تئوري براي گزارش كار شيمي عمومي

[*میترا*]

آزمايش شماره 1



هدف آزمایش:



شناخت قانون بقای جرم وآشنایی با چرخه مس

تئوری آزمایش
قانون بقای جرم:
سرآغازشیمی جدید، آزمایشهای آنتوان لاوازیه است. لاوازیه با تعمق کافی دست اندرکاربراندازی نظریه فلوژیستون شد و انقلابی در شیمی پدید آورد او (که از ترازوی شیمیاییبسیار استفاده می‌کرد) با تکیه بر نتایج آزمایشهای کمّی به توضیح تعدادی ازپدیده‌های شیمیایی دست یافت.
فلوژیستون (1650 تا 1790)

گئورگارنست اشتال نظریه فلوژیستون را بیان کرد که در سراسر سده هجدهم، نظریه مسلط در علمشیمی بود.
فلوژیستونیا " اصل آتش " جزئی از هر ماده سوختنی بود.

ادامه مطالب در فايل ضميمه ...

[*میترا*]

گرماي انحلال
گرمايي است که به هنگام حل شدن مواد درحلال بامحيط اطراف مبادله مي شود . بااندازه گيري تغيير دماي حلال پس از انحلال ماده مي توان گرماي انحلال را محاسبه نمود.
انحلال مواد درحلال طي سه مرحله انجام مي پذيرد.
درمرحله اول جاذبه بين بعضي از ذرات حلال ازبين مي رود ،درنتيجه اين مرحله گرماگير است.
درمرحله دوم جداشدن ذرات حل شونده صورت مي گيرد که اين مرحله نيز گرماگير خواهد بود .
اما درمرحله سوم بين ذرات حلال وحل شونده جاذبه برقرار مي شود،که درنتيجه آن گرما آزاد خواهد شد .
مجموع گرماي اين سه مرحله گرماي انحلال ناميده مي شود ،لازم بتذکر است که علاوه بر عامل انرژي نقش عامل بي نظمي را در انحلال پذيري مواد بايد درنظرداشت.انحلال اغلب مواد جامد درآب باافزايش بي نظمي همراه است .مواد جامد يوني ضمن انحلال درآب يون هاي آبپوشيده تشکيل مي دهند و مواد کوالانسي مولکولي نظير الکل ، اوره و شکر به کمک پيوند هيدروژني.
گرماي امحلال از جمع جبري مقدار انرژي مصرف شده در مراحل 1 و2 (مقادير مثبت) و مقدار انرژي آزاد شده در مرحله 3 (مقادير منفي) به دست مي آيد .
توجه : اگر گرماي مصرف شده در مراحل 1 و2 بيش از گرماي آزاد شده در مراحله 3 باشد ، انحلال گرماگير است و اگر مقدار گرماي آزاد شده در مرحله 3 بيش از گرماي مصرف شده در مراحل 1 و2 باشد ، انحلال گرماده مي باشد .

ادامه ي مطالب...

http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/taeen damaye enhelale potasiyom nitrat.pdf (http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/taeen%20damaye%20enhelale%20potasiyom%20nitrat.pdf )

[*میترا*]

هدف آزمایش:



آشنایی با روش های حجمی و روش های تیتر کردن و تیتر کردن اسید وباز

تئوری آزمایش:
تیتراسیون
روشی که توسط آن ، محلولی با غلظت مشخص به محلولی دیگراضافه می‌شود تاواکنش شیمیایی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% B4%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C) بین دو ماده حل شده کامل گردد،تیتراسیون نامیده می‌شود.
مقدمه
تیتر کردن از روش‌های تجزیه حجمی است. درتجزیه حجمی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AA%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D9%87+%D8% AD%D8%AC%D9%85+%D8%B3%D9%86%D8%AC%DB%8C) ابتدا جسم راحل (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84%DB%8C%D8%A A+%D8%A7%D9%86%D8%AD%D9%84%D8%A7%D9%84+%D9%85%D9%8 8%D8%A7%D8%AF) کرده و حجم معینی از محلول آن را با محلول دیگری که غلظت آن مشخص است که همان محلول استاندارد نامیده می‌شود، می‌سنجند. در تیتراسیون محلول استانداردبه‌طور آهسته از یک بورت به محلول حاوی حجم مشخص یا وزن مشخص از ماده حل شده اضافهمی‌شود.
افزایش محلول استاندارد ، آنقدر ادامه می‌یابد تا مقدار آن از نظراکی‌والان برابر مقدار جسم حل شده شود. نقطه اکی‌والان نقطه ای است که در آن ،مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شیمیایی برابر با مقدار حجم مورد نظر درمحلول مجهول است. این نقطه رانقطه پایان عمل از نظر تئوری یانقطه هم ارزی نیز می‌گویند.
ادامه ي مطالب...
http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/Omoomi001.rar

[*میترا*]

تعیین وزن اتمی منیزیم:
منیزیم عنصری فلزی به رنگ سفید نقره ای است که در گروه 2 جدول تناوبی قرار دارد. این عنصر در سال 1808 توسط humphrey davy دانشمند انگلیسی کشف گردید. از الکترو لیز نمک کلرید منیزیم و همچنین از آب دریا بدست می آید. منیزیم و ترکیبات آن مدت زمان مدیدی است که شناخته شده هستند. منیزیم هشتمین عنصر از نظر فراوانی در پوسته زمین به حساب می آید. این عنصر در نهشته های عظیم در کانیهای مگنزیت، دولومیت ودیگر کانی ها یافت می شود. این عنصر از الکترولیز کلرید منیزیم ناشی از اب های نمک دار، چاه ها و آب دریا ها حاصل می شود. منیزیم عنصری سبک به رنگ سفید نقره ای است این عنصر به راحتی در درجه حرارت بالا می سوزد و شعله سفید رنگ وتابناکی در موقع سوختن نمایان می کند. موارد استفاده این عنصر شامل مواد محترقه و منفجره شامل بمب های آتش زا می باشد. حدود یک سوم ترکیبات الو مینیومی و آلیاژهای ضروری برای هواپیما ها و موشکها از این عنصر استفاده می شود. این عنصر دارای خاصیت جوش خوردگی بهتر از آلومینیوم می باشد که برای عناصر آلیاژی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین برای تولید گرافیتهای حلقه ای چدنی کاربرد دارد. همچنین این عنصر یک عامل کاهنده در تولید اورانیوم خالص و نمکهای فلزی است. هیدروکسید، کلرید، سولفات و سیترات منیزیم در دندانپزشکی استفاده می شود. به علت اشتعال پذیری بالای این عنصر برای سوخت کوره های کارخانه ها استفاده می شود. ترکیبات آلی منیزیم نقش حیاتی در زندگی گیاهی و جانوری دارند. کلرفیل گیاهان دارای منیزیم است. به علت اشتعال پذیری بالای منیزیم موقع استفاده از این عنصر باید دقت لازم را به عمل بیاوریم. در موقع سوختن منیزیم نباید از آب استفاده کرد.

روش کار:
ابتدا درون یک ارلن تمیز، به مقدار کمی آب می ریزیم و سپس در حدود 15ml Hcl غلیظ به آن اضافه میکنیم (هنگام برداشتن Hcl غلیظ از عینک ایمنی استفاده کنید) و سپس به ارلن آب اضافه کرده تا ارلن پر شود (تا وسط گردنه ارلن). سپس یک تکه نوار منیزیم را وزن کرده، (m=0.024 gr ) آن را درون بشر انداخته و درپوش ارلن را که لوله ی شیشه ای از وسط آن می گذرد، می گذاریم. در انتهای لوله شیشه ای یک بشر می گذاریم.
در درون ارلن واکنش زیر اتفاق می افتد: 2HCl + Mg MgCl2 + H2 با پیشرفت واکنش حجم گاز H2 موجود در ارلن بیشتر شده، با بالا رفتن فشار به سطح مایع درون ارلن فشار می آید، از لوله شیشه ای بالا آمده و درون بشر می ریزد. واکنش تا جایی پیش می رود که منیزیم به طور کامل با HCl واکنش دهد. یک دماسنج درون بشر می گذاریم تا دمای مایعی که از ارلن به بشر می ریزد بدست آید. دما را یادداشت می کنیم (T1=297.5k ). مایع موجود درون بشر را به یک استوانه مدرج منتقل کرده تا حجم مایع بدست آید (V1=138ml ). این حجم در واقع همان حجم گاز هیدروژنی است که از واکنش منیزیم با محلول HCl تولید شده است.

محاسبات:
فشار آزمایشگاه را نیز (p1=750 mmHg ) در نظر می گیریم.
شرایط استاندارد را نیز در نظر می گیریم، (T2=273 K وp2=760 mmHg ).
مقادیر فوق را در فرمول زیر جایگزین کرده تا حجم گاز H2 در شرایط استاندارد بدست آید:
P1 V1 / T1 = P2 V2 / T2 750×138/297.5 = 760×V2/273 V2=124.96 ml
با توجه به اینکه 1 mol از هر گازی 22.4L حجم دارد تعداد مول H2 بدست می آید:
mol H2 = 0.12496L .(1mol / 22.4L) = 5.578×10-3 mol H2
از آنجایی که در فرمول واکنش ضرایب H2 وMg برابر هستند، در نتیجه: Mol H2 = mol Mg = 5.578×10-3
با استفاده از فرمول زیر وزن اتمی منیزیم بدست می آید:
M = m / n = 0.24 / 0.005528 = 43.021

محاسبه ی درصد خطا
100 × مقدار واقعی /مقدار تجربی - مقدار واقعی=درصد خطا
24.3050-43.021/24.3050 × 100 = 77% =درصد خطا

دلایل خطای آزمایش:
عواملی که باعث خطا در آزمایش شده عبارتند از:
1. مقداری از محلولی که از ارلن بالا امده در لوله باقی مانده که در اندازه گیری حجم گاز H2 محاسبه نشده. (هوای درون لوله در اندازه گیری حجم H2 لحاظ نشده).
2. بشر بر روی میز کار که از جنس سنگ است قرار داده شده بود که از نظر دما عایق نبود در نتیجه دمای محلول ما دارای خطا شده است.
3. اشکال فنی ترازویی که با آن وزن Mg را اندازه گیری کردیم.

[*میترا*]

تيتراسيون اكسيداسيون-احيا
بدست آوردن نرماليته ي محلول مجهول در واكنش هايي كه درجه ي اكسيداسيون تغيير مي كند.

http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/Omoomi002.pdf

[*میترا*]

هدف آزمایش:



بررسی یک واکنش تعادلی و عوامل مؤثر بر آن و اندازه گیری ثابت تعادل


تئوری آزمایش:

تعادل شیمیایی :
دیدکلی

تمام فرآیندهای برگشت پذیر ، تمایل به رسیدن به یک حالت تعادلی دارند. برای یک واکنش برگشت پذیر (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% A8%D8%B1%DA%AF%D8%B4%D8%AA+%D9%BE%D8%B0%DB%8C%D8%B 1) ، حالت تعادل وقتی برقرار می‌شود که سرعت واکنش (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%D8%B1%D8%B9%D8%AA+%D9%88%D8% A7%DA%A9%D9%86%D8%B4) رفت برابر با سرعت واکنش برگشت باشد. پیکان دوگانه در حد وسط یک واکنش ومعادله شیمیایی، نشانگر این است که می‌توانیم هم در جهت رفت و هم در جهت برگشت معادله را بخوانیم.
واکنشهای برگشت پذیر و تعادل شیمیایی

واکنش فرضی زیر را در نظرمی‌گیریم:


(A2(g)+B2(g)↔2AB(g


این معادله را می‌توانیم هم در جهت رفت و هم در جهت برگشت بخوانیم. اگر A2 و B2 با هم مخلوط شوند، بر هم اثر کرده ، AB را تولید می‌کنند. از طرف دیگر ، از تجزیه شدن نمونه‌ای از AB خالص ، A2 و B2 حاصل می‌شود. اگر A2 و B2 را در ظرفی مخلوط کنیم، بر هم اثرکرده ، AB را تولید می‌کنند و با پیشرفت واکنش ،غلظت آنها به‌تدریج کاهش می‌پذیرد.
از این رو ، از سرعت این واکنش کاسته می‌شود. در شروع آزمایش ،چون AB وجود ندارد، واکنش برگشت نمی‌تواند امکان‌پذیر باشد. ولی این واکنش ،با تولید شدن مقداری AB در واکنش رفت آغاز می‌شود. این واکنش ، نخست به‌کندی صورت می‌گیرد (به علت آن که غلظت AB کم است)، ولی به‌تدریج سریعتر می‌شود. با گذشت زمان ، سرعت رفت کاهش می‌پذیرد، ولی سرعت واکنش برگشت افزایش می‌یابد، تااین که دو سرعت با هم برابر می‌شوند و تعادل شیمیایی برقرار می‌گردد.

ادامه ي مطالب...

http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/az shimi 1(n8).pdf (http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/az%20shimi%201%28n8%29.pdf)

[*میترا*]

لينك هاي زير گزارش كار هاي آزمايش تعيين سختي آب مي باشند
براي ديدن متن روي لينك كليك كنيد.

http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/sakhtiye%20ab[1].pdf (http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/sakhtiye%20ab%5B1%5D.pdf)

http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/Omoomi004.pdf

[*میترا*]

هدف آزمایش: آشنایی با نزول نقطه انجماد و چگونگی تأثیر مواد غیرالکترولیت بر آن وتعیین جرم مولکولی اجسام با استفاده از میزان کاهش نقطه انجماد.
تئوری آزمایش:
خواص کولیگاتیو:
برخی از خواص محلولها به جای ماهیت محلول ، به غلظت ذرات ماده حل شده بستگی دارد. این خواص راخواص کولیگاتیومی‌نامند. برای محلولهایی که شامل ماده حل شده غیر فرارهستند، این خواص عبارتند از: کاهش فشاربخار (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1+%D8%A8%D8% AE%D8%A7%D8%B1) ، نزول نقطه انجماد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D9%86%D8%AC%D9%85%D8%A7%D8%A F) ، صعود نقطه جوش (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AC%D9%88%D8%B4) وفشاراسمزی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1+%D8%A7%D8% B3%D9%85%D8%B2%DB%8C).

نگاه کلی

همه ما با خواص کولیگاتیو محلولها در زندگی روزمره سرو کارداریم، بدون این که اصطلاح علمی آن را بدانیم و یا علت وقوع چنین پدیده‌‌‌‌‌‌هایی را بتوانیم توضیح دهیم. به‌عنوان مثال ، در تهیه مربا و شربت به صورت علمی تجربه کرده‌ایم که محلول آب و شکر دیرتر ازآب (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A2%D8%A8) خالص می‌جوشد یا محلول آب و نمک و آب و شکر در دماهای پایینتر از دمایی که آب خالص یخ می‌بندد، منجمد می‌شوند. وقتی دررادیاتور ماشین برای جلوگیری از انجماد آب ، ضد یخ اضافه می‌کنیم، از پدیده نزول نقطه انجماد استفاده کرده‌ایم.
پدیده اسمزدر بسیاری از فرآیندهای زیستی نقش اساسی دارد. مواد غذایی و زائد با عمل اسمز از میان دیواره سلولهای بافتهای حیوانی عبور داده می‌شوند. سلولهای خونی در محلولهای غلیظ ، آب از دست داده‌ ، چروکیده می‌شوند. به همین دلیل ، باید محلولهای غذایی تزریقی به داخل سیاهرگ ، باید دقیقا طوری تنظیم شود که فشار اسمزی خون (در حدود 7.7 اتمسفر) برابرباشد.
دیواره سلولهای گیاهی و جانوری به‌عنوان غشاهای نیمه‌تراوا عمل می‌کنند و در محلولهای قندی و نمکی ، آب از دست داده ، چروکیده می‌شوند. در زیربرخی از خواص کولیگاتیو را بررسی می‌کنیم.
کاهش فشار بخار

فشار بخار تعادل حلال بالای یک محلول کمتر از حلال خالص است. به تجربه دیده شده است که محلولهای آبی غلیظی مانند آب قند ، آهسته‌تر از آب خالص تبخیر (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AA%D8%A8%D8%AE%DB%8C%D8%B1) می‌شوند و این نشان‌دهنده کاهش فشار بخار آب بر اثر وجود ماده حل شده است. اگر غلظت ماده حل شده به حد کافی زیاد باشد، بخار موجود در اتمسفر ، مایع شده ، بعد از ورودبه محلول ، آن را رقیق خواهد کرد. بررسی میزان کاهش فشار بخار نشان می‌دهد که این کاهش ، یک خاصیت کولیگاتیو حقیقی است و مستقیما بهغلظتماده (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D9%81%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%8 5+%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%87+%D8%BA%D9%84%D8%B 8%D8%AA) حل شده بستگی دارد و مستقل از ماهیت مولکولهای حل شده است.

ادامه ي توضيحات در لينك زير:

http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/az shimi 1_n11_.pdf (http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/az%20shimi%201_n11_.pdf)

[*میترا*]

آشنایی با واکنش های اکسایش و کاهش و چگونگی تیتراسیون آنها







عدد اکسایش:
اطلاعات اولیه


اعداد اکسایش را متخصصان شیمی ‌معدنی ابداع کردند. برای موازنه واکنشهای اکسایش ـ کاهش از اعداد اکسایش استفاده می‌‌شود و متخصصان شیمی‌ کوئوردیناسیون برای طبقه‌بندی دنیای غنی شیمی‌فلزات واسطه به آنها نیاز دارند. گرچه متخصصان شیمی ‌آلی و زیست شیمی ‌علاقه کمتری به این مفهوم دارندو معمولا تنها زمانی از این اعداد استفاده می‌‌کنند که با ترکیبات فلزات واسطه کلاسیک سر و کار داشته باشند. .
تاریخچه


اولین بارچالزکی یورگنسن مسئله یکسان نبودن کربن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%86) در دو مولکول متفاوت را شناخت. وی این مسئله را در قالب اعداد اکسایش و حالت های اکسایش بیان کرد. اعداد اکسایش همواره مورد مشاجره مولفان زیادی بوده است.
مفهوم عدد اکسایش

اعداد اکسایش بارهایی (در موردترکیبات کووالانسی، بارهایی فرضی) هستند که بر طبق قواعدی اختیاری به اتم‌های یک ترکیب نسبت داده می‌شوند. عدد اکسایش یونهای تک اتمی‌، همانند بار آن یونهاست.
قوانین تعیین اعداد اکسایش

این قوانین باید ساده و روشن باشند و در صورت امکان نتایج مستدلی از نظر شیمیایی ارائه داده و ابهامی‌ نداشته باشند. این قواعدرا که عموما پذیرفته شده‌اند، باید به همان ترتیبی که ارائه شده است، بکار برد. اعمال این قوانین برای تعیین اعداد اکسایش ترکیبات معدنی محکی از اظهارات فوق است.عدداکسایش یونهای تک اتمی‌ ، همانند بار آن یونها است.

عدد اکسایش اتم‌های یک ترکیب کووالانسی را می‌‌توان با نسبت دادن الکترونهای هر پیوند به اتم الکترونگاتیوتر (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%AA%D8%B1%D9%8 8%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%DB%8C) درگیر در پیوند بدست آورد. در مورد اتم‌های همانند که بین آنهایک پیوند غیرقطبی وجود دارد و الکترونهای پیوندبه تساوی بین این اتمها تقسیم شده‌اند، عدد اکسایش صفر است.


ادامه ي مطالب...

http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/az shimi 1_n12_.pdf (http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/az%20shimi%201_n12_.pdf)

[*میترا*]

لينك زير توضيحات آزمايش تعيين جرم مولكولي مايعات فرار و گازها است.
بدست آوردن جرم مولكولي بوسيله ي قانون آووگادرو


http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/Omoomi006.pdf

[*میترا*]

مقدمه

در آزمايشگاه شيمي عمومي 2 بحث راجع به تشخيص تركيبات مختلف مي باشد،آناليز كيفي مطالعه راههايي است كه از طريق آن مي توان پي به ساختمان تركيبات معدني و آلي برده وبا چگونگي تشخيص كاتيون ها و آنيون ها به شناخت تركيبات معدني كه شامل كاتيون و آنيون مختلف مي باشد، مي پردازيم و مورد آزمايش قرار مي دهيم.
نكات كلي كه در مورد مواد و آزمايشگاه بدانيم اين است كه كليه ي مواد شيميايي را بايستي قبلا سمي تلقي كرد مگر آنكه غير سمس بودن آن ها به اثبات رسيده باشد.
در آزمايشگاه شيمي عمومي 2 با مواد شيميايي كه بعضي از آنها كاملا سمي و خطرناك مي باشند كار مي كنيم.
توجه به نكات ايمني آزمايشگاهي از ضروريات كار در آزمايشگاه مي باشد،كه موارد زير هم جزئي از آن نكات مي باشند:
1. كليه ي مواد شيميايي را سمي تلقي كنيد.
2. براي انجام آزمايش ، از حداقل مواد شيميايي استفاده كنيد .تا اولا در اين موارد صرفه جويي لازم صورت گيرد ، ثانيا از پراكندگي هر چه بيشتر آنها در محيط آزمايشگاه و نيز محل كار ، جلوگيري شود.
3. تمام ظروف آزمايشگاهي را كه از آنها استفاده كرده ايد ، خوب بشوئيد و در محل مناسب خود قرار دهيد.
4. هنگام تميز كردن وسائل شيشه اي ، لكه هايي را كه خوب تميز نمي شوند با چند قطره اسيد كلريريك رقيق تميز نمائيد.
5. براي انجام هر آزمايش از امكانات موجود حتي المقدور استفاده شود.
6. در انجام يك آزمايش بايد حداكثر دقت انجام گيرد تا از اشتباهات احتمالي جلوگيري شود.
7. از تماس مستقيم مواد شيميايي با پوست و از تنفس بخار مواد شيميايي و چشيدن آنها خودداري نمائيد.
8. هيچ وقت آب را در اسيد نريزيد ، بلكه اسيد را قطره قطره و تدريجا بر آب اضافه كنيد.
9. قبل از استفاده از مواد شيميايي برچسب روي آنها را به دقت بخوانيد.
10. از روشن كردن چراغ الكلي در مجاورت مواد آتش گير احتراز نمائيد.
11. مواد باقي مانده از آزمايش را اصلا نبايد در دستشويي ريخت ، مگر اينكه مطمئن شويد كه اشكالي ندارد.
12. توجه داشته باشيد كه هر آزمايش فقط حالت خاصي از از يك قانون كلي را نشان مي دهد و به همين جهت نبايد آن را به عنوان يك امر تلقي نمود.
13. بخش درسي مر بوط به هر آزمايش را (كتاب درسي شيمي عمومي 2) قبل از آزمايش به دقت بخوانيد ، تا آمادگي كافي براي انجام آزمايش داشته باشيد.در غير اينصورت مفهوم آزمايش و هدف از انجام آزمايش را درك نخواهيد كرد.
14. كليه ي مشاهدات خود را در جريان آزمايش بنويسيد و توضيح دهيد كه چه پديده اي را مطالعه كرديد و چه نتايج كلي را به دست آورديد.
15. در پايان آزمايش گزارش كار و مشاهدات خود را همراه با مختصري از تئوري مربوط در پايان هز هفته به استاد تحويل دهيد.
ادامه ي مطالب در پست بعدي...


منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

شيمي تجزيه شامل دو بخش عمده مي باشد :تجزيه ي كيفي و تجزيه ي كمي.
تجزيه كيفي: براي شناسايي مواد بكار مي رود و اندازه گيري مقدار آنها مورد نظر نيست.
تجزيه ي كمي: مربوط به تعيين مقادير دقيق تركيبات موجود مي باشد .
تجزيه ي كامل يك نمونه بايد شامل اندازه گيري كيفي و كمي باشد و تجزيه كيفي به به عنوان پايه جهت انتخاب روش در تجزيه كمي بكار مي رود.
موادي كه در اين آزمايش ها شناسايي مي شوند تركيب هاي غير آلي مي باشند.تجزيه ي كيفي در مورد محلولهاي آبي شامل يونهاي مثبت (كاتيون) و يونهاي منفي (آنيون) مي باشد.روشي كه به كار مي رود به خواص شيمياي يونها بستگي دارد در شناسايي كاتيونها در محلول دو حالت مشاهده مي شود:
1. يك محلول آبي داراي تنها يك كاتيون را به شما داده اند تا آن را شناسايي كنيد:
در اين مورد به روي آن آزمايشاتي را انجام مي دهيد و نتيجه اين آزمايش ها را با خواص شناخته شده ي هريك از كاتيونها مقايسه مي كنيد .نتيجه فقط با خواص يكي از كاتيون ها مطابقت دارد اين كاتيون ها بايد كاتيوني باشد كه در محلول مورد آزمايش وجود دارد.
2. محلول مخلوطي از چند كاتيون مختلف را به شما داده اند تا همه كاتيون هاي آن را شناسايي كنيد در اين حالت مشكلي كه وجود دارد اين است كه غالبا نتيجه ي آزمايش هاي مربوط به يكي از كاتيون ها ي موجود در محلول با آزمايش هاي كاتيون هاي ديگر تداخل مي كند .براي رفع اين مشكل بايستي به صورت زير عمل شود:
الف) كاتيون ها را بايد يكي پس از ديگري به وسيله ي واكنشهاي رسوبي از محلول جدا كرد.
ب) وقتي يك يون جدا شد آن را با آزمايشهاي مناسب شناسايي كرد.


منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)
(http://njavan.com)

ادامه ي مطالب در پست بعدي ...

[*میترا*]

معرف ها
محلول هايي كه دائما استفاده مي شوند اسيدها_بازها و محلول معرف ها هستند. قبل از مصرف هر معرفي بايد به دقت برچسب روي ان مطالعه شود .مصرف معرف به اندازه ي ذكر شده كافي مي باشد.افزودن بيش از حد معرف ممكن است تولي تحولات نامطلوبي بنمايد كه مانع از انجام واكنش مورد نظر شود.بايستي دقت شود كه قطره چكان بعد از استفاده به ظروف مورد نظر برگردانده شود.

نكاتي در مورد تجزيه ي نيمه ميكرو
1. هم زدن:نتايج رضايت بخش تجزيه مي تواند بستگي به عمل ساده ي هم زدن داشته باشد. وقتي كه محلول ها به يكديگر افزوده مي گردند به سرعت يكنواخت نمي شوند. بنابراين اختلاط كامل مستلزم به هم زدن شديد مي باشد به غير از موارد ذكر شده كليه محلولها را پس از اضافه نمودن معرف بايستي به شدت هم زد.
2.رسوب گيري:هر گاه دو محلول با يكديگر وارد واكنش شوند و جسم جامدي را توليد نمايند اين پديده را رسوب گيري مي نامند.
-بعضي از اصول در روش رسوب گيري:
1.معرف ها را بايد به ملايمت اضافه كرد (ترجيحا قطره قطره) و با محلول خوب مخلوط نمود. در اين روش نه تنها رسوب بهتري توليد مي شود بلكه احتمال عدم تشكيل رسوب را به حداقل مي رساند.
2.رسوبي كه در حمام آب گرم تشكيل مي شود خيلي زضايت بخش تر از رسوب هايي است كه در محيط سرد به وجود مي آيند.حرارت سرعت واكنش را افزايش داده و رسوب بيشتري بدست مي آورد.
3.بيش از حد لزوم نبايستي معرف اضافه شود زيرا زيادي معرف ممكن است حلاليت رسوب را به دليل تشكيل يونهاي كمپلكس يا اثر نمك ها بالا ببرد.
4. هميشه با افزودن يك قطره به محلول روي رسوب ،كامل بودن رسوب گيري را آزمايش كنيد.
5. غالبا در هنگام رسوب گيري حضور يك الكتروليت در محلول مانع از انتشار ذرات كلوئيدي مي شود.يك چنين ذرات معلقي به صورت رسوب در نمي آيند و نمي توان آنها را سانتريفوژ نمود.
6. حرارت دادن محلول: براي حرارت دادن محلول در داخل لوله آزمايش لوله ها را در حمام آبجوشي قرار دهيد .مدت حرارت متوسط حدود 5-3 دقيقه مي باشد.
7.سانتريفوژ:در روش نيمه ميكرو استفاده از سانتريفوژ جايگزين عمل صاف كردن شده است.سانتريفوژ وسيله اي است كه براي جدا سازي دو ماده با وزن مخصوص هاي مختلف با استفاده از نيروي گريز از مركز به كار مي رود.در حقيقت سانتريفوژ بايد لوله آزمايش حاوي محلول را در مقابل لوله آزمايش ديگري كه محتوي هم حجم آن آب مي باشد قرار داد تا تعادل برقرار شود. اگر در اين مورد احتياط نكرده و تعادل برقرار نشود ضمن اينكه عمل صافي انجام نمي شود خسارت جدي به دستگاه سانتريفوژ وارد مي شود.
8.دكانته كردن يا جداسازي مايع از روي رسوب: وقتيكه محلول حاوي رسوب سانتريفوژ مي گرددرسوب به صورت متراكم در انتهاي لوله آزمايش ته نشين مي گردد مايع سطحي را كه محلول روي رسوب ناميده مي شود مي توان با احتياط و بدون بر هم زدن رسوب به داخل لوله ي آزمايش ديگري منتقل نمود.
9.شستشوي رسوب: پس از جدا سازي محلول روي رسوب (كه هيچ وقت جداسازي خوب و تميزي نيست) مقداري از محلول اوليه بر روي رسوب مي باشد ، چنين يونهايي ممكن است در تجزيه ي رسوب توليد مزاحمت نمايد.متداول است كه آنها را توسط شستشو جدا مي نمايند. در عمل شستشو پس از اضافه كردن مقدار لازم از محلول شستشو بر روي رسوب و خوب به هم زدن توسط ميله ي هم زن ، مخلوط را سانتريفوژ نموده و آب شستشو را پس از سانتريفوژ دور مي ريزيم.
شستشوي مواد كلوئيدي دشوارتر از اجسام بلوري مي باشد در صورتيكه رسوب ريز و پراكنده بود محلول شستشو بايستي حاوي يك الكتروليت مانند نمك باشد كه به جاي يونهاي مزاحم مي نشيند و ضمنا در شناسايي ساير كاتيون ها ايجاد مزاحمت نمي كند.
در آزمايشگاه شيمي عمومي 2 مبادرت به شناسايي 23 كاتيون متداول شده كه به طريق معين آنها را به گروه هاي مختلف دسته بندي نموده اند با استفاده از معرف هاي هر گروه يونهايي كه به يك گروه تعلق دارد رسوب مي نمايند به اين ترتيب كاتيونها به 5 گروه اصلي تقسيم مي شوند كه چهر گروه را با معرف مخصوص آن گروه رسوب گيري مي كنند در صورتيكه گروه پنجم تشكيل گروه محلول را مي دهند و با معرف هاي رسوب دهنده نداده و عمدتا به طريق تغيير رنگ شعله شناسايي مي شوند.


منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

ادامه ي مطالب در پست بعدي...

[*میترا*]

طبقه بندي كاتيونها
شماي جدا سازي كاتيونهاي گروه I تا V
محلول حاوي كاتيونهاي گروه I و II و III و IV و V
نكاتي در مورد تجزيه ي كاتيونهاي گروهI


به دليل اينكه متن داراي معادلات شيميايي است جهت حفظ نظم متن فايل pdf زير را تهيه كردم لطفا جهت مطالعه ي مطالب مورد نظر روي لينك زير كليك كنيد.

پی دی اف (http://uc-njavan.ir/uploder/files/y88/4-5-6/katiyon%20haye%20gorohe%201.pdf)

منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

تجزيه ي كاتيون هاي گروه II در لينك زير...


فایل PDF (http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/58.pdf)

منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

نكاتي كه بايد هنگام حل كردن مواد رعايت كنيم:

معمولا ماده ي مورد آزمايش را در ظرفي كه بعدا در آن آزمايش آنجام مي دهيم حل خواهيم كرد. اگر در هنگام انحلال ماده ي گازي حاصل شود ، بايد اين عمل را در زير هود انجام دهيم و بهتر است كه با يك شيشه ساعت به طور نيمه روي درب بالن يا ظرفي كه قرار است ماده در آن حل شود قرار گيرد تا از ريختم مواد به بيرون جلوگيري شود ، اگر تكه ماده اي كه قرار است حل كنيم ، خيلي كم باشد ، لوله آزمايش بهترين ظف و اگر مقداري بيشتر باشد ارلن ماير مناسب ترين ظرف خواهد بود.

نكاتي كه بايد هنگام رسوب گيري مواد رعايت شود:
براي ايجاد رسوب كاملي از يك محلول بايد به محلول از محلول معرف به مقدار كافي اضافه نمود.
پس از ته نشين شدن رسوب و اطمينان از اينكه رسوب گيري به طور كامل صورت پذيرفته است جند قطره ديگر از معرف را اضافه مي كنيم تا ديگر رسوبي در مسير محلول تا سطح رسوب تشكيل نشود. اين عمل پس از صاف كردن محلول هم تكرار مي شود.
ذرات رسوب ها معمولا داراي اندازه و شكل متفاوتي هستند. مثلا رسوب گوگرد كاملا از محلول جدا شده و در محلول به صورت ذرات ريز و شناور باقي مي ماند.
(بخارات حاصل از محلولهاي شيميايي را تنفس نكنيد ، زيرا سمي هستند.)


منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

آزمايش 1 : تجزيه ي كاتيون هاي گروه I يا گروه نقره و جدا كردن آن ها از بقيه ي كاتيون ها

وسايل مورد نياز:
هم زن شيشه اي – قطره چكان – لوله ي آزمايش – بشر 50 ميلي ليتري – پي ست آب مقطر – سانتري فيوژ – چراغ الكلي – جا لوله اي – بر چسب – ارلن ماير كوچك

مواد مورد نياز:
اسيد كلريدريك 6 نرمال
اسيد نيتريك 3 نرمال

تجزيه ي كيفي كاتيون هاي گروه I يا گروه نقره

كاتيون هاي گروه نقره شامل : Ag+ , Hg+ , Pb+
اين تجزيه ي كيفي را با اين پيش فرض مسلم شروع مي كنيم كه كليه ي كلريد هاي نقره و سرب و جيوه يك ظزفيتي در آب سرد و اسيد كلريدريك رقيق نامحلول مي باشند و كلريد هاي بثيه ي فلزات محلول مي باشند.
اين موضوع اساس جدا كردن نقره ، جيوه و سرب يك ظرفيتي از بقيه ي كاتيون ها مي باشد.هنگامي كه اسيد كلريد ريك و يا هر كلريد محلول ديگري را به محلولي كه شامل كاتيون ها مي باشد اضافه كنيم AgCl , Hg2Cl2 , PbCl2 رسوب مي كنند.البته بقيه ي فلز ها (كاتيون ها) به صورت كلريد هاي محلول باقي مي مانند.چون از HCl براي جدا كردن گروه نقره استفاده مي شود بنابر اين به گروه كاتيون هاي نقره ، گاهي گروه HCl يا اسيد كلريدريك هم مي گويند.

جدا كردن گروه نقره از بقيه ي كاتيون ها
طريقه ي انجام آزمايش:
محلول مورد آزمايش كه توسط متصدي آزمايشگاه در اختيار شما قرار مي گيرد ، به دقت توسط يك هم زن شيشه اي به هم زنيد تا محلول به طور كامل يكنواخت گردد. پس از يكنواخت شدن محلول ، توسط قطره چكان ¸ 8 قطره از آن را برداريد و به آرامي به يك لوله ي آزمايش كاملاً تميز منتقل نماييد.
پس از انتقال ، از يك بشر 50 ميلي ليتري كه قبلاً در آن آب كاملاً مقطر ريخته ايد ، 8 قطره آب توسط قطره چكان ديگر برداريد و به داخل لوله ي آزمايش منتقل سازيد.پس از انتقال آب لوله ي آزمايش را كاملاً و به آرامي به هم بزنيد تا محلول كاملاً يكنواخت گردد ،پس از اطمينان از يكنواختي محلول ، اكنون توسط قطره چكان ديگر از ظرف محتوي اسيد كلريد ريك 6 نرمال ، 3قطره برداريد و به داخل لوله آزمايش منتقل كنيد ، لوله ي آزمايش را در اين حالت به هم بزنيد تا اينكه رسوب كلريد كاتيون هاي گروه اول تشكيل شود و از بقيه ي كاتيون ها جدا شوند.
پس از تشكيل رسوب در ته لوله ي آزمايش توسط پي ست آب مقطر ديواره ي لوله ي آزمايش را كاملاً بشوئيد ، تا اگر احياناً رسوبي به ديواره ي لوله ي آزمايش چسبيده است از آن جدا شود و به ته لوله انتقال يابد. حد اكثر آبي كه جهت شستشو استفاده مي كنيد بيش از 2ميلي ليتر نباشد . اكنون لوله ي آزمايش را در داخل دستگاه سانتريفيوژ قرار دهيد.پس از پايان عمل سانتريفيوژ و پس از اينكه دستگاه كاملاً به حالت عادي رسيد و از چرخش ايستاد ، لوله ي آزمايش را بيرون آوريد.
در داخل لوله 2 فاز مشاهده مي كنيد.فاز اول فاز جامد يا رسوب كه در زير قرار دارد و فاز دوم يا فاز رويي كه فاز آبي ناميده مي شود و كاملاً شفاف مي باشد.
در اين حالت بدون تكان دادن لوله ي آزمايش و به آهستگي با قطره چكان مخصوص HCl، يك قطره HCl، 6 نرمال اضافه مي نمائيد ، اگر در حين افزايش اسيد كلريد ريك در مسير فاز آبي لوله ي آزمايش ، رسوبي تشكيل شد ، واكنش رسوب گيري كامل نمي باشد ، بنابر اين بايستي 2 قطره ديگر اسيد كلريد ريك اضافه نمائيد و عمل رسوب گيري را كامل كنيد.به عبارت ديگر پس از اضافه نمودن اسيدكلريد ريك مرحله ي دوم ، مجداً لوله ي آزمايش را در سانتريفيوژ قرار مي دهيد تا اينكه رسوب گيري كامل شود.پس از اينكه رسوب گيري كامل شد ، محلول رويي را سر ريز نماييد . در اثر عمل سر ريز كردن يا دكانته كردن مايع رويي كه احتمالاً شامل كاتيون ها و آنيون هاي مختلف ديگر مي باشد در ظرف جداگانه اي نگه داريد.
رسوب را يك مرتبه توسط چند ميلي ليتر از آب مقطر سرد مجدداً بشوئيد و محلول حاصل از شستشو را به داخل ظرفي كه براي تعيين و شناسايي بقيه ي كاتيون ها نگهداري كرده ايد اضافه نمائيد.اين ظرف كه حاوي كليه ي كاتيون هاي گروه اول مي باشد ظرف A نام دارد.رسوب را جهت ادامه ي كار نگه داريد.
رسوبي كه در دست داريد شامل:AgCl , Hg2Cl2 , PbCl2 مي باشد.

منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

جدا نمودن سرب از جيوه و نقره:
رسوب هاي گروه كامل نقره عبارتند از مخلوطي از تركيبات AgCl , Hg2Cl2 , PbCl2 براي شناسايي و تعيين اينكه كدام كاتيون در مجموعه ي اين رسوب ها حضور دارد يا نه بايد ، روش جدا سازي سه تركيب فوق را از يكئيگر و به ترتيب انجام داد. در اين روش ابتدا سرب را از نقره و جيوه جدا مي سازيم.سپس نقره را از جيوه جدا مي كنيم.PbCl2 در آب گرم محلول است ، در صورتي كه AgCl , Hg2Cl2 در آب گرم نا محلول اند.مطالب فوق اساس جدا كردن كاتيون هاي سرب از بقيه ي كاتيون ها مي باشند.

آزمايش2:جدا كردن كاتيون هاي سرب از بقيه كاتيون هاي گروه نقره

وسايل مورد نياز: هم زن شيشه اي – قطره چكان – لوله ي آزمايش –پي ست آب مقطر – سانتري فيوژ – چراغ الكلي –ارلن ماير كوچك
مواد مورد نياز:
اسيد كلريدريك واسيد نيتريك
طريقه ي انجام آزمايش:
در يك بشر 50 ميلي ليتري 20 ميلي ليتر آب كاملاً مقطر ريخته و آنرا توسط چراغ الكلي گرم مي نمائيم.به رسوباتي كه از آزمايش 1 به دست آورده ايم بين 15 تا 20 قطره آب مقطر 80 درجه سانتيگراد اضافه مي كنيم. پس از آن لوله ي آزمايش را كاملاً تكان مي دهيم .پس از اينكه لوله ي آزمايش را كاملاً هم زديم ، آن را در سانتريفيوژ قرار مي دهيم ، پس از عمل سانتريفيوژ مانند آزمايش قبل محلول روي لوله ي آزمايش كه شامل يون هاي سرب Pb++ مي باشد به داخل لوله ي آزمايش يا ارلن ماير كوچك براي انجام آ»مايش 3 انتقال مي دهيم.
رسوب را 2 بار و هر بار با 10 قطره آب مقطر بشوئيد و آن را براي آزمايش 3 نگه داريد.


منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

آزمايش 3 : شناسايي يون هاي سرب

وسايل مورد نياز : لوله ي آزمايش – پي ست آب مقطر – سانتري فيوژ

مواد مورد نياز : اسيد كلريدريك – محلول K2CrO4 - اسيد سولفوريك 2 نرمال

طريقه ي انجام آزمايش :
محلول سر ريز شده از آزمايش 2 را به دقت تقسيم نمائيد.
يك قسمت از محلول را در كناري بگذاريد ، تا احياناً اگر اشكالي در مراحل شناسايي پيش آمد احتياج به تكرار مجدد آزمايش هاي 1 و 2 نباشد. قسمت ديگر محلول را نصف كنيد و هر قسمت را داخل يك لوله ي آزمايش بريزيد توجه كنيد براي اينكه اشتباهي رخ ندهد ، لوله هاي آزمايش هر قسمت را توسط برچسب مشخص نمائيد و در درون جا لوله اي مخصوص قرار دهيد.
اكنون به يكي از لوله ها ي آزمايش ، يك قطره از محلول 0.1 نرمال K2CrO4 اضافه نمائيد ، پس از اضافه كردن اين محلول در صورتي كه كاتيون سرب موجود باشد تشكيل رسوب زرد رنگ PbCrO4 دليل بر وجود سر ب است.
به قسمت ديگر محلول يك قطره محلول اسيد سولفوريك 2 نرمال اضافه نمائيد .رسوب سفيد PbSO4 دليل بر وجود سرب است.
البته اين رسوب به آهستگي تشكيل مي شود ، و بايد پس از اضافه نمودن اسيد سولفوريك 2 نرمال چند دقيقه منتظر ماند تا در صورتي كه Pb++ وجود داشته باشد رسوب PbSO4 تشكيل شود.

منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[سیم سیم]

سلام.
مرسی از گزارشات زیباتون

[*میترا*]

آزمايش 4 : شناسايي جيوه و جدا كردن آن از نقره
وسايل مورد نياز:
1.لوله آزمايش 2. پي ست آب مقطر 3. سانتري فيوژ
مواد مورد نياز : آمونياك

طريقه ي انجام آزمايش:
كلرور نقره يا AgCl در محلول آمونياك NH4OH محلول است. در صورتي كه Hg2Cl2 با NH4OH تشكيل رسوبي مي دهد كه اين رسوب در محلول آمونياك نامحلول است.
اين موضوع اساس جدا نمودن يون نقره Ag+ از يون جيوه Hg+ است.
به رسوب بدست آمده از آزمايش 2 بين 6 تا 8 قطره محلول آمونياك 10 نرمال اضافه نمائيد. پس از اينكه لوله ي آزمايش را به خوبي تكان داديد ، آن را در درون دستگاه سانتري فيوژ قرار دهيد. پس از عمل سانتري فيوژ ، لوله ي آزمايش را خارج نمائيد و محلول رويي را كه احتمالاً شامل يون Ag+ مي باشد ، به لوله ي آزمايش ديگري منتقل نمائيد.اين لوله ي آزمايش را جهت انجام آزمايش شماره 5 نگه داريد و باقي مانده ،رسوب تيره يا سياه رنگي خواهد بود كه دليل بر وجود تركيب Hg + Hg­2 Cl2 است.كه نمايانگر وجود يون Hg+ مي باشد.


منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

طريقه ي آنجام آزمايش :
به محلول حاصل از سر ريز كردن آزمايش 4 ، چند قطره اسيد نيتريك 3 نرمال اضافه نمائيد.
پس از اضافه كردن اسيد نيتريك ، چند قطره اسيد كلريدريك 6 نرمال اضافه كنيد رسوب سفيد AgCl دليل بر وجود يون Ag+ مي باشد.

منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

قبل از شروع آزمايش گروه نقره (I) به نكات زير توجه كنيد.
1. قطرات آب يا معرف ها را با قطره چكان اضافه نمائيد ، توجه كنيد كه براي هر محلول از قطره چكان خاص همان محلول استفاده نمائيد. در صورتي كه قطره چكان داراي نوك متوسط باشد ، هر 20 قطره ي آن معدل يك ميلي ليتر خواهد بود.
2. براي جدا كردن و ته نشين شدن رسوب ها ، از سانتري فيوژ استفاده مي كنيم . در اثر نيروي گريز از مركز حاصل از چرخش سانتري فيوژ ، ته نشين شدن رسوب ها تشريح مي شود.
3. اگر رسوبي قبل از سانتري فيوژ به بدنه ي لوله آزمايش چسبيده شده باشد ، پس از عمل سانتري فيوژ باز هم به بدنه ي لوله چسبيده خواهد ماند . بنابر اين قبل از عمل سانتري فيوژ بايد با چند قطره آب مقطر رسوب را به انتهاي لوله ي آزمايش راند.
4. بايد طرفين سانتري فيوژ هميشه تراز باقي بماند . در صورتي كه يك لوله ي آزمايش را براي ته نشين شدن رسوب آن داخل دستگاه سانتري فيوژ قرار مي دهيد به يك لوله ي ديگر به همان حجم آب اضافه نمائيد و در طرف مقابل دستگاه قرار دهيد .
5. در اثر عمل سانتري فيوژ رسوب ها كاملاً در ته لوله آزمايش جمع مي شوند و به راحتي مي توان مايع رويي را سرريز كرد.
6. زمان عمل سانتري فيوژ كردن بستگي به نوع ذرات رسوبي دارد ولي در اين آزمايش حداكثر زمان سانتري فيوژ 1 دقيقه كافي است.
7. توجه نمائيد كه پس از عمل سانتري فيوژ محلول رويي بايد كاملاً شفاف باشد ، در صورتي كه پس از خارج كردن لوله ي آزمايش از دستگاه سانتري فيوژ محلول رويي لوله شفاف نباشد ، بايستي عمل سانتري فيوژ را تكرار نمائيد.
8. اگر محلول مورد آزمايش فقط شامل كاتيون ها ي گروه نقره بود ، نگهداري محلول رويي لوله ي آزمايش 1 لزومي ندارد.
9. براي شستشوي رسوب ، هر بار چند قطره آب يا هر محلولي كه بايستي به عنوان محلول شستشو بكار ببريد توسط قطره چكان به داخل لوله ي آزمايش انتقال دهيد ، سپس لوله ي آزمايش را داخل دستگاه سانتري فيوژ قرار دهيد.
10. عدم دقت در شستشوي رسوب باعث اشتباهات زيادي خواهد شد.
11. هر لوله ي آزمايش بايد داراي يك برچسب باشد، و محلول درون آن در دفتر جدايي با ذكر شماره ي لوله قيد شود، زيرا اكثر مايعات كه داراي يون هاي مختلف مي باشند بي رنگ هستند و با يكديگر اشتباه مي شوند.
12. اگر در حين آزمايش گروه كاتيون هاي نقره با افزايش اسيد كلريدريك رسوبي حاصل نشد ، دليل بر عدم وجود يون هاي Ag+ و Hg+ مي باشد. ولي احتمالاً ممكن است در محلول Pb++ را انجام داد.
13. در موقع افزايش معرف ها به لوله ي آزمايش دقت شود دقيقاً به همان ميزان كه ذكر شده است اضافه كنيد ، زيرا افزايش بيشتر معرف ها احتمالاً باعث واكنس هاي ديگري خواهد شد كه باعث عدم شناسايي دقيق كاتيون مورد نظر خواهد شد.
براي مثال افزايش اضافي يون Cl- (حاصل از اسيدكاريدريك H+و Cl- ) باعث تشكيل كمپلكس پايدار PbCl-4 خواهد شد كه از غلظت Pb++ در محلول خواهد كاست.
14. به جاي HCl مي توان از كلرورهايي مانند كلرور آمونيوم NH4Cl هم استفاده نمود. زيرا واكنش مورد نظر يكسان است.
به واكنش هاي زير توجه نمائيد:



Ag+ + (H+ , Cl-) ------ AgCl رسوب سفيد

Ag+ + (NH4 + , Cl- )------- AgCl رسوب سفيد

Pb++ + (H+ , Cl-) -------- PbCl2 رسوب

Pb++ + (NH4 + , Cl- ) ------- PbCl2 رسوب
15. چون PbCl2 به مقدار زيادي در HCl سرد و رقيق محلول است ، به اين دليل رسوب گيري PbCl2 در گروه نقره كامل نخواهد بود و در گروه مس-آرسنيك بقيه اين كاتيون به صورت PbSO4 رسوب خواهد نمود.
16. براي شناسايي Pb++ در صورتي كه در آزمايشگاه محلول CrO4- -وجود ندارد از محلول اسيد سولفوريك استفاده نمائيد. ولي در شرايط يكسان از محلول CrO4- - استفاده كنيد ، زيرا رسوب شدن Pb++ بهتر صورت مي گيرد، ضرايب حلاليت PbSO4 در 20 درجه سانتيگراد مساوي 103 × 10-8 و PbCrO4 در همان دما برابر 2× 10-16 مي باشد. بنابر اين PbCrO4 آزمايش بهتري براي Pb++ خواهد بود .

17.فرمول واكنش سرب با معرف ها :

Pb++ + 2Cl- <-------> PbCl2

Pb++ + SO4 - - _______PbSO4

Pb++ + CrO4- - _______ PbCrO4
18.فرمول واكنش Hg+ با معرف ها :

Hg + + + 2Cl- _______ Hg2Cl2

HgCl2 + 2NH4OH ________ Hg + HgNH2Cl + Cl- + H2O
19.فرمول واكنش هاي نقره با معرف ها :

Ag+ + Cl- __________ AgCl

AgCl + 2NH4OH _______ Ag(NH3)­2 + + Cl- + H2O

Ag(NH3)­2 + + Cl- + 2H+ _________ AgCl + 2NH4+





منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

آناليز كيفي گروه مس _ آرسنيك
در گزارش كارهاي قبلي با چگونكي شناسايي و جداسازي گروه كاتيون هاي Ag+ , Hg+ , Pb+ + آشنا شديم.حال به بررسي آناليز كيفي گروه دوم مي پردازيم.گروه دوم كاتيون ها شامل :


Hg+ + , Pb + + , Bi+ + , Cu+ + , Cd+ + , As+ + + , Sb+ + + , Sn+ +

مي باشد.
طبق مباحث گذشته براي جداسازي و شناسايي كاتيون ها از بقيه كاتيون ها بايد روشي پيدا كرد كه در اثر افزايش تركيب يا معرف ، كليه كاتيون ها ي موجود در يك محلول غير از كاتيون هاي فوق (گروه مس _ آرسنيك ) ايجاد رسوب نمايند. و كاتيون هاي فوق به صورت محلول باشند و از بقيه جدا شوند.
البته اين روش مشكلي خواهد بود. زيرا كاتيون هاي ديگر ، غير از كاتيون هاي فوق تعدادشان بسيار زياد است ، بنابر اين بسيار مشكل خواهد بود كه بتوان تركيبي پيدا كرد كه با كليه كاتيون ها ئي غير از كاتيون هاي فوق رسوب دهد ، بنا بر اين راه منطقي تر اين خواهد بود كه تركيبي را پيدا كنيم كه با كاتيون هاي فوق ايجاد رسوب نمايد.پس شروع به جداسازي و شناسايي كاتيون هاي گروه " مس - آرسنيك " ميكنيـــــــــــــم.
سولفيد هاي گروه كاتيون هاي مس – آرسنيك در اسيد كلريدريك رقيق نا محلول اند. در صورتي كه سولفيد هاي بقيه ي فلزات در اسيد كلريدريك رقيق حل مي شوند . از اين خاصيت عمده براي جدا نمودن كاتيون هاي گروه مس – آرسنيك از بقيه ي كاتيون ها استفاده مي كنيم.
همانطور كه در گروه كاتيون هاي نقره هر آزمايش را با كاتيون هاي معلوم انجام داديم ، اين بار هم در ابتدا هر آزمايش را با كاتيون هاي معلوم انجام مي دهيم تا چگونگي روش آزمايش و هم چنين با رنگ رسوب ها و ... آشنا شويم.ظرف كاتيون هاي مجهول را دريافت كرده و به همين طريق آناليز كيفي را ادامه مي دهيم و جواب را در گزارش كار مربوط با ذكر دلايل ارائه مي دهيم.

منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

آزمايش 6 : آناليز كيفي گروه مس – آرسنيك
وسايل مورد نياز:
لوله ي آزمايش – پي ست آب مقطر – توري سيمي – پايه ي فلزي – چراغ الكلي – بوته ي چيني – گيره ي فلزي يا چوبي – دستگاه كيپ – قطره چكان .
مواد مورد نياز :
HCl رقيق –H2O2 3 درصد –HCl 6 نرمال - H2­S حاصل از دستگاه كيپ – آمونيوم استات – تيو استاميد.
قبل از انجام آزمايش توجه نمائيد كه :
در صورتي كه كليه ي كاتيون ها يعني كاتيون هاي گروه نقره و مس – آرسنيك به عنوان كاتيون هاي معلوم يا مجهول در اختيار شما قرار گرفته باشد در آزمايش 1 تا 5 گروه نقره را از اين كاتيون ها جدا ساخته ايد يعني كاتيون هاي Ag+ , Hg+ , Pb+ + در مجموعه ي كاتيون هاي اين آزمايش وجود ندارند.(البته همانطور كه قبلاً گفتيم در صورتي كه يون , Pb+ + به عنوان معلوم يا مجهول در محلول شما موجود باشد ، ممكن است كه اين يون در آزمايش 1 تا 5 رسوب نكرده باشد ، بنابراين در گروه مس - آرسنيك به طور كامل رسوب گيري خواهد شد.) بنابر اين لازم است كه در اين آزمايش گروه مس – آرسنيك را جدا نمائيد.
در صورتي كه به خاطر داشته باشيد در آزمايش گروه نقره گفتم كه بعد از افزايش اسيد كلريدريك 6 نرمال نقره و رسوب جيوه به ترتيب به صورت هاي AgCl و PbCl2 و Hg2Cl2 رسوب خواهند نمود. پس از انجام عمل سانتري فيوژ سه تركيب فوق يعني كاتيون هاي گروه نقره به صورت رسوب ته لوله ي آزمايش و محلول بقيه ي كاتيون ها در روي لوله ي آزمايش و در فاز آبي و به صورت محلول باقي خواهند ماند.
اگر به خاطر بياوريد در آنجا محلول فاز آبي را (محلول شفاف رويي) به يك لوله ي آزمايش ديگر منتقل كرديد و در كناري در ظرف مخصوص لوله ي آزمايش قرار داديد . بنابر اين شايد به نظرتان برسد كه هم اكنون بايد از همان محلول استفاده كنيـــم.
ولي در اين مرحله درس آزمايشگاه و تا پايان ترم انجام كليه ي آناليز هاي كيفي كاتيون ها ، چون هر آزمايش را به طور جداگانه انجام مي دهيد ، ضرورتي ندارد از محلول باقي مانده از آزمايش 1 استفاده نمائيد.ولي بعد از يك بار كه از انجام آزمايش ها گذشت ، در پايان ترم به شما محلول مجهولي شامل كليه ي كاتيون ها داده خواهد شد. در اين مرحله است كه از باقي مانده ي محلول شفاف مرحليه ي رسوب گيري آزمايش شماره 1 استفاده خواهيد كرد.
طريقه ي انجام آزمايش 6:
10 قطره از محلولي كه در اختيار داريد و يا محلول باقي مانده از آزمايش 1 ، توسط قطره چكان برداريد و به يك بوته ي چيني كاملاً تميز منتقل نمائيد.
با احتياط و توسط يك قطره چكان 4 قطره H2O2 ، 3 درصد و هم چنين 4 قطره از محلول اسيد كلريد ريك 2 نرمال به آن اضافه كنيد . سپس روي يك سه پايه ي فلزي يك توري سيمي و يا يك حاقه ي مثلثي قرار دهيد و بوته ي چيني را روي آن بگذاريد. چراغ الكلي را زير بوته قرار دهيد و آن را روشن كنيد ، به آرامي بوته ي چيني را حرارت دهيد تا اينكه اكثر محلول حاوي آن بخار شود و فقط 1 يا 2 قطره محلول در آن بماند چراغ الكلي را در اين مرحله حرارت خاموش كنيد. بوته ي چيني را در كناري بگذاريد تا كاملاً سرد شود.
اگر ضمن استفاده از چراغ الكلي متوجه شديد كه به عليت شعله ي زياد چراغ الكلي محتويات بوته ي چيني به سرعت تبخير مي شود ، از اين كار صرف نظر كنيد و توسط يك گيره فلزي يا چوبي بوته ي چيني را روي چراغ الكلي به آهستگي به عقب و جلو حركت دهيد تا اينكه بخشي از محتويات آن خشك شود و يك يا دو قطره در آن بماند.سپس به آهستگي بوته ي چيني را سرد نمائيد.
پس از سرد شدن بوته مجدداً 6 قطره اسيد كلريد ريك 6 نرمال اضافه نمائيد. اين بار هم محتويات داخل بوته ي چيني را به آهستگي حرارت دهيد تا اينكه تقريباً به صورت خمير در آيد. پس از اينكه محتويات به صورت خمير در آمد ، بوته ي چيني را در كناري بگذاريد تا كاملاً سرد شود. توجه نمائيد ، نام خمير موجود در اين مرحله در بوته ي چيني K مي ناميم ، اين نامگذاري مورد نياز براي ادامه ي عمليات بعدي مي باشد. اينك با توجه به مواد موجود در آزمايشگاه به يكي از دو طريقه ي زير مي توان بقيه ي كار را ادامه داد.
روش اول:
طريقه ي رسوب گيري با استفاده از H2S :
به خمير K در بوته ي چيني و يا به باقي مانده ي خميري شكل بوته ي چيني 50 قطره محلول اسيد كلريد ريك 2 نرمال اضافه كنيد و به آهستگي توسط يك گيره بوته ي چيني را به هم بزنيد تا خمير باقي مانده كاملاً حل شود. در صورتي كه پس از هم زدن خمير حل نگرديد كمي روي شعله آن را حرارت دهيد ، در اثر حرارت خمير در اسيد كلريد ريك حل مي شود. پس از حل شدن محتويات درون بوته ي چيني را به آهستگي به يك لوله ي آ»مايش منتقل كنيد . لوله ي آزمايش را با چراغ الكلي حرارت دهيد تا محتويات درون لوله ي آزمايش بجوشد ، به اين عمل اصطلاحاً حرارت دادن تا نقطه ي جوش مي گويند.
به آرامي و با كمك مسئول آزمايشگاه سر لوله ي لاستيكي دستگاه توليد H2S يا دستگاه كيپ را داخل لوله ي آزمايش بگذاريد. به مدت 20 تا 30 ثانيه توسط دستگاه كيپ به داخل لوله ي آزمايش حاوي محلول فوق بفرستيد.
***توجه: اين عمل را حتماً در زير هوا كش انجام دهيد ، زيرا بخارات H2S بسيار سمي هستند.
پس از مرحله ي فوق مجدداً 15 قطره آب داغ به لوله ي آزمايش توسط يك قطره چكان اضافه كنيد و محلول را هم بزنيد تا كاملاً رقيق گردد. پس از رقيق شدن مجدداً مانند دفعه ي قبل و زير هود به لوله ي آزمايش حاوي محلول فوق H2S بزنيد.
پس از اين مرحله به لوله ي آزمايش يك قطره از محلول آمونيوم استات يك نرمال (NH4CH3COO) اضافه كنيد و محلول را هم زنيد تا اينكه محلول كاملاً يكنواخت گردد. پس از اين عمل مجدداً به مدت 20 تا 30 ثانيه به محتويات لوله ي آزمايش گاز H2S بزنيد. در مرحله ي نهايي 30 قطره آب كاملاً سرد به لوله ي آزمايش اضافه كنيد و مجدداً به مدت 10 تا 20 ثانيه به محلول گاز H2S بزنيد.
پس از پايان مراحل فوق لوله ي آزمايش را در دستگاه سانتري فيوژ قرار دهيد و به مدت يك دقيقه عمل سانتري فيوژ را انجام دهيد.
پس از عمل سانتري فيوژ جهت تشخيص اينكه رسوب گيري به طور كامل انجام شده است يا نه به آرامي به روي محلول شفاف لوله ي آزمايش و در زير هود كمي H2S بزنيد ، اگر در مسير محلول ريوبي تشكيل نشد ، رسوب گيري كامل است و در صورتي كه رسوب تشكيل شد ، رسوب گيري كامل نيست و بايد به طريقه ي زير عمل كرد:
مجدداً به لوله ي آزمايش 10 قطره آب مقطر سرد اضافه كنيد و به آن در زير هود H2S بزنيد ، تا رسوب گيري كامل شود.
اين عمل را آن قدر ادامه دهيد تا رسوب گيري كامل شود.
توجه كنيد هر بار كه جهت رسوب گيري تست مي نمائيد ، مجدداً لوله ي آزمايش را در دستگاه سانتري فيوژ قرار دهيد و پس از پايان عمل رسوب گيري و سانتري فيوژ اگر رسوبي به بدنه ي لوله ي آزمايش چسبيده باشد توسط چند قطره آب سرد آن را به قسمت انتهايي لوله آزمايش برانيد.
اكنون محلول رويي لوله را كه احتمالاً حاوي كاتيون هاي گروه نيكل – آلومينيوم يا گروه سزيم باريم است به داخل يك بوته ي چيني بريزيد و كمي آن را حرارت دهيد. پس از حرارت دادن آن را به يك لوله ي آزمايش برچسب دار منتقل كنيد و درب آنرا ببنديد و آن را در جايي مخصوص بگذاريد.
تا كنون توانسته ايد گروه مس – آرسنيك را از بقيه ي كاتيون ها جدا كنيد. اكنون محتويات لوله ي آزمايش به شرح زير مي باشد: (از اين جهت واژه ي احتمالاً بكار برده مي شود كه اگر از ابتدا كليه ي كاتيون هاي گروه مس – آرسنيك به عنوان محلول معلوم يا مجهول در اختيار شما مي بود آن وقت تمام اين كاتيون ها در اين رسوب حضور داشتند ولي ممكن است از ابتدا چنين كاتيون هايي در محلول شما نباشد ، كه طبيعتاً در اين رسوب هم حضور ندارند.


رسوب سياه رنگ HgS



رسوب سياه رنگ PbS



رسوب قهوه اي رنگ Bi2S3



رسوب سياه رنگ CuS



رسوب زرد رنگ As2­S5



رسوب زرد رنگ CdS



رسوب نارنجي رنگ Sb2S3



رسوب زرد رنگ SnS2

اكنون محتويات لوله ي آزمايش را كه شامل رسوب هاي فوق مي باشد ، سه مرتبه و هر بار با 20 قطره آب گرم بشوئيد. و هر بار كه عمل شستشو را انجام داديد ، سانتري فيوژ كنيد و محلول رويي را دور بريزيد.
توجه كنيد محلول آبي روي لوله ي آزمايش بسيار سمي است . از دست زدن به آن خودداري كنيد و آن را در زير هود خالي كنيد.
توجه كنيد اگر در هنگام شستشو ي رسوب ، رسوب كلوئيدي گرديد آنگاه به طريق زير عمل كنيد.
در صورتي كه محلول پس از شستشو كلوئيدي مي باشد ، 12 قطره از محلول آمونيوم استات 1 نرمال به آن اضافه كنيد و تا نزديكي نقطه ي جوش محلول آن را به آرامي حرارت دهيد و سپس سانتري فيوژ كنيد.
روش دوم:
روش رسوب گيري با محلول تيو استاميد :
تيو استاميد تركيبي است به فرمول NH2SCCH2 كه در محيط آبي طبق فرمول زير هيدروليز مي شود:

بنابر اين تيو استاميد يك منبع توليد هيدروژن سولفور ، محسوب مي شود.
البته سرعت هيدروليز بستگي به دما دارد. در دماي معمولي تيو استاميد به كندي هيدروليز مي شود.
هنگامي كه محلول آن در يك شيشه دربسته بماند در بالاي محلول كمي H2S جمع مي شود ولي در دماي 75-85 درجه سانتيگراد سرعت هيدروليز بسيار بالا است و براي آزمايش شما كافي است.
در صورتي كه در آزمايشگاه دستگاه توليد H2S يا دستگاه كيپ موجود نباشد از تيو استاميد استفاده ميكنيم.
چگونه با محلول تيو استاميد گروه مس – آرسنيك را از بقيه ي كاتيون ها جدا كنيـــــــم :
به خمير K در بوتهي چيني 5 قطره از محلول HCl ، 2 نرمال اضافه كنيد . محلول را به آهستگي و توسط ميله هم بزنيد تا اينكه محلول كاملاً يكنواخت شود.
سپس روي چراغ الكلي و به آرامي محلول را گرم كنيد . پس از گرم كردن محلول آن را به يك لوله ي آزمايش تميز منتقل كنيد و سپس 6 قطره از محلول تيو استاميد، 1 نرمال به آن اضافه كنيد. پس از مخلوط كردن و هم زدن ، لوله ي آزمايش را در جاي مخصوص خود قرار دهيد و سپس به طريقهي زير عمل كنيد:
در يك بشر 100 ميلي ليتري حدود 60 ميلي ليتر آب بريزيد و سپس آن را روي يك سه پايه قرار دهيد و چراغ الكلي را زير آن بگذاريد ، پس از جوش آمدن آب لوله ي آزمايش حاوي محلول را در آن قرار دهيد و لوله ي آزمايش را ضمن حرارت دادن حركت دهيد. 5 دقيقه لوله ي آزمايش را گرم كنيد ، اگر محتويات لوله ي آزمايش در اثر گرم شدن به جوش آمد ، لوله را بيرون بياوريد و پس از توقف جوش آن را داخل بشر آب گرم قرار دهيد.پس از 5 دقيقه حرارت دادن لوله ي آزمايش آن را از بشر بيرون آوريد. لوله ي آزمايش را در جا لوله اي مخصوص قرار دهيد تا كمي سرد شود. سپس 7 قطره آب گرم و 11 قطره تيو استاميد يك نرمال و هم چنين دو قطره از محلول استات آمونيوم NH4C2H3O2 يك نرمال به آن اضافه كنيد.
محلول را خوب مخلوط نمائيد و سپس در بشري كه در آن آب گرم قرار دارد حرارت دهيد.
اصطلاحاً به بشر آب گرم كه روي چراغ الكلي قرار دارد حمام آب گرم گفته مي شود . حرارت دادن را به مدت 5 دقيقه ديگر ادامه دهيد.
اكنون محلول را سانتري فيوژ نمائيد . محلول رويي را در لوله ي آزمايش ديگري دكانته نمائيد و رسوب را نگه داريد.
*** توجه كنيد كه مانند دفعات قبل بايستي آزمايشي جهت تكميل رسوب گيري انجام دهيد.
جهت تكميل رسوب گيري 3 قطره از محلول تيو استاميد 1 نرمال به محلول اضافه كنيد و به مدت 3 دقيقه آن را در كناري بگذاريد . اگر رسوبي تشكيل شد ، دليل بر كامل نبودن رسوب گيري است . بنا بر اين به محلول فوق 4 قطره آب گرم و 3 قطره محلول تيو استاميد يك نرمال اضافه كنيد و كاملاً مخلوط نمائيد.محلول فوق را به مدت 3 دقيقه در حمام آب جوش كه قبلاً تهيه كرده ايد قرار دهيد . وقتي كه رسوب گيري كامل شد ، آن را مجدداً سانتري فيوژ نمائيد تا رسوب كاملاً ته نشين گردد . اكنون محلول را دكانته نمائيد.
محلول دكانته شده را در يك بوته ي چيني بريزيد و رسوب را به رسوب قبلي اضافه كنيد. بوته ي چيني را به مدت 30 ثانيه بجوشانيد و اين محلول دكانته شده احتمالاً حاوي يون هاي گروه آلومنيوم – نيكل و يا باريم – منيزيم و يا ... مي باشد . آن را در كناري بگذاريد تا زمان مناسب آزمايش آن فرا رسد.
اكنون رسوبي را كه از طريق افزايش تيو استاميد و ... به دست آورده ايد شامل رسوب هاي زير است:


رسوب سياه رنگ HgS



رسوب سياه رنگ PbS



رسوب قهوه اي رنگ Bi2S3



رسوب سياه رنگ CuS



رسوب زرد رنگ As2­S5



رسوب زرد رنگ CdS



رسوب نارنجي رنگ Sb2S3



رسوب زرد رنگ SnS2

به طريقه ي فوق توانسته ايم كاتيون هاي گروه مس – آرسنيك را از بقيه ي كاتيون ها جدا نمائيم.
اكنون تمام رسوب هاي سولفوري كه از طريق افزايش H2S از دستگاه كيپ يا افزايش تيو استاميد به دست آورده ايد به طريق ذير بشوئيد.
ابتدا 20 ميلي ليتر محلول شامل حجم هاي مساوي از آب مقطر و محلول استات آمونيوم NH4C2H3O4 تهيه كنيد. سعي كنيد محلول هاي فوق توسط هم زن شيشه اي كاملاً به هم بخورد و محلول يكنواختي تهيه شود . اكنون به رسوب هاي سولفيدي فوق دو قطره آب گرم و 25 قطره از محلول يكنواخت فوق اضافه كنيد و مخلوط را كاملاً بهم بزنيد و سپس آب رويي را دكانته نمائيد و دور بريزيد.
عمل شستشو را 4 بار انجام دهيد تا رسوب كاملاً شسته شود.
اگر شستشوي رسوب باعث كلوئيدي شدن آن گرديد بايد 12 قطره از استات آمونيوم يك نرمال به محلول اضافه كنيد و كاملاً مخلوط نموده و سپس تا نزديكي نقطه ي جوش حرارت داده و سپس سانتري فيوژ نمائيد.
*** توجه :
در تمام مراحل شستشو حتماً سعي كنيد محلول شستشو و رسوب كاملاً با هم مخلوط شوند و اين عمل را توسط هم زن شيشه اي نازك انجام دهيد.


منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

آزمايش 7 : جدا كردن گروه مس از آرسنيك
وسايل مورد نياز : لوله ي آزمايش – سانتري فيوژ
مواد مورد نياز : آمونيوم سولفيد – استات آمونيوم
اكنون لوله ي آزمايشي كه در دست داريد حاوي رسوب هاي سولفيدي زير مي باشد:
HgS , PbS , Bi­2S3 , CdS , CuS , As2S3 , Sb2S3 , SnS3
همانطور كه قبلاً توضيح داديم اكنون ، مجدداً بايد گروهي از كاتيون ها ي فوق را از گروه ديگر جدا كنيم. براي اين منظور به طريقه ي زير عمل مي كنيم.
به لوله ي آزمايش حاوي رسوب هاي فوق 10 قطره محلول آمونيوم سولفيد (NH4)2S اضافه كنيد و لوله ي آزمايش را خوب تكان دهيد.
پس از اين عمل لوله ي آزمايش را به مدت 5 دقيقه در حمام آب گرم قرار دهيد و آن را به آرامي حرارت دهيد . البته حرارت آن قدر زياد نباشد كه باعث بيرون پاشيدن محلول از لوله ي آزمايش شود. پس از اين عمل سانتري فيوژ كنيد ، محلول رويي را در يك لوله ي آزمايش كه بر چسب دارد انتقال دهيد. اين محلول احتمالاً شامل SnS3- - - و Sb3- - - و AsS4- - - مي باشد. و براي آزمايش آن را نگه داريد. به محلول فوق نام T داديم. اين نامگذاري براي ادامه ي عمليات مناسب است.
به لوله ي آزمايش حاوي رسوب مجدداً 20 قطره آمونيوم سولفيد (NH4)2S اضافه كنيد و براي مدت 4 دقيقه در حمام آب گرم آن را در حين هم زدن گرم كنيد. سپس اين محلول را سانتري فيوژ كنيد و محلول آبي آن را به محلول T اضافه كنيد. سپس درب لوله ي آزمايش حاوي محلول T را ببنديد . و در جاي مخصوص خود قرار دهيد. اكنون در يك بشر 50 ميلي ليتري 10 ميلي ليتر از محلول استات آمونيوم يك نرمال و 10 مياي ليتر آب مقطر اضافه كنيد ، محلول را كاملاً بهم بزنيد تا يكنواخت شود. رسوب ها را 3 بار و هر بار با 30 قطره از محلول فوق ( محلول استات آمونيوم رقيق ) بشوئيد.
اكنون رسوبي كه در دست داريد شامل سولفيد هاي جيوه ، سرب ، بيسموت ، مس و كادميم مي باشد.
*** توجه : تا كنون توانسته ايم با عملياتي كه انجام داديم ،
1. گروه مس – آرسنيك را از بقيه كاتيون ها جدا كنيم .
2. كاتيون هاي جيوه ، سرب ، بيسموت ، مس و كادميم را از بقيه ي گروه مس – آرسنيك جدا كنيم.

منبع : سایت علمی نخبگان جوان (http://njavan.com)

[*میترا*]

آزمايش 8 : جدا كردن جيوه از سرب ، بيسموت ، مس ، كادميم
وسايل مورد نياز : بوته ي چيني – لوله ي آزمايش – قطره چكان – عينك آزمايشگاه – سانتري فيوژ
مواد مورد نياز : اسيد نيتريك – اسيد كلريد ريك - محلول SnCl2
طريقه ي انجام آزمايش :
اكنون رسوبي كه در لوله ي آزمايش در دست داريم شامل :
HgS , PbS , Bi2S3 , CuS , CdS
مي باشد.
سولفيد هاي سرب ، بيسموت ، مس و كادميم در اسيد نيتريك گرم و رقيق محلول است و سولفيد جيوه (HgS) در اسيد نيتريك گرم و رقيق نامحلول است.
اين موضوع اساس جدا كردن جيوه از بقيه ي سولفيد ها مي باشد.
اكنون به لوله ي آزمايش حاوي رسوب هاي سولفيدي HgS , PbS , Bi2S3 , CuS , CdS 25 قطره از محلول اسيد نيتريك 3 نرمال اضافه كنيد محلول را خوب به هم بزنيد و به يك بوته ي چيني منتقل كنيد . بوته ي چيني را به مدت يك دقيقه بجوشانيد . در اثر جوشاندن حجم محلول كم خواهد شد با افزودن اسيد نيتريك حجم محلول را ثابت نگه داريد.
*** توجه : خطــــــــر
به آرامي توسط يك قطره چكان از محلول اسيد نيتريك 3 نرمال هنگام جوشيدن محلول به آن اسيد نيتريك اضافه نمائيد و براي انجام اين كار از عينك آزمايشگاه استفاده كنيـــــــد.
محتويات بوته ي چيني را به لوله ي آزمايش كاملاً تميز منتقل كنيد. محلول را سانتري فيوژ كنيد و پس از آن محلول را سر ريز كنيد . محلول سر ريز شده را براي آزمايش 9 نگه داريد . نام اين محلول F مي باشد. رسوب سياه رنگ داخل لوله ي آزمايش را 3 بار و هر بار به روش زير بشوئيد. و پس از سانتري فيوژ كردن رسوب ، محلول آبكي حاصل از شستشو را به محلول لوله ي آزمايش كه براي آزمايش 9 نگه داشته ايد اضافه كنيد.
روش شستشو : رسوب را هر بار با مخلوطي از 15 قطره آب مقطر ، و 3 قطره اسيد نيتريك 3 نرمال بشوئيد.
اكنون به رسوب سياه رنگ داخل لوله ي آزمايش 8 قطره اسيد كلريد ريك 12 نرمال اضافه كنيد . پس از اينكه محلول حاوي لوله ي آزمايش را كاملاً به هم زديد ، 4 قطره اسيد نيتريك غليظ اضافه كنيد.
محلول را روي حمام آب جوش به مدت 2 دقيقه حرارت دهيد. پس از حرارت دادن 12 قطره آب گرم اضافه كنيد و ن را به داخل يك بوته ي چيني انتقال دهيد.
پس از انتقال به بوته ي چيني ، بوته را روي يك سه پايه قرار دهيد و چراغ الكلي را روشن كنيد. بوته را به مدت 45 ثانيه بجوشانيد ، محتويات پس از جوش را به داخل يك لوله ي آزمايش كاملاً تميز انتقال دهيد. لوله ي آزمايش را در جايي بگذاريد تا كاملاً سرد شود در صورت لزوم مي توانيد آن را با احتياط ذر زير شير آب سرد كنيد. سپس محتويات داخل لوله ي آزمايش را سانتري فيوژ كنيد.
محلول رويي را به داخل يك لوله ي آزمايش ديگر منتقل كنيد . به محلول سرد داخل لوله ي آزمايش 6-3 قطره محلول SnCl2 ، 1/0 نرمال اضافه كنيد.
رسوب سياه Hg و يا خاكستري (Hg­2Cl2 + Hg ) دليل بر وجود جيوه Hg + + مي باشــــد.



منبع : سایت علمی نخبگان جوان
(http://njavan.com)

[*میترا*]

عزيزان ميتونين فايل هاي Pdf آزمايش هاي 6و7و8 را با كليك بر لينك هاي زير داشته باشيد.smilee_new2
با تشكر



فايل پي دي اف آزمايش 6 (http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/tozih%20azmayesh%206.pdf)

فايل پي دي اف آزمايش 6
(http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/azmayesh%206.pdf)
فايل پي دي اف آزمايش 7 (http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/azmayesh%207.pdf)

فايل پي دي اف آزمايش 8
(http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/azmayesh%208.pdf)

[*میترا*]

آزمايش 9 : جدا كردن سرب ار بيسموت ، مس ، كادميم
وسايل مورد نياز : لوله ي آزمايش – سانتري فيوژ – بوته ي چيني – چراغ الكلي – سه پايه – توري سيمي
مواد مورد نياز : اسيد سولفوريك غليظ – كربنات پتاسيم – استات آمونيوم
روش انجام آزمايش :
اكنون لوله ي آزمايش حاوي محلول F را برداريد. اين لوله حاوري رسوب هاي سرب ، بيسموت ، مس و كادميم است.
در آزمايش 8 جيوه را از رسوب هاي فوق جدا كرديم. اكنون مي خواهيم سرب را جدا كنيـــم.
سولفات سرب در آب نامحلول است ولي سولفات هاي مس، كادميم و بيسموت در آب محلول مي باشد ، اين روش اساس جدا كردن سرب از بقيه ي آنيون هاي گروه مس – آرسنيك است.
محتويات لوله ي آزمايش را به داخل يك بوته ي چيني منتقل كنيد . پس از انتقال 5 قطره اسيد سولفوريك غليظ به آن اضافه كنيد . بوته ي چيني محلول فوق را روي يك سه پايه و زير هود قرار دهيد، چراغ الكلي را روشن كنيد محتويات بوته ي جيني را به آهستگي تبخير كنيد ، تا اينكه حدودا ً يك قطره محلول داخل بوته ي چيني بماند.
توجه كنيد در اثر حرارت بخارات سمي و سفيد رنگ SO3 از بوته خارج مي شود، از استشناق آنها خودداري نمائيد.و درب هوا را كاملاً ببنديد.
اكنون بوته ي چيني را به مدت 15 دقيقه در كناري بگذاريد تا كاملاً سرد شود. پس از سرد شدن 20 قطره آب سرد اضافه كنيد و محلول را كاملاً بهم بزنيد تا تمام مواد داخل بوته ي چيني حل شود يا به صورت معلق درآيد.
قبل از ته نشين شدن مواد در ته بوته ي چيني ، به سهولت محتويات بوته ي چيني را به داخل يك لوله ي آزمايش منتقل كنيد. پس از انتقال مجدداً 10 قطره آب به داخل بوته ي چيني اضافه كنيد و محتويات آن را به داخل همان لوله ي آزمايش منتقل كنيد.
لوله ي آزمايش را سرد كنيد ، اين كار را مي توانيد در زير شير آب سرد نيز انجام دهيد.
*** توجه : رسوب سفيد و معلق دليل بر وجود يون Pb+ + مي باشد.
محلول را سانتري فيوژ كنيد و محلول رويي (فاز آبكي) را به داخل يك لوله ي آزمايش منتقل كنيد و آن را براي آزمايش شماره 10 نگه داريد . اين محلول را A مي ناميم. رسوب سفيد را دو بار و هر بار با 15 قطره آب بشوئيد و محلول شستشو را دور بريزيد . براي اطمينان بيشتر از وجود يون سرب مي توانيد به رسوب شسته شده سفيد رنگ 6 قطره محلول استات آمونيوم NH4C2H3C2 يك نرمال را اضافه كنيد و لوله ي آزمايش را به مدت 15 دقيقه بهم بزنيد. پس از بهم زدن كامل ، به محلول فوق 4 قطره از محلول كرومات پتاسيم K2CrO4 ، .0/1 نرمال اضافه كنيد.
رسوب زرد رنگ PbCrO4 نشانه ي وجود يون Pb+ + است.

عزيزان در فايل پي دي اف زير علامت هاي كاتيون ها به طور دقيقتر نمايش داده شده ميتونين مشاهده كنيد...

فايل پي دي اف (http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/09.pdf)

منبع : سايت علمي نخبگان جوان (http://www.njavan.com)

[*میترا*]

آزمايش 10 : جدا كردن بيسموت از مس و كادميم

وسايل مورد نياز : لوله ي آزمايش – كاغذPH– ميله ي هم زن شيشه اي – پي ست آب مقطر

مواد مورد نياز : آمونياك غليظ – سود NaOH - SnCl2

طريقه ي انجام آزمايش :

اكنون محلول A (باقي مانده از آزمايش قبل) را برداريد.

در آزمايش قبل ، توانستيد يون Pb+ + را از مجموعه Cd+ + , Cu+ + , Bi+ + + , Pb+ + جدا كنيد.

در اين آزمايش مي خواهيم بيسموت را از مجمو عه ي Cd+ + , Cu+ + , Bi+ + + جدا كنيم. در اثر افزايش محلول آمونياك غليظ ، هيدروكسيد هاي بيسموت ، مس و كادميم تشكيل مي شود. هيدروكسيد هاي مس و كادميم در اضافي محلول ، آمونياك غليظ حل مي شوند و لي هيدروكسيد بيسموت در محلول آمونياك غليظ نا محلول است. اين موضوع اساس جدا كردن يون بيسموت از يون هاي مس و كادميم است.

به محلول سر ريز شده از آزمايش 9 قطره قطره آمونياك غليظ 15 نرمال اضافه مي كنيم تا اينكه محلول كاملاً قليايي شود. پس از اينكه هر دو قطره ي محلول آمونياك غليظ به لوله ي آزمايش اضافه مي كنيد ، لوله ي آزمايش را كاملاً به هم بزنيد تا اينكه محيط لوله ي آزمايش كاملاً يكنواخت گردد. سپس سر يك ميله ي شيشه اي را به كاغذ PH تماس دهيد . از روي جدولي كه روي جعبه ي كاغذ PH موجود است رنگ كاعذ PH را با عدد مربوط به PH مقايسه كنيد . آن قدر آمونياك غليظ به لوله ي آزمايش اضافه كنيد تا PH=9 گردد. محلول را براي مدت چند دقيقه به هم بزنيد.

در اين مرحله هيدروكسيد هاي مس و كادميم به صورت محلول در لوله ي آزمايش تشكيل شده اند و هيدروكسيد بيسموت در اين صورت رسوب دارد.

محلول فوق را سانتري فيوژ كنيد ، محلول آبكي روي لوله ي آزمايش را در يك لوله ي آزمايش ديگري سر ريز كنيد و اين لوله ي آزمايش را براي ادامه ي كار و آزمايش 11 نگه داريد و آن را P بناميد.

رسوب را 2 بار و هر بار با 20 قطره آب داغ بشوئيد و محلول شستشو را دور بريزيد. سپس 5 قطره از محلول سود NaOH ، 10 نرمال و هم چنين 3 قطره از محلول SnCr2­ ، 0/1 نرمال به رسوب اضافه كنيد . محلول را كاملاً به هم بزنيد. لوله ي آزمايش را در كناري بگذاريد .

رسوب سياه و تكه اي دليل بر وجود بيسموت است.

فايل پي دي اف (http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/az%2010.pdf)

منبع : سايت علمي نخبگان جوان (http://www.njavan.com)

[*میترا*]

آزمايش 11 : شناسايي و جدا كردن مس از كادميم

وسايل مورد نياز : لوله ي آزمايش – سانتري فيوژ

مواد مورد نياز : K4Fe(CN)6]‍[ يك دهم نرمال – آمونيوم سولفيد – سديم هيپو سولفيت

طريقه ي انجام آزمايش :

تا كنون توانسته ايم ، جيوه و سرب و بيسموت را از مجموعه ي جيوه ، سرب ، بيسموت ، مس ، كادميم جدا كنيم و هر يك را شناسايي نمائيم.

الف ) شناسايي مس Cu+ + : اگر محلول سر ريز شده از آزمايش قبل (محلول 10) بي رنگ باشد در محلول يون Cu++ وجود ندارد.

اگر محلول سر ريز شده از آزمايش قبل ( محلول A ) آبي رنگ باشد آبي يه علت وجود يون Cu(NH3)4+ + مي باشد كه دليل بر وجود يون Cu + + است.

براي اثبات اينكه حتماً در محلول يون Cu+ + وجود دارد يا نه مي توانيد به صورت زير عمل كنيد .

8 قطره از محلول آبي رنگ را داخل يك لوله ي آزمايش تميز بريزيد ، سپس روي آن قطره قطره اسيد استيك يا HC2H3O2 بريزيد تا اينكه محلول آبي رنگ ، بي رنگ شود.

پس از بي رنگ شدن 2 قطره از محلول K4Fe(CN)6 يك دهم نرمال اضافه كنيد ، رسوب قرمز رنگ [Cu2Fe(CN)6] دليل وجود يون مس Cu+ + است.

ب ) شناسايي كادميوم (Cd+ +) در غياب مس (Cu+ +) : اگر در محلول مس وجود نداشته باشد به محلول سر ريز شده از آزمايش قبل (آزمايش 10) 2 تا 4 قطره آمونيوم سولفيد اضافه كنيد و كاملاً به هم بزنيد . لوله ي آزمايش را به مدت 5 دقيقه در كناري بگذاريد بماند . تشكيل رسوب زرد رنگ CdS دليل بر وجود كادميوم است.

ج ) شناسايي كادميوم (Cd+ +) در حضور مس (Cu+ + ) : در صورتي كه در محلول مس وجود داشته باشد به لوله ي آزمايش حاوي محلول سر ريز شده از آزمايش قبل ( محلول A) كه آبي رنگ هم مي باشد يك دهم گرم سديم هيپو سولفيت Na2S2O4 اضافه كنيد. كاملاً لوله ي آزمايش را هم بزنيد تا محلول يكنواختي تهيه شود.

پس از اينكه محلول يكنواخت شد، لوله ي آزمايش را در يك حمام آب گرم قرار دهيد.

حمام را به روش زير درست كنيد:

در يك بشر 100 ميلي ليتري حدود 60 ميلي ليتر آب بريزيد و آن را روي يك سه پايه قرار دهيد و چراغ الكلي زير آن روشن كنيد تا اينكه دماي آب به حد.د 70 درجه برسد. لوله ي آزمايش را مدت 4 دقيقه حرارت دهيد.

در اثر حرارت دادن رسوب سياه رنگي توليد مي شود . اين رسوب مس مي باشد . محلول لوله ي آزمايش را سانتري فيوژ كنيد و محلول رويي را در يك لوله ي آزمايش سر ريز كنيد . محلول لوله ي آزمايش كه بي رنگ مي باشد 5 قطره آمونيوم سولفيد اضافه كنيد . محلول را بگذاريد در كناري به مدت 3 دقيقه بماند ، رسوب زرد رنگ CdS دليل بر وجود كادميم است .
عزيزان ميتونين تو قايل Pdf زير گزارش كار رو مرتب تر ببينيد...

فايل پي دي اف
(http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/az%2011.pdf)

منبع : سايت علمي نخبگان جوان (http://www.njavan.com)

[pooriarezai7]

سلام
اينها فايل هاي گزارش كار آزمايشگاه شيمي عمومي (دانشگاه اميركبير) هست. اميدوارم بتونيد ازشون استفاده كنيد.
فايل 1 آزمايش تيتراسيون اسيد و باز
فايل 2 آزمايش تيتراسيون اكسيداسيون-احيا
فايل 3 آزمايش قانون بقاي جرم
فايل 4 آزمايش تعيين سختي آب
فايل 5 آزمايش تعيين اكي والان فلز
فايل 6 آزمايش تعيين جرم ملكولي مايعات فرار و گاز ها
فايل 7 آزمايش تعادل هاي شيميايي
فايل 8 آزمايش سرعت واكنش هاي شيميايي

فایل1
http://www.iran-eng.com/attachment.php?attachmentid=2607&d=1206485961

فایل2
http://www.iran-eng.com/attachment.php?attachmentid=2608&d=1206486553

فایل3
http://www.iran-eng.com/attachment.php?attachmentid=2609&d=1206486828

فایل4
http://www.iran-eng.com/attachment.php?attachmentid=2610&d=1206486940

فایل5
http://www.iran-eng.com/attachment.php?attachmentid=2611&d=1206487147

فایل6
http://www.iran-eng.com/attachment.php?attachmentid=2612&d=1206487209

فایل7
http://www.iran-eng.com/attachment.php?attachmentid=2613&d=1206487409

فایل8
http://www.iran-eng.com/attachment.php?attachmentid=2614&d=1206487798

امیدوارم خوشتان بیایدsh_omomi20

[02]

میخواستم ببینم گزارش کار شیمی 2 رو نمیزارید؟

[*میترا*]

سلام. دوست عزيز لطفاً سوالات خودتون رو تو بخش سوالات تالار بپرسين. اين گزارش كارا هم شيمي1 هست هم شيمي 2 ولي شيمي 2 ناقص تايپ شده تايپ ميكنم به زودي تو اين بخش قرار ميدم. @};-@};-

[pamchal]

میترا جون خیلی ماهی به خدا {happy} همیشه هر چی می خوام تو قبلش تو سایت گذاشتی

[SOOODEH]

دريافت کامل تمام گزارش کارهاي آزمايشگاه شيمي عمومي 1

:)>- PDF و بصورت rar شده در دو قسمت :)>-

[881281107]

گزارش کار ازمایشگاه شیمی عمومی 2-جداسازی کاتیون های گروه2

[*میترا*]

گزارش کار ازمایشگاه شیمی عمومی 2-جداسازی کاتیون های گروه2

کاربر عزیز کاتیونهای گروه 2 توضیح داده شده.@};-@};-@};-

[84662307]

سلام خسته نباشید سایت شما واقعا عالی هست از شما متشکرم دستور کار تعیین جرم مولکولی با استفاده از آب رو می خواستم

[*میترا*]

تعیین جرم مولکولی از طریق کاهش نقطه انجماد (قانون رائول) (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Firanchem.blogfa.co m%2Fpost-105.aspx)
موضوع آزمایش: تعیین جرم مولکولی از طریق کاهش نقطه انجماد
هدف آزمایش: آشنایی با نزول نقطه انجماد و چگونگی تأثیر مواد غیرالکترولیت بر آن وتعیین جرم مولکولی اجسام با استفاده از میزان کاهش نقطه انجماد.
تئوری آزمایش:
خواص کولیگاتیو:
برخی از خواص محلولها به جای ماهیت محلول ، به غلظت ذرات ماده حل شده بستگی دارد. این خواص را خواص کولیگاتیو می‌نامند. برای محلولهایی که شامل ماده حل شده غیر فرار هستند، این خواص عبارتند از: کاهش فشار بخار ، نزول نقطه انجماد ، صعود نقطه جوش و فشار اسمزی.

همه ما با خواص کولیگاتیو محلولها در زندگی روزمره سرو کار داریم، بدون این که اصطلاح علمی آن را بدانیم و یا علت وقوع چنین پدیده‌‌‌‌‌‌هایی را بتوانیم توضیح دهیم. به‌عنوان مثال ، در تهیه مربا و شربت به صورت علمی تجربه کرده‌ایم که محلول آب و شکر دیرتر از آب خالص می‌جوشد یا محلول آب و نمک و آب و شکر در دماهای پایینتر از دمایی که آب خالص یخ می‌بندد، منجمد می‌شوند. وقتی در رادیاتور ماشین برای جلوگیری از انجماد آب ، ضد یخ اضافه می‌کنیم، از پدیده نزول نقطه انجماد استفاده کرده‌ایم.
پدیده اسمز در بسیاری از فرآیندهای زیستی نقش اساسی دارد. مواد غذایی و زائد با عمل اسمز از میان دیواره سلولهای بافتهای حیوانی عبور داده می‌شوند. سلولهای خونی در محلولهای غلیظ ، آب از دست داده‌ ، چروکیده می‌شوند. به همین دلیل ، باید محلولهای غذایی تزریقی به داخل سیاهرگ ، باید دقیقا طوری تنظیم شود که فشار اسمزی خون (در حدود 7.7 اتمسفر) برابر باشد.
دیواره سلولهای گیاهی و جانوری به‌عنوان غشاهای نیمه‌تراوا عمل می‌کنند و در محلولهای قندی و نمکی ، آب از دست داده ، چروکیده می‌شوند. در زیر برخی از خواص کولیگاتیو را بررسی می‌کنیم.
کاهش فشار بخار

فشار بخار تعادل حلال بالای یک محلول کمتر از حلال خالص است. به تجربه دیده شده است که محلولهای آبی غلیظی مانند آب قند ، آهسته‌تر از آب خالص تبخیر می‌شوند و این نشان‌دهنده کاهش فشار بخار آب بر اثر وجود ماده حل شده است. اگر غلظت ماده حل شده به حد کافی زیاد باشد، بخار موجود در اتمسفر ، مایع شده ، بعد از ورود به محلول ، آن را رقیق خواهد کرد. بررسی میزان کاهش فشار بخار نشان می‌دهد که این کاهش ، یک خاصیت کولیگاتیو حقیقی است و مستقیما به غلظت ماده حل شده بستگی دارد و مستقل از ماهیت مولکولهای حل شده است.
رابطه بین فشار بخار حلال و غلظت را می‌توان به این صورت بیان کرد:

P˚1 - P1 = X2 P˚1
کمیت P˚1 - P1 ، اختلاف بین فشار بخار حلال در مایع خالص و در محلول است و همان ، کاهش فشار بخار خواهد بود. بنابراین:

(VPL =X˚2P1 ) کاهش فشار بخار

در این معادلات P1 فشار بخار حلال روی محلول ، X1 کسر مولی حلال در محلول و P˚1 فشار بخار حلال خالص در همان دما ، X2 جزء مولی ماده حل شده.
صعود نقطه جوش

محلولی از ماده حل شده غیر فرار همواره در دمای بالاتر از نقطه جوش حلال می‌جوشد. در محلولهایی که رقیق هستند، صعود نقطه جوش مستقیما به غلظت ماده حل شده بستگی دارد. صعود نقطه جوش محلولهایی را که مواد حل شده آنها غیر فرار هستند، می‌توان بر حسب کاهش فشار بخار توجیه کرد. چون محلول مذبور در هر دمایی فشار بخاری کمتر از فشار بخار حلال خالص دارد، محلول مذبور باید برای جوش آمدن به دمای بالاتری برسد، یعنی رسیدن به این دما قبل از این که فشار بخار محلول برابر با فشار بیرون باشد، صورت گیرد. صعود نقطه جوش در یک محلول را از رابطه زیر بدست می‌آورند:

Tb = Kb X m∆
در این معادله Tb∆ صعود نقطه جوش بر حسب درجه سیلسیوس ، m مولالیته و Kb ثابت مربوط به حلال مورد نظر است. Kb برای آب 0.52 درجه می‌باشد. یعنی نقطه جوش یک مولال آبی ماده حل شده غیر فرار (قند و اوره ...) 0.52 بیشتر از نقطه جوش آب است.
نزول نقطه انجماد

محلولهای شامل مقدار کمی از ماده حل شده در دماهای پایینتر از حلال خالص منجمد یا ذوب می‌شوند. شیمیدانها از این روش برای بررسی خلوص جامداتی که در آزمایشگاه تهیه کرده‌اند، استفاده می‌کنند. با مقایسه نقطه ذوب نمونه تهیه شده با نمونه خالص ، میزان ناخالصی موجود در نمونه را حدس می‌زنند.
نزول نقطه انجماد هم مانند صعود نقطه جوش ، نتیجه مستقیم کاهش فشار بخار حلال بر اثر حضور ماده حل شده است. نقطه انجماد یک محلول دمایی است که در این دما فشار بخار حلال موجود در محلول مانند فشار بخار حلال جامد خالص است. این موضوع نشان می‌دهد که هنگام انجماد محلول ، حلال خالص (مثل یخ) جدا خواهد شد و در عمل هم این اتفاق می‌افتد. نزول نقطه انجماد هم متناسب با غلظت ماده حل شده است و از این رابطه بدست می‌آید:

Tf = Kf X m∆
در این معادله Tf∆ صعود نقطه جوش بر حسب درجه سیلسیوس ، m غلظت مولال و Kf ثابت مربوط به حلال مورد نظر است.
فشار اسمزی
اگر دو ظرف که یکی حاوی آب خالص و دیگری یک محلول آبی قند باشد، در یک محفظه قرار داده شوند، با گذشت زمان ، سطح مایع در بشر شامل محلول بالا می‌رود، در حالیکه سطح آب خالص پایین می‌آید. در نتیجه ، در اثر تبخیر و میعان ، همه آب به محلول منتقل می‌شود. این اثر ناشی از اختلاف فشار بخار آب در دو بشر است که آب خود به خود از ناحیه‌ای که فشار بخارش بالاست، به نقطه‌ای که فشار بخارش پایین است، منتقل می‌شود. هوای داخل محفظه نسبت به مولکولهای آب تراوا می‌باشد.
غشاهایی وجود دارد که نسبت به مولکولهای حلال (مثل آب) تراوا هستند. اما مانع عبور مولکولهای ماده حل شده می‌شوند. فرآیندی را که طی آن ، فقط حلال از غشای تراوا نفوذ می‌کند، اسمز معکوس می‌نامند. با اعمال فشار بر محلول ، می‌توان مانع عبور مولکولهای آب از درون غشا به محلول مزبور شد. مقدار فشار برونی که بتواند مانع عمل اسمزی شود، به نام فشار اسمزی محلول معروف است. فشار اسمزی یک محلول رقیق ، یکی از خواص کولیگاتیو می‌باشد، زیرا با غلظت ماده حل شده نسبت مستقیم دارد و مستقل از ماهیت ماده حل شده است. فشار اسمزی از رابطه زیر حساب می‌شود:

π = MRT
در این معادله ، π فشار اسمزی بر حسب اتمسفر ، M مولاریته ، R ثابت جهانی گازها (0.0821Lit.atm/mol˚K) و T دما بر حسب کلوین می‌باشد. چون M = n/V که در آن n تعداد مولها و V حجم هستند، بنابراین πV = nRT .
فشار بخار:
فشار هر بخار در حالت تعادل با مایع خود در دمای معین را فشار بخار تعادل آن مایع می‌نامیم

حالت تعادل

اگر مایعی در یک ظرف سربسته بخار شود، مولکولهای بخار نمی‌توانند از نزدیکی مایع دور شوند و تعدادی از مولکولهای بخار ضمن حرکت نامنظم خود ، به فاز مایع بر می‌گردند. این فرآیند را برای آب می‌توان با پیکان دوگانه نشان داد:

(H2O(l)→H2O(g
سرعت برگشت مولکولهای بخار به فاز مایع ، به غلظت مولکولها در بخار بستگی دارد. هر چه تعداد مولکولها در حجم معینی از بخار باشد، تعداد مولکولهایی که به سطح مایع برخورد کرده ، مجددا گیر می‌افتند، بیشتر خواهد بود. در آغاز ، چون تعداد کمی مولکول در بخار وجود دارد، سرعت بازگشت مولکولها از بخار به مایع کم است. ولی ادامه تبخیر ، موجب افزایش غلظت مولکولها در بخار می‌شود و در نتیجه ، سرعت تراکم افزایش می‌یابد.
سرانجام ، سیستم به حالتی می‌رسد که در آن حالت ، سرعت تراکم و تبخیر برابر می‌شود. حالتی که در آن ، سرعتهای دو تمایل مخالف ( تبخیر و تراکم ) با هم برابر می‌شوند، حالت تعادل نامیده می‌شود.
وضعیت مولکولها در حالت تعادل

در حالت تعادل ، غلظت مولکولها در فاز بخار ثابت است، زیرا مولکولها با همان سرعتی که بر اثر تراکم ( میعان ) از فاز بخار خارج می‌شوند، بر اثر تبخیر در این فاز وارد می‌شوند. به همین منوال ، مقدار مایع نیز در حالت تعادل ثابت است، زیرا مولکولها با همان سرعتی که به مایع برمی‌گردند، بر اثر تبخیر آن را ترک می‌کنند.
باید توجه داشت که حالت تعادل ، دال بر این نیست که هیچ حادثه ای رخ نمی‌دهد؛ در هر سیستمی ، ثابت ماندن تعداد مولکولها در هر یک از دو فاز مایع و بخار نه به‌علت متوقف شدن تبخیر و تراکم ، بلکه به علت برابری این دو تغییر متقابل است.
فشار بخار و حالت تعادل

چون در حالت تعادل ، غلظت مولکولها در فاز بخار ثابت است، فشار بخار نیز ثابت است. فشار هر بخار در حالت تعادل با مایع خود در دمای معین را فشار بخار تعادل آن مایع می‌نامیم. فشار بخار هر مایع ، تابع دماست و با افزایش آن زیاد می‌شود. افزایش دما با افزایش فشار بخار همراه است. فشار بخار در دمای بحرانی است. بالاتر از دمای بحرانی تنها یک فاز می‌تواند وجود داشته باشد، یعنی فازهای گاز و مایع متمایز از یکدیگر نیستند.
فشار بخار و نیروهای جاذبه بین مولکولی

مقدار فشار بخار یک مایع ، معیاری از قدرت نیروهای جاذبه بین مولکولی آن مایع را بدست می‌دهد. مایعاتی که نیروهای جاذبه قوی دارند، فشار بخار آنها کم است. در ˚ 20 سانتی‌گراد ، فشار بخار آب ، اتیل الکل و دی اتیل اتر به ترتیب 0.023 atm 0,058 ، atm و 0.582 atm است. از این رو ، نیروهای جاذبه در آب قویترین و در دی‌اتیل اتر ضعیف‌ترین است.
فشار اسمزی:
برخی از محلولها که دارای مواد حل شده غیرفرار هستند، می‌توانند در عبور از غشایی که نسبت به یکی از مواد تشکیل دهنده محلول تراوا است، تغییر غلظت دهند. این پدیده که تحت خاصیتی به نام فشار اسمزی ایجاد می‌شود، به پدیده اسمز معروف است.
دید کلی

بعضی از خواص محلولها اساسا به غلظت ذرات حل شده ، نه به ماهیت این ذرات ، بستگی دارد. این خواص را خواص غلظتی (Colligative) می‌نامند. یکی از این خواص ، برای محلولهای دارای مواد حل شده غیر فرار ، عبارت از «فشار اسمزی» است. عامل ایجاد فشار اسمزی ، ذرات و حرکات جسم حل شونده است.
ماهیت فشار اسمزی

غشایی مانند سلوفان که برخی از مولکولها ، نه همه آنها ، را از خود عبور می‌دهد، غشای نیمه تراوا نامیده می‌شود. غشایی را در نظر می‌گیریم که بین آب خالص و محلول قند قرار گرفته است. این غشا نسبت به آب ، تراوا است، ولی «ساکارز» (قند نیشکر) را از خود عبور نمی‌دهد. در شروع آزمایش ارتفاع آب در بازوی چپ لوله U شکل برابر با ارتفاع محلول قند در بازوی راست این لوله است. از این غشا ، محلولهای قند نمی‌توانند عبور کنند، ولی مولکولهای آب در هر دو جهت می‌توانند عبور کنند.
در بازوی چپ لوله فوق (بازویی که محتوی آب خالص است)، تعداد مولکولهای آب در واحد حجم بیش از تعداد آنها در بازوی راست است. از اینرو ، سرعت عبور مولکولهای آب از سمت چپ غشا به سمت راست آن بیشتر از سرعت عبور آنها در جهت مخالف است. در نتیجه ، تعداد مولکولهای آب در سمت راست غشا بتدریج زیاد می‌شود و محلول قند رقیق‌تر می‌گردد و ارتفاع محلول در بازوی راست لوله U زیاد می‌شود. این فرایند را اسمز می‌نامند.
اختلاف ارتفاع در سطح مایع در دو بازوی لوله U ، اندازه فشار اسمزی را نشان می‌دهد. بر اثر افزایش فشار هیدروستاتیکی در بازوی راست که از افزایش مقدار محلول در این بازو ناشی می‌شود، مولکولهای آب از سمت راست غشا به سمت جپ آن رانده می‌شوند تا اینکه سرانجام سرعت عبور از سمت راست با سرعت عبور از سمت چپ برابر گردد. بنابراین حالت نهایی یک حالت تعادلی است که در آن ، سرعت عبور مولکولهای آب از غشا در دو جهت برابر است.
اسمز معکوس

اگر بر محلول بازوی سمت راست ، فشاری بیش از فشار تعادلی وارد شود، آب در جهت مخالف معمول رانده می‌شود. این فرایند که «اسمز معکوس» نامیده می‌شود، برای تهیه آب خالص از آب نمک‌دار بکار می‌رود.
تشابه اسمز و نفوذ

بین رفتار مولکولهای آب در فرایند اسمز و رفتار مولکولهای گاز در فرایند نفوذ ، تشابهی وجود دارد. در هر دو فرایند ، مولکولها از ناحیه غلیظ‌تر به ناحیه رقیق‌تر نفوذ می‌کنند.
معادله وانت هوف

یاکوب وانت هوف در سال 1887 رابطه زیر را کشف کرد:

Πv=nRT
که این رابطه برای محلولهای ایده‌آل می‌باشد. در این رابطه ، π فشار اسمزی (برحسب اتمسفر) ، n تعداد مولکولهای ماده حل شده در حجم V (برحسب لیتر) ،T دمای مطلق و R ثابت گازها (0،08206L.atm/K.mol) است. تشابه بین این معادله و معادله حالت یک گاز ایده‌آل ، کاملا مشخص است. این رابطه را می‌توان به صورت زیر نوشت:

Π= MBRT
که در آن M__ مولاریته محلول است. وانت هوف به خاطر این کشف ، جایزه نوبل شیمی سال 1901 را از آن خود کرد.
نقش فرایند اسمز در پدیده‌های طبیعی

اسمز در فرایندهای فیزیولوژیکی گیاهی و حیوانی نقش مهمی دارد. عبور مواد از غشای نیمه تراوای سلول زنده ، کار کلیه‌ها و بالا رفتن شیره گیاهی در درختان ، مهمترین نمونه‌های اسمز است. غشای گلبولهای قرمز از نوع نیمه تراوا است. اگر گلبولهای قرمز در آب خالص قرار گیرند، آب به درون آن نفوذ کرده و مایعات آن را رقیق می‌کند.
در نتیجه گلبول متراکم شده و جدار آن پاره می‌شود و اگر گلبول قرمز در محلول غلیظ قند قرار گیرند، آب درون گلبولها از غشای آنها عبور کرده و محلول اطراف آن را رقیق می‌کند. در نتیجه ، گلبولها چروکیده می‌شوند. به منظور ممانعت از وقوع هر یک از این حوادث در تزریقات وریدی ، محلولهای مورد استفاده باید ایزوتونیک با خون باشد، یعنی فشار اسمزی این محلولها باید برابر با فشار اسمزی خون باشد.
شرح آزمایش:
لوله آزمایشی را برداشته و آن را با آب مقطر شست وشو می دهیم . سپس در آن چند سی سی استون می ریزیم و لوله آزمایش را به صورت وارونه در جا لوله ای می گذاریم تا آب مقطر درون لوله آزمایش بخار گردد .پس از بخار شدن آب درون لوله آزمایش gr5 نفتالین را در لوله آزمایش ریخته و لوله آزمایش را به پایه متصل می کنیم سپس بشری را برداشته آن را بر روی سه پایه و توری نسوز گذاشته ، لوله آزمایش را که به توری متصل است طوری در آن قرار می دهیم که ته لوله آزمایش به کف بشر نچسبد . سپس آن قدر آب درون بشر می ریزیم که سطح آب درون بشر از سطح نفتالین درون لوله آزمایش بالاتر بیاید .
چراغ بنزن را روشن کرده ، آن را زیر سه پایه می گذاریم تا آب شروع به گرم شدن کند . دماسنجی را نیز درون لوله آزمایش گذاشته تا دما را به ما نشان دهد . آن قدر آب را حرارت می دهیم تا نفتالین درون لوله آزمایش ذوب گردد .
مشاهده کردیم که در دمای 85 درجه سانتی گراد نفتالین شروع به ذوب شدن کرد. بنابراین نقطه ذوب نفتالین 85 درجه سانتی گراد می باشد. حال لوله آزمایش را از بشر خارج کرده ، صبر می کنیم که نفتالین شروع به انجماد کند. درضمن در حین سرد کردن، نفتالین ذوب شده را به وسیله دماسنجی که در لوله آزمایش قرار داشت ، به هم می زنیم تا نفتالین زود تر سرد شود و همچنین دما سنج در نفتالین گیر نکند.
مشاهده کردیم که در دمای 75 درجه سانتی گراد تشکیل بلور شروع شد.بنابراین دمای انجماد نفتالین خالص 75 درجه سانتی گراد می باشد.
پس از یادداشت کردن دمای انجماد،gr5 پودر گوگرد را درون لوله آزمایش می ریزیم و لوله آزمایش را درون بشر می گذاریم و بشر را دوباره حرارت می دهیم تا نفتالین مخلوط با گوگرد ذوب شود دما سنج را در لوله آزمایش تکان می دهیم پس ازذوب شدن دمای ذوب را یاداشت می کنیم که این دما 83 درجه سانتیگراد می باشد . سپس لوله آزمایش را از درون بشر بیرون می آوریم و ضمن تکان دادن دماسنج صبر می کنیم تا نفتالین مخلوط با گوگرد خنک شود و تشکیل بلور بدهد . پس از خنک شدن وتشکیل بلور شروع می شود در این زمان دما برابر بود با 73 درجه سانتیگراد . بنا براین دمای محلول گوگرد با نفتالین برابر است با 73 درجه سانتیگراد . لوله آزمایش را که دیگر بدردمان نمی خورد درون سطل آشغال می اندازیم . و پس از پایان آزمایش مخلوط گوگرد ونفتالین را به هیچ وجه درون سینک نمی ریزیم چون این مخلوط به سرعت جامد می شود و راه سینک را می گیرد . بنابراین آن را درون ظرف مخصوص مواد ذائد خالی می کنیم.
حال می توانیم جرم مولکولی گوگرد را محاسبه کنیم :

http://i42.tinypic.com/1e1he1.jpg
نتیجه : بنابراین می توانیم جرم مولکولی را با استفاده از کاهش نقطه انجماد محاسبه کنیم.5gجرم حلال يعني نفتالين/.5gجرم گوگرد/.001 هم همان 1000 در فورمول مولاليته است كه به مخرج برده شده است وبه شكل .001 درامده است.



Read more: http://iranchem.blogfa.com/post-105.aspx#ixzz0mnQtu8YS (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Firanchem.blogfa.co m%2Fpost-105.aspx%23ixzz0mnQtu8YS)

[هستا]

من کمک میخوام گزارش کار کاتیون های گروه 3 رو می خوام

[م.ش]

سلام.لطفا چند مورد گزارش کار تجزيه کاتيون ها و انيونها به من ارائه بدين .مرسي سايتتون عاليه...

[م.ش]

سلام کمکم کنين لطفا گزارش کار در مورد تيتراسيون phمتري ارائه بدين ممنون

[*میترا*]

سلام کمکم کنين لطفا گزارش کار در مورد تيتراسيون phمتري ارائه بدين ممنون
سلام دوست عزیز .
درخواست مربوطه تو بخش شیمی تجزیه هست ببینید اگه کمک نکرد خبر بدین من در خدمتم.
موفق باشید.
[golrooz][golrooz][golrooz]

[*میترا*]

سلام دوستان.

با توجه به اینکه امتحانات پایان ترمم تموم شد انشاالله اگه خدا بخواد

گزارش کارای شیمی عمومی رو به صورت کامل تو تاپیک قرار میدم.[golrooz][golrooz][golrooz][golrooz]

[ro_uhi]

سلام خسته نباشید

ممنون از گزارش کارتون ولی من کاتیونهای گروه چهار . پنجم وانیونها رو میخواستم اگه اطلاعاتی دارید که کمکم کنه ممنون میشم

[z.lovely60]

از گزارشای خیلی خوبتون ممنونم.به امید موفقیت بیشتر با تشکر

[CALCIUM]

سلام میشه واکنشهای مربوط به دستور کار انالیز کاتیونهای گروه 2 رو بنویسین؟

[alirezarstm]

در مورد شناسایی و معرف های قلع آنتیموان کادمیوم تئوري آزمایش میخوام

[ايراندوست]

ادامه گزارش كار شيمي 2 رو نميزاريد دوست عزيز؟(شناسايي كاتيونهاي گروه 2 دسته فرعي آرسنيك و...)ممنون ميشم اگه تا 2شنبه بقيه گزارش كار رو هم اضافه كنيد.خسته نباشيد[golrooz]

[شیمی یوف]

خیلی ممنونم از مطالبتون من دنبال گزارشکاره تعیین غلظت مس با روش اسپکتروفتومتری میگردم تورو خدا کمکم کنید پس فردا آز شیمی دارم خسته شدم از بس وبگردی کردم
[gerye][gerye][gerye]

[shimi 89]

عالی .......................................[tashvigh][khande][shaad][shaad]

[mahmoodi2]

چرا نمیتونم ضمیمه آزمایش1 رو ببینم

[*مینا*]

چرا نمیتونم ضمیمه آزمایش1 رو ببینم
سلام
من ضمیمه ی آزمایش 1 رو دانلود کردم یک فایل pdf هست
مشکل شما کجاست؟

[newd]

سلام عیدتون مبارک کلی خسته نباشید [tashvigh] میخواستم خواهش کنم اگه میشه در مورد تیتراسیون phمتری اسید آمینه (گلایسین) هم مطلب بذارین خیلی ممنون[cheshmak]

[souma]

سلام موادنرمال مثل استیک اسید نرمال یعنی چی؟[nadanestan][entezar]sh_omomi78

[shimi 89]

[soal]سلام . کمکم کنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تئوری واسه گرماسنجی لازم دارم شدید.......................................... .........

[j67]

بسیار عالی است باز هم چنین مطالبی بگذارید

[*مینا*]

سلام
به زودی این تاپیک رو یه جمع بندی و موارد اضافه اش رو پاک می کنم تا دست رسی راحت تر بشه ....



[soal]سلام . کمکم کنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تئوری واسه گرماسنجی لازم دارم شدید.......................................... .........
بفرمایید ::برگرفته از دستور کار دانشکده ی علوم دانشگاه زنجان

گرماسنجی (کالری متری)
تئوری:
تغییرات فیزیکی و شیمیایی همیشه باعث تغییر در انرژی سیستم می شوند، این تغییرات انرژی
معمولاً به صورت انرژی گرمایی و در نهایت به صورت افزایش و یا کاهش در دمای سیستم قابل
مشاهده است . اندازه گیری این انرژی گرمایی در دستگاهی به نام کالری متر انجام م یشود. یک کالری
متر مناسب دارای دیواره هایی است که نسبت به تعادل گرما با محیط اطرافش عایق است یعنی نه
انرژی گرمایی از آن خ ارج می شود و نه به آن وارد می شود. البته این عایق بودن نسبت به گرما به طور
کامل انجام نمی شود یعنی هی چ وقت نمی توانیم نفوذ به داخل یا خارج شدن گرما را به صفر برسانیم
که اگر از ورود یا خروج گرما به گرماسنج صرف نظر کنیم می توان فرض بر این گذاشت که تغیی ر دمای
کالری متر در اثر انجام یک واکنش شیمیایی در داخل آ ن، ناشی از گرمای واکنش انجام شده در داخل
گرماسنج خواهد بود.
گرماسنجی در شیمی اساس آزم ایش هایی را تشکیل می دهد که در آن ها هدف، اندازه گیری تغییرات
آنتالپی یک وا کنش شیمیایی و یا یک فرآیند شیمیایی است . بعضی از این آزمایش ها یا فرآیندها
گرماگیر و بعضی دیگر گرماده هستند. در واکن ش های گرماگیر سطح انرژی مواد اولیه پایین تر از
محصولات است و در واکنش های گرماده سطح انرژی مواد اولیه از محصولات بالاتر است.
در این آزمایش تنها تغییر آنتالپی ناشی از فرآیندهای انحلا ل برر سی خواهد شد . انحلال هر نمکی در
آب یا گرماده است یا گرماگیر . اگر عمل انحلال گرماگیر باشد گرمای انحلال عبارتست است از گرمای
لازم برای جدا کرن کاتیون ها و آنیون هایی که در شبکه بلورین قرار دارند . اگر عمل انحلال گرماده
باشد گرمای انحلال عبارتست از گرمای به دست آمده ا ز آبپوشی یون ها. در بیشتر موارد انرژی شبکه
بلورین کمتر از کل گرمای آبپوشی است بنابراین کل تغییرات گرماده خواهد بود.


روش کار:
این آزمایش شامل دو قسمت است که فرایندهای گرماگیر و گرماده را بررسی خواهید کرد.
قسمت اول: فرآیندهای گرماگیر:
اندازه گیری گرمای انحلال پتاسیم نیترات : به وسیله استوانه مدرج 100 میلی لیتر آب مقطر در
کالری متر بریزید و آن را به دور از هر منبع گرمایی قرا ر دهید و صبر کنید تا تعادل دمایی برقرار شود .
2 دقیق ه ثابت بماند پس از برقراری تعادل دمایی، دما را یادداشت کنید (دمای - یعنی دمای ترمو متر 3
اولیه) سپس 5 گرم پتاسیم نیترات را به داخل کالری متر بریزید و گاهی به هم بزنید و هر 20 ثانیه
یک بار دما را بخوانید تا وقتی که دما ثابت شود (دمای ثانویه) این دما را یادداشت کنید.
قسمت دوم: فرآیند گرماده:
37
این آزمایش همانند قسمت اول است. این بار از سدیم هیدروکسید استفاده کنید . مقدار 100
میلی لیتر آب مقطر را در کالری متر بریزید و پس از برقراری تعادل دمایی و یاددا شت دمای اولیه، 5
گرم سدیم هیدروکسید را در کالری متر بریز ید و به هم بزنید و هر 20 ثانیه یک بار دما را بخوانید تا
وقتی که دما ثابت شود (دمای ثانویه) این دما را یادداشت کنید.
نتایج:
دمای اولیه و ثانویه در انحلال پتاسیم نیترات:
دمای اولیه و ثانویه در انحلال سدیم هیدروکسید:
محاسبات:
گرمای جذب شده برای این انحلال از رابطه زیر به دست می آید
Q t(m m A) 1 1 2 2 = Δ c + c +
جرم جسم حل m جرم حلال ، 2 m گرمای جذب شده توسط سیستم برای انحلال ، 1 Q که در آن
ظرفیت گرمایی ک الری متر است . A گرمای ویژه جسم حل شده و c گرمای ویژه حلال، 2 c شونده، 1
cal.deg-1.gr- گرمای ویژه محلول برابر گرمای ویژه آب خالص 1
1، گرمای ویژه پتاسیم نیترات برابر
cal.deg-1.gr-1 cal.deg-1.gr- 0/21 و گرمای ویژه سدیم هیدرواکسید 1
0/48 در نظر گرفته شود .
گرمای به دست آمده از رابطه بالا، گرما ی انحلال 5 گ رم پتاسیم نیت رات در 100 گرم آب است ( با
توجه به اینکه وزن مولکولی پتاسیم نیترات 101 گرم بر مول است). مقدار گرمای انحلال ی ک مول
پتاسیم نیترات و مقدار گرمای انحلال 1 گرم پتاسیم نیترات را بر حسب کیلو کالری محاسبه کنید.
محاسبات قسمت دوم نیز همانند قسمت اول خواهد بود فقط ع لامت با قسمت پیش متفاوت است .
گرمای انحلال مولی سدیم هیدروکسید و گرمای انحلال یک گرم سدیم هیدروکسید بر حسب
کیلوکالری را محاسبه کنید.

[j67]

لطفا گزارش کار تعیین وزن مولکولییک مایع مجهول با اندازهگیری دانسیته بخار هم یگذارید .ممنون

[maloos0098]

سلام چرا گزارش کار یدیمتری ندارین؟

[zemestan70]

ممنون میتراجان

[zemestan70]

قربونت برم مرسیییییییییییییییییییییی ییییییییییییییییییییییییی یییییییییییییییییییی[shaad][labkhand][golrooz][tashvigh]

[sinasignal]

در خواست همیاری در اثبات یه فرمول ساده.

.دوستان ازتون یه خواهش دارم.... یکی لطف کنه اینو واسم اثبات کنه

http://img.online-dl.com/images/u2489_00000000001.gif

خیلی فوریه باید تا پس فردا (پنج شنبه) تحویل بدم[esteress]

اگه بلدید دریغ نکنید .مرسی[golrooz][golrooz]

[hani22]

به دنبال اطلاعات کامل درباره ی پیدا کردن عدد آووگادرو و هم چنین تاریخچه ی آن هستم

[hani22]

بچه ها تورو خدا هرچی اطلاعات راجع به آزمایش عدد آووگادرو دارین بدینننننننن،فردا (1شنبه) باید تحویل بدمممممم

[عرفان سلیم زاده]

بچه ها تورو خدا هرچی اطلاعات راجع به آزمایش عدد آووگادرو دارین بدینننننننن،فردا (1شنبه) باید تحویل بدمممممم
این سوالات رو تو تالار اخترعات بپرسید!
با تشکر!

[tkh368]

سلام دوستان من نیاز فوری به یه مطلب کامل در مورد واکنش های برگشت ناپذیر دارم لطفا اگه کسی داره برام بذاره.....

[farhad71]

عوامل خطا در آزمایش سختی آب چیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[پرستو بانو]

سلام گذارش کارقانون بقای جرم اهن سه نیترات باسدیم هیدروکسیدمیخوام میشه واسم بفرستی. میترا جون ازتوهم ممنونم

[دانشجوی میکرو]

سلام من مقدمه تئوری شناسایی کاتیونهای گروه سوم ( که شامل شناسایی اهن / کروم /روی ) رو میخواستم هیچ جا نتونستم پیدا کنم

[shadi1991]

Mersi