آبجی
12th December 2009, 11:28 AM
زخمها
هرگاه در اثر عوامل مختلف قسمتی از پوست بدن تغییر شکل دهد و این تغییر شکل همراه با ضایعات و خونریزی باشد زخم نامیده می شود . علت پیدایش زخمها یا در اثر برخورد جسم خارجی مثل کارد وعوامل مختلف دیگر ایجاد می گردد ویا در نتیجه عفونت میکربی مانند زرد زخم , سیاه زخم و غیره پدید می آید.
انواع زخمها
زخمها را بر حسب شدت و ضایعات یوجود آمده و شکل ظاهری و شدت خونریزی و زمان التیام به انواع زیر تقسیم می نمایند :
1- زخمهای شکاف دار یا بریدگی ها – در این نوع زخمها دیواره زخم منظم , خونریزی زیاد و التیام سریع می باشد این نوع زخمها در نتیجه بریدگی ایجاد می شوند و علت آنها بریده شدن پوست بوسیله آلت برنده ای مانند کارد , تیغ , لیوان شکسته و نظایر آن می باشد .
2- زخمهای کوبنده – در این نوع زخمها دیواره زخم منظم و خونریزی کم و عموما زیر جلدی بوده , و التیام به کندی صورت می گیرد مانند خوردن چکش بر روی ناخن .
3- زخمهای له شده – در این نوع زخمها خونریزی زیاد , دیواره زخم نامنظم و التیام به کندی صورت می گیرد مانند زخمهای ناش از تصادفات
4- زخمهای سوراخ شده – در این نوع زخمها دیواره منظم , خونریزی کم و التیام سریع می باشد مانند فرو رفتن میخ یا سوزن ویا سرنیزه و گلوله و نظایر آن در بدن و احتمال عفونت اینگونه زخمها نیز بعلت عدم دسترسی به عمق زخم زیاد می باشد.
5- زخمهای پاره پاره – در این نوع زخمها خونریزی کم , دیواره زخم نامنظم و التیام به کندی صورت می گیرد و در بعضی موارد همراه با سوختگی می باشد مانند برخورد قطعات خمپاره به بدن این نوع زخم در زمان جنگ به علت انفجار و خرابی ساختمانها زیاد به چشم میخورد.
کمکهای اولیه در مورد زخمها
کمکهای اولیه بر حسب آنکه زخم توام با خونریزی باشد و یا نباشد فرق می کند , زیرا اگر زخم همراه با خونریزی نباشد خطر عفونت آن بیشتر است . زیرا جریان خون بخارج میکروبها را شسته و با خود بخارج بدن میبرد. در زخمهایی که با خونریزی همراه هستند اولین وظیفه کمک دهنده بند آوردن خون است . زیرا خونریزی شدید علاوه بر ایجاد شوک که باعث مرگ می شود , باعث از بین رفتن و تلف شدن مقدار زیادی گلبولهای قرمز می شود . چون لازمه ادامه حیات هر موجود زنده تغذیه است , بنابراین با کاهش خون , در نتیجه کاهش گلبو لهای قرمز و نرسیدن اکسیژن به اعضا بدن , تغذیه بافتها مختل میشود بنابراین در چنین مواقعی خونریزی زخم را هر چه سریعتر بند بیاورید در مورد زخمهایی که خونریزی ندارند خطر عفونت زیاد تر است و اولین وظیفه کمک دهنده جلوگیری از ورود میکرب بداخل زخم می باشد . هیچگاه نباید زخم را با دستهای آلوده یا وسایل کثیف لمس کرد.
لخته خونهای تشکیل شده را هیچگاه نباید با کشیدن تنظیف بروی زخم از آن جداکرد زیرا علاوه بر آنکه سبب خونریزی مجدد می شود بلکه جوانه هایی که در حال تشکیل بافت و التیام زخم است کنده شده و بر درد و رنج بیمار نیز می افزاید .
هرگز کوشش نکنید شخصا اشیا خارجی راکه کاملا در زخم فرو رفته است حرکت داده و بیرون بیاورید , اینکار را به پزشک واگذار کنید .
لازم به یاد آوری است که زخمهای عمیق تر که به عمقشان دسترسی نیست , بیشتر در معرض خطر عفونت هستند تا زخمهای سطحی.
عوارض زخمها
عوارض زخمهاعبارتند از ایجاد شوک , خونریزی , عفونت و تغییر شکل در محل زخم.
هرگاه در اثر عوامل مختلف قسمتی از پوست بدن تغییر شکل دهد و این تغییر شکل همراه با ضایعات و خونریزی باشد زخم نامیده می شود . علت پیدایش زخمها یا در اثر برخورد جسم خارجی مثل کارد وعوامل مختلف دیگر ایجاد می گردد ویا در نتیجه عفونت میکربی مانند زرد زخم , سیاه زخم و غیره پدید می آید.
انواع زخمها
زخمها را بر حسب شدت و ضایعات یوجود آمده و شکل ظاهری و شدت خونریزی و زمان التیام به انواع زیر تقسیم می نمایند :
1- زخمهای شکاف دار یا بریدگی ها – در این نوع زخمها دیواره زخم منظم , خونریزی زیاد و التیام سریع می باشد این نوع زخمها در نتیجه بریدگی ایجاد می شوند و علت آنها بریده شدن پوست بوسیله آلت برنده ای مانند کارد , تیغ , لیوان شکسته و نظایر آن می باشد .
2- زخمهای کوبنده – در این نوع زخمها دیواره زخم منظم و خونریزی کم و عموما زیر جلدی بوده , و التیام به کندی صورت می گیرد مانند خوردن چکش بر روی ناخن .
3- زخمهای له شده – در این نوع زخمها خونریزی زیاد , دیواره زخم نامنظم و التیام به کندی صورت می گیرد مانند زخمهای ناش از تصادفات
4- زخمهای سوراخ شده – در این نوع زخمها دیواره منظم , خونریزی کم و التیام سریع می باشد مانند فرو رفتن میخ یا سوزن ویا سرنیزه و گلوله و نظایر آن در بدن و احتمال عفونت اینگونه زخمها نیز بعلت عدم دسترسی به عمق زخم زیاد می باشد.
5- زخمهای پاره پاره – در این نوع زخمها خونریزی کم , دیواره زخم نامنظم و التیام به کندی صورت می گیرد و در بعضی موارد همراه با سوختگی می باشد مانند برخورد قطعات خمپاره به بدن این نوع زخم در زمان جنگ به علت انفجار و خرابی ساختمانها زیاد به چشم میخورد.
کمکهای اولیه در مورد زخمها
کمکهای اولیه بر حسب آنکه زخم توام با خونریزی باشد و یا نباشد فرق می کند , زیرا اگر زخم همراه با خونریزی نباشد خطر عفونت آن بیشتر است . زیرا جریان خون بخارج میکروبها را شسته و با خود بخارج بدن میبرد. در زخمهایی که با خونریزی همراه هستند اولین وظیفه کمک دهنده بند آوردن خون است . زیرا خونریزی شدید علاوه بر ایجاد شوک که باعث مرگ می شود , باعث از بین رفتن و تلف شدن مقدار زیادی گلبولهای قرمز می شود . چون لازمه ادامه حیات هر موجود زنده تغذیه است , بنابراین با کاهش خون , در نتیجه کاهش گلبو لهای قرمز و نرسیدن اکسیژن به اعضا بدن , تغذیه بافتها مختل میشود بنابراین در چنین مواقعی خونریزی زخم را هر چه سریعتر بند بیاورید در مورد زخمهایی که خونریزی ندارند خطر عفونت زیاد تر است و اولین وظیفه کمک دهنده جلوگیری از ورود میکرب بداخل زخم می باشد . هیچگاه نباید زخم را با دستهای آلوده یا وسایل کثیف لمس کرد.
لخته خونهای تشکیل شده را هیچگاه نباید با کشیدن تنظیف بروی زخم از آن جداکرد زیرا علاوه بر آنکه سبب خونریزی مجدد می شود بلکه جوانه هایی که در حال تشکیل بافت و التیام زخم است کنده شده و بر درد و رنج بیمار نیز می افزاید .
هرگز کوشش نکنید شخصا اشیا خارجی راکه کاملا در زخم فرو رفته است حرکت داده و بیرون بیاورید , اینکار را به پزشک واگذار کنید .
لازم به یاد آوری است که زخمهای عمیق تر که به عمقشان دسترسی نیست , بیشتر در معرض خطر عفونت هستند تا زخمهای سطحی.
عوارض زخمها
عوارض زخمهاعبارتند از ایجاد شوک , خونریزی , عفونت و تغییر شکل در محل زخم.