آبجی
16th December 2009, 11:37 AM
تاريخچه اپل به دهه 70 ميلادي برمي‌گردد، زماني كه كار خود را به عنوان يكي از پيشگامان ساخت كامپيوترهاي شخصي آغاز كرد و سپس توانست با نوآوري‌هاي خود در زمينه آسان‌تر كردن كار با كامپيوتر، بخش عمده بازار كامپيوترهاي شخصي را تصاحب كند.
برخلاف باور عمومي كه اولين سيستم عامل (محيط كار كامپيوتر) داراي محيط كار گرافيكي را مايكروسافت ويندوز مي‌دانند، اين شركت اپل بود كه با ارائه اولين سيستم عامل گرافيكي مكينتاش در سال 1984 راه استفاده از ماوس را در كامپيوترهاي شخصي باز كرد زيرا در آن زمان، سيستم عامل هاي موجود به صورت خط فرمان(command line شبيه محيطي كه در سيستم عامل هاي DOS ديده‌ايد) ارائه مي شد، در نتيجه ديگر چيزي به نام ماوس استفاده اي نداشت.
به غير از ارائه يك محيط گرافيكي جذاب و پويا، مي توان راز موفقيت اپل را در ارائه سيستم عامل و سخت افزار به همراه يكديگر دانست.
براي مثال شركت مايكروسافت فقط توليد كننده سيستم عامل ويندوز است، در حالي‌كه سخت افزار كامپيوتر توسط شركت‌هاي كاملا مجزا و مستقل تهيه و عرضه مي‌شود. ولي در مورد اپل سخت افزار و سيستم عامل هر دو توسط شركت اپل طراحي مي‌شود. اين هماهنگي و يكپارچگي در توسعه و عرضه سخت افزار و سيستم عامل باعث مي‌شود كه كاربران اپل بسيار كمتر از كاربران ويندوز با مشكلات دست به گريبان شوند.
در سالهاي گذشته شركت اپل با استفاده از طراحي مدرن ظاهر محصولات خود را به گونه اي تزئين كرده كه جوان پسند و مد روز جلوه كند. از جمله استفاده از رنگ سفيد و شفاف در محصولات و استفاده از نامهاي معروف دنياي الكترونيك در ساختن بلندگو و وسايل جانبي.
كامپيوترهاي iMac به گونه‌اي طراحي شده كه تمامي اجزاي كامپيوتر داخل مانيتور آن جا گرفته است در اين محصول كه يكي از زيباترين كامپيوترهاي امروزي است، مادربرد، هارد ديسك و ديگر اجزاي سخت افزاري كه معمولا در بدنه(case) جداگانه كامپيوتر قرار مي‌گيرند، با‌مهارت و ظرافت در كنار هم پشت مانيتور قرار گرفته‌اند در اين طراحي جديد ديگر بدنه‌اي وجود ندارد و همه چيز در يك مانيتور و كيبورد و ماوس كه آنها نيز بي سيم هستند خلاصه شده است. تنها كابل موجود، كابل برق است كه از پشت كامپيوتر به پريز برق وصل مي‌شود . به‌اين ترتيب كاربر از شر درگيري با رشته‌هاي سيم و كابل رها مي‌شود. همچنين اين كامپيوتر فضاي بسيار كوچكي از ميز كار را اشغال مي‌كند.
ولي با وجود همه اين قابليت‌ها و هدف اوليه شركت اپل كه گسترش عمومي استفاده از كامپيوترهاي اپل بوده، اين شركت كمتر از 3 درصد بازار كامپيوترهاي شخصي جهان را در اختيار دارد، كه اين موضوع ريشه در گران بودن، نبود تنوع نرم افزار و انحصار حق توليد سخت افزار توسط اين شركت دارد.
كمبودها و نقايص
حالت تك پردازشي (البته در نسخه‌هاي اوليه اين سيستم عامل) يا چند پردازشي اشتراكي (در نسخه‌هاي بعدي)، امكان مديريت حافظه با مقدار محدود، عدم استفاده از حافظه حفاظت شده، و احتمال تداخل با نسخه‌هاي جديدتر سيستم‌هاي عامل ديگري كه قابليت‌هاي جديدي (نظير استفاده از شبكه) را فراهم مي‌كنند، از جمله كاستي‌هاي اين سيستم عامل به حساب مي‌آيند. نخستين سيستم فايل استفاده شده در Mac OS سيستم فايل مكينتاش(( (Macintosh FileSystem (MFSبود كه تنها امكان استفاده از يك سطح فولدر را فراهم مي‌كرد. اين سيستم فايل در نسخه‌هاي بعدي، با سيستم فايل (Hierarchical File System (HFS سيستم فايل سلسله مراتبي) كه داراي ساختار درختي مديريت فايل بود، جايگزين شد. در رابطه با سيستم فايل سيستم عامل مكينتاش بايد به نكته مهمي اشاره كرد كه آن را از سيستم‌هاي فايل ديگر سيستم عامل‌ها متمايز مي‌كند. اكثر سيستم‌هاي فايل كه توسط DOS ، Unix يا ديگر سيستم عامل‌ها استفاده مي‌شوند، به سادگي فايل را بصورت يك سري از بايت‌هاي پيوسته در نظر مي‌گيرند به‌طوري‌كه هر فايل نياز به برنامه‌اي دارد كه تشخيص دهد آن فايل حاوي چه اطلاعاتي است. برخلاف اين قاعده، MFS و HFS فايل را بصورت دو بخش مجزا (بخش داده و بخش منابع) در نظر مي‌گيرند. بخش «داده» (Data) حاوي اطلاعات مشابه با سيستم عامل‌هاي ديگر است (مثلاً بخش داده مي‌تواند حاوي متن يك سند يا اطلاعات يك فايل تصويري باشد). بخش «منابع»(Resource) شامل ديگر اطلاعات ساختاري مربوط به فايل (مانند تعاريف منوها، گرافيك، صدا، يا كدهاي اجرايي) است. يك فايل ممكن است تنها شامل بخش منابع باشد (در حالي كه بخش داده آن خالي است)، يا تنها شامل بخش داده باشد (در حالي كه بخش منابع آن خالي است) و يا شامل هر دو بخش داده و منابع باشد. يك فايل متني مي‌تواند متن را در بخش داده فايل و اطلاعات مربوط به نوع فرمت و قالب بندي متن را در بخش منابع فايل ذخيره كند. اين كار به اين منظور انجام مي‌شود كه مثلاً اگر برنامه‌اي با فرمت قالب بندي متن آشنا نبود، حداقل قادر به خواندن خود متن باشد.
از طرف ديگر، اين تقسيم بندي باعث ناهماهنگي و عدم سازگاري با ديگر سيستم‌هاي عامل مي‌شود؛ با كپي كردن يك فايل از سيستم فايل Mac به سيستم فايلي غير از Mac بخش منابع فايل از دست مي‌رود. در MacOS X از ساختار مديريت حافظه و چند پردازشي كنترل شده مشابه سيستم عامل Unix استفاده شده‌است. اين سيستم عامل بر مبناي هسته (Mach (Mach kernel يك هسته كوچك سيستم عامل كه در دانشگاه Carnegie Mellon در ايالت پنسيلوانياي آمريكا طي يك پروژه تحقيقاتي درباره محاسبات موازي و توزيع شده ايجاد شده‌است و نسخه BSD سيستم عامل Unix يك سيستم عامل شيءگرا كه توسط Steve Jobs در شركت NeXT ايجاد و توسعه داده شده‌است.
سيستم مديريت حافظه جديد اجازه اجراي برنامه‌هاي بيشتري را به‌طور همزمان مي‌دهد و از بسته شدن برنامه‌هاي ديگر در حال اجرا به علت crash كردن يك برنامه جلوگيري مي‌كند. همچنين اين سيستم عامل دومين سيستم عامل مكينتاش است كه در آن خط فرمان نيز گنجانده شده‌است، هرچند كه براي استفاده از اين خط فرمان مي‌بايست Terminal Emulator توسط كاربر اجرا شود سيستم عامل Mac OS داراي خط فرمان نبود و نخستين سيستم عامل مكينتاش كه داراي خط فرمان بود، سيستم عامل A/UX است كه توسعه آن متوقف شده‌است.مشكلات مختلفي باعث شده‌است كه Mac OS X نسبت به Mac OS كمتر كاربرپسند باشد و كار با آن مشكل تر باشد. از جمله اين عوامل نياز به سخت افزار قوي تر براي اجراي سيستم عامل، عدم ارائه برخي قابليت‌هاي سيستم عامل كه در نسخه‌هاي قبلي وجود داشت، و برخي ناسازگاري‌هاي جدي با نسخه قبلي (زيرا درايورهاي نوشته شده براي Mac OS سازگار با Mac OS X نيستند) است.
مزيت‌ها يا معايب Mac نسبت به ويندوز
براي پاسخ دادن به اين سوال ابتدا به مقايسه آخرين نسخه از اين سيستم عامل ها از ديد يك كاربر حرفه‌اي Mac مي‌پردازيم.
برخلاف ويندوز، مك سيستم عاملي است كه دائما با پيغام‌ها و هشدارهاي گوناگون آزارتان نمي‌دهد. در مك فرض بر اين است كه هر چيزي به‌طور درست پيش مي‌رود پس نيازي نيست كه اين امر دائما اعلام شود. بگذاريد مثالي بزنم:فرض كنيد يك ماوس USB به سيستم‌تان وصل كرده ايد. در مك هرگز پيغامي نمي‌بينيد مبني بر اين كه "ماوس شما با موفقيت نصب شده و آماده استفاده است! بلكه فرض بر اين است كه چون شما داريد همين الان از ماوس استفاده مي‌كنيد پس مي‌دانيد ماوس‌تان وصل شده و آماده است. يك هارد USB يا FireWire به سيستم‌تان وصل كنيد و همه آنچه مي بينيد يك درايو اضافه شده است. به‌طور معمول در Mac OS X تنها زماني با پيغام مواجه مي شويد كه چيزي درست پيش نرفته باشد.
اما ويندوز...
ويندوز واقعا اصرار دارد هميشه به شما بگويد در حال انجام چه كاري است. وسيله اي به سيستم وصل كنيد. به شما مي گويد وسيله وصل شده. چيزي از سيستم حذف كنيد پيغام مي دهد وسيله حذف شده! و اگر خداي نكرده سيستم‌تان عضوي از يك شبكه باشد و شبكه مشكل پيدا كند با ده ها پيغام پشت سر هم مواجه خواهيد شد.
شما ممكن است ساعت‌ها و حتي روزها با يك Mac كار كنيد اما به ندرت با خود سيستم عامل طرف شويد اما در مورد ويندوز اوضاع متفاوت است. ويستا تمام توجه شما را مي طلبد!
برخلاف باور عمومي كه اولين سيستم عامل (محيط كار كامپيوتر) داراي محيط كار گرافيكي را مايكروسافت ويندوز مي‌دانند، اين شركت اپل بود كه با ارائه اولين سيستم عامل گرافيكي مكينتاش در سال 1984 راه استفاده از ماوس را در كامپيوترهاي شخصي باز كرد زيرا در آن زمان، سيستم عامل هاي موجود به صورت خط فرمان(command line شبيه محيطي كه در سيستم عامل هاي DOS ديده‌ايد) ارائه مي شد، در نتيجه ديگر چيزي به نام ماوس استفاده اي نداشت.
به غير از ارائه يك محيط گرافيكي جذاب و پويا، مي توان راز موفقيت اپل را در ارائه سيستم عامل و سخت افزار به همراه يكديگر دانست.
براي مثال شركت مايكروسافت فقط توليد كننده سيستم عامل ويندوز است، در حالي‌كه سخت افزار كامپيوتر توسط شركت‌هاي كاملا مجزا و مستقل تهيه و عرضه مي‌شود. ولي در مورد اپل سخت افزار و سيستم عامل هر دو توسط شركت اپل طراحي مي‌شود. اين هماهنگي و يكپارچگي در توسعه و عرضه سخت افزار و سيستم عامل باعث مي‌شود كه كاربران اپل بسيار كمتر از كاربران ويندوز با مشكلات دست به گريبان شوند.
در سالهاي گذشته شركت اپل با استفاده از طراحي مدرن ظاهر محصولات خود را به گونه اي تزئين كرده كه جوان پسند و مد روز جلوه كند. از جمله استفاده از رنگ سفيد و شفاف در محصولات و استفاده از نامهاي معروف دنياي الكترونيك در ساختن بلندگو و وسايل جانبي.
كامپيوترهاي iMac به گونه‌اي طراحي شده كه تمامي اجزاي كامپيوتر داخل مانيتور آن جا گرفته است در اين محصول كه يكي از زيباترين كامپيوترهاي امروزي است، مادربرد، هارد ديسك و ديگر اجزاي سخت افزاري كه معمولا در بدنه(case) جداگانه كامپيوتر قرار مي‌گيرند، با‌مهارت و ظرافت در كنار هم پشت مانيتور قرار گرفته‌اند در اين طراحي جديد ديگر بدنه‌اي وجود ندارد و همه چيز در يك مانيتور و كيبورد و ماوس كه آنها نيز بي سيم هستند خلاصه شده است. تنها كابل موجود، كابل برق است كه از پشت كامپيوتر به پريز برق وصل مي‌شود . به‌اين ترتيب كاربر از شر درگيري با رشته‌هاي سيم و كابل رها مي‌شود. همچنين اين كامپيوتر فضاي بسيار كوچكي از ميز كار را اشغال مي‌كند.
ولي با وجود همه اين قابليت‌ها و هدف اوليه شركت اپل كه گسترش عمومي استفاده از كامپيوترهاي اپل بوده، اين شركت كمتر از 3 درصد بازار كامپيوترهاي شخصي جهان را در اختيار دارد، كه اين موضوع ريشه در گران بودن، نبود تنوع نرم افزار و انحصار حق توليد سخت افزار توسط اين شركت دارد.
كمبودها و نقايص
حالت تك پردازشي (البته در نسخه‌هاي اوليه اين سيستم عامل) يا چند پردازشي اشتراكي (در نسخه‌هاي بعدي)، امكان مديريت حافظه با مقدار محدود، عدم استفاده از حافظه حفاظت شده، و احتمال تداخل با نسخه‌هاي جديدتر سيستم‌هاي عامل ديگري كه قابليت‌هاي جديدي (نظير استفاده از شبكه) را فراهم مي‌كنند، از جمله كاستي‌هاي اين سيستم عامل به حساب مي‌آيند. نخستين سيستم فايل استفاده شده در Mac OS سيستم فايل مكينتاش(( (Macintosh FileSystem (MFSبود كه تنها امكان استفاده از يك سطح فولدر را فراهم مي‌كرد. اين سيستم فايل در نسخه‌هاي بعدي، با سيستم فايل (Hierarchical File System (HFS سيستم فايل سلسله مراتبي) كه داراي ساختار درختي مديريت فايل بود، جايگزين شد. در رابطه با سيستم فايل سيستم عامل مكينتاش بايد به نكته مهمي اشاره كرد كه آن را از سيستم‌هاي فايل ديگر سيستم عامل‌ها متمايز مي‌كند. اكثر سيستم‌هاي فايل كه توسط DOS ، Unix يا ديگر سيستم عامل‌ها استفاده مي‌شوند، به سادگي فايل را بصورت يك سري از بايت‌هاي پيوسته در نظر مي‌گيرند به‌طوري‌كه هر فايل نياز به برنامه‌اي دارد كه تشخيص دهد آن فايل حاوي چه اطلاعاتي است. برخلاف اين قاعده، MFS و HFS فايل را بصورت دو بخش مجزا (بخش داده و بخش منابع) در نظر مي‌گيرند. بخش «داده» (Data) حاوي اطلاعات مشابه با سيستم عامل‌هاي ديگر است (مثلاً بخش داده مي‌تواند حاوي متن يك سند يا اطلاعات يك فايل تصويري باشد). بخش «منابع»(Resource) شامل ديگر اطلاعات ساختاري مربوط به فايل (مانند تعاريف منوها، گرافيك، صدا، يا كدهاي اجرايي) است. يك فايل ممكن است تنها شامل بخش منابع باشد (در حالي كه بخش داده آن خالي است)، يا تنها شامل بخش داده باشد (در حالي كه بخش منابع آن خالي است) و يا شامل هر دو بخش داده و منابع باشد. يك فايل متني مي‌تواند متن را در بخش داده فايل و اطلاعات مربوط به نوع فرمت و قالب بندي متن را در بخش منابع فايل ذخيره كند. اين كار به اين منظور انجام مي‌شود كه مثلاً اگر برنامه‌اي با فرمت قالب بندي متن آشنا نبود، حداقل قادر به خواندن خود متن باشد.
از طرف ديگر، اين تقسيم بندي باعث ناهماهنگي و عدم سازگاري با ديگر سيستم‌هاي عامل مي‌شود؛ با كپي كردن يك فايل از سيستم فايل Mac به سيستم فايلي غير از Mac بخش منابع فايل از دست مي‌رود. در MacOS X از ساختار مديريت حافظه و چند پردازشي كنترل شده مشابه سيستم عامل Unix استفاده شده‌است. اين سيستم عامل بر مبناي هسته (Mach (Mach kernel يك هسته كوچك سيستم عامل كه در دانشگاه Carnegie Mellon در ايالت پنسيلوانياي آمريكا طي يك پروژه تحقيقاتي درباره محاسبات موازي و توزيع شده ايجاد شده‌است و نسخه BSD سيستم عامل Unix يك سيستم عامل شيءگرا كه توسط Steve Jobs در شركت NeXT ايجاد و توسعه داده شده‌است.
سيستم مديريت حافظه جديد اجازه اجراي برنامه‌هاي بيشتري را به‌طور همزمان مي‌دهد و از بسته شدن برنامه‌هاي ديگر در حال اجرا به علت crash كردن يك برنامه جلوگيري مي‌كند. همچنين اين سيستم عامل دومين سيستم عامل مكينتاش است كه در آن خط فرمان نيز گنجانده شده‌است، هرچند كه براي استفاده از اين خط فرمان مي‌بايست Terminal Emulator توسط كاربر اجرا شود سيستم عامل Mac OS داراي خط فرمان نبود و نخستين سيستم عامل مكينتاش كه داراي خط فرمان بود، سيستم عامل A/UX است كه توسعه آن متوقف شده‌است.مشكلات مختلفي باعث شده‌است كه Mac OS X نسبت به Mac OS كمتر كاربرپسند باشد و كار با آن مشكل تر باشد. از جمله اين عوامل نياز به سخت افزار قوي تر براي اجراي سيستم عامل، عدم ارائه برخي قابليت‌هاي سيستم عامل كه در نسخه‌هاي قبلي وجود داشت، و برخي ناسازگاري‌هاي جدي با نسخه قبلي (زيرا درايورهاي نوشته شده براي Mac OS سازگار با Mac OS X نيستند) است.
مزيت‌ها يا معايب Mac نسبت به ويندوز
براي پاسخ دادن به اين سوال ابتدا به مقايسه آخرين نسخه از اين سيستم عامل ها از ديد يك كاربر حرفه‌اي Mac مي‌پردازيم.
برخلاف ويندوز، مك سيستم عاملي است كه دائما با پيغام‌ها و هشدارهاي گوناگون آزارتان نمي‌دهد. در مك فرض بر اين است كه هر چيزي به‌طور درست پيش مي‌رود پس نيازي نيست كه اين امر دائما اعلام شود. بگذاريد مثالي بزنم:فرض كنيد يك ماوس USB به سيستم‌تان وصل كرده ايد. در مك هرگز پيغامي نمي‌بينيد مبني بر اين كه "ماوس شما با موفقيت نصب شده و آماده استفاده است! بلكه فرض بر اين است كه چون شما داريد همين الان از ماوس استفاده مي‌كنيد پس مي‌دانيد ماوس‌تان وصل شده و آماده است. يك هارد USB يا FireWire به سيستم‌تان وصل كنيد و همه آنچه مي بينيد يك درايو اضافه شده است. به‌طور معمول در Mac OS X تنها زماني با پيغام مواجه مي شويد كه چيزي درست پيش نرفته باشد.
اما ويندوز...
ويندوز واقعا اصرار دارد هميشه به شما بگويد در حال انجام چه كاري است. وسيله اي به سيستم وصل كنيد. به شما مي گويد وسيله وصل شده. چيزي از سيستم حذف كنيد پيغام مي دهد وسيله حذف شده! و اگر خداي نكرده سيستم‌تان عضوي از يك شبكه باشد و شبكه مشكل پيدا كند با ده ها پيغام پشت سر هم مواجه خواهيد شد.
شما ممكن است ساعت‌ها و حتي روزها با يك Mac كار كنيد اما به ندرت با خود سيستم عامل طرف شويد اما در مورد ويندوز اوضاع متفاوت است. ويستا تمام توجه شما را مي طلبد!