Victor007
7th December 2009, 10:01 AM
با وجود آنکه پوشش چادر در ايران سابقه فراواني دارد و بر اساس باورهاي ديني زنان ايراني مناسک و مراسم مذهبي خود را با چادرهاي مشکي و رنگي به جاي مي آورند، اما کشورمان هنوز که هنوز است توان تکنولوژي ساخت پارچه آن را ندارد.
«الگانس سرت مي کني يا ميتسو بيشي؟» فروشنده مي پرسد و من به اين فکر مي کنم که چشم بادامي ها اينجا راهم تسخير کرده اند. راسته چادرفروشي هاي بازار تهران سرزمين نخ مشکي و چادرهاي رنگي است و عجبا که در اين راسته رنگارنگ خبري از چادر ساخت وطن نيست.
براي وارد شدن به راسته چادرفروشي هاي بازار تهران بايد وارد سبزه ميدان بشوي و سراغ بازار «کيلويي» ها را بگيري. سرزميني که مملو از پارچه هاي مشکي و رنگي است و زينت هر مغازه توپهاي رنگ به رنگ چادرهاي کره اي و ژاپني است که توصيه اول و آخر فروشندگان اين راسته به مشتريان جور و واجور را رقم مي زند.
حتي اگر براي اولين بار در اينجا پا بگذاري با کمي گشت و گذار و پرس وجو از بزازان به اين نتيجه مي رسي که چادر خود را از چه جنس و مارکي خريداري کني چون تمام آنها يک تکيه کلام مشترک دارند. «اگر پول داري ژاپني بخر وگرنه به کيفيت کره اي شک نکن!»
گرانترين ها و ارزانترين ها
اينجا همه رقم چادري را مي تواني پيدا کني. از مدل ملي بگير تا لبناني، شالدار، دانشجويي، عربي و بالاخره ساده. مدل هايي که هر کدام مشتريهاي خاص خودشان را دارند و جنس و کيفيت و مارک هر کدام هم به تناسب جيب مشتريانشان متفاوت است. مثلاً پولدارترها به مارک Soalon که محصول کارخانه هاي ژاپن است بيشتر علاقه دارند. مارکي که در مهمانيها و مجامع عمومي مي تواند اوضاع خوب اقتصادي و پايگاه بالاي اجتماعي دارنده اش را به رخ ديگران بکشد.
قيمت هر قواره از اين نوع پارچه در راسته چادرفروشيهاي بازار تهران از 50 هزار تومان شروع مي شود و به 150 هزار تومان هم مي رسد. هر چه رنگ پارچه چادري که انتخاب مي کنيد مشکي تر و مواد به کار رفته در ساخت آن طبيعي تر باشد (در اين نوع چادر مشخصاً درصد بکارگيري از ابريشم در ساخت آن ملاک گراني چادر است) قيمت آن نيز گرانتر مي شود البته اين نوع چادر را در سطح شهر گاه تا 250 هزار تومان هم قيمتگذاري مي کنند.
گران بودن چادرهاي مارک Soalon آن را به يک کالاي لوکس در ميان زنان ايراني تبديل کرده است. آنچنانکه اگر مادر شوهري بخواهد براي عروسش پيشکشي ببرد خريد اين نوع چادر نوعي ابراز قدرت و محبت او به عروسش قلمداد مي شود.
براي خيلي از زنان چادر پوش ايراني که توانايي خريد اين نوع چادر را ندارند پوشيدن آن گاه به يک آرزو تبديل مي شود. آنقدر که براي تشريفات عروسي اگر دختر خانواده چادر پوش باشد خريدن يک قواره چادر Soalon نشانه اهميتي است که خانواده عروس به دختر دم بختشان مي دهد. چه دخترشان مي تواند با به سر کردن اين چادر در مجالس و محافل خانوادگي قدرت اقتصادي و اجتماعي خود را به رخ خانواده همسرش بکشاند.
«الگانس و ميتسوبيشي» بعد از اين نوع چادر از همه پرطرفدارترند. گرچه همانند خودروهاي مشهور به اين نام اين دو مارک هم در کلاسهاي مختلفي توليد مي شوند. نوع بافت و طرح هر پارچه چادر تعيين کننده قيمت آن است. مثلاً مدل گلدار چادرالگانس با مدل ساده آن متفاوت است.
گرانترين نوع پارچه الگانس و ميتسوبيشي در اين راسته از 100 هزار تومان بيشتر نيست و ارزانترينهايش را هم مي تواني از 20 هزار تومان به بالا پيدا کني و بخري.
ارزانترين چادر اين مارک در راسته چادرفروشيهاي بازار تهران به «حرير اسود» معروف است که عمدتاً به عنوان سوغات مکه توسط حجاج به ايران آورده مي شود.
گلدار بودن يا ساده بودن چادرها يکي ديگر از ملاک هاي نرخگذاري آنهاست. چادرهاي مشکي گلدار گرانتر از چادرهاي ساده تر هستند.
نوع چادري که زنان براي پوشيدن انتخاب مي کنند به محيط و اهميت مجلس و محلي که در آن حضور مي يابند بستگي دارد. مثلاً در مجالس رسمي چادرهاي گرانقيمت تر براي پوشيدن اولويت دارند. چنانکه در محيطهايي مثل بازار و محل کار زنان ترجيح مي دهند از چادرهايي با کيفيت پايين تر استفاده کنند.
ارزانترين چادر مشکي موجود در راسته چادر فروشيهاي بازار تهران را مارکهايي نظير «کرپ» تشکيل مي دهند که قيمت هر قواره اش از 15 هزار تومان شروع مي شود و به 30 هزار تومان مي رسد.
چادر مشکي ايراني نداريم
با وجود آنکه ايرانيها مدتهاست که چادر را به عنوان پوشش اصلي خود برگزيده اند اما هنوز هم که هنوز است نتوانسته اند در توليد چادر خودکفا بشوند.
بنا بر اعلام مراجع رسمي سالانه بيش از 60 ميليون متر مربع چادر مشکي به ايران وارد مي شود و ايران بزرگترين وارد کننده چادر مشکي در جهان است. ضمن آنکه آمارهاي ستاد مبارزه با قاچاق کالا نشان مي دهد که سالانه قريب به 39 ميليون متر مربع چادر مشکي به صورت قاچاق وارد بازارهاي ايران مي شود.
در مسير گذرم از راسته پارچه فروشها از فروشنده اي تقاضاي چادر ايراني مي کنم که با او با پوزخند مي گويد:«خانم! ايران مگر چادر هم توليد مي کند؟» وقتي مي پرسم که چرا چادر ايراني نداريم؟ ، مي گويد:«فقط ايران نيست که! هيچ کشور اسلامي نمي توونه چادرمشکي بسازه و دليلش هم يک چيز است:«صنعت توليد نخ مشکي نداريم».
اين فروشنده مي گويد:«چند سال پيش يکي از دوستان ما قصد راه اندازي يک کارخانه چادربافي داشت که او را با کليه چادرها و نخها آشنا کرديم تا ميزاني نيز در کار پيش رفت اما پس از مدتي گفت که تنها توانسته است دو مرحله از توليد نخ از نفت را به نتيجه برسانند و مرحله سوم که اصلي ترين قسمت از توليد بوده را نتوانسته اند به سرانجام برسانند چون با توانايي و صنعت آن را نداشته اند».
خريدن يک قواره چادر Soalon نشانه اهميتي است که خانواده عروس به دختر دم بختشان مي دهداما فروشنده مغازه روبرويي عقيده ديگري در اين باره دارد، او مي گويد که حدود دو سال پيش يک کارخانه پارچه مشکي بافي در خرم آباد احداث شد اما چادرهايي که توليد مي کرد بور بود و اصلا مرغوبيت چادرهاي خارجي را نداشت که آن را بلافاصله و بدون هيچ تلاشي پس از چند ماه تعطيل کردند. او معتقد است که واردات چادر آنقدر براي عده اي سود دارد که اجازه بروز خلاقيت و توليد بومي در اين زمينه به کسي داده نمي شود.
اين فروشنده در توضيح بيشتر سخنان خود مي گويد: براي وارد کردن هر يارت پارچه 400 تا 500 تومان بايد به گمرک پرداخت کنيم وگويا سود اين بيش از توليد چادر براي عده اي است.
اگر چه چادرهاي مشکي در ژاپن و کره توليد مي شود اما فروشندگان داخلي آن را از امارات وارد مي کنند و حتي واردات آن نيز به شکل مستقيم نيست و ما با چندين واسطه مي توانيم پارچه چادري را خريداري کنيم. به همين دليل قيمت پارچه چادري تا به دست خريدار برسد افزايش چشمگيري پيدا مي کند.
ايران تنها توانايي توليد پارچه ملحفه اي را دارد
با وجود آنکه پوشش چادر در ايران سابقه فراواني دارد و با وجود اينکه چادرهاي رنگي و مشکي حتي در خانه ها و اماکن سر بسته هم مورد استفاده زنان ايراني قرار مي گيرد و بر اساس باورهاي ديني زنان ايراني مناسک و مراسم مذهبي خود را با چادرهاي مشکي و رنگي به جاي مي آورند اما کشورمان هنوز که هنوز است نه تکنولوژي ساخت پارچه آن را دارد و نه اراده اي در ميان مسئولان در اين باره ديده مي شود.
به گفته پارچه فروشان بازار بزرگ تهران ايران تمام پارچه هاي خود را از کشورهايي همچون کره، ترکيه، ژاپن وارد مي کند و تنها توانايي توليد چادرهاي ملحفه اي و چيت را دارد.
بهترين چادرهاي رنگي مجلسي و نماز در تايلند، کره و چين توليد مي شود و کيفيت چادرهاي رنگي ايراني از چيني هم پايين تر است. البته تايلند هم چند سالي است که توليد چادر رنگي را آغاز کرده است که هر قواره آن حدود 14 هزار تومان مي شود.
اين چادر جعلي است
يکي از پرطرفدارترين مدلهاي چادرهاي مشکي که در دو دهه اخير جاي خود را به سرعت ميان زنان و دختران جوان ايراني باز کرده چادر عربي است. فرق اين چادر با چادرهاي معمولي در آستينها و سربندي است که دارد.
براي پوشيدن اين چادر ديگر نيازي به انداختن آن بر سر نيست و مهارت پوشيدنش به سختي چادرهاي معمولي نيست. طراحي اين چادر به گونه اي است که پوشش آن بيشتر به يک مانتو شباهت دارد تا چادرو شايد بتوان گفت که پوششي برگرفته از طرح مانتوهاي غربي است.
گرچه قدمت اين نوع پوشش در کشورهاي عربي به قرنها قبل باز مي گردد اما از عمر پوشيدن آن توسط زنان ايراني بيشتر از دو دهه نمي گذرد.
چند سالي است که در ميان زنان ايراني پوشيدن نوع جمع و جور تر اين چادر که به «چادر ملي» معروف شده است گسترش چشمگيري يافته، شايد يکي از علت هاي دوخت اينگونه چادرها کاهش سختي پوشيدن چادر براي خانمهاي کارمند و دانش آموزان و دانشجويان بود.
کسي چه مي داند شايد سالها بعد از اين ، درباره ما بپرسند: «چادر ايراني چگونه ژاپني شد؟»خانم هاي ايراني حالا به راحتي مي توانند در محل کار خود چادر به سر کنند و نگراني از جمع کردن دسته هاي چادر وخاکي شدن آن نداشته باشند.
چادرهاي اوليه به اصطلاح «ملي» گشاد بوده که در جلوي آن دکمه هايي هم تعبيه شده بود اما پس از گذشت مدتي چادرهايي تنگ تر به سبک مانتو همراه با نوار دوزي بر آستينها و لبه هاي چادر از سادگي آن کاستند.
علت ديگري که طراحان اين گونه چادرها عنوان مي کردند رواج به سر کردن چادر در جامعه بود، هدفي که به عقيده برخي از مخالفان هيچ وقت محقق نشد و تنها از ارزش و سادگي چادرهاي اوليه کاست.
در راسته بازار چادر فروش ها، انواع ديگري از چادر مشکي با عناويني همچون دانشجويي، ايراني، شالي و... مي بيني که پوشيدن اين چادرها توسط عده اي با آرايش صورت و بيرون گذاشتن مو انتقادهاي تندي را نسبت به اينگونه چادرها به وجود آورد. هم اکنون اين سبک از چادر بازار خود را در کشور پيدا کرده است و خريداران زيادي را دارد.
يکي از فروشندگان چادر در بازار بزرگ تهران ميزان فروش خود از چادرهاي شالي را هزار قواره در يکماه عنوان کرد و گفت: بسياري از دختران چادري 15 تا 30 ساله از اين نوع چادرها مي خرند و مورد مصرفشان هم خيلي فرق نمي کند و اين چادرها را براي محل کار، دانشگاه و مهماني به سر مي کنند.
قيمت اين دسته از چادرها نسبت به چادرهاي عادي ارزان تر است. قيمت ها از 16 تا 17 هزار تومان شروع شده و تا 40 هزار تومان نيز در بازار به فروش مي رسد.
چگونه چادر زن مسلمان ، ژاپني و عربي شد
وقت رفتن است و با وجود آنکه بارها اين راسته را رفتم و آمده ام اما نمي توانم از آن دل بکنم. راستش تمام دغدغه ام به عنوان يک زن ايراني که چادر را به عنوان پوشش اصلي خود برگزيده است همان سئوال کليشه اي است.
چرا ايرانيها از توليد پوشش ملي خود هم ناتوان هستند؟ چه کساني از اين ناتواني سود مي برند؟ بازاريان؟ دلالان؟ تجار؟ يا دستهاي پنهاني که سودهاي کلاني از واردات سالانه ميليونها مترمربع چادر مشکي و رنگي سالهاست که سودهاي سرسام آوري به جيب مي زنن؟.
دکتر غلامعلي حداد عادل عضو کميسيون فرهنگي مجلس هشتم در کتاب فرهنگ برهنگي و برهنگي فرهنگي که در سال 1359 براي اولين بار چاپ شده است به اين سئوال مي پردازد که «لباس ژاپني ها چگونه غربي شد؟» کسي چه مي داند شايد سالها بعد از اين ، درباره ما بپرسند: «چادر ايراني چگونه ژاپني شد؟»
«الگانس سرت مي کني يا ميتسو بيشي؟» فروشنده مي پرسد و من به اين فکر مي کنم که چشم بادامي ها اينجا راهم تسخير کرده اند. راسته چادرفروشي هاي بازار تهران سرزمين نخ مشکي و چادرهاي رنگي است و عجبا که در اين راسته رنگارنگ خبري از چادر ساخت وطن نيست.
براي وارد شدن به راسته چادرفروشي هاي بازار تهران بايد وارد سبزه ميدان بشوي و سراغ بازار «کيلويي» ها را بگيري. سرزميني که مملو از پارچه هاي مشکي و رنگي است و زينت هر مغازه توپهاي رنگ به رنگ چادرهاي کره اي و ژاپني است که توصيه اول و آخر فروشندگان اين راسته به مشتريان جور و واجور را رقم مي زند.
حتي اگر براي اولين بار در اينجا پا بگذاري با کمي گشت و گذار و پرس وجو از بزازان به اين نتيجه مي رسي که چادر خود را از چه جنس و مارکي خريداري کني چون تمام آنها يک تکيه کلام مشترک دارند. «اگر پول داري ژاپني بخر وگرنه به کيفيت کره اي شک نکن!»
گرانترين ها و ارزانترين ها
اينجا همه رقم چادري را مي تواني پيدا کني. از مدل ملي بگير تا لبناني، شالدار، دانشجويي، عربي و بالاخره ساده. مدل هايي که هر کدام مشتريهاي خاص خودشان را دارند و جنس و کيفيت و مارک هر کدام هم به تناسب جيب مشتريانشان متفاوت است. مثلاً پولدارترها به مارک Soalon که محصول کارخانه هاي ژاپن است بيشتر علاقه دارند. مارکي که در مهمانيها و مجامع عمومي مي تواند اوضاع خوب اقتصادي و پايگاه بالاي اجتماعي دارنده اش را به رخ ديگران بکشد.
قيمت هر قواره از اين نوع پارچه در راسته چادرفروشيهاي بازار تهران از 50 هزار تومان شروع مي شود و به 150 هزار تومان هم مي رسد. هر چه رنگ پارچه چادري که انتخاب مي کنيد مشکي تر و مواد به کار رفته در ساخت آن طبيعي تر باشد (در اين نوع چادر مشخصاً درصد بکارگيري از ابريشم در ساخت آن ملاک گراني چادر است) قيمت آن نيز گرانتر مي شود البته اين نوع چادر را در سطح شهر گاه تا 250 هزار تومان هم قيمتگذاري مي کنند.
گران بودن چادرهاي مارک Soalon آن را به يک کالاي لوکس در ميان زنان ايراني تبديل کرده است. آنچنانکه اگر مادر شوهري بخواهد براي عروسش پيشکشي ببرد خريد اين نوع چادر نوعي ابراز قدرت و محبت او به عروسش قلمداد مي شود.
براي خيلي از زنان چادر پوش ايراني که توانايي خريد اين نوع چادر را ندارند پوشيدن آن گاه به يک آرزو تبديل مي شود. آنقدر که براي تشريفات عروسي اگر دختر خانواده چادر پوش باشد خريدن يک قواره چادر Soalon نشانه اهميتي است که خانواده عروس به دختر دم بختشان مي دهد. چه دخترشان مي تواند با به سر کردن اين چادر در مجالس و محافل خانوادگي قدرت اقتصادي و اجتماعي خود را به رخ خانواده همسرش بکشاند.
«الگانس و ميتسوبيشي» بعد از اين نوع چادر از همه پرطرفدارترند. گرچه همانند خودروهاي مشهور به اين نام اين دو مارک هم در کلاسهاي مختلفي توليد مي شوند. نوع بافت و طرح هر پارچه چادر تعيين کننده قيمت آن است. مثلاً مدل گلدار چادرالگانس با مدل ساده آن متفاوت است.
گرانترين نوع پارچه الگانس و ميتسوبيشي در اين راسته از 100 هزار تومان بيشتر نيست و ارزانترينهايش را هم مي تواني از 20 هزار تومان به بالا پيدا کني و بخري.
ارزانترين چادر اين مارک در راسته چادرفروشيهاي بازار تهران به «حرير اسود» معروف است که عمدتاً به عنوان سوغات مکه توسط حجاج به ايران آورده مي شود.
گلدار بودن يا ساده بودن چادرها يکي ديگر از ملاک هاي نرخگذاري آنهاست. چادرهاي مشکي گلدار گرانتر از چادرهاي ساده تر هستند.
نوع چادري که زنان براي پوشيدن انتخاب مي کنند به محيط و اهميت مجلس و محلي که در آن حضور مي يابند بستگي دارد. مثلاً در مجالس رسمي چادرهاي گرانقيمت تر براي پوشيدن اولويت دارند. چنانکه در محيطهايي مثل بازار و محل کار زنان ترجيح مي دهند از چادرهايي با کيفيت پايين تر استفاده کنند.
ارزانترين چادر مشکي موجود در راسته چادر فروشيهاي بازار تهران را مارکهايي نظير «کرپ» تشکيل مي دهند که قيمت هر قواره اش از 15 هزار تومان شروع مي شود و به 30 هزار تومان مي رسد.
چادر مشکي ايراني نداريم
با وجود آنکه ايرانيها مدتهاست که چادر را به عنوان پوشش اصلي خود برگزيده اند اما هنوز هم که هنوز است نتوانسته اند در توليد چادر خودکفا بشوند.
بنا بر اعلام مراجع رسمي سالانه بيش از 60 ميليون متر مربع چادر مشکي به ايران وارد مي شود و ايران بزرگترين وارد کننده چادر مشکي در جهان است. ضمن آنکه آمارهاي ستاد مبارزه با قاچاق کالا نشان مي دهد که سالانه قريب به 39 ميليون متر مربع چادر مشکي به صورت قاچاق وارد بازارهاي ايران مي شود.
در مسير گذرم از راسته پارچه فروشها از فروشنده اي تقاضاي چادر ايراني مي کنم که با او با پوزخند مي گويد:«خانم! ايران مگر چادر هم توليد مي کند؟» وقتي مي پرسم که چرا چادر ايراني نداريم؟ ، مي گويد:«فقط ايران نيست که! هيچ کشور اسلامي نمي توونه چادرمشکي بسازه و دليلش هم يک چيز است:«صنعت توليد نخ مشکي نداريم».
اين فروشنده مي گويد:«چند سال پيش يکي از دوستان ما قصد راه اندازي يک کارخانه چادربافي داشت که او را با کليه چادرها و نخها آشنا کرديم تا ميزاني نيز در کار پيش رفت اما پس از مدتي گفت که تنها توانسته است دو مرحله از توليد نخ از نفت را به نتيجه برسانند و مرحله سوم که اصلي ترين قسمت از توليد بوده را نتوانسته اند به سرانجام برسانند چون با توانايي و صنعت آن را نداشته اند».
خريدن يک قواره چادر Soalon نشانه اهميتي است که خانواده عروس به دختر دم بختشان مي دهداما فروشنده مغازه روبرويي عقيده ديگري در اين باره دارد، او مي گويد که حدود دو سال پيش يک کارخانه پارچه مشکي بافي در خرم آباد احداث شد اما چادرهايي که توليد مي کرد بور بود و اصلا مرغوبيت چادرهاي خارجي را نداشت که آن را بلافاصله و بدون هيچ تلاشي پس از چند ماه تعطيل کردند. او معتقد است که واردات چادر آنقدر براي عده اي سود دارد که اجازه بروز خلاقيت و توليد بومي در اين زمينه به کسي داده نمي شود.
اين فروشنده در توضيح بيشتر سخنان خود مي گويد: براي وارد کردن هر يارت پارچه 400 تا 500 تومان بايد به گمرک پرداخت کنيم وگويا سود اين بيش از توليد چادر براي عده اي است.
اگر چه چادرهاي مشکي در ژاپن و کره توليد مي شود اما فروشندگان داخلي آن را از امارات وارد مي کنند و حتي واردات آن نيز به شکل مستقيم نيست و ما با چندين واسطه مي توانيم پارچه چادري را خريداري کنيم. به همين دليل قيمت پارچه چادري تا به دست خريدار برسد افزايش چشمگيري پيدا مي کند.
ايران تنها توانايي توليد پارچه ملحفه اي را دارد
با وجود آنکه پوشش چادر در ايران سابقه فراواني دارد و با وجود اينکه چادرهاي رنگي و مشکي حتي در خانه ها و اماکن سر بسته هم مورد استفاده زنان ايراني قرار مي گيرد و بر اساس باورهاي ديني زنان ايراني مناسک و مراسم مذهبي خود را با چادرهاي مشکي و رنگي به جاي مي آورند اما کشورمان هنوز که هنوز است نه تکنولوژي ساخت پارچه آن را دارد و نه اراده اي در ميان مسئولان در اين باره ديده مي شود.
به گفته پارچه فروشان بازار بزرگ تهران ايران تمام پارچه هاي خود را از کشورهايي همچون کره، ترکيه، ژاپن وارد مي کند و تنها توانايي توليد چادرهاي ملحفه اي و چيت را دارد.
بهترين چادرهاي رنگي مجلسي و نماز در تايلند، کره و چين توليد مي شود و کيفيت چادرهاي رنگي ايراني از چيني هم پايين تر است. البته تايلند هم چند سالي است که توليد چادر رنگي را آغاز کرده است که هر قواره آن حدود 14 هزار تومان مي شود.
اين چادر جعلي است
يکي از پرطرفدارترين مدلهاي چادرهاي مشکي که در دو دهه اخير جاي خود را به سرعت ميان زنان و دختران جوان ايراني باز کرده چادر عربي است. فرق اين چادر با چادرهاي معمولي در آستينها و سربندي است که دارد.
براي پوشيدن اين چادر ديگر نيازي به انداختن آن بر سر نيست و مهارت پوشيدنش به سختي چادرهاي معمولي نيست. طراحي اين چادر به گونه اي است که پوشش آن بيشتر به يک مانتو شباهت دارد تا چادرو شايد بتوان گفت که پوششي برگرفته از طرح مانتوهاي غربي است.
گرچه قدمت اين نوع پوشش در کشورهاي عربي به قرنها قبل باز مي گردد اما از عمر پوشيدن آن توسط زنان ايراني بيشتر از دو دهه نمي گذرد.
چند سالي است که در ميان زنان ايراني پوشيدن نوع جمع و جور تر اين چادر که به «چادر ملي» معروف شده است گسترش چشمگيري يافته، شايد يکي از علت هاي دوخت اينگونه چادرها کاهش سختي پوشيدن چادر براي خانمهاي کارمند و دانش آموزان و دانشجويان بود.
کسي چه مي داند شايد سالها بعد از اين ، درباره ما بپرسند: «چادر ايراني چگونه ژاپني شد؟»خانم هاي ايراني حالا به راحتي مي توانند در محل کار خود چادر به سر کنند و نگراني از جمع کردن دسته هاي چادر وخاکي شدن آن نداشته باشند.
چادرهاي اوليه به اصطلاح «ملي» گشاد بوده که در جلوي آن دکمه هايي هم تعبيه شده بود اما پس از گذشت مدتي چادرهايي تنگ تر به سبک مانتو همراه با نوار دوزي بر آستينها و لبه هاي چادر از سادگي آن کاستند.
علت ديگري که طراحان اين گونه چادرها عنوان مي کردند رواج به سر کردن چادر در جامعه بود، هدفي که به عقيده برخي از مخالفان هيچ وقت محقق نشد و تنها از ارزش و سادگي چادرهاي اوليه کاست.
در راسته بازار چادر فروش ها، انواع ديگري از چادر مشکي با عناويني همچون دانشجويي، ايراني، شالي و... مي بيني که پوشيدن اين چادرها توسط عده اي با آرايش صورت و بيرون گذاشتن مو انتقادهاي تندي را نسبت به اينگونه چادرها به وجود آورد. هم اکنون اين سبک از چادر بازار خود را در کشور پيدا کرده است و خريداران زيادي را دارد.
يکي از فروشندگان چادر در بازار بزرگ تهران ميزان فروش خود از چادرهاي شالي را هزار قواره در يکماه عنوان کرد و گفت: بسياري از دختران چادري 15 تا 30 ساله از اين نوع چادرها مي خرند و مورد مصرفشان هم خيلي فرق نمي کند و اين چادرها را براي محل کار، دانشگاه و مهماني به سر مي کنند.
قيمت اين دسته از چادرها نسبت به چادرهاي عادي ارزان تر است. قيمت ها از 16 تا 17 هزار تومان شروع شده و تا 40 هزار تومان نيز در بازار به فروش مي رسد.
چگونه چادر زن مسلمان ، ژاپني و عربي شد
وقت رفتن است و با وجود آنکه بارها اين راسته را رفتم و آمده ام اما نمي توانم از آن دل بکنم. راستش تمام دغدغه ام به عنوان يک زن ايراني که چادر را به عنوان پوشش اصلي خود برگزيده است همان سئوال کليشه اي است.
چرا ايرانيها از توليد پوشش ملي خود هم ناتوان هستند؟ چه کساني از اين ناتواني سود مي برند؟ بازاريان؟ دلالان؟ تجار؟ يا دستهاي پنهاني که سودهاي کلاني از واردات سالانه ميليونها مترمربع چادر مشکي و رنگي سالهاست که سودهاي سرسام آوري به جيب مي زنن؟.
دکتر غلامعلي حداد عادل عضو کميسيون فرهنگي مجلس هشتم در کتاب فرهنگ برهنگي و برهنگي فرهنگي که در سال 1359 براي اولين بار چاپ شده است به اين سئوال مي پردازد که «لباس ژاپني ها چگونه غربي شد؟» کسي چه مي داند شايد سالها بعد از اين ، درباره ما بپرسند: «چادر ايراني چگونه ژاپني شد؟»