matrix
8th November 2009, 10:43 AM
يکي از سؤالاتي که در طول تاريخ عصر غيبت مطرح بوده و هست اين است که چرا امام زمان http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png غايب شد، و چرا ما با آن حضرت ارتباط نداريم؟
پاسخ: سؤاال مورد نظر را با بيان مقدماتي که خود آن ها ما را به نتيجه ي قطعي مي رساند جواب خواهيم داد:
1. خداوند متعال در قرآن کريمش و نيز پيامبر اسلام http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatPayambar.png خبر از پيروزي و غلبه ي دين اسلام بر جميع اديان در پايان تاريخ بشريّت داده است.
خداوند مي فرمايد: «هُوَ الَّذِي أَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدي وَ دِينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَي الدِّينِ کُلِّهِ وَ لَو کَرِهَ المُشرِکُونَ»؛ «اوست خدايي که رسول خود را با دين حق به هدايت خلق فرستاد تا بر همه اديان عالم تسلّط و برتري دهد، گر چه مشرکان کراهت داشته باشند.»
2. مصالح بندگان با اختلاف حالات آن ها متغيّر مي شود. خداوند متعال امر تدبير بندگان و مصلحت آن ها را بر عهده گرفته است. عقلشان را کامل کرده و آن ها را به انجام اعمال صالح وادار نموده است تا از اين طريق به سعادت برسند. حال اگر مردم به دستورهاي خداوند تمسک کرده و انجام وظيفه کنند، بر خداوند است که آن ها را ياري کند و با اضافه کردن عنايت هايش بر بندگان، راه را بر آن ها تسهيل و هموار نمايد، ولي در صورتي که مخالف دستورهايش عمل کنند و مرتکب نافرماني شوند، مصلحت بندگان تغيير مي کند، و در نتيجه، موقعيّت و وضعيّت نيز تغيير خواهد کرد، خداوند توفيق را از آنان سلب خواهد نمود، و در اين هنگام مستحقّ ملامت و سرزنش مي شوند.
خداوند متعال امامان را يکي پس از ديگري به سوي مردم فرستاد ولي هنگامي که آنان را نافرماني کرده و به طور وسيع خونشان را ريختند، قضيه برعکس شد و مصلحت بر اين تعلق گرفت که امام مردم، غايب و مستور گردد.
3. بي شک هر کار اجتماعي – بزرگ يا کوچک- احتياج به آماده شدن شرايط مناسب دارد. لذا بايد براي قيامي جهاني و فراگير آمادگي خاصي صورت گيرد.
4. بي ترديد، دين غالب در عصر ظهور، احتياج به رهبر و امامي غالب دارد که داراي شرايطي از قبيل: قدرت فوق العاده، علم جامع و عصمت باشد.
5. مطابق روايات متواتر بين شيعه و سنّي پيامبر http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatPayambar.png امامان بعد از خود تا روز قيامت را دوازده نفر بر شمرده است که بعد از او پياپي خواهند آمد.
6. از مجموعه ي روايات و ادله عقلي استفاده مي شود که بقاي امام معصوم و حجّت خدا بر روي زمين تا روز قيامت امري ضروري است.
مرحوم کليني به سند صحيح از ابي حمزه نقل مي کند که از امام صادق http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png سؤال کردم: آيا زمين بدون امام باقي مي ماند؟ حضرت فرمود: « لو بقيت الأرض بغير إمام لساخت»؛ «اگر زمين بدون امام باقي بماند، دگرگون خواهد شد.»
7. يکي از اسباب گوشه نشين شدن انبيا و رسل، خوف از قتل به جهت حفظ جان و به اميد نشر شرايعشان بوده است. امام مهدي http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png نيز با نبود اسباب عادي براي نصرت و ياري اش و خوف از کشته شدن، به امر خداوند مأمور به غيبت و دوري از مردم شدند.
امام صادق http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png به زراره فرمود:« للقآئم غيبة قبل قيامه. قلت: ولِمَ؟ قال: يخاف علي نفسه الذبح»؛ « براي قائم غيبتي است قبل از قيامش. زراره مي گويد: به حضرت عرض کردم: به چه جهت؟ فرمود: زيرا از قتل بر خود مي ترسد.»
8. يکي از اسباب و عوامل غيبت امام زمان http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png که در روايات به آن اشاره شده، بيعت نکردن آن حضرت با حاکمان عصر خود است.
شيخ صدوق به سندش از امام صادق http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png نقل مي کند که فرمود: « يقوم القآئم http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png و ليس لأحد في عنقه بيعة»؛ «قائم http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png قيام خواهد کرد در حالي که بيعت کسي بر گردن او نخواهد بود.»
9. هدايت بر چند قسم است:
الف. هدايت فطري: که همان هدايت از راه فطرت است.
طبق آيه ي 30 ام سوره ي مبارکه روم:«پس روي خود را متوجّه آيين خالص پروردگار کن. اين فطرتي است که خداوند، انسان ها را بر آن آفريده، دگرگوني در آفرينش الهي نيست، اين است آيين استوار، ولي اکثر مردم نمي دانند.»
ب. هدايت تشريعي: که متفرّع بر حضور امام در ميان جامعه است تا مردم را از نزديک راهنمايي کند.
طبق آيه ي 213 ام سوره ي مبارکه ي بقره:«مردم [در آغاز] يک دسته بودند، [و تضادي در ميان آن ها وجود نداشت. به تدريج جوامع و طبقات پديد آمد و اختلاف و تضادهايي در ميان آن ها پيدا شد، در اين حال] خداوند، پيامبران را بر انگيخت تا مردم را بشارت و بيم دهند و کتاب آسماني که به سوي حق دعوت مي کرد، با آن ها نازل نمود، تا در ميان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داوري کند ...».
ج. هدايت تکويني: که همان تصرف و تدبير در نظام آفرينش است.
بر اساس آيه ي 40 ام سوره ي مبارکه ي نمل:«[امّا] کسي که دانشي از کتاب [آسماني] داشت گفت: پيش از آنکه چشم بر هم زني، آن را نزد تو خواهم آورد. و هنگامي که [سليمان] آن [تخت] را نزد خود ثابت و پابرجا ديد گفت: اين از فضل پروردگار من است، تا مرا آزمايش کند که آيا شکر او را بجا آورم يا کفران مي کنم؟!...».
د. هدايت باطني: که شعبه اي است از هدايت تکويني و به معناي ايصال به مطلوب است.
طبق آيه ي 73 ام سوره مبارکه ي انبياء:« و آنان را پيشواي مردم ساختيم تا خلق را به امر ما هدايت کنند و هر کار نيکو را [از انواع عبادات و خيرات] و خصوص اقامه ي نماز و اداي زکات را به آن ها وحي کرديم و آن ها هم به عبادت ما پرداختند.»
با نظر و تأمل در مجموع مقدمات فوق به اين نتيجه خواهيم رسيد که وجود نازنين امام زمان http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png به عنوان دوازدهمين امام، بايد براي روز موعود در پس پرده غيبت بوده، تا در آن هنگام به اذن خداوند براي هدايت بشر ظهور کند.
منابع: موعود شناسي، علي اصغر عرفاني/ بحارالأنوار، ج 52، ص 96/ صحيح بخاري، ج 8، ص 127/ کافي، ج 1، ص 179، ح 10/ کمال الدين، 480/ کمال الدين، ج 2، ص 481، ح 10
پاسخ: سؤاال مورد نظر را با بيان مقدماتي که خود آن ها ما را به نتيجه ي قطعي مي رساند جواب خواهيم داد:
1. خداوند متعال در قرآن کريمش و نيز پيامبر اسلام http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatPayambar.png خبر از پيروزي و غلبه ي دين اسلام بر جميع اديان در پايان تاريخ بشريّت داده است.
خداوند مي فرمايد: «هُوَ الَّذِي أَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدي وَ دِينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَي الدِّينِ کُلِّهِ وَ لَو کَرِهَ المُشرِکُونَ»؛ «اوست خدايي که رسول خود را با دين حق به هدايت خلق فرستاد تا بر همه اديان عالم تسلّط و برتري دهد، گر چه مشرکان کراهت داشته باشند.»
2. مصالح بندگان با اختلاف حالات آن ها متغيّر مي شود. خداوند متعال امر تدبير بندگان و مصلحت آن ها را بر عهده گرفته است. عقلشان را کامل کرده و آن ها را به انجام اعمال صالح وادار نموده است تا از اين طريق به سعادت برسند. حال اگر مردم به دستورهاي خداوند تمسک کرده و انجام وظيفه کنند، بر خداوند است که آن ها را ياري کند و با اضافه کردن عنايت هايش بر بندگان، راه را بر آن ها تسهيل و هموار نمايد، ولي در صورتي که مخالف دستورهايش عمل کنند و مرتکب نافرماني شوند، مصلحت بندگان تغيير مي کند، و در نتيجه، موقعيّت و وضعيّت نيز تغيير خواهد کرد، خداوند توفيق را از آنان سلب خواهد نمود، و در اين هنگام مستحقّ ملامت و سرزنش مي شوند.
خداوند متعال امامان را يکي پس از ديگري به سوي مردم فرستاد ولي هنگامي که آنان را نافرماني کرده و به طور وسيع خونشان را ريختند، قضيه برعکس شد و مصلحت بر اين تعلق گرفت که امام مردم، غايب و مستور گردد.
3. بي شک هر کار اجتماعي – بزرگ يا کوچک- احتياج به آماده شدن شرايط مناسب دارد. لذا بايد براي قيامي جهاني و فراگير آمادگي خاصي صورت گيرد.
4. بي ترديد، دين غالب در عصر ظهور، احتياج به رهبر و امامي غالب دارد که داراي شرايطي از قبيل: قدرت فوق العاده، علم جامع و عصمت باشد.
5. مطابق روايات متواتر بين شيعه و سنّي پيامبر http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatPayambar.png امامان بعد از خود تا روز قيامت را دوازده نفر بر شمرده است که بعد از او پياپي خواهند آمد.
6. از مجموعه ي روايات و ادله عقلي استفاده مي شود که بقاي امام معصوم و حجّت خدا بر روي زمين تا روز قيامت امري ضروري است.
مرحوم کليني به سند صحيح از ابي حمزه نقل مي کند که از امام صادق http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png سؤال کردم: آيا زمين بدون امام باقي مي ماند؟ حضرت فرمود: « لو بقيت الأرض بغير إمام لساخت»؛ «اگر زمين بدون امام باقي بماند، دگرگون خواهد شد.»
7. يکي از اسباب گوشه نشين شدن انبيا و رسل، خوف از قتل به جهت حفظ جان و به اميد نشر شرايعشان بوده است. امام مهدي http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png نيز با نبود اسباب عادي براي نصرت و ياري اش و خوف از کشته شدن، به امر خداوند مأمور به غيبت و دوري از مردم شدند.
امام صادق http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png به زراره فرمود:« للقآئم غيبة قبل قيامه. قلت: ولِمَ؟ قال: يخاف علي نفسه الذبح»؛ « براي قائم غيبتي است قبل از قيامش. زراره مي گويد: به حضرت عرض کردم: به چه جهت؟ فرمود: زيرا از قتل بر خود مي ترسد.»
8. يکي از اسباب و عوامل غيبت امام زمان http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png که در روايات به آن اشاره شده، بيعت نکردن آن حضرت با حاکمان عصر خود است.
شيخ صدوق به سندش از امام صادق http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png نقل مي کند که فرمود: « يقوم القآئم http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png و ليس لأحد في عنقه بيعة»؛ «قائم http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png قيام خواهد کرد در حالي که بيعت کسي بر گردن او نخواهد بود.»
9. هدايت بر چند قسم است:
الف. هدايت فطري: که همان هدايت از راه فطرت است.
طبق آيه ي 30 ام سوره ي مبارکه روم:«پس روي خود را متوجّه آيين خالص پروردگار کن. اين فطرتي است که خداوند، انسان ها را بر آن آفريده، دگرگوني در آفرينش الهي نيست، اين است آيين استوار، ولي اکثر مردم نمي دانند.»
ب. هدايت تشريعي: که متفرّع بر حضور امام در ميان جامعه است تا مردم را از نزديک راهنمايي کند.
طبق آيه ي 213 ام سوره ي مبارکه ي بقره:«مردم [در آغاز] يک دسته بودند، [و تضادي در ميان آن ها وجود نداشت. به تدريج جوامع و طبقات پديد آمد و اختلاف و تضادهايي در ميان آن ها پيدا شد، در اين حال] خداوند، پيامبران را بر انگيخت تا مردم را بشارت و بيم دهند و کتاب آسماني که به سوي حق دعوت مي کرد، با آن ها نازل نمود، تا در ميان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داوري کند ...».
ج. هدايت تکويني: که همان تصرف و تدبير در نظام آفرينش است.
بر اساس آيه ي 40 ام سوره ي مبارکه ي نمل:«[امّا] کسي که دانشي از کتاب [آسماني] داشت گفت: پيش از آنکه چشم بر هم زني، آن را نزد تو خواهم آورد. و هنگامي که [سليمان] آن [تخت] را نزد خود ثابت و پابرجا ديد گفت: اين از فضل پروردگار من است، تا مرا آزمايش کند که آيا شکر او را بجا آورم يا کفران مي کنم؟!...».
د. هدايت باطني: که شعبه اي است از هدايت تکويني و به معناي ايصال به مطلوب است.
طبق آيه ي 73 ام سوره مبارکه ي انبياء:« و آنان را پيشواي مردم ساختيم تا خلق را به امر ما هدايت کنند و هر کار نيکو را [از انواع عبادات و خيرات] و خصوص اقامه ي نماز و اداي زکات را به آن ها وحي کرديم و آن ها هم به عبادت ما پرداختند.»
با نظر و تأمل در مجموع مقدمات فوق به اين نتيجه خواهيم رسيد که وجود نازنين امام زمان http://mobileamin.parsaspace.com/emaamezamaan/images/weblog/SalavatEmam.png به عنوان دوازدهمين امام، بايد براي روز موعود در پس پرده غيبت بوده، تا در آن هنگام به اذن خداوند براي هدايت بشر ظهور کند.
منابع: موعود شناسي، علي اصغر عرفاني/ بحارالأنوار، ج 52، ص 96/ صحيح بخاري، ج 8، ص 127/ کافي، ج 1، ص 179، ح 10/ کمال الدين، 480/ کمال الدين، ج 2، ص 481، ح 10