Victor007
1st December 2009, 02:30 PM
http://www.inn.ir/iran_media/image/2008/07/741908_orig.Gif
به گزارش شبکه ایران، مرکز آمار در گزارشی درباره طرح آمارگیری نیروی کار که در بهار امسال انجام شده، اعلام کرده است، با توجه به اینکه بیش از 24 میلیون نفر از جمعیت کشور در سن فعالیت هستند، بیش از 10 میلیون نفر، بیش از 49 ساعت در هفته، کار میکنند.
افزایش ساعت کار برای بخش زیادی از شاغلان در حالی است که حدود سه میلیون نفر از جمعیت فعال کشور، فاقد شغل هستند.
بررسی موضوع اشتغال از دو منظر یادشده، شامل ساعات نامتعارف کار و همچنین بیکاری، قابل بررسی است. افزایش ساعات کار در میان بخش وسیعی از نیروی کار کشور حاکی از آن است که دستمزدها بطور عام، نیازهای معیشتی خانوادهها را تامین نمیکند و به همین سبب نیروی کار مجبور به افزایش ساعات کار هفتگی خود است تا از محل افزایش دستمزد به واسطه ساعت طولانی کار، بتواند زندگی خود را تامین کند.
تعیین 44 ساعت کار در هفته در حقوق کار بیدلیل نیست زیرا انسان همانگونه که به کار نیاز دارد به استراحت و تمرکز بر فعالیتهای دیگر نیز نیازمند است. انسانی که ساعات متمادی در محل کار حضور داشته باشد بیشک از شرایط طبیعی زندگی، محروم میماند.
ساعات طولانی کار، نه تنها بر جسم افراد تاثیر نامطلوبی دارد بلکه روح و روان آنها را دستخوش آسیبهایی نظیر کم تحملی، خستگی مفرط، تندخویی و ناسازگاری و برخی موارد دیگر خواهد کرد.
بررسی وضعیت معاش خانوارها، نشان میدهد هم اکنون تامین معاش، مهمترین و محوریترین موضوع در جامعه است و افراد نه تنها تلاش دارند شغل خود را حفظ کنند بلکه به دنبال آن هستند تا با افزایش ساعات کار، درآمد بیشتری برای ارتقا سطح زندگی خود به دست آورند.
از سوی دیگر، حدود سه میلیون نفر در جامعه به دنبال یافتن شغل هستند و از نظر اقتصادی با اینکه در مجموعه نیروی فعال کشور محسوب میشوند، شغل نداشته و از تامین معیشت زندگی خود، محرومند.
بازار کار کشور از ناملایمات بیشماری رنج میبرد که شاید مهمترین آنها را بتوان بیکاری فارغالتحصیلان، زنان و جوانان در مقیاس بالا، نابرابری جنسیتی، عدم مهارت نیروی کار، نبود تولید در بخشهای مختلف اقتصادی، تعطیلی برخی از واحدها به دلیل واردات بیرویه و یا برخی از موارد دیگر نام برد.
به طور یقین نمیتوان با کاهش ساعات کار افرادی که به شکل غیرمتعارف کار میکنند و جایگزینی این ساعات با افراد بیکار، معضل بازار کار کشور را حل کرد زیرا شکی نیست که معیشت گروه نخست مورد تهدید قرار خواهد گرفت.
حل مشکلات بازار کار کشور باید از سوی کارشناسان حوزه کار در تمام زمینهها مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، کارشناسان حوزه کار معتقدند، بازار کار ایران باید به سوی تعادل در تمام زمینهها گام بردارد.
کار شایسته که در ماده 101 قانون برنامه چهارم توسعه گنجانده شده بر حفظ کرامت انسانی به عنوان مهمترین وجه در موضوع کار، تاکید شده است.
برای تحقق به موضوع کار شایسته، ضروری است برنامهریزان و مسئولان در قبال سرنوشت تمام مردم اعم از مرد، زن، شاغل، بیکار، شهری، روستایی، باسواد و حتی بیسواد، مسئولیت پذیر باشند و شرایط را طوری تنظیم کنند که انسانها با حفظ کرامت انسانی، شایسته زندگی و شغل درخور باشند.
به گزارش شبکه ایران، مرکز آمار در گزارشی درباره طرح آمارگیری نیروی کار که در بهار امسال انجام شده، اعلام کرده است، با توجه به اینکه بیش از 24 میلیون نفر از جمعیت کشور در سن فعالیت هستند، بیش از 10 میلیون نفر، بیش از 49 ساعت در هفته، کار میکنند.
افزایش ساعت کار برای بخش زیادی از شاغلان در حالی است که حدود سه میلیون نفر از جمعیت فعال کشور، فاقد شغل هستند.
بررسی موضوع اشتغال از دو منظر یادشده، شامل ساعات نامتعارف کار و همچنین بیکاری، قابل بررسی است. افزایش ساعات کار در میان بخش وسیعی از نیروی کار کشور حاکی از آن است که دستمزدها بطور عام، نیازهای معیشتی خانوادهها را تامین نمیکند و به همین سبب نیروی کار مجبور به افزایش ساعات کار هفتگی خود است تا از محل افزایش دستمزد به واسطه ساعت طولانی کار، بتواند زندگی خود را تامین کند.
تعیین 44 ساعت کار در هفته در حقوق کار بیدلیل نیست زیرا انسان همانگونه که به کار نیاز دارد به استراحت و تمرکز بر فعالیتهای دیگر نیز نیازمند است. انسانی که ساعات متمادی در محل کار حضور داشته باشد بیشک از شرایط طبیعی زندگی، محروم میماند.
ساعات طولانی کار، نه تنها بر جسم افراد تاثیر نامطلوبی دارد بلکه روح و روان آنها را دستخوش آسیبهایی نظیر کم تحملی، خستگی مفرط، تندخویی و ناسازگاری و برخی موارد دیگر خواهد کرد.
بررسی وضعیت معاش خانوارها، نشان میدهد هم اکنون تامین معاش، مهمترین و محوریترین موضوع در جامعه است و افراد نه تنها تلاش دارند شغل خود را حفظ کنند بلکه به دنبال آن هستند تا با افزایش ساعات کار، درآمد بیشتری برای ارتقا سطح زندگی خود به دست آورند.
از سوی دیگر، حدود سه میلیون نفر در جامعه به دنبال یافتن شغل هستند و از نظر اقتصادی با اینکه در مجموعه نیروی فعال کشور محسوب میشوند، شغل نداشته و از تامین معیشت زندگی خود، محرومند.
بازار کار کشور از ناملایمات بیشماری رنج میبرد که شاید مهمترین آنها را بتوان بیکاری فارغالتحصیلان، زنان و جوانان در مقیاس بالا، نابرابری جنسیتی، عدم مهارت نیروی کار، نبود تولید در بخشهای مختلف اقتصادی، تعطیلی برخی از واحدها به دلیل واردات بیرویه و یا برخی از موارد دیگر نام برد.
به طور یقین نمیتوان با کاهش ساعات کار افرادی که به شکل غیرمتعارف کار میکنند و جایگزینی این ساعات با افراد بیکار، معضل بازار کار کشور را حل کرد زیرا شکی نیست که معیشت گروه نخست مورد تهدید قرار خواهد گرفت.
حل مشکلات بازار کار کشور باید از سوی کارشناسان حوزه کار در تمام زمینهها مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، کارشناسان حوزه کار معتقدند، بازار کار ایران باید به سوی تعادل در تمام زمینهها گام بردارد.
کار شایسته که در ماده 101 قانون برنامه چهارم توسعه گنجانده شده بر حفظ کرامت انسانی به عنوان مهمترین وجه در موضوع کار، تاکید شده است.
برای تحقق به موضوع کار شایسته، ضروری است برنامهریزان و مسئولان در قبال سرنوشت تمام مردم اعم از مرد، زن، شاغل، بیکار، شهری، روستایی، باسواد و حتی بیسواد، مسئولیت پذیر باشند و شرایط را طوری تنظیم کنند که انسانها با حفظ کرامت انسانی، شایسته زندگی و شغل درخور باشند.