مطالعه رفتاري و طبقه بندي اتصالات بتن آرمه در بار نهايي

[moji5]

تحقيقاتي كه تا به حال بر روي اتصالات بتني انجام شده، اكثرا محدود به تعدادي آزمايشات پراكنده با پارامترهاي متغير بوده است. بنابراين نياز به يك مطالعه تقريبا جامع بر روي نحوه تاثير پارامترهاي مختلف طراحي، در رفتار اتصالات احساس مي شود. در مقاله حاضر براي نيل به اين منظور، 432 اتصال خارجي بتن آرمه با استفاده از روش اجزا، محدود تحليل شده است. پارامترهايي كه در اين بررسي مد نظر قرار گرفته اند، عبارتند از: درصد فولاد طولي تير و ستون متصل به اتصال (1% و 2% براي تير، و 1% و 4% براي ستون) ميزان فولاد عرضي (به مقدار) و جزييات مختف فولادگذاري عرضي (9 جزييات). در بررسي هايي كه در اين مقاله ارايه شده است، نقش و تاثير هر كدام از پارامترهاي مذكور در ميزان لنگر نهايي، داور نهايي و ميزان عملكرد اتصالات، مورد مطالعه قرار گرفته است. با بررسي هايي كه بر روي رفتار اتصالات انجام شد، اتصالات مورد بررسي در چهار رده اتصالات صلب ـ مقاوم، نيمه صلب ـ مقاوم، صلب ـ نيمه مقاوم و نيمه صلب ـ نيمه مقاوم طبقه بندي شدند.


متن کامل (http://sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/5261382370207.pdf) (http://sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/5261382370207.pdf)