هخامنشیان به سوخت بدون دود دست یافته بودند.

[moji5]

نبود دودهای ناشی از سوخت روشنایی ها روی بخش های سنگی، اشیای باستانی و تزئینات به دست آمده از تخت جمشید حکایت از آن دارد که دو هزار و ۵۰۰ سال پیش برای تأمین روشنایی از مواد سوختی بدون آلاینده استفاده می شده است . مجموعه تخت جمشید مجموعه ای کامل از سازه ها و بقایای مربوط به دوره هخامنشی است که در زمان داریوش اول و در سال ۵۱۸ پیش از میلاد ساخته شده است . این مجموعه از کاخ ها ، حصارها ، بخش های خدماتی و نظام های مختلف تشکیل شده است . « حسن راهساز » سرپرست گروه مرمت مجموعه تخت جمشید گفت : « با توجه به این که تخت جمشید در دو هزار و ۵۰۰ سال پیش دارای تزیینات رنگی و پارچه ای بوده ، هخامنشیان برای جلوگیری از کثیف شدن این تزئینات و نشستن دوده روی آنها ، از مواد روشنایی پالایش شده استفاده می کردند . »

وی با اشاره به این که طی سال های گذشته در بررسی های اشیا و آثار سنگی به جای مانده از تخت جمشید هیچ گونه آثار دوده دیده نشده است ، گفت : « با توجه به این که مجموعه تخت جمشید بیش از 125 هزار متر مربع وسعت دارد که بخش های زیادی از آن سرپوشیده بوده و برای روشن کردن آنها مطمئناً از مقدار زیادی مشعل و مواد روشنایی استفاده می شد در صورت عدم استفاده از روشنایی های پالایش شده هم اکنون با میزان زیادی از دوده روی سازه ها و اشیاء برخورد می کردیم . » کارشناسان هخامنشی همچنین علاوه بر پالایش مواد روشنایی برای خوشبو کردن فضای کاخ از عطر نیز استفاده می کردند . راه ساز در این باره گفت : « در بررسی های نقش برجسته های تخت جمشید شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در سطح کاخهای این مجموعه دو هزار و پانصد سال پیش از گیاهان مختلفی نظیر اسفند برای خوشبو کردن کاخها استفاده می شده است . » مجموعه تاریخی و پایتختی تخت جمشید مهمترین پایتخت حکومت هخامنشی است که در استان فارس و در نزدیکی شیراز جای گرفته است .