*میترا*
10th November 2009, 11:50 AM
نتايج يك آزمايش جديد نشان داد: پرندگاني كه با استفاده از ميدان مغناطيسيي زمين مسير صحيح حركت خود را در حين پرواز پيدا مي كنند، براي اين كار بيش از اين كه به ذرات مغناطيسي موجود در سوراخ‌هاي بيني‌شان وابسته باشند به چشم‌هايشان اتكا مي‌كنند.
به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در تئوري‌هاي پيشين بر روي سيستم رديابي پرندگان هر دو مكانيسم پيشنهاد شده است، اما اكنون در يك تحقيق جديد هنريك مورتيسن در دانشگاه اولدنبرگ آلمان و تيم تحقيقاتي وي نشان داده‌اند كه چشم‌ها كليد اصلي اين مكانيسم اسرار آميز هستند.
اين محققان آزمايش‌هاي خود را روي پرنده‌هاي سينه سرخ انجام داده‌اند.
آنها پرندگان را به دو گروه تقسيم كردند، سپس در يك گروه اعصاب مغزي مربوط به رنگدانه‌هاي نوري در چشم پرندگان را خارج كردند و در گروه ديگر اعصاب مغزي مربوط به ذرات مغناطيسي درون بيني آنها را از كار انداختند. سپس سينه سرخ‌ها را در معرض ميدان مغناطيسي طبيعي زمين و يك ميدان مغناطيسي مصنوعي قرار دارند.
محققان مشاهده كردند، پرندگاني كه ذرات ردياب بيني را نداشتند در جهت يابي مشكلي پيدا نكردند، اما سينه سرخ‌هاي بدون اعصاب چشمي رنگدانه‌هاي نوري قادر به رديابي نبودند.
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در تئوري‌هاي پيشين بر روي سيستم رديابي پرندگان هر دو مكانيسم پيشنهاد شده است، اما اكنون در يك تحقيق جديد هنريك مورتيسن در دانشگاه اولدنبرگ آلمان و تيم تحقيقاتي وي نشان داده‌اند كه چشم‌ها كليد اصلي اين مكانيسم اسرار آميز هستند.
اين محققان آزمايش‌هاي خود را روي پرنده‌هاي سينه سرخ انجام داده‌اند.
آنها پرندگان را به دو گروه تقسيم كردند، سپس در يك گروه اعصاب مغزي مربوط به رنگدانه‌هاي نوري در چشم پرندگان را خارج كردند و در گروه ديگر اعصاب مغزي مربوط به ذرات مغناطيسي درون بيني آنها را از كار انداختند. سپس سينه سرخ‌ها را در معرض ميدان مغناطيسي طبيعي زمين و يك ميدان مغناطيسي مصنوعي قرار دارند.
محققان مشاهده كردند، پرندگاني كه ذرات ردياب بيني را نداشتند در جهت يابي مشكلي پيدا نكردند، اما سينه سرخ‌هاي بدون اعصاب چشمي رنگدانه‌هاي نوري قادر به رديابي نبودند.
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران