LaDy Ds DeMoNa
7th November 2009, 06:34 AM
علت تکرار بعضي آهنگ ها در ذهن -
علت تکرار بعضي آهنگ ها در ذهن
"خارش ذهني استعاره اي است براي توضيح چگونگي در خاطر ماندن آهنگها، برخي آهنگها داراي خواصي مشابه هيستامينها (موادي که در واکنش به آلرژي در بدن توليد مي شوند) هستند و باعث خارش مغزي مي شوند."
تحقيقات تازه در آمريکا نشان داده که دليل در خاطر ماندن برخي آهنگها و ترانه ها اين است که باعث "خارش" مغز مي شوند که تنها با تکرار همان نغمه برطرف مي شود.
به گزارش البرز به نقل از بي.بي.سي در آلمان، اين نوع آهنگها که به "کرم گوش" معروفند معمولاً داراي مضموني شاد و ترجيع بندي تکرار شونده اند و حالتي ميان گيرا و عصبي دارند.
به گفته پروفسور جيمز کلاريس از کالج مديريت تجاري دانشگاه سينسيناتي آمريکا، آهنگهايي مانند "واي ام سي اي" اثر گروه "مردم روستا" (Village People)، "ماکارينا" اثر "لوس دل ريو" و "چه کسي سگها را ول کرد" (Who Let The Dogs Out) اثر "باها من" را از جمله اين دسته آهنگها مي داند.
پروفسور کلاريس گفت: "خارش ذهني استعاره اي است براي توضيح چگونگي در خاطر ماندن آهنگها، برخي آهنگها داراي خواصي مشابه هيستامينها (موادي که در واکنش به آلرژي در بدن توليد مي شوند) هستند و باعث خارش مغزي مي شوند."
موذي و گوشخراش
به گفته وي تنها راه خاراندن اين خارش ذهني اين است که نغمه مزاحم را بي وقفه در مغز خود تکرار کنيم.
پروفسور کلاريس نتايج اوليه تحقيقات خود درباره "کرم گوش" را در همايشي در زمينه روانشناسي مصرف کنندگان عرضه کرد و گفت تقريباً همه انسانها گاه و بيگاه دچار خارش ذهني مي شوند.
او گفت: "در طول مطالعات دريافتم که نود وهفت تا نود ونه درصد جمعيت در مقطعي زماني در برابر کرم گوش آسيب پذيرند، اما مسلماً برخي از مردم آسيب پذيرتر از سايرينند؛ زنان معمولاً بيشتر در معرض آنند و موسيقيدانها بيش از ساير افراد دچار آن مي شوند."
اين تحقيقات بخصوص براي صنعت موسيقي پاپ که در پي رونق بازار است و همچنين براي توليدکنندگان آگهيهاي تجاري جالب است که معمولاً براي فرو کردن نامهاي تجاري در مغز مصرف کننده از قطعات گيرا و کوتاه استفاده مي کنند.
کريس اسميت که حرفه اش تصنيف چنين قطعاتي است مي گويد هم در توليد آگهي و هم آهنگهاي پاپ بايد قطعه اي ساخت که وقتي شنيده شد براحتي و بسرعت فراموش نشود.
به گفته وي، يکي از عناصر اصلي کرم گوش، عنصر تکرار است و حفظ نغمه اي با محتويات متغير و گوناگون آسان نيست.
کريس اسميت کرم گوش را براي مقاصد نغمه اي مي دانند که مردم بتوانند سريع حفظ کنند و همانطور که در خيابان قدم مي زنند تکرار کنند، البته به قيمت خرد شدن اعصاب بقيه مردم.
زدودن کرم گوش
به گفته آقاي اسميت، حتي بزرگترين موسيقيدانها هم از کرم گوش رنج برده اند؛ براي مثال، فرزندان موزارت عادت داشتند زير اتاق او شروع به نواختن آهنگي روي پيانو کنند اما پيش از پايان آهنگ دست از نواختن بکشند که اين کار موزارت را "ديوانه" مي کرد، تا آنجا که به طبقه پايين مي دويد و قطعه را تمام مي کرد چون نمي توانست به قطعه اي ناتمام گوش کند.
پروفسور کلاريس مي گويد تحقيقات او نشان داده است که هيچ معياري براي ايجاد کرم گوش وجود ندارد و واکنش آدمها به نغمه هاي مختلف متفاوت است.
به گفته وي، زدودن چنين آهنگهايي از مغز هيچ تضميني ندارد، هرچند برخي از مردم ادعا مي کنند اگر آهنگ را تا به آخر گوش کنيد گاه مؤثر است و آهنگ را از ذهن خارج مي کند
علت تکرار بعضي آهنگ ها در ذهن
"خارش ذهني استعاره اي است براي توضيح چگونگي در خاطر ماندن آهنگها، برخي آهنگها داراي خواصي مشابه هيستامينها (موادي که در واکنش به آلرژي در بدن توليد مي شوند) هستند و باعث خارش مغزي مي شوند."
تحقيقات تازه در آمريکا نشان داده که دليل در خاطر ماندن برخي آهنگها و ترانه ها اين است که باعث "خارش" مغز مي شوند که تنها با تکرار همان نغمه برطرف مي شود.
به گزارش البرز به نقل از بي.بي.سي در آلمان، اين نوع آهنگها که به "کرم گوش" معروفند معمولاً داراي مضموني شاد و ترجيع بندي تکرار شونده اند و حالتي ميان گيرا و عصبي دارند.
به گفته پروفسور جيمز کلاريس از کالج مديريت تجاري دانشگاه سينسيناتي آمريکا، آهنگهايي مانند "واي ام سي اي" اثر گروه "مردم روستا" (Village People)، "ماکارينا" اثر "لوس دل ريو" و "چه کسي سگها را ول کرد" (Who Let The Dogs Out) اثر "باها من" را از جمله اين دسته آهنگها مي داند.
پروفسور کلاريس گفت: "خارش ذهني استعاره اي است براي توضيح چگونگي در خاطر ماندن آهنگها، برخي آهنگها داراي خواصي مشابه هيستامينها (موادي که در واکنش به آلرژي در بدن توليد مي شوند) هستند و باعث خارش مغزي مي شوند."
موذي و گوشخراش
به گفته وي تنها راه خاراندن اين خارش ذهني اين است که نغمه مزاحم را بي وقفه در مغز خود تکرار کنيم.
پروفسور کلاريس نتايج اوليه تحقيقات خود درباره "کرم گوش" را در همايشي در زمينه روانشناسي مصرف کنندگان عرضه کرد و گفت تقريباً همه انسانها گاه و بيگاه دچار خارش ذهني مي شوند.
او گفت: "در طول مطالعات دريافتم که نود وهفت تا نود ونه درصد جمعيت در مقطعي زماني در برابر کرم گوش آسيب پذيرند، اما مسلماً برخي از مردم آسيب پذيرتر از سايرينند؛ زنان معمولاً بيشتر در معرض آنند و موسيقيدانها بيش از ساير افراد دچار آن مي شوند."
اين تحقيقات بخصوص براي صنعت موسيقي پاپ که در پي رونق بازار است و همچنين براي توليدکنندگان آگهيهاي تجاري جالب است که معمولاً براي فرو کردن نامهاي تجاري در مغز مصرف کننده از قطعات گيرا و کوتاه استفاده مي کنند.
کريس اسميت که حرفه اش تصنيف چنين قطعاتي است مي گويد هم در توليد آگهي و هم آهنگهاي پاپ بايد قطعه اي ساخت که وقتي شنيده شد براحتي و بسرعت فراموش نشود.
به گفته وي، يکي از عناصر اصلي کرم گوش، عنصر تکرار است و حفظ نغمه اي با محتويات متغير و گوناگون آسان نيست.
کريس اسميت کرم گوش را براي مقاصد نغمه اي مي دانند که مردم بتوانند سريع حفظ کنند و همانطور که در خيابان قدم مي زنند تکرار کنند، البته به قيمت خرد شدن اعصاب بقيه مردم.
زدودن کرم گوش
به گفته آقاي اسميت، حتي بزرگترين موسيقيدانها هم از کرم گوش رنج برده اند؛ براي مثال، فرزندان موزارت عادت داشتند زير اتاق او شروع به نواختن آهنگي روي پيانو کنند اما پيش از پايان آهنگ دست از نواختن بکشند که اين کار موزارت را "ديوانه" مي کرد، تا آنجا که به طبقه پايين مي دويد و قطعه را تمام مي کرد چون نمي توانست به قطعه اي ناتمام گوش کند.
پروفسور کلاريس مي گويد تحقيقات او نشان داده است که هيچ معياري براي ايجاد کرم گوش وجود ندارد و واکنش آدمها به نغمه هاي مختلف متفاوت است.
به گفته وي، زدودن چنين آهنگهايي از مغز هيچ تضميني ندارد، هرچند برخي از مردم ادعا مي کنند اگر آهنگ را تا به آخر گوش کنيد گاه مؤثر است و آهنگ را از ذهن خارج مي کند