*میترا*
2nd November 2009, 12:13 PM
بالغ بر 6/1 ميليون نفر در سراسر جهان همه ساله به دليل ابتلا به سل از بين مي‌روند كه سهم قابل توجهي از اين رقم به كشورهاي در حال توسعه جهان تعلق دارد و نكته نگران‌كننده‌تر اين است كه بسياري از قربانيان بيماري ايدز استعداد زيادي براي ابتلا به سل دارند.
علت اصلي بالا بودن شمار مرگ و مير ناشي از ابتلا به سل در اين كشورها را به عوامل مختلفي مربوط مي‌كنند كه از آن جمله مي‌توان كمبود دسترسي به فناوري‌هاي سريع و دقيق تشخيص اين بيماري عنوان كرد.
بي‌شك توجه به اين نكته ضروري است كه هم اكنون 22كشور در حال توسعه جهان بالغ بر 80 درصد بيماران مبتلا به سل جهان را در خود جاي داده‌اند و اين درحالي است كه اين بيماري هم اكنون به عنوان دومين بيماري واگيردار كشنده و علت اصلي مرگ و مير در بين بيماران مبتلا به ايدز به شمار مي‌آيد.
در حال حاضر مشكل اصلي در راه مبارزه با اين بيماري به مقاومت بالاي ويروس اين بيماري در برابر داروهايي است كه هم اكنون در مراكز درماني جهان ارائه مي‌شود.
همين مساله موجب شده است گزينه‌هاي پيش روي متخصصان براي كمك به اين بيماران كه شمار آنها در سال تا بيش از 450 هزار نفر مي‌رسد، محدودتر شود.
در اين ميان لزوم تجهيز مراكز درماني و تشخيص و بالابردن سطح آموزش بهداشت عمومي در كشورهاي مختلف جهان از جمله كشورهاي در حال توسعه بيش از هر زمان ديگري احساس مي‌شود.
يكي از بخش‌هاي چشمگير جالب توجه‌ترين فرآيندهاي نوين درماني در سال‌هاي اخير كه در برخي مراكز درماني در راه مبارزه با سل صورت گرفته، كاهش يافتن زمان بهبود بيمار از 42 روز به 10 تا 14 روز است كه اين همه صرفا به واسطه توسعه زيرساختارهاي علمي و پزشكي صورت مي‌گيرد.
به نظر مي‌رسد مهم‌ترين گامي كه دانشمندان بايد به آن فكر كنند توليد و آزمايش داروهايي است كه در برابر اين ويروس خطرناك مقاومت بالاتري داشته باشند.
اين عقيده وجود دارد كه در صورت تحقق چنين فرآيندي، شمار قربانيان بيماران ايدزي نيز كه در اوج اين بيماري ضعف بدني شديدي دارند، كاهش قابل توجهي خواهد يافت.
علت اصلي بالا بودن شمار مرگ و مير ناشي از ابتلا به سل در اين كشورها را به عوامل مختلفي مربوط مي‌كنند كه از آن جمله مي‌توان كمبود دسترسي به فناوري‌هاي سريع و دقيق تشخيص اين بيماري عنوان كرد.
بي‌شك توجه به اين نكته ضروري است كه هم اكنون 22كشور در حال توسعه جهان بالغ بر 80 درصد بيماران مبتلا به سل جهان را در خود جاي داده‌اند و اين درحالي است كه اين بيماري هم اكنون به عنوان دومين بيماري واگيردار كشنده و علت اصلي مرگ و مير در بين بيماران مبتلا به ايدز به شمار مي‌آيد.
در حال حاضر مشكل اصلي در راه مبارزه با اين بيماري به مقاومت بالاي ويروس اين بيماري در برابر داروهايي است كه هم اكنون در مراكز درماني جهان ارائه مي‌شود.
همين مساله موجب شده است گزينه‌هاي پيش روي متخصصان براي كمك به اين بيماران كه شمار آنها در سال تا بيش از 450 هزار نفر مي‌رسد، محدودتر شود.
در اين ميان لزوم تجهيز مراكز درماني و تشخيص و بالابردن سطح آموزش بهداشت عمومي در كشورهاي مختلف جهان از جمله كشورهاي در حال توسعه بيش از هر زمان ديگري احساس مي‌شود.
يكي از بخش‌هاي چشمگير جالب توجه‌ترين فرآيندهاي نوين درماني در سال‌هاي اخير كه در برخي مراكز درماني در راه مبارزه با سل صورت گرفته، كاهش يافتن زمان بهبود بيمار از 42 روز به 10 تا 14 روز است كه اين همه صرفا به واسطه توسعه زيرساختارهاي علمي و پزشكي صورت مي‌گيرد.
به نظر مي‌رسد مهم‌ترين گامي كه دانشمندان بايد به آن فكر كنند توليد و آزمايش داروهايي است كه در برابر اين ويروس خطرناك مقاومت بالاتري داشته باشند.
اين عقيده وجود دارد كه در صورت تحقق چنين فرآيندي، شمار قربانيان بيماران ايدزي نيز كه در اوج اين بيماري ضعف بدني شديدي دارند، كاهش قابل توجهي خواهد يافت.