در زندگی دارد. با نگاه اجمالی به کارآیی این عنصر حیاتی ، میتوان به نقش سازنده آن پیبرد؛ زیرا علاوه بر کاربرد آن در امر ساختمان سازی ، پل سازی و غیره یکی از کالاهای اساسی در صنایع اتومبیل سازی ، کشتی سازی و لوکوموتیو سازی است و بهصورت آلیاژهای مختلف ، اساس تکنولوژی ماشینآلات را تشکیل میدهد.
تاریخچه
با توجه به کشف یک تبر آهنی متعلق به 3000 سال پیش از میلاد در داخل یکی از قبرهای سومریان واقع در شهر اور که در جنوب بینالنهرین قرار داشت، نشان میدهد که استفاده از آهن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D9%87%D9%86) توسط انسان از حدود 3000 سال پیش از میلاد مسیح آغاز و عمدتاً در کشورهای مصر ، آشور ، چین و هندوستان رواج داشت. در آغاز انسان از آهن طبیعی که بهصورت سنگ معدن آهن با درجات خلوص متفاوت بدست میآمد، استفاده میکرد.
با این حال ، نظر دیگری وجود دارد که انسانهای آن روزگاران از شهاب سنگها بهعنوان آهن خالصتر استفاده میکردند. استفاده از آهن خالص درحدود 1300 سال پیش از میلاد امکانپذیر شد که به ظن قوی بطور تصادفی بر اثر گرما دادن شدید صخرههای کانی ، آهن خالص توسط ذغال صورت گرفت با حرارت دادن گل اخری و ذغال نیز آهن استخراج میکردند.
سیر تحولی و رشد
روند استخراج آهن از ترکیبهای طبیعی آهن به مرور زمان ، راه تکامل میپیمود تا اینکه نخستین کوره استخراج آهن به سبک امروزی که به کوره کانالانی معروف بود، نوآوری شد. این کوره دارای آتشدانی به ابعاد 75×60×60 سانتیمتر بود. سیر تکاملی این روند به آنجایی رسید که امروزه ، کارخانههای عظیم استخراج و ذوب آهن و فولاد با ظرفیت چندین میلیون تن به وجود آمده است.
سنگ معدنهای آهن
سنگ معدنهایی که آهن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D9%87%D9%86) از آن استخراج میشود، بیشتر بهصورت اکسیدهای آهن ، مانند مگنتیت یا هماتیت است که با 2 تا 20 درصد ناخالصی (نظیر سیلیکاتها و آلومیناتها) همراه است. این ناخالصیها در کوره از آهن جدا شده بهصورت تفاله خارج میشوند. سنگ معدن تصفیه شده و تغلیظ شده بهصورت پودر یا دانههای ریز در کوره وارد میشود. مناسبترین اندازه ذرات آن بین 6 تا 25 میلیمتر است. یادآوری میشود که امروزه از سولفید طبیعی آهن (پیریت) در استخراج آهن استفاده نمیشود، بلکه مصرف عمده آن در اسید سولفوریک سازی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%AF+%D8%B3%D9% 88%D9%84%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C%DA%A9) است.
فرآیندهای اولیه استخراج آهن
استخراج آهن از سنگ معدنهای آن طی فرایندهای فیزیکی و مکانیکی و شیمیایی تحت شرایط ویژه ای صورت میگیرد.
در مرحله آغازی ، سنگ معدن باید طی چندین مرحله از عملیات از جمله : خرد کردن ، آسیاب کردن ، سرند کردن ، شستشو ، استفاده از جدا کننده مغناطیسی و یا به روش فلوتاسیون تغلیظ شود. محلول غلیظ شده معمولاً دارای 60 تا 65 درصد آهن ، 8 تا 12 درصد سیلیس میباشد. پس از تلغیظ سنگ معدن آن را باید به اندازههایی به ابعاد 6 تا 25 میلیمتر که مناسب برای تغذیه کورههای وزشی است، تبدیل کرد که این عمل را اصطلاحاً آگلومریزه شدن مینامند.
استخراج آهن از سنگ معدنهای آن عمدتاً با استفاده از کورههای وزشی صورت میگیرد که در حقیقت یک رآکتور بزرگ شیمیایی است که در آن مخلوطی از سنگ آهک ، سنگ معدن آهن و زغال کک گرما داده میشود.
مواد اولیه مورد نیاز استخراج آهن
سنگ معدن آهن
در مجاورت ذغال بر اثر گرما در کوره احیا میشود و سپس بر اثر جریانی از گازهای احیا کننده داغ که از سوختن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% B3%D9%88%D8%AE%D8%AA%D9%86) کک در هوای گرم پایین کوره تولید میشود و در جهت عکس مسیر آهن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D9%87%D9%86) حرکت میکند، ذوب میشود. آهن مذاب و تفاله حاصل از سنگ معدن به ازای هر دو تا چهار ساعت از آتشدان کوره (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%A9%D9%88%D8%B1%D9%87+%D8%A8%D9% 84%D9%86%D8%AF+%D8%A2%D9%87%D9%86) تخلیه میشود. اگر مواد اولیه بطور پیوسته از بالای کوره وارد شود، در این صورت ، کوره میتواند بطور پیوسته کار کند. محصول کوره وزشی همان چدن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%86%D8%AF%D9%86) است که برای تبدیل آن به دیگر مشتقات آهن ، بویژه فولاد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AF) ، باید در آن تغییراتی داد.
زغال کک
مشخصات ساختاری آن عبارت است از : کربن ثابت 85 تا 90 درصد ، خاکستر 5 تا 13 درصد ، رطوبت تا 8 درصد ، مواد فرّار 1.6 تا 11 درصد ، و گوگرد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%AF%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%AF) 0.5 تا 1.2 درصد. نقش کک در فرآیند کورههای وزشی تولید گازهای احیا کننده است و در اثر سوختن در پایین کوره انجام میپذیرد و مقاومت مکانیکی آن نیز در عمل مهم است. اندازه کک مورد مصرف ، باید بین 1.5 تا 75 میلیمتر باشد.
سنگ آهک
به منظور کمک کردن ذوب و پایین آوردن دمای ذوب ناخالصیها به سنگ معدن افزوده میشود. نسبت تشکیل دهندههای بازی در مخلوط یعنی (CaO) و (MgO) به تشکیل دهندههای اسیدی یعنی (SiO2) باید در حد ثابتی حفظ شود تا تفالههای کف مانند و سبک (سیلیکاتهای کاسیم و منیزیم ) بطور کامل تشکیل شود و سایر ناخالصیهای همراه با خود را از آهن جدا کند. برای این منظور ، سنگ آهک و دولومیت بکار گرفته میشود.
گاهی برای کنترل ترکیب تفالههای جاری ، مقداری سیلیکات نیز بدان اضافه میشود. مناسبترین اندازه این دسته از مواد برای کورههای وزشی بین 70 تا 75 میلیمتر است.
واکنشهای کوره استخراج آهن
پس از اینکه کک در قسمت پایین کوره بارگیری شده ، آن را تا حدود گرم میکنند تا بر اثر وزش هوای گرم شروع به سوختن کرده ، دما (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AF%D9%85%D8%A7) را در دهانه قسمت سوخت کوره تا افزایش دهد. دیاکسید کربن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AF%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%DA%A9%D 8%B3%DB%8C%D8%AF+%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%86) حاصل در این دما ناپایدار بوده ، بوسیله کک موجود در محیط به منوکسید کربن تبدیل میشود. بخار آب همراه با هوای داغ در واکنش با کک نیز خود تولید منوکسید کربن میکند.
واکنشهای انجام شده (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% B4%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C) در دهانه سوخت که در حد بین مخزن سوخت و سنگ معدن آهن قرار دارد، در قسمت بالاتر کوره که دما (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AF%D9%85%D8%A7) زیر است، اکسیدهای آهن بوسیله منوکسید کربن و هیدروژن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA%9 8%D9%86) حاصل احیا (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%A 7%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7) میشوند. در قسمت بالاتر کوره وقتی که دما به تا رسید، سنگ آهک نیز تجزیه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% AA%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D9%87) میشود. در قسمت پایین کوره دربالاتر از اکسیدهای آهن بوسیله کربن احیا شده ، دیاکسید کربن حاصل بطور همزمان با کک واکنش داده و به منوکسید کربن تبدیل میشود.
این احیا به احیای مستقیم معروف است که نیازی به انرژی زیاد دارد. بیشتر گوگرد که همراه کک وارد کوره میشود، در داخل آن به تبدیل میشود. حاصل با ترکیب شده آنها را به تبدیل می کند. حاصل ضمن واکنش ، آهن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D9%87%D9%86) آزاد میکند. میزان و چگونگی حذف گوگرد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%AF%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%AF) به دمای تفاله و نسبت بستگی دارد.
احیای مستقیم
احیایی است که در آن ، سنگ معدن آهن ، بوسیله عوامل احیا کننده جامد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%AF) یا گازی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%AF%D8%A7%D8%B2) احیا میشود. با توجه به مقدار کربن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%86) موجود در آهن ، این عنصر بهصورت دو نوع محصول آهن یعنی چدن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%86%D8%AF%D9%86) و فولاد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AF) عرضه میشود.
جدول نام و فرمول شیمیایی سنگ معدن های مهم آهن
فرمول شیمیایی
نام معدن شناسی
نام شیمیایی
مگنتیت
تترا اکسید دی آهن (III) آهن (II)
هماتیت
اکسید آهن (II)
ایلمنیت
تری اکسید تیتان آهن (II)
لیمونیت
ئیدروکسید آهن (III)
-
-
یا اکسید آهن (III) هیدراته
سیدریت (اسپاتیت)
کربنات آهن (II)
چاموزیت ، گرینالیت
سیلیکات آهن (II)
پیویت ، مارکالیت
دیسولفید آهن (II)
چدن
چدن (Cast iron)، آلیاژی از آهن- کربن- سیلیسیم (Fe-C-Si) است که همواره محتوی عناصری در حد جزئی (کمتر از 1/0 درصد) و غالبا عناصر آلیاژی (بیشتر از 1/0 درصد) بوده و به صورت حالت ریختگی یا پس از عملیات حرارتی به کار برده میشود