moji5
25th October 2009, 03:20 AM
نيكول كيدمن سال‌هاست كه سفير حُسنِ نيت سازمان ملل است و در جهت احقاق حقوق زنان جهان فعاليت مي‌كند.
او در جديدترين فعاليتش تصميم گرفته به واشنگتن برود و در مقابل كنگره آمريكا به سياست‌هاي فرهنگي هاليوود اعتراض كند. كيدمن بازيگر محبوب استراليايي كه پيش از اين براي فيلم «ساعت‌ها» برنده جايزه اسكار شده، روز پنج‌شنبه در كميته امورخارجه كنگره آمريكا سخنراني كرد و خواستار تصويب قوانيني شد كه به موجب آنها اعمال خشونت جامعه مردسالار نسبت به زنان تحت كنترل درآید. كيدمن معتقد است: "سينماي هاليوود نيز در اين ميان با استفاده ابزاري از زنان به نوعي در حق آنان اجحاف مي‌كند. "
اما در ميان سخنراني كيدمن، خانم دانا روهراباچر، يكي از نمايندگان جمهوريخواه پارلمان از او خواست تا توضيح دهد كه چطور ممكن است صنعت فيلمسازي "نقشي منفي" در به تصوير كشيدن زنان ايفا كند. كيدمن پاسخ داد: "احتمالا اين گونه است" و بعد درباره ی خودش صحبت كرد و آنكه همواره فيلمنامه‌هايي را كه بايد در آنها نقش زنان ضعيف و "جنس دوم" را بازي كند، رد مي‌كند. كيدمن گفت: "من نمي‌توانم مسئوليت كل اعمال هاليوود را برعهده بگيرم اما قطعا مي‌توانم پاسخگوي نقش‌هايي كه خودم بازي مي‌كنم باشم." پيش نويس لايحه بين‌المللي مبارزه با خشونت عليه زنان پيش از اين در سال 2007 به كنگره آمريكا فرستاده شده اما هنوز به تصويب نرسيده است. با تصويب اين لايحه دولت آمريكا مي‌تواند در كمپِين‌هاي مبارزه با خشونت عليه زنان، چه به لحاظ ديپلماتيك و چه به لحاظ مالي، مشاركت كند.
اما نيكول كيدمن در كارنامه خود فيلم‌هاي بحث‌برانگيز بسياري دارد، از جمله فيلم «داگ‌ويل» (2003) به كارگرداني لارس فون‌تريه كه كيدمن در آن نقش زني به‌شدت تحقير شده و حتي بسته شده به غُل و زنجير را ايفا مي‌كند. در آخرين فيلم استنلي كوبريك فقيد، «چشمان كاملا بسته» نيز كيدمن نقش زني را ايفا مي‌كند كه شوهرش (تام كروز، كسي كه در آن زمان شوهر حقيقي كيدمن بود) با تصور بي‌وفايي او خودش را بسيار آزار مي‌دهد.
كيدمن در سال 2004 نيز در فيلم «همسران اِستِپ فورد» كه هجو زندگي ايده‌آل زناشويي بود نقش اصلي را بازي كرد و همچنين در گران‌ترين فيلم تبليغاتي عطر نيز بازي كرده است. البته نمي‌توان از نقش‌هاي ديگر كيدمن نيز گذشت. از نقش ايزابل آرچر در فيلم «تصوير يك بانو» به كارگرداني جين كمپيون كه در آن نقش يك زن آزادانديش را بازي مي‌كرد يا بازي‌اش در نقش ويرجينيا وولف در فيلم «ساعت‌ها». كيدمن در اين فيلم نقش يكي از بحث برانگيز ترين نويسندگان زن قرن 20 را بازي مي‌كرد، زني كه به دليل مشكلات روحي با وجود مناسب بودن شرايط زندگي تصميم گرفت خودكشي كند.
كيدمن از سال 2006 سفير در امور زنان شده است (يونيفم). اما اساسا كارش را در سازمان ملل از سال 1994 و با عنوان سفير حُسن نيت اين سازمان در امور كودكان (يونيسف) آغاز كرده است.
كيدمن در سال 2005 نقشي نصيبش شد كه طي آن توانست كار بازيگري و سفيري‌اش را به هم پيوند بزند. او در اين سال در فيلم «مترجم» (سیدنی پولاک-2005) و در نقش يك كارمند سازمان ملل كه متوجه طرح يك قتل مي‌شود، ظاهر شد.
او در جديدترين فعاليتش تصميم گرفته به واشنگتن برود و در مقابل كنگره آمريكا به سياست‌هاي فرهنگي هاليوود اعتراض كند. كيدمن بازيگر محبوب استراليايي كه پيش از اين براي فيلم «ساعت‌ها» برنده جايزه اسكار شده، روز پنج‌شنبه در كميته امورخارجه كنگره آمريكا سخنراني كرد و خواستار تصويب قوانيني شد كه به موجب آنها اعمال خشونت جامعه مردسالار نسبت به زنان تحت كنترل درآید. كيدمن معتقد است: "سينماي هاليوود نيز در اين ميان با استفاده ابزاري از زنان به نوعي در حق آنان اجحاف مي‌كند. "
اما در ميان سخنراني كيدمن، خانم دانا روهراباچر، يكي از نمايندگان جمهوريخواه پارلمان از او خواست تا توضيح دهد كه چطور ممكن است صنعت فيلمسازي "نقشي منفي" در به تصوير كشيدن زنان ايفا كند. كيدمن پاسخ داد: "احتمالا اين گونه است" و بعد درباره ی خودش صحبت كرد و آنكه همواره فيلمنامه‌هايي را كه بايد در آنها نقش زنان ضعيف و "جنس دوم" را بازي كند، رد مي‌كند. كيدمن گفت: "من نمي‌توانم مسئوليت كل اعمال هاليوود را برعهده بگيرم اما قطعا مي‌توانم پاسخگوي نقش‌هايي كه خودم بازي مي‌كنم باشم." پيش نويس لايحه بين‌المللي مبارزه با خشونت عليه زنان پيش از اين در سال 2007 به كنگره آمريكا فرستاده شده اما هنوز به تصويب نرسيده است. با تصويب اين لايحه دولت آمريكا مي‌تواند در كمپِين‌هاي مبارزه با خشونت عليه زنان، چه به لحاظ ديپلماتيك و چه به لحاظ مالي، مشاركت كند.
اما نيكول كيدمن در كارنامه خود فيلم‌هاي بحث‌برانگيز بسياري دارد، از جمله فيلم «داگ‌ويل» (2003) به كارگرداني لارس فون‌تريه كه كيدمن در آن نقش زني به‌شدت تحقير شده و حتي بسته شده به غُل و زنجير را ايفا مي‌كند. در آخرين فيلم استنلي كوبريك فقيد، «چشمان كاملا بسته» نيز كيدمن نقش زني را ايفا مي‌كند كه شوهرش (تام كروز، كسي كه در آن زمان شوهر حقيقي كيدمن بود) با تصور بي‌وفايي او خودش را بسيار آزار مي‌دهد.
كيدمن در سال 2004 نيز در فيلم «همسران اِستِپ فورد» كه هجو زندگي ايده‌آل زناشويي بود نقش اصلي را بازي كرد و همچنين در گران‌ترين فيلم تبليغاتي عطر نيز بازي كرده است. البته نمي‌توان از نقش‌هاي ديگر كيدمن نيز گذشت. از نقش ايزابل آرچر در فيلم «تصوير يك بانو» به كارگرداني جين كمپيون كه در آن نقش يك زن آزادانديش را بازي مي‌كرد يا بازي‌اش در نقش ويرجينيا وولف در فيلم «ساعت‌ها». كيدمن در اين فيلم نقش يكي از بحث برانگيز ترين نويسندگان زن قرن 20 را بازي مي‌كرد، زني كه به دليل مشكلات روحي با وجود مناسب بودن شرايط زندگي تصميم گرفت خودكشي كند.
كيدمن از سال 2006 سفير در امور زنان شده است (يونيفم). اما اساسا كارش را در سازمان ملل از سال 1994 و با عنوان سفير حُسن نيت اين سازمان در امور كودكان (يونيسف) آغاز كرده است.
كيدمن در سال 2005 نقشي نصيبش شد كه طي آن توانست كار بازيگري و سفيري‌اش را به هم پيوند بزند. او در اين سال در فيلم «مترجم» (سیدنی پولاک-2005) و در نقش يك كارمند سازمان ملل كه متوجه طرح يك قتل مي‌شود، ظاهر شد.