چرا در رانندگی گذشت ندارنيم؟!

[غریبه]

نیازی به اثبا ت این قضیه نیست
میگویند چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است
اگثر این مورد را حس کردیم دیدیم و شنیدیم
متاسفانه جماعت ایرانی که معروف است به از خود گذشتگی و ایثار
در مورد رانندگی و رعایت حق دیگران بسیار بی گذشت است
کافی است خدای نکرده یک نفر در خیابان آسیب ببیند جماعتی انبوده برای کمک
دور او را حاطه میکنند
کافی است اطلاع پیدا کنند فردی محتاج است موج وسیعی از کمک میرسد
و کافی است ببنند فردی زیر باران میلرزد پالتو خود و یا چتر خود را به او میدهند
و...
در مترو واتوبوس دیده ایم فردی که نشسته به محض دیدن یک فرد مسن و یا یک
خانم و یا یک بچه بلند میشود و جایش را به او میدهد
خدای ناکرده حادثه ای اتفاق بیفتد و نیاز به مثلا خون داشته باشند بر سر اهدا
خون جنجال میشود و صف های طولانی.. برای کمک کردن
اما در رانندگی
حق تقدم - پارک کردن- عبور از چهار راهها و....
نه حق عابر پیاده را راننده در نظر میگیرید و نه حق رانندگان دیگر و..
البته این یک گزاره مطلق نیست هستند افرادی که رعایت میکنند اما تعدادشان
کم است بطوری که ایرانی متهم میشود
به عدم گذشت در رانندگی
به نظر شما علت چیست؟ و این صفت نامانوس با ذات ایرانیها چگونه از بین خواهد رفت؟
مر30نا از جواب هایتان

[آبجی]

خیلی ممنون بحث خوبیه
ولی همه اش مقصر خودمونیم تا به حال به تاکسی ها دقت کردید که اگه یه مسافر کنار خیابون باشه و اون تو لاین سبقت بدون اینکه راهنما بزنه یهو میپیچه میره سمت مسافر حالا بدون راهنمایی خدایی نکرده علامتی بوقی چیزی{worried}.
یا خودمون زمانی که میخوایم ماشین بگیریم دقیقا وسط راه میریم می ایستیم و توقع داریم هر جا که به راننده گفتیم ایشون هم اونجا نگه دارند. اینا رو هم باید به مطالب بالا اضافه میکردید ;;)

[غریبه]

ما قبول میکنیم مقصر خودمان هستیم ولی سوال اینه که چرا
اینطوری شده
این فرهنگ از کجا نشات گرفته
چرا در خارج کشو.ر اینطور نیست
ما از همه دنیا فداکار تریم چرا در رانندگی نیستیم؟

[امير آشنا]

ممنون غريبه جان
واقعا به موضوعي اشاره كردي كه هر روز مرتبا گريبانمون رو مي گيره ؛ چه سواره باشيم چه پياده . به نظرم اين موضوع مثل بسياري از موارد وارداتي ديگه گرفتارمون كرده . اصولا خيلي از تكنولوژي هابدون فرهنگ استفاده از اون وارد كشور ما شدن و تاسف آورتر اينكه ظاهرا خيلي از اين فرهنگ ها حتي با گذشت سالهاي طولاني از ورود اون تكنولوژي ، راهي به جامعه ما پيدا نمي كنن . بله آدم ها خوبن ، مهربونن ، دلسوز همديگه هستن ، باگذشتن ؛ ولي متاسفانه همه اينا تا زمانيه كه محصور در چهارچوبي به نام وسيله نقليه ( حالا سواري ، موتور ، كاميون ، يا اتوبوس فرقي نمي كنه ) نباشن ! اون موقع ظاهرا شخصيت ديگه اي به نام « راننده » پيدا مي كنن كه همه معادلات يه انسان با گذشت و همنوع دوست رو برهم مي زنه ! شايد بخشي از اين موضوع به مشكلات و تنش هاي رواني جامعه ما مربوط بشه ( كما اينكه واقعا در شهرهاي جنگ زده كه طبيعتا استرس هاي مضاعفي بر مردم حاكم بوده عموما رانندگي ها خرابتره ) ولي مسلما اين همه دلايل نيست و اصل موضوع به عدم وجود فرهنگ رانندگي در ايران برمي گرده

[chamran]

سلام علیکم

به نظر من دلیل اصلیش اینه که ضد ارزش ها ارزش شدند و کسی که هنجار رو مینویسه و رواج میده فرد بی سواد جامعست..... اگه پشت چراغ قرمز روی خط عابر پیاده نایستی و به خاطر احترام به عابر پیاده قبل از خط کشی بایستی راننده وانت درب و داغون بغلی تا وسط چهار راه جلو میاد و طوری که با چشماش باهات حرف میزنه بهت میگه "کی به این سوسولا گواهینامه میده"...یا "راننده هم راننده های قدیم"

وقتی در دوران ابتدایی رانندگی راهنما میزدم (هنوزم میزنم ولی خوب خداییش کمتر!) بقیه ماشینهای عبوری نگاه میکردند که این بابا کیه! چرا اینقدر سوسوله.

توی جاده اگه به هر دلیل آروم برونی وقتی ازت سبقت میگیرن انگار دارن با نگاه تحقیرت میکنند،دلایلش چیه؟

دلیلش اینه که نه توی رانندگی بلکه به طور کل متاسفانه در جامعه ی ما ضد ارزشها ارزشمند شده و راننده خوب اوونیه که ورود ممنوع بره ،وسط خیابون پار کنه، از راست سبقت بگیره ،تا حالا دستش به دسته راهنما نخورده باشه و..... دلیلش هم اینه که افرادی با ضعف شخصیتی توی ایران خیلی زیادن..... کسایی که متاسفانه حاضرن کارایی رو انجام بدن که خلاف تربیتشونه .... به خاطر چی؟ به خاطر پذیرفته شدن در جمع ... همین!

درواقع نمیشه گفت ایرانی ها در کارهای خوب پیشقدمند (هر چند خداییش هستند) یا رفتارهای زشتی دارند...بلکه باید بگیم اکثر ایرانی ها سعی میکنند کاری بکنند که فکر میکنند همه میکنند و زیاد به خوب یا بد بودنش کار ندارند.

حالا در مورد دلیلش خوب خودتون بهتر میدونید که دلیلش چیه، دلیلش اینه که خانواده به بچش میگه حرف بد نزن ،میگه دستت رو قبل غذا بشور ،میگه موقع عبور از خیابون اول سمت چپو نگاه کن بعد راستو ولی یه چیز مهمو نمیگه....نمیگه تو خودتی یه آدم با تفکرات ،اخلاقیات ،خوبی ها و بدیهای مربوط به خودت و باید به این بودنت افتخار کنی و بگی اگه من قدم کوتاهه ولی خودمم، من حاضر نیستم ادای بقیه رو در بیارم .... بالعکس موفقیتهای فرزندان دوست و فامیل رو به رخ بچه میکشند و شخصیت بچه را نابود میکنند ،چون بچه وقتی میبینه اگه خودش باشه خونواده تحویلش نمیگیره سعی میکنه ادای کسی رو در بیاره که خانواده تحویلش میگیرن و خانواده فکر میکنه بچشون خوب شده،حال آنکه اصلا بچه هنوز خوب و بد رو نمیفهمه و سعی میکنه چیزی باشه که خانواده میخواد
وقتی به بچه اجازه حرف زدن نمیدن ،توی تصمیم گیری ها اجازه نظر دادن بهش نمیدن خوب اوون نیاز داره که بالاخره یه جوری یه جایی پذیرفته بشه بنا بر این اینو سرلوحه زندگیش میکنه که اگه میخوای توی جمعی پذیرفته بشی طوری رفتار کن که حس کنن یه عمره جزوشون بودی.

البته ممکنه بعضی دوستان حرف منو قبول نداشته باشن و دلایل رو توی وارداتی بودن تکنولوژی،بی فرهنگی مردم به خاطر حضور بیگانگان تا 30 سال گذشته و..... بدونند ولی به نظر من دلیل اصلی هر بد اخلاقی اجتماعی در درجه اول اینه که ضد ارزش ها ارزشمند بشن (مثل پارتی بازی و رشوه دادن رو زرنگی دونستن) و دوم اینه که خانواده فرزندانی تربیت کنه که ضعف شخصیتی و عدم اعتماد به نفس داشته باشن.

یه مثال هم میزنم که برای همه قابل هضم باشه به نظرتون پدیده چشم و همچشمی که اینقدر توی مملکتمون مخصوصا خانمهای محترم رواج داره و نوع پیشرفتش مجالس ازدواج و جشنه چه دلیلی داره؟
چه کسایی هستند که در واقع ناظر اجرای رسوم (بعضا مسخره) مراسم ازدواج هستند و براشون از هر چیزی مهمتره که مراسمشون اگه بهتر از بقیه نباشه حد اقل مثل بقیه باشه؟ خداییش اکثر این قشر از مردم (اصطلاحا خاله زنکها) با سواد و با معلوماتند یا بی سواد و..... چی بگم والا ،بی خیال.

ببخشید خستتون کردم به عنوان دومین پست توی این انجمن به نظر طولانی میاد.

[AvAstiN]

البته اين قضيه در شهرهاي مختلف متفاوته ولي در کل همه جا هست

به نظر من چون ما مردم رو دوست نداريم ، يعني اصلا خودمون رو دوست نداريم که بخوايم مردم رو دوست داشته باشيم