LaDy Ds DeMoNa
10th November 2009, 12:42 PM
آسمان سینمای ایران ستاره جدید می‌خواهد
http://www.seemorgh.com/DesktopModules/iContent2/Files/47582.jpg
ستاره‌ها هم روزی پیر می‌شوند. این نكته واقعیت تلخی است كه گویا خیلی از سینماگران ما آن را باور ندارند. كه اگر باور داشتند اینقدر ...
به گزارش جام جم آنلاین، ستاره‌ها هم روزی پیر می‌شوند. این نكته واقعیت تلخی است كه گویا خیلی از سینماگران ما آن را باور ندارند. كه اگر باور داشتند اینقدر در استفاده چند باره از ستاره‌های قدیمی چند سال قبل اصرار نمی‌ورزیدند.
نتیجه سماجت بیش از حد این فیلمسازان و تهیه‌كنندگان ، ساخت و تولید فیلم‌هایی شده كه دایره بازیگرانشان تنگ و محدود است و از چند نام تكراری فراتر نمی‌رود. همین الان فهرست بازیگران فیلم‌های در حال اكران را مرور كنید تا ببینید این فیلم‌ها چطور از حضور ستاره‌های قدیمی اشباع شده‌اند.
بهرام رادان، لیلا حاتمی (بی‌پولی)، رضا عطاران،نیكی كریمی (آقای هفت رنگ)، پرویز پرستویی (كتاب قانون)، محمدرضا گلزار (دو خواهر)، مهتاب كرامتی (تردید) و... همگی ستارگانی هستند كه از زمان تاریخ تولد سینمایی‌شان بیش از یك دهه می‌گذرد.
به همین سبب است كه بیشتر كارگردان‌ها برای گزینش نقش‌های جوانان دختر و پسر 20 تا 30 سال به مشكل برمی‌خورند و مجبور به استفاده از ستاره‌هایی می‌شوند كه میانگین سنی‌شان بالای 35 سال است و به همین سبب است كه خیلی از ستاره‌ها این فرصت را پیدا می‌كنند تا در طول یك سال در3، 4 فیلم مختلف جلوی دوربین بروند.
ظهور و تولد بیشتر این بازیگران نتیجه اعتماد و اطمینان كارگردانی بوده كه سال‌ها پیش در یكی از فیلم‌هایش برای اولین بار نقشی تاثیرگذار و مهم را به آن ستاره سپرده است. اتفاقی كه در چند سال اخیر كمتر تكرار شده. از همین رو دایره ستارگان سینمای ایران سال به سال تنگ‌تر و تنگ‌تر شده است.
در چند سال اخیر كارگردان‌های ما تا چه اندازه توانسته‌اند در جهت معرفی بازیگران جدید موفق عمل كنند؟ چرا سینمای ما اینقدر به ستارگانش متكی است و نمی‌تواند برای جذب مخاطب، از دیگر عناصر جذابیت آفرین بهره ببرد. آیا تهیه‌كنندگان ما در چند سال اخیر جسارت استفاده از بازیگران تازه‌كار را در نقش‌های اصلی داشته‌اند؟ آیا آنها نتوانسته‌اند بازیگران مطمئن و مستعدی را جایگزین داشته‌های قدیمی كنند؟
در این مطلب به سراغ چند تن از سینما گران رفته و پاسخ این پرسش‌ها را از آنها جویا شده‌ایم.
مهرداد فرید: سینمای ایران دچار فقر ستاره است
مهرداد فرید، كارگردان فیلم‌های «همخانه» و «آرامش در میان مردگان» می‌گوید: سینمای ایران دچار فقر ستاره است. این كه چرا ستاره جدیدی ساخته نمی‌شود، به نوع فیلمسازی ما برمی‌گردد. اگر فیلم‌های استاندارد ساخته شود، به دنبال آن بازیگران جدید هم محبوبیت پیدا می‌كنند و ستاره می‌شوند وگرنه این دایره همچنان تنگ باقی می‌ماند و افراد داخل دایره انگشت‌شمار می‌شوند.
این فیلمساز ادامه می‌دهد: البته همه چیز را نمی‌شود گردن فیلمسازان انداخت. سینمای ایران یك سینمای دولتی است و دخالت‌های دولت در آن تاثیرگذار است. سینمای ایران بازار كوچكی دارد و تیراژ و فروش فیلم‌ها كم است. در نتیجه تعداد كمتری از مردم فیلم را می‌بینند و كمتر به بازیگرها علاقه‌مند می‌شوند. پس ستاره جدیدی ظهور نمی‌كند.
فرید تاكید می‌كند: وقتی فیلم استاندارد ساخته نشود سرانه تماشاگر كم می‌شود و متعاقبش ستاره‌ای ساخته نمی‌شود.
در این میان تهیه‌كننده‌ها هم حق دارند. تهیه‌كننده بخش خصوصی نمی‌تواند ریسك كند و بازیگر ناشناخته بیاورد. بحران‌های سیاسی نه فقط در بخش سینما بلكه در تمام بخش‌های اقتصادی تاثیر گذار بوده و حركت‌های جسورانه در سینما امكان وقوع ندارند.
وی با یادآوری به این نكته كه در فیلم همخانه از چند بازیگر تازه‌كار استفاده كرده، می‌گوید: من در آن فیلم جسارت انتخاب بازیگر جدید را داشتم. اما با یك گل بهار نمی‌شود. مجموعه جسارت‌ها باید در كنار هم قرار بگیرند تا ستاره جدیدی دیده شود.
فرید با بیان این كه در حوزه بازیگران 20 تا 30 سال كمبود داریم می‌گوید: با گریم می‌توانیم یك ستاره را 10 سال جوان كنیم یا 20 سال پیر كنیم.اما مردم بازیگران را می‌شناسند و از ما نمی‌پذیرند كه بازیگر 30 ساله را 50 ساله كنیم.
این كارگردان ادامه می‌دهد: به خاطر كمبود بازیگر خوب پروژه «از ما بهتران» من چند ماه به تاخیر افتاد. بازیگر اصلی ما یعنی رضا عطاران با دو سه جای دیگر قرارداد دارد و ما منتظریم قراردادش تمام شود. اگر رضا عطاران‌های بیشتری داشتیم این تاخیر پیش نمی‌آمد.
سعید سهیلی: سینما به خون تازه نیاز دارد
سعید سهیلی كارگردان فیلم‌های «شب برهنه»، «سهراب» و... دراین رابطه می‌گوید: ترجیح می‌دهم در فیلم‌هایم از تركیبی از بازیگران شناخته شده و بازیگران جدید استفاده كنم. چرا كه سینما یك هنر جدی است و باید همه عواملش حرفه‌ای باشند. ضمن این كه استعدادهای جدید هم باید به سینما معرفی شوند.
وی با تاكید بر این كه در حوزه بازیگری باید خونی تازه به رگ‌های سینمای ایران تزریق شود، می‌گوید مدتی است بازیگر و چهره جدیدی معرفی نشده و تهیه‌كنندگان و كارگردان‌ها باید به این نكته توجه داشته باشند.
سهیلی با بیان این كه تا چند سال دیگر دوره بازیگران شناخته شده امروز به سر می‌رسد، ادامه داد: از بازیگران جدید می‌توان در نقش‌های مكمل استفاده كرد و لزومی ندارد حتما آنها بازیگران نقش اول فیلم باشند.
پوران درخشنده: باید از ستاره‌ها درست استفاده كنیم
پوران درخشنده، كارگردان درباره این كه بازیگرانش را چگونه انتخاب می‌كند، می‌گوید: بازیگری انتخاب می‌كنم كه به صلاح فیلمنامه باشد و برایم مهم نیست كه آن بازیگر شناخته شده باشد یا نه. خیلی دنبال سوپراستار نیستم.
وی با اشاره به این كه در زمینه بازیگران نوجوان 15 تا 20 سال دچار كمبود هستیم، تاكید می‌كند: در این چند سال در ژانر كودك و نوجوان فیلم‌های زیادی ساخته نشده. در نتیجه بازیگران نوجوانی هم كه در این فیلم‌ها خوب كار كرده‌اند زود فراموش شده‌اند. ما به بازیگران با استعداد جدید نیاز داریم نه نابازیگرانی كه وارد چرخه پول‌مداری می‌شوند و پول می‌دهند و نقش می‌گیرند.
او راه حل را در ساخت فیلم‌هایی می‌داند كه در آن تفكر و اندیشه حرف اول را می‌زند و می‌گوید: باید برویم به سمت فیلم‌هایی كه حرفی برای گفتن داشته باشند تا خیلی‌های دیگر هم بتوانند وارد سینما شوند. فیلم‌های بدون محتوایی كه ستاره‌ها را پشت سر هم قطار می‌كنند، به حوزه بازیگری ما ضربه می‌زنند.
درخشنده كه با فیلم‌های رویای خیس از چند بازیگر نوجوان جدید استفاده كرده اضافه می‌كند: در فیلم جدیدم از دو نابازیگر جدید استفاده كرده‌ام.
وی می‌افزاید: باید از ستاره‌ها درست استفاده كنیم و به آنها نقش‌هایی بدهیم كه با ویژگی شان تناسب داشته باشد. اگر صرفا فیزیك ستاره برایمان اهمیت داشته باشد، از آنها در جهت جذب گیشه، استفاده ابزاری كرده‌ایم. وی به ذكر خاطره‌ای در این باره می‌پردازد و می‌گوید: از یكی از این ستاره‌ها خواستم نقش برادر یك معلول را بازی كند كه او قبول نكرد. به این خاطر كه فكر كرد ممكن است شان اجتماعی‌اش لطمه بخورد. ضمن این كه می‌گفت برای این نقش باید زمان زیادی بگذارم. درخشنده یادآور می‌شود: ستاره‌ها باید درست انتخاب و دلسوزانه راهنمایی شوند. من در فیلم «شمعی در باد» از ستاره‌ها استفاده كردم. اما نقش‌های شیك را به آنها ندادم. ستاره‌ها نقش‌هایی ارائه كردند كه مناسب آن بودند.
مهران رجبی: بازیگران جدید دیده نشده‌اند
مهران رجبی می‌گوید: نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم در 2، 3 سال اخیر ستاره جدیدی ظهور نكرده. الان برای قضاوت زود است. باید هر ده سال یكبار بیاییم ستاره‌ها را بشماریم و با دهه قبلش مقایسه كنیم. او ادامه می‌دهد: بازی كردن و ستاره شدن دو بحث جداست. خیلی از ستاره‌های فعلی به قصد ستاره شدن معرفی نشده‌اند. آنها معرفی شدند كه بازی كنند اما ستاره شدند. در فوتبال هم خیلی‌ها بیشتر از مهدی مهدوی‌كیا دویدند، اما دیده نشدند.
این بازیگر می‌گوید: بازیگران جدید معرفی شدند اما دیده نشدند. شاید به این خاطر كه كثرت بازیگران خیلی زیاد بود و آنها نتوانستند در معرض دید قرار بگیرند.
غلامرضا موسوی: تهیه‌كننده فقط بخشی از چرخه ستاره‌سازی است
غلامرضا موسوی رئیس شورای عالی تهیه‌كنندگان سینما می‌گوید: ما تهیه‌كنندگان یك بخشی از كار هستیم. ما وسیله می‌شویم و بازیگر جدیدی را در یك فیلم معرفی می‌كنیم. خود بازیگر هم باید این ویژگی را داشته باشد كه بتواند رشد كند. مثلا پس از فیلم قرمز محمدرضا فروتن و هدیه تهرانی با بازی درخشانشان و سیمرغ‌هایی كه گرفتند به عنوان ستاره تثبیت شدند. الناز شاكردوست هم كشف كیومرث پوراحمد بود و با فیلم «گل یخ» معرفی شد. در بین فیلم‌هایی كه من تهیه كرده‌ام، یك بازیگر هم در فیلم «نوك برج» بازی می‌كرد كه نتوانست چهره شود. وی ادامه می‌دهد: هیچ جای دنیا این طور نیست كه یك بازیگر را امروز معرفی كنند و فردا ستاره بشود. یك بازیگر باید یك پروسه زمانی پنجساله را طی كند. یك فیلم از تولید تا اكران یك تا دو سال زمان می‌برد. بازیگر‌های خوب هم معولا از فیلم سوم به بعد ستاره می‌شوند. باید به بازیگر زمان داد. نمی‌شود مواد منفجره را منفجر كنیم تا یك نفر ستاره شود. باید شرایط خاصی مهیا شود. فیلم كیفیت خوبی داشته باشد، با استقبال مردم و مطبوعات مواجه شود، بازی موفق آن بازیگر در چند فیلم دیگر تكرار شود و...
موسوی تاكید می‌كند: فقط این نیست كه ما تهیه‌كننده‌ها یك نفر جدید را بیاوریم و معرفی كنیم. این آدم اگر نداند بعدها در چه فیلم‌هایی بازی كند، اگر استعداد نداشته باشد، اگر جذب سریال‌های تلویزیونی شود و... خودش جلوی ستاره شدن خودش را می‌گیرد. همه اینها در سرنوشت آینده‌اش تاثیر می‌گذارد. این تهیه‌كننده با بیان این كه باید به دنبال كشف استعدادهای جدید باشیم وگرنه در آینده به مشكل برمی‌خوریم می‌گوید: تهیه‌كننده‌ها باید بدانند بازخورد تماشاگر فقط براساس بازیگر ستاره نیست. فیلم باید قصه خوبی داشته باشد. اگر هم بازیگر ستاره‌ای ندارد، باید بتوانند فیلم را از طریق تبلیغات جا بیندازند نه این كه فقط به ستاره متكی باشند.
گردآوری:گروه فرهنگ وهنرسیمرغ
http://www.seemorgh.com/DesktopModules/iContent2/Files/47582.jpg
ستاره‌ها هم روزی پیر می‌شوند. این نكته واقعیت تلخی است كه گویا خیلی از سینماگران ما آن را باور ندارند. كه اگر باور داشتند اینقدر ...
به گزارش جام جم آنلاین، ستاره‌ها هم روزی پیر می‌شوند. این نكته واقعیت تلخی است كه گویا خیلی از سینماگران ما آن را باور ندارند. كه اگر باور داشتند اینقدر در استفاده چند باره از ستاره‌های قدیمی چند سال قبل اصرار نمی‌ورزیدند.
نتیجه سماجت بیش از حد این فیلمسازان و تهیه‌كنندگان ، ساخت و تولید فیلم‌هایی شده كه دایره بازیگرانشان تنگ و محدود است و از چند نام تكراری فراتر نمی‌رود. همین الان فهرست بازیگران فیلم‌های در حال اكران را مرور كنید تا ببینید این فیلم‌ها چطور از حضور ستاره‌های قدیمی اشباع شده‌اند.
بهرام رادان، لیلا حاتمی (بی‌پولی)، رضا عطاران،نیكی كریمی (آقای هفت رنگ)، پرویز پرستویی (كتاب قانون)، محمدرضا گلزار (دو خواهر)، مهتاب كرامتی (تردید) و... همگی ستارگانی هستند كه از زمان تاریخ تولد سینمایی‌شان بیش از یك دهه می‌گذرد.
به همین سبب است كه بیشتر كارگردان‌ها برای گزینش نقش‌های جوانان دختر و پسر 20 تا 30 سال به مشكل برمی‌خورند و مجبور به استفاده از ستاره‌هایی می‌شوند كه میانگین سنی‌شان بالای 35 سال است و به همین سبب است كه خیلی از ستاره‌ها این فرصت را پیدا می‌كنند تا در طول یك سال در3، 4 فیلم مختلف جلوی دوربین بروند.
ظهور و تولد بیشتر این بازیگران نتیجه اعتماد و اطمینان كارگردانی بوده كه سال‌ها پیش در یكی از فیلم‌هایش برای اولین بار نقشی تاثیرگذار و مهم را به آن ستاره سپرده است. اتفاقی كه در چند سال اخیر كمتر تكرار شده. از همین رو دایره ستارگان سینمای ایران سال به سال تنگ‌تر و تنگ‌تر شده است.
در چند سال اخیر كارگردان‌های ما تا چه اندازه توانسته‌اند در جهت معرفی بازیگران جدید موفق عمل كنند؟ چرا سینمای ما اینقدر به ستارگانش متكی است و نمی‌تواند برای جذب مخاطب، از دیگر عناصر جذابیت آفرین بهره ببرد. آیا تهیه‌كنندگان ما در چند سال اخیر جسارت استفاده از بازیگران تازه‌كار را در نقش‌های اصلی داشته‌اند؟ آیا آنها نتوانسته‌اند بازیگران مطمئن و مستعدی را جایگزین داشته‌های قدیمی كنند؟
در این مطلب به سراغ چند تن از سینما گران رفته و پاسخ این پرسش‌ها را از آنها جویا شده‌ایم.
مهرداد فرید: سینمای ایران دچار فقر ستاره است
مهرداد فرید، كارگردان فیلم‌های «همخانه» و «آرامش در میان مردگان» می‌گوید: سینمای ایران دچار فقر ستاره است. این كه چرا ستاره جدیدی ساخته نمی‌شود، به نوع فیلمسازی ما برمی‌گردد. اگر فیلم‌های استاندارد ساخته شود، به دنبال آن بازیگران جدید هم محبوبیت پیدا می‌كنند و ستاره می‌شوند وگرنه این دایره همچنان تنگ باقی می‌ماند و افراد داخل دایره انگشت‌شمار می‌شوند.
این فیلمساز ادامه می‌دهد: البته همه چیز را نمی‌شود گردن فیلمسازان انداخت. سینمای ایران یك سینمای دولتی است و دخالت‌های دولت در آن تاثیرگذار است. سینمای ایران بازار كوچكی دارد و تیراژ و فروش فیلم‌ها كم است. در نتیجه تعداد كمتری از مردم فیلم را می‌بینند و كمتر به بازیگرها علاقه‌مند می‌شوند. پس ستاره جدیدی ظهور نمی‌كند.
فرید تاكید می‌كند: وقتی فیلم استاندارد ساخته نشود سرانه تماشاگر كم می‌شود و متعاقبش ستاره‌ای ساخته نمی‌شود.
در این میان تهیه‌كننده‌ها هم حق دارند. تهیه‌كننده بخش خصوصی نمی‌تواند ریسك كند و بازیگر ناشناخته بیاورد. بحران‌های سیاسی نه فقط در بخش سینما بلكه در تمام بخش‌های اقتصادی تاثیر گذار بوده و حركت‌های جسورانه در سینما امكان وقوع ندارند.
وی با یادآوری به این نكته كه در فیلم همخانه از چند بازیگر تازه‌كار استفاده كرده، می‌گوید: من در آن فیلم جسارت انتخاب بازیگر جدید را داشتم. اما با یك گل بهار نمی‌شود. مجموعه جسارت‌ها باید در كنار هم قرار بگیرند تا ستاره جدیدی دیده شود.
فرید با بیان این كه در حوزه بازیگران 20 تا 30 سال كمبود داریم می‌گوید: با گریم می‌توانیم یك ستاره را 10 سال جوان كنیم یا 20 سال پیر كنیم.اما مردم بازیگران را می‌شناسند و از ما نمی‌پذیرند كه بازیگر 30 ساله را 50 ساله كنیم.
این كارگردان ادامه می‌دهد: به خاطر كمبود بازیگر خوب پروژه «از ما بهتران» من چند ماه به تاخیر افتاد. بازیگر اصلی ما یعنی رضا عطاران با دو سه جای دیگر قرارداد دارد و ما منتظریم قراردادش تمام شود. اگر رضا عطاران‌های بیشتری داشتیم این تاخیر پیش نمی‌آمد.
سعید سهیلی: سینما به خون تازه نیاز دارد
سعید سهیلی كارگردان فیلم‌های «شب برهنه»، «سهراب» و... دراین رابطه می‌گوید: ترجیح می‌دهم در فیلم‌هایم از تركیبی از بازیگران شناخته شده و بازیگران جدید استفاده كنم. چرا كه سینما یك هنر جدی است و باید همه عواملش حرفه‌ای باشند. ضمن این كه استعدادهای جدید هم باید به سینما معرفی شوند.
وی با تاكید بر این كه در حوزه بازیگری باید خونی تازه به رگ‌های سینمای ایران تزریق شود، می‌گوید مدتی است بازیگر و چهره جدیدی معرفی نشده و تهیه‌كنندگان و كارگردان‌ها باید به این نكته توجه داشته باشند.
سهیلی با بیان این كه تا چند سال دیگر دوره بازیگران شناخته شده امروز به سر می‌رسد، ادامه داد: از بازیگران جدید می‌توان در نقش‌های مكمل استفاده كرد و لزومی ندارد حتما آنها بازیگران نقش اول فیلم باشند.
پوران درخشنده: باید از ستاره‌ها درست استفاده كنیم
پوران درخشنده، كارگردان درباره این كه بازیگرانش را چگونه انتخاب می‌كند، می‌گوید: بازیگری انتخاب می‌كنم كه به صلاح فیلمنامه باشد و برایم مهم نیست كه آن بازیگر شناخته شده باشد یا نه. خیلی دنبال سوپراستار نیستم.
وی با اشاره به این كه در زمینه بازیگران نوجوان 15 تا 20 سال دچار كمبود هستیم، تاكید می‌كند: در این چند سال در ژانر كودك و نوجوان فیلم‌های زیادی ساخته نشده. در نتیجه بازیگران نوجوانی هم كه در این فیلم‌ها خوب كار كرده‌اند زود فراموش شده‌اند. ما به بازیگران با استعداد جدید نیاز داریم نه نابازیگرانی كه وارد چرخه پول‌مداری می‌شوند و پول می‌دهند و نقش می‌گیرند.
او راه حل را در ساخت فیلم‌هایی می‌داند كه در آن تفكر و اندیشه حرف اول را می‌زند و می‌گوید: باید برویم به سمت فیلم‌هایی كه حرفی برای گفتن داشته باشند تا خیلی‌های دیگر هم بتوانند وارد سینما شوند. فیلم‌های بدون محتوایی كه ستاره‌ها را پشت سر هم قطار می‌كنند، به حوزه بازیگری ما ضربه می‌زنند.
درخشنده كه با فیلم‌های رویای خیس از چند بازیگر نوجوان جدید استفاده كرده اضافه می‌كند: در فیلم جدیدم از دو نابازیگر جدید استفاده كرده‌ام.
وی می‌افزاید: باید از ستاره‌ها درست استفاده كنیم و به آنها نقش‌هایی بدهیم كه با ویژگی شان تناسب داشته باشد. اگر صرفا فیزیك ستاره برایمان اهمیت داشته باشد، از آنها در جهت جذب گیشه، استفاده ابزاری كرده‌ایم. وی به ذكر خاطره‌ای در این باره می‌پردازد و می‌گوید: از یكی از این ستاره‌ها خواستم نقش برادر یك معلول را بازی كند كه او قبول نكرد. به این خاطر كه فكر كرد ممكن است شان اجتماعی‌اش لطمه بخورد. ضمن این كه می‌گفت برای این نقش باید زمان زیادی بگذارم. درخشنده یادآور می‌شود: ستاره‌ها باید درست انتخاب و دلسوزانه راهنمایی شوند. من در فیلم «شمعی در باد» از ستاره‌ها استفاده كردم. اما نقش‌های شیك را به آنها ندادم. ستاره‌ها نقش‌هایی ارائه كردند كه مناسب آن بودند.
مهران رجبی: بازیگران جدید دیده نشده‌اند
مهران رجبی می‌گوید: نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم در 2، 3 سال اخیر ستاره جدیدی ظهور نكرده. الان برای قضاوت زود است. باید هر ده سال یكبار بیاییم ستاره‌ها را بشماریم و با دهه قبلش مقایسه كنیم. او ادامه می‌دهد: بازی كردن و ستاره شدن دو بحث جداست. خیلی از ستاره‌های فعلی به قصد ستاره شدن معرفی نشده‌اند. آنها معرفی شدند كه بازی كنند اما ستاره شدند. در فوتبال هم خیلی‌ها بیشتر از مهدی مهدوی‌كیا دویدند، اما دیده نشدند.
این بازیگر می‌گوید: بازیگران جدید معرفی شدند اما دیده نشدند. شاید به این خاطر كه كثرت بازیگران خیلی زیاد بود و آنها نتوانستند در معرض دید قرار بگیرند.
غلامرضا موسوی: تهیه‌كننده فقط بخشی از چرخه ستاره‌سازی است
غلامرضا موسوی رئیس شورای عالی تهیه‌كنندگان سینما می‌گوید: ما تهیه‌كنندگان یك بخشی از كار هستیم. ما وسیله می‌شویم و بازیگر جدیدی را در یك فیلم معرفی می‌كنیم. خود بازیگر هم باید این ویژگی را داشته باشد كه بتواند رشد كند. مثلا پس از فیلم قرمز محمدرضا فروتن و هدیه تهرانی با بازی درخشانشان و سیمرغ‌هایی كه گرفتند به عنوان ستاره تثبیت شدند. الناز شاكردوست هم كشف كیومرث پوراحمد بود و با فیلم «گل یخ» معرفی شد. در بین فیلم‌هایی كه من تهیه كرده‌ام، یك بازیگر هم در فیلم «نوك برج» بازی می‌كرد كه نتوانست چهره شود. وی ادامه می‌دهد: هیچ جای دنیا این طور نیست كه یك بازیگر را امروز معرفی كنند و فردا ستاره بشود. یك بازیگر باید یك پروسه زمانی پنجساله را طی كند. یك فیلم از تولید تا اكران یك تا دو سال زمان می‌برد. بازیگر‌های خوب هم معولا از فیلم سوم به بعد ستاره می‌شوند. باید به بازیگر زمان داد. نمی‌شود مواد منفجره را منفجر كنیم تا یك نفر ستاره شود. باید شرایط خاصی مهیا شود. فیلم كیفیت خوبی داشته باشد، با استقبال مردم و مطبوعات مواجه شود، بازی موفق آن بازیگر در چند فیلم دیگر تكرار شود و...
موسوی تاكید می‌كند: فقط این نیست كه ما تهیه‌كننده‌ها یك نفر جدید را بیاوریم و معرفی كنیم. این آدم اگر نداند بعدها در چه فیلم‌هایی بازی كند، اگر استعداد نداشته باشد، اگر جذب سریال‌های تلویزیونی شود و... خودش جلوی ستاره شدن خودش را می‌گیرد. همه اینها در سرنوشت آینده‌اش تاثیر می‌گذارد. این تهیه‌كننده با بیان این كه باید به دنبال كشف استعدادهای جدید باشیم وگرنه در آینده به مشكل برمی‌خوریم می‌گوید: تهیه‌كننده‌ها باید بدانند بازخورد تماشاگر فقط براساس بازیگر ستاره نیست. فیلم باید قصه خوبی داشته باشد. اگر هم بازیگر ستاره‌ای ندارد، باید بتوانند فیلم را از طریق تبلیغات جا بیندازند نه این كه فقط به ستاره متكی باشند.
گردآوری:گروه فرهنگ وهنرسیمرغ