diamonds55
1st October 2008, 03:01 PM
پژوهشگران دانشگاه صنعتي اصفهان موفق به توليد آلياژ نانوکريستال Al-Zn و نانوکامپوزيت Al-Zn حاوي نانوذرات Al2O3 شدند كه به دليل استحکام بالا و خواص حرارتي منحصر به فرد، امکان استفاده از اين کامپوزيت در صنايع دفاعي و هوافضا وجود دارد.
به گزارش سرويس پاياننامه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين پروژه با همکاري دکتر فتح الله کريمزاده و دکتر محمدحسين عنايتي (اعضاي هيات علمي دانشکده مواد دانشگاه صنعتي اصفهان) و بخشي از آن در قالب پروژه کارشناسي ارشد مهندس مجيد طاووسي انجام شده است.
دکتر کريمزاده اظهار كرد: آلياژهاي آلومينيوم به سبب خصوصياتي نظير چگالي پايين، نسبت استحکام به وزن بالا و داکتيليته عالي در صنايع بسياري از جمله صنايع هوافضا، دفاعي و خودرو کاربرد گستردهاي پيدا کردهاند. مشکل اصلي اين آلياژها، رفتار تريبولوژيکي ضعيف و پايداري حرارتي کم آنها است که با افزودن ذرات سراميکي تقويتکننده نانومتري به ساختار آنها، قابل رفع است. اين ذرات با ايجاد مانع بر سر راه حرکت نابجاييها، آلياژهاي آلومينيوم را براي کاربردهاي سايشي و دماي بالا مناسب ميكنند.
وي خاطرنشان كرد: در اين تحقيق ابتدا آلياژ نانوکريستال Al-Zn را سنتز كرده و سپس از آن براي توليد نانوکامپوزيت حاوي ذرات نانومتريAl2O3 استفاده کردهايم. فرآيند توليد با آلياژسازي مکانيکي پودر آلومينيوم در مواردي با بهرهگيري از اکسيد روي و در موارد ديگر با استفاده از روي انجام شده است.
دكتر كريمزاده در ادامه در تشريح نحوه انجام پروژه، گفت: به منظور توليد اين کامپوزيت از فرايند آسياب کاري استفاده شد. طي فرآيند آسيابکاري براي توليد 5 درصد حجمي فاز آلومينا، مقدار 2/84 درصد وزني پودر آلومينيوم به همراه 8/15 درصد وزني اکسيد روي در زمينه آلومينيوم مخلوط شده و تحت آلياژسازي مکانيکي قرار گرفتند. با انتخاب چنين ترکيبي در نهايت فاز زمينه آلياژ آلومينيوم - روي، با 14 درصد وزني روي است. بررسيهاي فازي با پراش پرتو ايکس و بررسيهاي ميکروساختاري توسط ميکروسکوپ الکتروني روبشي و ميکروسکوپ الکتروني عبوري صورت گرفته است.
وي تصريح كرد: محصول توليدي در اين پروژه از نظر استحکام، سختي و خواص حرارتي نسبت به محصولات مشابه از کيفيت بالاتري برخوردار است.
به گزارش ستاد ويژه توسعه فنآوري نانو، جزئيات اين پژوهش در مجله Materials Letters (جلد62، صفحه 285-282، سال 2008) منتشر شده است.
به گزارش سرويس پاياننامه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين پروژه با همکاري دکتر فتح الله کريمزاده و دکتر محمدحسين عنايتي (اعضاي هيات علمي دانشکده مواد دانشگاه صنعتي اصفهان) و بخشي از آن در قالب پروژه کارشناسي ارشد مهندس مجيد طاووسي انجام شده است.
دکتر کريمزاده اظهار كرد: آلياژهاي آلومينيوم به سبب خصوصياتي نظير چگالي پايين، نسبت استحکام به وزن بالا و داکتيليته عالي در صنايع بسياري از جمله صنايع هوافضا، دفاعي و خودرو کاربرد گستردهاي پيدا کردهاند. مشکل اصلي اين آلياژها، رفتار تريبولوژيکي ضعيف و پايداري حرارتي کم آنها است که با افزودن ذرات سراميکي تقويتکننده نانومتري به ساختار آنها، قابل رفع است. اين ذرات با ايجاد مانع بر سر راه حرکت نابجاييها، آلياژهاي آلومينيوم را براي کاربردهاي سايشي و دماي بالا مناسب ميكنند.
وي خاطرنشان كرد: در اين تحقيق ابتدا آلياژ نانوکريستال Al-Zn را سنتز كرده و سپس از آن براي توليد نانوکامپوزيت حاوي ذرات نانومتريAl2O3 استفاده کردهايم. فرآيند توليد با آلياژسازي مکانيکي پودر آلومينيوم در مواردي با بهرهگيري از اکسيد روي و در موارد ديگر با استفاده از روي انجام شده است.
دكتر كريمزاده در ادامه در تشريح نحوه انجام پروژه، گفت: به منظور توليد اين کامپوزيت از فرايند آسياب کاري استفاده شد. طي فرآيند آسيابکاري براي توليد 5 درصد حجمي فاز آلومينا، مقدار 2/84 درصد وزني پودر آلومينيوم به همراه 8/15 درصد وزني اکسيد روي در زمينه آلومينيوم مخلوط شده و تحت آلياژسازي مکانيکي قرار گرفتند. با انتخاب چنين ترکيبي در نهايت فاز زمينه آلياژ آلومينيوم - روي، با 14 درصد وزني روي است. بررسيهاي فازي با پراش پرتو ايکس و بررسيهاي ميکروساختاري توسط ميکروسکوپ الکتروني روبشي و ميکروسکوپ الکتروني عبوري صورت گرفته است.
وي تصريح كرد: محصول توليدي در اين پروژه از نظر استحکام، سختي و خواص حرارتي نسبت به محصولات مشابه از کيفيت بالاتري برخوردار است.
به گزارش ستاد ويژه توسعه فنآوري نانو، جزئيات اين پژوهش در مجله Materials Letters (جلد62، صفحه 285-282، سال 2008) منتشر شده است.