ریپورتر
13th December 2009, 01:14 PM
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_exwg08b78m8kisqpfoyw.jpg (http://gallery.military.ir/albums/userpics/exwg08b78m8kisqpfoyw.jpg)
موشك SA-6
SA-6 موشكي است زمين پايه ، برد متوسط ، با پيشران از نوع رامجت ، مخصوص دفاع از صحنه ي عمليات و محصول كشور روسيه.
توسعه ي اين موشك كه در روسيه با علامت «ZRK-SD KUB» نشان داده مي شود ، در سال 1959 در شعبه ي شماره ي 134 دفتر طراحي تروپف در كارخانجات توشينكو شروع گرديد. هدف از توسعه ي اين موشك به كارگيري آن به جاي توپ 57 م.م. روسي كه با رادار هدايت مي شود و در نيروي زميني به خدمت گرفته شده است ، بود. بنا به دلايلي توسعه اين موشك در اوايل دهه ي 1960 به تعويق افتاد. يكي از دلايل تأخير كه به دنبال واگذاري پروژه در سال 1959 اتفاق افتاد مشاركت دفتر مسئول طراحي SA-6 براي كپي سازي موشك سايدويندر (AIM-9B) آمريكا با چيني ها بود. اگرچه دولتمردان روسيه طي يك نمايش قدرت در نوامبر 1917 اين موشك را در معرض ديد عموم قرار داد و واحدهايي را براي به كارگيري سيستم در همين سال سازماندهي نمود ، معهذا بنا به دلايلي استفاده ي عملي از اين سيستم باز هم با تأخير مواجه شد.
«گين فول-Gain Full» نام ناتوي اين موشك است و وزارت دفاع آمريكا كد SA-6 را براي اين موشك انتخاب نموده است. بعضي از سرويسهاي نظامي اين موشك را با نام «كوادرات-Quadrant» مي شناسند كه احتمالا اشاره به نام صادراتي SA-6 بوده و يا مربوط به خود موشك 9M9 از مجموعه سيستم SA-6 مي باشد. براي اولين بار اين موشك در يك عمليات واقعي در سال 1973 در درگيري اعراب و اسرائيل در خدمت نيروهاي مصري و سوريه ملاحضه گرديد. نيروي هوايي اسرائيل در اين جنگ بزودي به آسيب پذيري رادار درگير شونده يا كنترل آتش سيستم پي برد و دريافت سيستم مذكور در مقابل ECCM قابل اشباع مي باشد. فرماندهي پدافند هوايي روسيه در آن زمان موشك دفاع هوايي جديدي به نام «رامب-ZRK Rumb» در اختيار داشتند كه اين مشكل را با افزودن رادار درگيري در تريلر سكوي پرتاب(TELAR) مرتفع نموده بودند.
با توجه به تجربيات حاصله از ضعف سيستم SA-6 و نيز چگونگي رفع اين مشكل در سيستم SA-8 بعدها سيستم دفاع هوايي «گادفلاي-Gud fly» يا SA-11 در سال 1982 با قابليت هاي قابل ملاحضه ارائه شد.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_066ucxs53qhk38juwe7.jpg (http://gallery.military.ir/albums/userpics/066ucxs53qhk38juwe7.jpg)
(رادار استرايت فلاش و موشك هاي سامانه ي اس-اي-6)
هر خودروي TELAR در سيستم جديد داراي رادار بود و رعايت اصل تمركززدايي راداري توأم با امكان گسترش اين خودروها در حوزه ي پدافندي ، آثار جنگ الكترونيك را به طور چشمگيري كاهش مي داد.
روشي را نيز كه مسئولان پروژه ها بعدها براي بهسازي سيستم SA-6 در سال 1976 ارائه نمودند بر روال فوق مبتني بود. محصول نهايي اين بهسازي به ارائه مدل B سام6(SA-6) يا «گين فول1» انجاميد. در اين مدل موشكهاي SA-6 همراه با خودروهاي TELAR استفاده مي شد و بعدها غربي ها براي اولين بار اين تغييرات را در جنگ 1979-در پايان اشغال افغانستان- به وضوح ملاحضه نمودند.
شواهد موجود حاكي است كه فرماندهي پدافند هوايي روسيه تا اواسط دهه ي 1980- كه سال ورود موشك SA-11 به خدمت نيروهاي مسلح بود- از مدل B اين سيستم در تركيب سيستم هاي دفاع هوايي استفاده مي نمود. در طول عمر خدمتي 9 مدل از اين موشك ها با كدهاي روسي 3M9 , 9M9, 9M9M,M1,M2,M3,M3Aو 9M336 كه ناتو علايمي را براي اين موشك ها تعيين نكرده وارد خدمت شده اند. در سال 1996 شركت « ويمپل » اطلاعاتي از مدل جديد 9M9M3 را ارائه داد. طبق اطلاعات ارائه شده موشك مذكور به عنوان هدف استفاده شده و كد جديدي(3M20M3) براي آن انتخاب شده است.
از اين نظر كه SA-6 داراي چهار مدخل لوله اي طولاني ورود هوا در بخش ميانه و مابين سطوح كنترل آيروديناميك براي پيشران رامجت است ، در مقايسه با ديگر موشك هاي دفاع هوايي شوروي داراي ظاهر متفاوتي مي باشد. چهار باله متحرك ذوزنقه اي شكل متمايل به عقب جهت كنترل موشك حول محورهاي طولي و عرضي در وسط بدنه ي و براي حركات سمتي و ارتفاع و نيز چهار باله مجهز به شهپر در بخش بوستر و در امتداد باله هاي جلويي مخصوص دوراني سطوح كنترل موشك را تشكيل مي دهند.
طول موشك 5.8 متر ، قطر آن 34 سانتي متر و وزن آن 600 ك.گ. است كه 59 ك.گ. آن مربوط به سرجنگي حاوي مواد منفجره ي شديد(HE) مي باشد.
عقبه موشك حاوي يك فرستنده راديويي در باند E است كه با رادار ردياب در ارتباط مي باشدو باعث مي شود رادار ردياب با دريافت اطلاعات لازم از موشك بتواند در طول مسير ان را رديابي نمايد. هدايت موشك توسط رادار ردگير با موج پيوسته(CW) با نام «استرايت فلاش-Straight Flush» انجتم مي گيرد.
رادار مذكور با تابان سازي هدف و تحليل اطلاعات مربوط به مسير و موقعيت آن و نيز ارسال اطلاعات لازم به موشك باعث رهگيري هدف به وسيله آن ميگردد. هدايت موشك در ابتداي مسير به صورت دستوري راديويي و در بخش نهايي به صورت راداري نيمه فعال مي باشد. آنتن هاي دريافت كننده فرامين راديويي در ضلع باله هاي عقبي قرار دارد. به منظور ادامه عمليات در شرايطي كه جنگ الكترونيك شديد در فضا حاكم باشد هدايت تلويزيوني نيز براي SA-6 پيش بيني شده است. مدلهاي اوليه فاقد آنتن تلويزيوني و داراي نوعي آنتن (Interferometer Antena) هستند كه احتمالا آنتن هاي مزبور پيش از اينكه مربوط به هدايت موشك باشد با فيوز تقربي آن در ارتباط مي باشد. علاوه بر آن يك جست و جو كننده ي تراز شده نيز در دماغه موشك تعبيه شده است.
پيشران موشك تركيبي از بوستر سوخت جامد و موتور اصلي از نوع رامجت است. پرتاب اوليه به وسيله ي بوستر سوخت جامد انجام و پس از طي 4.5 ثانيه(زمان نوليد نيرو به وسيله ي بوستر) و رسيدن موشك به سرعت 1.5 ماخ ، نازل بوستر جدا شده و همزمان درپوش هاي چهار مدخل ورودي هوا بازشده و موتور اصلي رامجت فعال مي گردد.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_qdkhljnqhwf29301xyr.jpg (http://gallery.military.ir/albums/userpics/qdkhljnqhwf29301xyr.jpg)
سيستم كامل SA-6 يا كاب روسي شامل تريلر كششي 2p25 حامل سه سكوي موشك ، خودروي بارگيري مجدد 2T7M سه فروندي باكد و خودروي حامل رادار ردياب يا درگير استرايت فلاش(1S91) مي باشد. خودرو لانچر سه فروندي كششي 7.4 متر طول ، 3.2 متر ارتفاع و 1400 ك.گ. وزن دارد.
هر هنگ SA-6 شامل يك خودرو HQ رادار اخطار اوليه ارتفاع ياب و يا آتشبار SA-6 مي باشد. هر آتشبار خود داراي يك رادار ردياب استرايت فلاش است. رادارهاي متعدد كاوش اخطار اوليه «اسكور بورد آ-Score board A» ، «فلت فيس-Flat Face» ،«اسپون رست-Spoon rest»و رادار ارتفاع ياب «تين اسكين-Thin Skin» مي تواند با مجموعه به كار گرفته شود. آنتن پارابوليك مخصوص ارتفاع 1ايين نيز براي سيستم پيش بيني شده كه مي تواند يك هواپيماي جنگنده ي معمولي نظير اف-4 را در شعاع 55 ك.م. كشف نمايد.
حداقل برد مؤثر موشك سه ك.م. ، حداكثر برد مؤثر آن 25 ك.م.، حداقل ارتفاع عملياتي آن 25 متر و حداكثر سقف درگيري آن 15000 متر مي باشد.
در يك درگيري فرضي ابتدا هدف توسط رادار اخطار اوليه- كه بر روي وسط يك خودرو مستقر در باند A فعال است-مشخص مي شود. با نزديك شدن هدف به سايت ، اطلاعات مربوط به سمت آن به رادار استرايت فلاش منتقل مي گردد. همزمان ارتفاع هدف نيز توسط رادار تين اسكين در اختيار رادار كنترل آتش قرار مي گيرد.
نهايتا با قفل شدن رادار كنترل آتش بر روي هدف مي توان يك يا حداكثر سه موشك به صورت همزمان به سمت هدف شليك نمود.
مدل اوليه موشك SA-6 در سال 1970 و مدل بهسازي شده آن با نام SA-6B در سال 1979 به خدمت گرفته شد. به كارگيري موشك تا دهه 1980 با توليد ساليانه ي 800 فروند ادامه داشت. بنابر گزارشها در سال 1992 ، 850 سكوي موشك SA-6 در خدمت پدافند هوايي روسيه بوده است.
اين موشك در جنگ 1973 اعراب و اسرائيل مورد استفاده قرار گرفت. نتايج به كارگيري آن در روزهاي اوليه جنگ عليه هواپيماهاي اسرائيلي ثابت نمود كه اين موشك يك سلاح موثر است ولي بعدها اسرائيل با ECCM توانست سيستم هاي SA-6 را منحرف نمايد. همچنين در بحران 1982 لبنان و نيز دريري با آنگولا از SA-6 استفاده شد و برابر گزارشها حداقل 5 فروند هواپيماي حريف توسط اين سيستم سرنگون گرديد.
كشورهاي روسيه ،آلمان ،آنگولا ،الجزاير ،اتيوپي ، بلغارستان ، تانزانيا ، چك و اسلواكي سابق ، روماني ، سومالي ، سوريه ، عراق ، كويت ، كوبا ، گينه بيسائو ، ليبي ، لهستان ، مجارستان ، موزامبيك ، مصر ، ويتنام ، هند ، يمن و يوگسلاوي سابق داراي اين سيستم مي باشند.
مشخصات موشك :
طول : 5.8 متر
قطر بدنه : 0.34 متر
وزن : 600 ك.گ.
سرجنگي : تركشي حاوي 59 ك.گ. HE
هدايت : دستوري+نيمه فعال راداري
پيشران : رامجت
برد : 25 ك.م.
منبع : کتاب راکت و موشک های استراتژیک جهان , جلد سوم نو شته ی سرهنگ یعقوب اصلانی
موشك SA-6
SA-6 موشكي است زمين پايه ، برد متوسط ، با پيشران از نوع رامجت ، مخصوص دفاع از صحنه ي عمليات و محصول كشور روسيه.
توسعه ي اين موشك كه در روسيه با علامت «ZRK-SD KUB» نشان داده مي شود ، در سال 1959 در شعبه ي شماره ي 134 دفتر طراحي تروپف در كارخانجات توشينكو شروع گرديد. هدف از توسعه ي اين موشك به كارگيري آن به جاي توپ 57 م.م. روسي كه با رادار هدايت مي شود و در نيروي زميني به خدمت گرفته شده است ، بود. بنا به دلايلي توسعه اين موشك در اوايل دهه ي 1960 به تعويق افتاد. يكي از دلايل تأخير كه به دنبال واگذاري پروژه در سال 1959 اتفاق افتاد مشاركت دفتر مسئول طراحي SA-6 براي كپي سازي موشك سايدويندر (AIM-9B) آمريكا با چيني ها بود. اگرچه دولتمردان روسيه طي يك نمايش قدرت در نوامبر 1917 اين موشك را در معرض ديد عموم قرار داد و واحدهايي را براي به كارگيري سيستم در همين سال سازماندهي نمود ، معهذا بنا به دلايلي استفاده ي عملي از اين سيستم باز هم با تأخير مواجه شد.
«گين فول-Gain Full» نام ناتوي اين موشك است و وزارت دفاع آمريكا كد SA-6 را براي اين موشك انتخاب نموده است. بعضي از سرويسهاي نظامي اين موشك را با نام «كوادرات-Quadrant» مي شناسند كه احتمالا اشاره به نام صادراتي SA-6 بوده و يا مربوط به خود موشك 9M9 از مجموعه سيستم SA-6 مي باشد. براي اولين بار اين موشك در يك عمليات واقعي در سال 1973 در درگيري اعراب و اسرائيل در خدمت نيروهاي مصري و سوريه ملاحضه گرديد. نيروي هوايي اسرائيل در اين جنگ بزودي به آسيب پذيري رادار درگير شونده يا كنترل آتش سيستم پي برد و دريافت سيستم مذكور در مقابل ECCM قابل اشباع مي باشد. فرماندهي پدافند هوايي روسيه در آن زمان موشك دفاع هوايي جديدي به نام «رامب-ZRK Rumb» در اختيار داشتند كه اين مشكل را با افزودن رادار درگيري در تريلر سكوي پرتاب(TELAR) مرتفع نموده بودند.
با توجه به تجربيات حاصله از ضعف سيستم SA-6 و نيز چگونگي رفع اين مشكل در سيستم SA-8 بعدها سيستم دفاع هوايي «گادفلاي-Gud fly» يا SA-11 در سال 1982 با قابليت هاي قابل ملاحضه ارائه شد.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_066ucxs53qhk38juwe7.jpg (http://gallery.military.ir/albums/userpics/066ucxs53qhk38juwe7.jpg)
(رادار استرايت فلاش و موشك هاي سامانه ي اس-اي-6)
هر خودروي TELAR در سيستم جديد داراي رادار بود و رعايت اصل تمركززدايي راداري توأم با امكان گسترش اين خودروها در حوزه ي پدافندي ، آثار جنگ الكترونيك را به طور چشمگيري كاهش مي داد.
روشي را نيز كه مسئولان پروژه ها بعدها براي بهسازي سيستم SA-6 در سال 1976 ارائه نمودند بر روال فوق مبتني بود. محصول نهايي اين بهسازي به ارائه مدل B سام6(SA-6) يا «گين فول1» انجاميد. در اين مدل موشكهاي SA-6 همراه با خودروهاي TELAR استفاده مي شد و بعدها غربي ها براي اولين بار اين تغييرات را در جنگ 1979-در پايان اشغال افغانستان- به وضوح ملاحضه نمودند.
شواهد موجود حاكي است كه فرماندهي پدافند هوايي روسيه تا اواسط دهه ي 1980- كه سال ورود موشك SA-11 به خدمت نيروهاي مسلح بود- از مدل B اين سيستم در تركيب سيستم هاي دفاع هوايي استفاده مي نمود. در طول عمر خدمتي 9 مدل از اين موشك ها با كدهاي روسي 3M9 , 9M9, 9M9M,M1,M2,M3,M3Aو 9M336 كه ناتو علايمي را براي اين موشك ها تعيين نكرده وارد خدمت شده اند. در سال 1996 شركت « ويمپل » اطلاعاتي از مدل جديد 9M9M3 را ارائه داد. طبق اطلاعات ارائه شده موشك مذكور به عنوان هدف استفاده شده و كد جديدي(3M20M3) براي آن انتخاب شده است.
از اين نظر كه SA-6 داراي چهار مدخل لوله اي طولاني ورود هوا در بخش ميانه و مابين سطوح كنترل آيروديناميك براي پيشران رامجت است ، در مقايسه با ديگر موشك هاي دفاع هوايي شوروي داراي ظاهر متفاوتي مي باشد. چهار باله متحرك ذوزنقه اي شكل متمايل به عقب جهت كنترل موشك حول محورهاي طولي و عرضي در وسط بدنه ي و براي حركات سمتي و ارتفاع و نيز چهار باله مجهز به شهپر در بخش بوستر و در امتداد باله هاي جلويي مخصوص دوراني سطوح كنترل موشك را تشكيل مي دهند.
طول موشك 5.8 متر ، قطر آن 34 سانتي متر و وزن آن 600 ك.گ. است كه 59 ك.گ. آن مربوط به سرجنگي حاوي مواد منفجره ي شديد(HE) مي باشد.
عقبه موشك حاوي يك فرستنده راديويي در باند E است كه با رادار ردياب در ارتباط مي باشدو باعث مي شود رادار ردياب با دريافت اطلاعات لازم از موشك بتواند در طول مسير ان را رديابي نمايد. هدايت موشك توسط رادار ردگير با موج پيوسته(CW) با نام «استرايت فلاش-Straight Flush» انجتم مي گيرد.
رادار مذكور با تابان سازي هدف و تحليل اطلاعات مربوط به مسير و موقعيت آن و نيز ارسال اطلاعات لازم به موشك باعث رهگيري هدف به وسيله آن ميگردد. هدايت موشك در ابتداي مسير به صورت دستوري راديويي و در بخش نهايي به صورت راداري نيمه فعال مي باشد. آنتن هاي دريافت كننده فرامين راديويي در ضلع باله هاي عقبي قرار دارد. به منظور ادامه عمليات در شرايطي كه جنگ الكترونيك شديد در فضا حاكم باشد هدايت تلويزيوني نيز براي SA-6 پيش بيني شده است. مدلهاي اوليه فاقد آنتن تلويزيوني و داراي نوعي آنتن (Interferometer Antena) هستند كه احتمالا آنتن هاي مزبور پيش از اينكه مربوط به هدايت موشك باشد با فيوز تقربي آن در ارتباط مي باشد. علاوه بر آن يك جست و جو كننده ي تراز شده نيز در دماغه موشك تعبيه شده است.
پيشران موشك تركيبي از بوستر سوخت جامد و موتور اصلي از نوع رامجت است. پرتاب اوليه به وسيله ي بوستر سوخت جامد انجام و پس از طي 4.5 ثانيه(زمان نوليد نيرو به وسيله ي بوستر) و رسيدن موشك به سرعت 1.5 ماخ ، نازل بوستر جدا شده و همزمان درپوش هاي چهار مدخل ورودي هوا بازشده و موتور اصلي رامجت فعال مي گردد.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_qdkhljnqhwf29301xyr.jpg (http://gallery.military.ir/albums/userpics/qdkhljnqhwf29301xyr.jpg)
سيستم كامل SA-6 يا كاب روسي شامل تريلر كششي 2p25 حامل سه سكوي موشك ، خودروي بارگيري مجدد 2T7M سه فروندي باكد و خودروي حامل رادار ردياب يا درگير استرايت فلاش(1S91) مي باشد. خودرو لانچر سه فروندي كششي 7.4 متر طول ، 3.2 متر ارتفاع و 1400 ك.گ. وزن دارد.
هر هنگ SA-6 شامل يك خودرو HQ رادار اخطار اوليه ارتفاع ياب و يا آتشبار SA-6 مي باشد. هر آتشبار خود داراي يك رادار ردياب استرايت فلاش است. رادارهاي متعدد كاوش اخطار اوليه «اسكور بورد آ-Score board A» ، «فلت فيس-Flat Face» ،«اسپون رست-Spoon rest»و رادار ارتفاع ياب «تين اسكين-Thin Skin» مي تواند با مجموعه به كار گرفته شود. آنتن پارابوليك مخصوص ارتفاع 1ايين نيز براي سيستم پيش بيني شده كه مي تواند يك هواپيماي جنگنده ي معمولي نظير اف-4 را در شعاع 55 ك.م. كشف نمايد.
حداقل برد مؤثر موشك سه ك.م. ، حداكثر برد مؤثر آن 25 ك.م.، حداقل ارتفاع عملياتي آن 25 متر و حداكثر سقف درگيري آن 15000 متر مي باشد.
در يك درگيري فرضي ابتدا هدف توسط رادار اخطار اوليه- كه بر روي وسط يك خودرو مستقر در باند A فعال است-مشخص مي شود. با نزديك شدن هدف به سايت ، اطلاعات مربوط به سمت آن به رادار استرايت فلاش منتقل مي گردد. همزمان ارتفاع هدف نيز توسط رادار تين اسكين در اختيار رادار كنترل آتش قرار مي گيرد.
نهايتا با قفل شدن رادار كنترل آتش بر روي هدف مي توان يك يا حداكثر سه موشك به صورت همزمان به سمت هدف شليك نمود.
مدل اوليه موشك SA-6 در سال 1970 و مدل بهسازي شده آن با نام SA-6B در سال 1979 به خدمت گرفته شد. به كارگيري موشك تا دهه 1980 با توليد ساليانه ي 800 فروند ادامه داشت. بنابر گزارشها در سال 1992 ، 850 سكوي موشك SA-6 در خدمت پدافند هوايي روسيه بوده است.
اين موشك در جنگ 1973 اعراب و اسرائيل مورد استفاده قرار گرفت. نتايج به كارگيري آن در روزهاي اوليه جنگ عليه هواپيماهاي اسرائيلي ثابت نمود كه اين موشك يك سلاح موثر است ولي بعدها اسرائيل با ECCM توانست سيستم هاي SA-6 را منحرف نمايد. همچنين در بحران 1982 لبنان و نيز دريري با آنگولا از SA-6 استفاده شد و برابر گزارشها حداقل 5 فروند هواپيماي حريف توسط اين سيستم سرنگون گرديد.
كشورهاي روسيه ،آلمان ،آنگولا ،الجزاير ،اتيوپي ، بلغارستان ، تانزانيا ، چك و اسلواكي سابق ، روماني ، سومالي ، سوريه ، عراق ، كويت ، كوبا ، گينه بيسائو ، ليبي ، لهستان ، مجارستان ، موزامبيك ، مصر ، ويتنام ، هند ، يمن و يوگسلاوي سابق داراي اين سيستم مي باشند.
مشخصات موشك :
طول : 5.8 متر
قطر بدنه : 0.34 متر
وزن : 600 ك.گ.
سرجنگي : تركشي حاوي 59 ك.گ. HE
هدايت : دستوري+نيمه فعال راداري
پيشران : رامجت
برد : 25 ك.م.
منبع : کتاب راکت و موشک های استراتژیک جهان , جلد سوم نو شته ی سرهنگ یعقوب اصلانی