*میترا*
30th October 2009, 04:17 PM
فلوئور عنصر شیمیایی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%86%D8%B5%D8%B1_%D8%B4%DB%8C%D9%85%DB%8C% D8%A7%DB%8C%DB%8C) است که در جدول تناوبی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D8%AF%D9%88%D9%84_%D8%AA%D9%86%D8%A7%D9%88% D8%A8%DB%8C) با نشان F و عدد اتمی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%AF%D8%AF_%D8%A7%D8%AA%D9%85%DB%8C) ۹ یافت میشود. این عنصرگازی یک ظرفیتی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DB%8C%DA%A9_%D8%B8%D8%B1%D9%81%DB %8C%D8%AA%DB%8C&action=edit&redlink=1)، هالوژن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%D8%A7%D9%84%D9%88%DA%98%D9%86)، به رنگ زرد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%B1%D8%AF) کم رنگ و سمی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D9%85) میباشد وازتمامی عناصر، الکترونگاتیو (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%AA%D8%B1%D9%88%D9%86%DA%AF%D 8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88) تر و واکنشپذیر تر است. نوع خالص آن بسیار خطرناک و درصورت تماس با پوست، سوختگیهای شیمیائی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%88%D8%AE%D8%AA%DA%AF%DB% 8C_%D8%B4%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%D8%A6%DB%8C&action=edit&redlink=1) شدید ایجاد میکند.
ویژگیهای درخور نگرش
فلوئور خالص گاز (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D8%A7%D8%B2) زردرنگ و فرسایشگری است که عامل اکسید کنندهای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%DA %A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87&action=edit&redlink=1) قوی میباشد.این گازاز تمامی عناصر الکترونگاتیوتر و واکنش پذیرتر است و با بیشتر عناصر دیگر از جمله گازهای بی اثر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%AF%D8%A7%D8%B2_%D8%A8%DB%8C_%D 8%A7%D8%AB%D8%B1&action=edit&redlink=1)، زنون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%86%D9%88%D9%86) و رادون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%88%D9%86) تولید ترکیب ایجاد میکند. فلوئور حتی در تاریکی و شرایط سرد با هیدروژن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%86) بصورت انفجاری واکنش میکند.در فوران گاز فلوئور، شیشه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%DB%8C%D8%B4%D9%87)، فلزات (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D8%B2%D8%A7%D8%AA)، آب (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%A8) ومواد دیگر بصورت شعلههای درخشان میسوزند.این گاز همیشه بصورت ترکیب وجود داشته و چنین تمایلی را با سایر عناصر مخصوصاً سیلیسیوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D9%84%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%85) دارد که نه میتوان آن را در ظروف شیشهای تهیه و نه در آنها نگهداری کرد . فلوئور در محلولهای آبی عموماً به شکل یون فلورید F- دیده میشود.حالتهای دیگر آن کمپلکسهای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%85%D9%BE%D9%84%DA%A9%D8% B3&action=edit&redlink=1) فلوئور، مانند -[FeF۴] یا +H۲F هستند. فلورایدها (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB% 8C%D8%AF&action=edit&redlink=1) ترکیباتی هستند که در آنها فلوئور با بعضی از بقایای مثبت بار شده، ترکیب میشود و اغلب آنها یوندار (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%8C%D9%88%D9%86) میباشند.
کاربردها
فلوئور در تولید پلاستیکهای (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C%DA%A9) کم اصطکاک از قبیل تفلون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%81%D9%84%D9%88%D9%86) و نیز در هالونها (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%86&action=edit&redlink=1) مانند فریون (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%88%D9%86&action=edit&redlink=1) کاربرد دارد.سایر کاربردهای آن عبارتاند از:
اسید هیدروفلوریک (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D9%87%DB %8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%D9%81%D9%84%D9%88%D8%B1%DB%8 C%DA%A9&action=edit&redlink=1) (فرمول شیمیایی H (http://fa.wikipedia.org/wiki/H)F) برای حکاکی روی شیشه در لامپ و محصولات دیگر بکار میرود.
از فلوئور تک اتمی در تولید نیمه هادی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%85%D9%87_%D9%87%D8%A7%D8%AF%DB%8C) به منظور Plasmaashing (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Plasma_ashing&action=edit&redlink=1) استفاده میگردد.
فلوئور به همراه ترکیباتش در تولید اورانیوم (ازهگزا فلوراید) و بیش از صد نوع ماده شیمیایی فلوئوردار تجاری از جمله تعداد زیادی از پلاستیکهای مقاوم در برابر گرما، کاربرد دارد.
فلوئوروکلروهیدروکربن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8%B1%D9%88%DA%A9%D 9%84%D8%B1%D9%88%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA% A9%D8%B1%D8%A8%D9%86) (Fluorochlorohydrocarbons) در تهویه (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D9%87%D9%88%DB%8C%D9%87&action=edit&redlink=1) و در سردسازی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D8%B1%D8%AF%D8%B3%D8%A7%D8% B2%DB%8C&action=edit&redlink=1) کاربرد وسیعی دارند. استفاده از کلروفلوئوروکربنها (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%84%D8%B1%D9%88%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D 9%88%D8%B1%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%86)
(Chlorofluorocarbons) در این موارد ممنوع شده چون آنها مشکوک به بزرگ کردن سوراخ اوزون (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%88%D8%B1%D8%A7%D8%AE_%D8 %A7%D9%88%D8%B2%D9%88%D9%86&action=edit&redlink=1) میباشند. هگزافلوئورید گوگرد (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D9%81%D9% 84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AF_%DA%AF%D9%8 8%DA%AF%D8%B1%D8%AF&action=edit&redlink=1) (Sulfurhexafluoride) گازی بسیار راکد و غیر سمی است. این گروه از ترکیبات گازهای گلخانهای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%AF%D8%A7%D8%B2_%DA%AF%D9%84%D8 %AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A7%DB%8C&action=edit&redlink=1) قوی هستند.
آلومینیات (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A2%D9%84%D9%88%D9%85%DB%8C%D9% 86%DB%8C%D8%A7%D8%AA&action=edit&redlink=1) هگزافلوئورید پتاسیم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%AA%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D9%85)، – اصطلاحاً Cryolite یا یخسنگ نامیده میشود- در الکترولیز آلومینیوم مورد استفاده قرار میگیرد.
از فلوئورید سدیم (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8% B1%DB%8C%D8%AF_%D8%B3%D8%AF%DB%8C%D9%85&action=edit&redlink=1) بهعنوان یک حشره کش بخصوص بر علیه سوسکها استفاده میشود.
بعضی دیگر از فلوئوریدها (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8% B1%DB%8C%D8%AF%D9%87%D8%A7&action=edit&redlink=1) برای جلوگیری از پوسیدگی دندان به خمیر دندان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D9%85%DB%8C%D8%B1_%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7% D9%86) و(تا حدی بحث انگیز) به منابع آب شهری افزوده میشود.
بعضی از محققین امکان استفاده از گاز فلوئور خالص را بهعنوان سوخت موشک (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%88%D8%AE%D8%AA_%D9%85%D9 %88%D8%B4%DA%A9&action=edit&redlink=1) بررسی کردهاند، چون این گاز دارای ضربه مخصوص (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B6%D8%B1%D8%A8%D9%87_%D9%85%D8 %AE%D8%B5%D9%88%D8%B5&action=edit&redlink=1) بالائی میباشد.
تاریخچه
GeorigiusAgricola (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Georigius_Agricola&action=edit&redlink=1) در سال۱۵۲۹ فلوئور را (از واژه لاتین (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D9%84%D8%A7%D8%AA%DB%8C% D9%86)fluere به معنی روانی و شارش یا دگرگونی پیاپی) به شکل فلورسپار (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%B1%D8%B3%D9% BE%D8%A7%D8%B1&action=edit&redlink=1) و به خاطر کاربرد آن بهعنوان یک گدازآور (مادهای که برای بهبود جوشکاری فلزات (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D8%B2) یا کانیها (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D9%86%DB%8C) بکار میرود) شناسایی کرد. Schwandhard (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Schwandhard&action=edit&redlink=1) در سال ۱۶۷۰ متوجه شد سطح شیشه در صورتیکه در معرض فلورسپار همراه با اسید (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%AF) قرار گیرد نقشهایی حک میگردد.. KarlScheele (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Karl_Scheele&action=edit&redlink=1) و بسیاری از محققان بعد از او از جمله HumphryDavy (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Humphry_Davy&action=edit&redlink=1)، Gay-Lussac (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Gay-Lussac&action=edit&redlink=1), [[AntoineLavoisier (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoine_Lavoisier&action=edit&redlink=1) و LouisThenard (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis_Thenard&action=edit&redlink=1) همگی با اسید هیدروفلوئوریک به آزمایش پرداختند.(بعضی از آزمایشها به یک فاجعه ختم شد).
این عنصر سالهای زیادی بعد از آن بدست نیامد چون هنگامیکه آن را از یکی از ترکیباتش جدا میکردند، فوراً به مواد باقی مانده آن ترکیب حمله میکرد.سرانجام بعد از تقریباً ۷۴ سال تلاش مداوم، HenriMoissan (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Henri_Moissan&action=edit&redlink=1) در سال ۱۸۸۶ موفق به تهیه فلورین شد.
اولین تولید تجاری فلوئور در پروژه بمب اتمی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%85%D8%A8_%D8%A7%D8%AA%D9%85%DB%8C)پرو ژه Manhattan (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87_Man hattan&action=edit&redlink=1) در جنگ جهانی دوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%86%DA%AF_%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C_ %D8%AF%D9%88%D9%85) بود که ازترکیب هگزا فلوئورید اورانیم (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%DA%AF%D8%B2%D8%A7_%D9%81%D9 %84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AF_%D8%A7%D9% 88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85&action=edit&redlink=1) (UF۶) برای جداسازی ایزوتوپهای (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%B2%D9%88%D8%AA%D9%88%D9%BE) اورانیوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%88%D9%85) استفاده شد.از این فرآیند هنوز هم در تجهیزات نیروی هستهای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C_%D9 %87%D8%B3%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C&action=edit&redlink=1) کاربرد دارد.
ترکیبات
فلوئور اغلب میتواند در ترکیبات آلی جایگزین هیدروژن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%86) شود. با این مکانیسم فلوئور میتواند ترکیبات (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D8%A8%D8% A7%D8%AA&action=edit&redlink=1) بسیار زیادی داشته باشد.ترکیبات فلوئور که شامل گازهای نادر هستند با فلوئوریدهای کریپتون، (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D8%B1%DB%8C%D9%BE%D8%AA%D9% 88%D9%86%D8%8C&action=edit&redlink=1)رادون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%88%D9%86) و زنون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%86%D9%88%D9%86) تایید شدهاند.این عنصر از fluotite (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Fluotite&action=edit&redlink=1)، cryolite (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Cryolite&action=edit&redlink=1) و fluorapatite (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Fluorapatite&action=edit&redlink=1) بازیافت میشود.
به Fluorocarbon (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Fluorocarbon&action=edit&redlink=1) هم مراجعه شود.
هشدارها
با فلوئور و HF باید با دقت زیادی رفتار شود و از هرگونه تماس آنها با پوست (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA) و چشم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%86%D8%B4%D9%85) جداً اجتناب گردد. یونهای فلوئوراید و فلوئور خالص هردو بسیار سمی هستند. فلوئور وقتی عنصر آزاد است دارای بوی تندی است که با غلظتی به کمی ۲۰ppb قابل شناسائی میباشد. بیشینه غلظت مجاز برای تماس ۸ ساعته روزانه با آن PPM (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=PPM&action=edit&redlink=1) ۱ پیشنهاد میشود(کمتر از مثلاً اسید پروسیک).
با اینهمه، روشهای ایمن جابجائی این عنصر امکان ترابری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C) فلوئور مایع را بصورت مقادیر تنی امکانپذیر میکند.
ویژگیهای درخور نگرش
فلوئور خالص گاز (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D8%A7%D8%B2) زردرنگ و فرسایشگری است که عامل اکسید کنندهای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%DA %A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87&action=edit&redlink=1) قوی میباشد.این گازاز تمامی عناصر الکترونگاتیوتر و واکنش پذیرتر است و با بیشتر عناصر دیگر از جمله گازهای بی اثر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%AF%D8%A7%D8%B2_%D8%A8%DB%8C_%D 8%A7%D8%AB%D8%B1&action=edit&redlink=1)، زنون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%86%D9%88%D9%86) و رادون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%88%D9%86) تولید ترکیب ایجاد میکند. فلوئور حتی در تاریکی و شرایط سرد با هیدروژن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%86) بصورت انفجاری واکنش میکند.در فوران گاز فلوئور، شیشه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%DB%8C%D8%B4%D9%87)، فلزات (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D8%B2%D8%A7%D8%AA)، آب (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%A8) ومواد دیگر بصورت شعلههای درخشان میسوزند.این گاز همیشه بصورت ترکیب وجود داشته و چنین تمایلی را با سایر عناصر مخصوصاً سیلیسیوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D9%84%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%85) دارد که نه میتوان آن را در ظروف شیشهای تهیه و نه در آنها نگهداری کرد . فلوئور در محلولهای آبی عموماً به شکل یون فلورید F- دیده میشود.حالتهای دیگر آن کمپلکسهای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%85%D9%BE%D9%84%DA%A9%D8% B3&action=edit&redlink=1) فلوئور، مانند -[FeF۴] یا +H۲F هستند. فلورایدها (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB% 8C%D8%AF&action=edit&redlink=1) ترکیباتی هستند که در آنها فلوئور با بعضی از بقایای مثبت بار شده، ترکیب میشود و اغلب آنها یوندار (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%8C%D9%88%D9%86) میباشند.
کاربردها
فلوئور در تولید پلاستیکهای (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C%DA%A9) کم اصطکاک از قبیل تفلون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%81%D9%84%D9%88%D9%86) و نیز در هالونها (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%86&action=edit&redlink=1) مانند فریون (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%88%D9%86&action=edit&redlink=1) کاربرد دارد.سایر کاربردهای آن عبارتاند از:
اسید هیدروفلوریک (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D9%87%DB %8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%D9%81%D9%84%D9%88%D8%B1%DB%8 C%DA%A9&action=edit&redlink=1) (فرمول شیمیایی H (http://fa.wikipedia.org/wiki/H)F) برای حکاکی روی شیشه در لامپ و محصولات دیگر بکار میرود.
از فلوئور تک اتمی در تولید نیمه هادی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%85%D9%87_%D9%87%D8%A7%D8%AF%DB%8C) به منظور Plasmaashing (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Plasma_ashing&action=edit&redlink=1) استفاده میگردد.
فلوئور به همراه ترکیباتش در تولید اورانیوم (ازهگزا فلوراید) و بیش از صد نوع ماده شیمیایی فلوئوردار تجاری از جمله تعداد زیادی از پلاستیکهای مقاوم در برابر گرما، کاربرد دارد.
فلوئوروکلروهیدروکربن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8%B1%D9%88%DA%A9%D 9%84%D8%B1%D9%88%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA% A9%D8%B1%D8%A8%D9%86) (Fluorochlorohydrocarbons) در تهویه (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D9%87%D9%88%DB%8C%D9%87&action=edit&redlink=1) و در سردسازی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D8%B1%D8%AF%D8%B3%D8%A7%D8% B2%DB%8C&action=edit&redlink=1) کاربرد وسیعی دارند. استفاده از کلروفلوئوروکربنها (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%84%D8%B1%D9%88%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D 9%88%D8%B1%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%86)
(Chlorofluorocarbons) در این موارد ممنوع شده چون آنها مشکوک به بزرگ کردن سوراخ اوزون (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%88%D8%B1%D8%A7%D8%AE_%D8 %A7%D9%88%D8%B2%D9%88%D9%86&action=edit&redlink=1) میباشند. هگزافلوئورید گوگرد (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D9%81%D9% 84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AF_%DA%AF%D9%8 8%DA%AF%D8%B1%D8%AF&action=edit&redlink=1) (Sulfurhexafluoride) گازی بسیار راکد و غیر سمی است. این گروه از ترکیبات گازهای گلخانهای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%AF%D8%A7%D8%B2_%DA%AF%D9%84%D8 %AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A7%DB%8C&action=edit&redlink=1) قوی هستند.
آلومینیات (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A2%D9%84%D9%88%D9%85%DB%8C%D9% 86%DB%8C%D8%A7%D8%AA&action=edit&redlink=1) هگزافلوئورید پتاسیم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%AA%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D9%85)، – اصطلاحاً Cryolite یا یخسنگ نامیده میشود- در الکترولیز آلومینیوم مورد استفاده قرار میگیرد.
از فلوئورید سدیم (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8% B1%DB%8C%D8%AF_%D8%B3%D8%AF%DB%8C%D9%85&action=edit&redlink=1) بهعنوان یک حشره کش بخصوص بر علیه سوسکها استفاده میشود.
بعضی دیگر از فلوئوریدها (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8% B1%DB%8C%D8%AF%D9%87%D8%A7&action=edit&redlink=1) برای جلوگیری از پوسیدگی دندان به خمیر دندان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D9%85%DB%8C%D8%B1_%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7% D9%86) و(تا حدی بحث انگیز) به منابع آب شهری افزوده میشود.
بعضی از محققین امکان استفاده از گاز فلوئور خالص را بهعنوان سوخت موشک (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%88%D8%AE%D8%AA_%D9%85%D9 %88%D8%B4%DA%A9&action=edit&redlink=1) بررسی کردهاند، چون این گاز دارای ضربه مخصوص (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B6%D8%B1%D8%A8%D9%87_%D9%85%D8 %AE%D8%B5%D9%88%D8%B5&action=edit&redlink=1) بالائی میباشد.
تاریخچه
GeorigiusAgricola (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Georigius_Agricola&action=edit&redlink=1) در سال۱۵۲۹ فلوئور را (از واژه لاتین (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D9%84%D8%A7%D8%AA%DB%8C% D9%86)fluere به معنی روانی و شارش یا دگرگونی پیاپی) به شکل فلورسپار (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%B1%D8%B3%D9% BE%D8%A7%D8%B1&action=edit&redlink=1) و به خاطر کاربرد آن بهعنوان یک گدازآور (مادهای که برای بهبود جوشکاری فلزات (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D8%B2) یا کانیها (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D9%86%DB%8C) بکار میرود) شناسایی کرد. Schwandhard (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Schwandhard&action=edit&redlink=1) در سال ۱۶۷۰ متوجه شد سطح شیشه در صورتیکه در معرض فلورسپار همراه با اسید (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%AF) قرار گیرد نقشهایی حک میگردد.. KarlScheele (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Karl_Scheele&action=edit&redlink=1) و بسیاری از محققان بعد از او از جمله HumphryDavy (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Humphry_Davy&action=edit&redlink=1)، Gay-Lussac (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Gay-Lussac&action=edit&redlink=1), [[AntoineLavoisier (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoine_Lavoisier&action=edit&redlink=1) و LouisThenard (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis_Thenard&action=edit&redlink=1) همگی با اسید هیدروفلوئوریک به آزمایش پرداختند.(بعضی از آزمایشها به یک فاجعه ختم شد).
این عنصر سالهای زیادی بعد از آن بدست نیامد چون هنگامیکه آن را از یکی از ترکیباتش جدا میکردند، فوراً به مواد باقی مانده آن ترکیب حمله میکرد.سرانجام بعد از تقریباً ۷۴ سال تلاش مداوم، HenriMoissan (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Henri_Moissan&action=edit&redlink=1) در سال ۱۸۸۶ موفق به تهیه فلورین شد.
اولین تولید تجاری فلوئور در پروژه بمب اتمی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%85%D8%A8_%D8%A7%D8%AA%D9%85%DB%8C)پرو ژه Manhattan (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87_Man hattan&action=edit&redlink=1) در جنگ جهانی دوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%86%DA%AF_%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C_ %D8%AF%D9%88%D9%85) بود که ازترکیب هگزا فلوئورید اورانیم (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%DA%AF%D8%B2%D8%A7_%D9%81%D9 %84%D9%88%D8%A6%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AF_%D8%A7%D9% 88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85&action=edit&redlink=1) (UF۶) برای جداسازی ایزوتوپهای (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%B2%D9%88%D8%AA%D9%88%D9%BE) اورانیوم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%88%D9%85) استفاده شد.از این فرآیند هنوز هم در تجهیزات نیروی هستهای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C_%D9 %87%D8%B3%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C&action=edit&redlink=1) کاربرد دارد.
ترکیبات
فلوئور اغلب میتواند در ترکیبات آلی جایگزین هیدروژن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%86) شود. با این مکانیسم فلوئور میتواند ترکیبات (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D8%A8%D8% A7%D8%AA&action=edit&redlink=1) بسیار زیادی داشته باشد.ترکیبات فلوئور که شامل گازهای نادر هستند با فلوئوریدهای کریپتون، (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D8%B1%DB%8C%D9%BE%D8%AA%D9% 88%D9%86%D8%8C&action=edit&redlink=1)رادون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%88%D9%86) و زنون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%86%D9%88%D9%86) تایید شدهاند.این عنصر از fluotite (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Fluotite&action=edit&redlink=1)، cryolite (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Cryolite&action=edit&redlink=1) و fluorapatite (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Fluorapatite&action=edit&redlink=1) بازیافت میشود.
به Fluorocarbon (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=Fluorocarbon&action=edit&redlink=1) هم مراجعه شود.
هشدارها
با فلوئور و HF باید با دقت زیادی رفتار شود و از هرگونه تماس آنها با پوست (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA) و چشم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%86%D8%B4%D9%85) جداً اجتناب گردد. یونهای فلوئوراید و فلوئور خالص هردو بسیار سمی هستند. فلوئور وقتی عنصر آزاد است دارای بوی تندی است که با غلظتی به کمی ۲۰ppb قابل شناسائی میباشد. بیشینه غلظت مجاز برای تماس ۸ ساعته روزانه با آن PPM (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=PPM&action=edit&redlink=1) ۱ پیشنهاد میشود(کمتر از مثلاً اسید پروسیک).
با اینهمه، روشهای ایمن جابجائی این عنصر امکان ترابری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C) فلوئور مایع را بصورت مقادیر تنی امکانپذیر میکند.