mahdi9067
8th December 2009, 08:14 PM
.– در بحبوحه‌اي كه 90، مصاحبه‌هاي بعد از بازي دو مربي سپاهان و استقلال را عليه يكديگر پخش مي‌كرد، صمد مرفاوي به كنايه امير قلعه‌نويي را متهم به خط دادن به طرفداران استقلال در اصفهان كرد.
اين همان جمله‌اي بود كه باعث شد امير قلعه‌نويي در تماس تلفني، با انتقاد از مرفاوي، او را متهم كند كه براي حضور در كادر استقلال در سال گذشته، 20 نفر را واسطه كرده و جلو فرستاده تا رضايت امير جلب شود.
او همچنين از فردوسي‌پور خواهش كرد در يك برنامه زنده هر دو را كنار هم بنشاند تا او تعريف كند كه از زمان استقلال اهواز كه همكاري اين دو بازيكن استقلال به عنوان مربي با يكديگر آغاز شد، تا امروز چه گذشته است.
دقايقي بعد اين صمد مرفاوي بود كه با بغض و عصبانيت روي خط آمد و در جواب به قلعه‌نويي گفت كه هرگز كسي را واسطه حضور در استقلال نكرده، چون اصولا نه آدمي دارد و نه پارتي‌اي و نه رفتارش مثل قلعه‌نويي است كه يك لشكر آدم هميشه دنبال خود راه مي‌اندازد.
او به قلعه‌نويي گفت: «من اسم كسي را نياوردم. اگر آقاي قلعه‌نويي به خود گرفته حتما به خودش شك دارد. اما به نظر من ايشان به جاي اينكه عصباني بشوند، صداقت داشته باشند.»
البته اين استدلال مرفاوي درباره اينكه نام كسي را نياورده، كاملا عجيب بود چرا كه با مشخصاتي كه وي داده بود، حتي خواجه حافظ شيرازي نيز متوجه شد كه منظور او قلعه‌نويي است.
اين دو مربي و دعواي ناگهاني آنها كه ريشه در قدرت طلبي هر دو در استقلال دارد، باعث تعجب شديد هواداران استقلال شده است. آنهايي كه امير و صمد را به عنوان دو دوست هميشگي و دو رفيق تا پاي جان مي‌شناختند. به نظر بسياري، مرفاوي بهترين دستيار براي قلعه‌نويي بود و اين دو، زوج خوبي مقابل آلترناتيوهايي مثل حجازي بودند. اما آنچه كه در اين برنامه گذشت نشان داد كه سرنوشت آدم‌هاي فوتبال از دو حال خارج نيست، يا اينكه نه رفاقت‌ها و نه دشمني‌ها را بايد جدي گرفت يا اينكه اصولا تا تضاد منافعي به وجود نيايد، نمي‌شود درباره هيچكدام از دوستي‌ها اظهارنظر كرد.
در اين بين اما يك نكته قابل توجه است. اينكه صمد مرفاوي با پذيرش دعوت قلعه‌نويي، به طور ضمني اين مربي را تهديد كرد كه اگر در يك برنامه تلويزيوني كنارش بنشيند، از آنچه كه از او مي‌داند، خواهد گفت. البته بدون ترديد اين اتفاق هرگز رخ نخواهد داد چرا كه در آن صورت بايد صمد مرفاوي را هم متهم كنيم كه چرا در تمام اين سالها كارهاي قلعه‌نويي را ديده و دم بر نياورده است. آيا حتما بايد استقلال به سپاهان مي‌باخت تا مرفاوي افشاگري را آغاز كند؟ پاسخ به اين سئوال كليد بسياري از مشكلات اين روزهاي فوتبال ماست.
اين همان جمله‌اي بود كه باعث شد امير قلعه‌نويي در تماس تلفني، با انتقاد از مرفاوي، او را متهم كند كه براي حضور در كادر استقلال در سال گذشته، 20 نفر را واسطه كرده و جلو فرستاده تا رضايت امير جلب شود.
او همچنين از فردوسي‌پور خواهش كرد در يك برنامه زنده هر دو را كنار هم بنشاند تا او تعريف كند كه از زمان استقلال اهواز كه همكاري اين دو بازيكن استقلال به عنوان مربي با يكديگر آغاز شد، تا امروز چه گذشته است.
دقايقي بعد اين صمد مرفاوي بود كه با بغض و عصبانيت روي خط آمد و در جواب به قلعه‌نويي گفت كه هرگز كسي را واسطه حضور در استقلال نكرده، چون اصولا نه آدمي دارد و نه پارتي‌اي و نه رفتارش مثل قلعه‌نويي است كه يك لشكر آدم هميشه دنبال خود راه مي‌اندازد.
او به قلعه‌نويي گفت: «من اسم كسي را نياوردم. اگر آقاي قلعه‌نويي به خود گرفته حتما به خودش شك دارد. اما به نظر من ايشان به جاي اينكه عصباني بشوند، صداقت داشته باشند.»
البته اين استدلال مرفاوي درباره اينكه نام كسي را نياورده، كاملا عجيب بود چرا كه با مشخصاتي كه وي داده بود، حتي خواجه حافظ شيرازي نيز متوجه شد كه منظور او قلعه‌نويي است.
اين دو مربي و دعواي ناگهاني آنها كه ريشه در قدرت طلبي هر دو در استقلال دارد، باعث تعجب شديد هواداران استقلال شده است. آنهايي كه امير و صمد را به عنوان دو دوست هميشگي و دو رفيق تا پاي جان مي‌شناختند. به نظر بسياري، مرفاوي بهترين دستيار براي قلعه‌نويي بود و اين دو، زوج خوبي مقابل آلترناتيوهايي مثل حجازي بودند. اما آنچه كه در اين برنامه گذشت نشان داد كه سرنوشت آدم‌هاي فوتبال از دو حال خارج نيست، يا اينكه نه رفاقت‌ها و نه دشمني‌ها را بايد جدي گرفت يا اينكه اصولا تا تضاد منافعي به وجود نيايد، نمي‌شود درباره هيچكدام از دوستي‌ها اظهارنظر كرد.
در اين بين اما يك نكته قابل توجه است. اينكه صمد مرفاوي با پذيرش دعوت قلعه‌نويي، به طور ضمني اين مربي را تهديد كرد كه اگر در يك برنامه تلويزيوني كنارش بنشيند، از آنچه كه از او مي‌داند، خواهد گفت. البته بدون ترديد اين اتفاق هرگز رخ نخواهد داد چرا كه در آن صورت بايد صمد مرفاوي را هم متهم كنيم كه چرا در تمام اين سالها كارهاي قلعه‌نويي را ديده و دم بر نياورده است. آيا حتما بايد استقلال به سپاهان مي‌باخت تا مرفاوي افشاگري را آغاز كند؟ پاسخ به اين سئوال كليد بسياري از مشكلات اين روزهاي فوتبال ماست.