Victor007
10th December 2009, 06:29 PM
يك عضو گروهك منافقين با اشاره به نگراني هاي قبلي محافل ضدانقلاب درباره احتمال دلبستگي ميرحسين موسوي به نظام جمهوري اسلامي، صلاحيت نامبرده را براي همراهي با اپوزيسيون ضدانقلاب تاييد كرد.
حسين باقرزاده با اشاره به مضمون بيانيه موسوي درباره 16 آذر مي نويسد: از آغاز جنبش سبز، مسئله رهبري آن به عنوان يكي از معضلات مطرح بوده است. برخي از مواضع اعلام شده آقاي موسوي براي بسياري از كساني كه خواهان تحول بنيادين در نظام حاكم هستند قابل قبول نبود. او به جاي پذيرش تنوع نيروهاي شركت كننده در جنبش، به حمايت از گرايش هاي خاصي مي پرداخت. برخي مواضع آقاي موسوي پذيرفتني نبود. جمله معروف ايشان كه جمهوري اسلامي، نه يك كلمه كم، نه يك كلمه زياد، به وضوح به معناي نفي نيروهاي عظيمي در جنبش بود كه به نفي جمهوري اسلامي دل بسته بودند.
وي در تحليل خود در سايت ضدانقلابي ايران امروز مي افزايد: در هر صورت، پس از اظهارات اوليه آقاي موسوي كه از سوي بسياري مورد نقد قرار گرفت، خوشبختانه ايشان در موضع گيري هاي اخير خود به صورت واقع گرايانه اي نه فقط حضور نحله ها و گرايش هاي ديگر در درون جنبش سبز را پذيرفته بلكه آن ها را محترم شمرده است. از جمله، آقاي موسوي در بيانيه اخير خود به مناسبت 16 آذر مسائلي را مطرح مي كند كه در پيام ها و نوشته هاي پيشين ايشان ديده نمي شد، و حاكي از آن است كه ايشان ملزومات رهبري جنبش را تا حد زيادي پذيرفته است. بيانيه ياد شده البته با گفتمان اسلام گرايانه شيعي محور حاكم شروع مي شود. ايشان عيدغدير را به «ملت مسلمان ايران» تبريك مي گويد، در حالي كه نه ملت ايران همه مسلمانند و نه همه مسلمانان غدير را عيد مي دانند. ولي صرف نظر از اين لغزش احياناً فرويدي، ما با لحن تازه اي در اين بيانيه روبرو هستيم. در اين بيانيه، از جمع شدن مردمي از سليقه هاي گوناگون به عنوان زيباترين پديده ياد شده است، و علاوه بر آن، بيانيه نه فقط وجود تنوع ها و تفاوت ها را مي پذيرد، بلكه آن ها را به رسميت نيز مي شناسد. گفته شده است كه كسي لازم نيست براي شركت در اين يكرنگي هويت خويش را از دست بدهد و ديگري شود. آقاي موسوي براي اين كه ترديدي باقي نگذارد كه حضور هر سليقه اي را در جنبش سبز مي پذيرد و آن را محترم مي شمارد، به نمونه اي در فرهنگ مذهبي جامعه متوسل مي شود. او با اين تمثيل كه «ديندار بزرگ امام صادق(ع) است كه در خانه خدا مي نشيند و با منكر خدا حكيمانه گفتگو مي كند» نتيجه مي گيرد كه بايد براي «همه» حق قائل شد، «حق زيستن، حق شنيدن، حق برگزيدن، حق اشتباه كردن، حق بزرگ بودن». اين ها نمونه هايي از گفتمان جديدي است كه آقاي موسوي در بيانيه اخير خود به كار گرفته است. گفتمان جديد آقاي موسوي از يك وسعت نظر بي سابقه و متناسب با شكل و محتواي جنبش سبز حكايت مي كند.
مغالطه ميرحسين موسوي درباره سيره امام صادق(ع) و ساير ائمه معصومين عليهم السلام در حالي است كه ائمه با منكران خدا مباحثه و نظر آنها را رد مي كردند نه اينكه با دشمنان خدا و خلق و مستكبران روزگار- نعوذ بالله- ائتلاف تشكيل دهند و بر عليه دين و حاكميت ديني شورش كنند.
گفتني است به تدريج با روشن شدن ماهيت فتنه سبز، اغلب مردم متدين راي دهنده به موسوي از وي فاصله گرفتند و اين ريزش تا جايي تداوم پيدا كرد كه امروز مشخصاً عناصر ضدانقلاب در استخدام قدرت هاي بيگانه (نظير گروهك منافقين، نهضت آزادي، بهايي ها، سلطنت طلبان، ساختارشكنان مدعي اصلاح طلبي و...) در كنار وي مانده اند و طبيعتاً موسوي مجبور است هر روز براي بقاي خويش باج بيشتري به اين دشمنان قسم خورده انقلاب و جمهوري اسلامي بدهد.
آخرين بيانيه موسوي به وضوح تحريك به آشوبگري در خيابان به بهانه 16 آذر بود و در عين حال وي تلاش كرده دل گروهك هاي ضد انقلاب را با تمام وسعت آن به دست آورد.
نشانه روشن تمايل موسوي به ضدانقلاب در بيانيه مذكور اين بود كه وي به رغم مناسبت اصلي 16آذر (اعتراض و شهادت دانشجويان ايراني 3 ماه پس از كودتاي 28 مرداد و در آستانه سفر معاون رئيس جمهور آمريكا)، هيچ نامي از آمريكا نبرد و به دلايل روشن، حاضر نشد از استكبار و شيطان بزرگ برائت بجويد.
آمريكا و انگليس از اغتشاش طلبي عناصر ضدانقلاب در 16 آذر حمايت كرده و اعلام كردند صداي آنها شنيده مي شود. نتانياهو نخست وزير رژيم صهيونيستي هم مخالفان آشوبگر را بزرگ ترين سرمايه براي اسرائيل توصيف كرد.
حسين باقرزاده با اشاره به مضمون بيانيه موسوي درباره 16 آذر مي نويسد: از آغاز جنبش سبز، مسئله رهبري آن به عنوان يكي از معضلات مطرح بوده است. برخي از مواضع اعلام شده آقاي موسوي براي بسياري از كساني كه خواهان تحول بنيادين در نظام حاكم هستند قابل قبول نبود. او به جاي پذيرش تنوع نيروهاي شركت كننده در جنبش، به حمايت از گرايش هاي خاصي مي پرداخت. برخي مواضع آقاي موسوي پذيرفتني نبود. جمله معروف ايشان كه جمهوري اسلامي، نه يك كلمه كم، نه يك كلمه زياد، به وضوح به معناي نفي نيروهاي عظيمي در جنبش بود كه به نفي جمهوري اسلامي دل بسته بودند.
وي در تحليل خود در سايت ضدانقلابي ايران امروز مي افزايد: در هر صورت، پس از اظهارات اوليه آقاي موسوي كه از سوي بسياري مورد نقد قرار گرفت، خوشبختانه ايشان در موضع گيري هاي اخير خود به صورت واقع گرايانه اي نه فقط حضور نحله ها و گرايش هاي ديگر در درون جنبش سبز را پذيرفته بلكه آن ها را محترم شمرده است. از جمله، آقاي موسوي در بيانيه اخير خود به مناسبت 16 آذر مسائلي را مطرح مي كند كه در پيام ها و نوشته هاي پيشين ايشان ديده نمي شد، و حاكي از آن است كه ايشان ملزومات رهبري جنبش را تا حد زيادي پذيرفته است. بيانيه ياد شده البته با گفتمان اسلام گرايانه شيعي محور حاكم شروع مي شود. ايشان عيدغدير را به «ملت مسلمان ايران» تبريك مي گويد، در حالي كه نه ملت ايران همه مسلمانند و نه همه مسلمانان غدير را عيد مي دانند. ولي صرف نظر از اين لغزش احياناً فرويدي، ما با لحن تازه اي در اين بيانيه روبرو هستيم. در اين بيانيه، از جمع شدن مردمي از سليقه هاي گوناگون به عنوان زيباترين پديده ياد شده است، و علاوه بر آن، بيانيه نه فقط وجود تنوع ها و تفاوت ها را مي پذيرد، بلكه آن ها را به رسميت نيز مي شناسد. گفته شده است كه كسي لازم نيست براي شركت در اين يكرنگي هويت خويش را از دست بدهد و ديگري شود. آقاي موسوي براي اين كه ترديدي باقي نگذارد كه حضور هر سليقه اي را در جنبش سبز مي پذيرد و آن را محترم مي شمارد، به نمونه اي در فرهنگ مذهبي جامعه متوسل مي شود. او با اين تمثيل كه «ديندار بزرگ امام صادق(ع) است كه در خانه خدا مي نشيند و با منكر خدا حكيمانه گفتگو مي كند» نتيجه مي گيرد كه بايد براي «همه» حق قائل شد، «حق زيستن، حق شنيدن، حق برگزيدن، حق اشتباه كردن، حق بزرگ بودن». اين ها نمونه هايي از گفتمان جديدي است كه آقاي موسوي در بيانيه اخير خود به كار گرفته است. گفتمان جديد آقاي موسوي از يك وسعت نظر بي سابقه و متناسب با شكل و محتواي جنبش سبز حكايت مي كند.
مغالطه ميرحسين موسوي درباره سيره امام صادق(ع) و ساير ائمه معصومين عليهم السلام در حالي است كه ائمه با منكران خدا مباحثه و نظر آنها را رد مي كردند نه اينكه با دشمنان خدا و خلق و مستكبران روزگار- نعوذ بالله- ائتلاف تشكيل دهند و بر عليه دين و حاكميت ديني شورش كنند.
گفتني است به تدريج با روشن شدن ماهيت فتنه سبز، اغلب مردم متدين راي دهنده به موسوي از وي فاصله گرفتند و اين ريزش تا جايي تداوم پيدا كرد كه امروز مشخصاً عناصر ضدانقلاب در استخدام قدرت هاي بيگانه (نظير گروهك منافقين، نهضت آزادي، بهايي ها، سلطنت طلبان، ساختارشكنان مدعي اصلاح طلبي و...) در كنار وي مانده اند و طبيعتاً موسوي مجبور است هر روز براي بقاي خويش باج بيشتري به اين دشمنان قسم خورده انقلاب و جمهوري اسلامي بدهد.
آخرين بيانيه موسوي به وضوح تحريك به آشوبگري در خيابان به بهانه 16 آذر بود و در عين حال وي تلاش كرده دل گروهك هاي ضد انقلاب را با تمام وسعت آن به دست آورد.
نشانه روشن تمايل موسوي به ضدانقلاب در بيانيه مذكور اين بود كه وي به رغم مناسبت اصلي 16آذر (اعتراض و شهادت دانشجويان ايراني 3 ماه پس از كودتاي 28 مرداد و در آستانه سفر معاون رئيس جمهور آمريكا)، هيچ نامي از آمريكا نبرد و به دلايل روشن، حاضر نشد از استكبار و شيطان بزرگ برائت بجويد.
آمريكا و انگليس از اغتشاش طلبي عناصر ضدانقلاب در 16 آذر حمايت كرده و اعلام كردند صداي آنها شنيده مي شود. نتانياهو نخست وزير رژيم صهيونيستي هم مخالفان آشوبگر را بزرگ ترين سرمايه براي اسرائيل توصيف كرد.