کوتاه درباره طراحی پروفیل با شماره پائین تر

[ریپورتر]

جهت بهره گیری از يک پروفيل با شماره پايين تر در يک تير مشخص نیاز به بکارگيری ورق های تقویتی در هر دو بال می باشد. هدف از استفاده از چنين ورق هایی بالا بردن مدول مقطع تير و در نتيجه افزایش مقاومت خمشی تیر با شماره پایین تر می باشد. از این روش در ساختمانهای فولادی جهت تیپ بندی تیرهای یک طبقه استفاده می شود. شایان به ذکر است که یک پروفیل با شماره پایین تر که همراه ورق تقویتی می باشد ، از نظر مالی نیز نسبت به پروفیل بدون ورق تقویتی با صرفه تر است.

جهت محاسبه مساحت مقطع عرضی هر یک از ورق ها داریم :


APL=( wreq-wb )/ hb

Wreq : مدول مقطع مورد نیاز

Wb : مدول مقطع تیر با شماره پایین تر

hb : ارتفاع تیر با شماره پایین تر



ضخامت ورق نبایستی از ضخامت بال (tf ) بیشتر باشد.

در ضمن نیاز نیست که این ورقها در سرتاسر بال تیر گسترده شوند. بلکه صرفا در محل لنگر ماکزیمم نیاز به بهره گیری از ورق تقویتی می باشد. به عنوان مثال در تیر دو سر مفصل که لنگر ماکزیمم در وسط قرار دارد ، L/2 از فرمول زیر در سمت راست وسط تیر و L/2 مابقی در سمت چپ وسط تیر قرار می گیرد.



L =(( wreq-wb)/ wreq)1/2 + 3 bf

bf: عرض بال پروفیل با شماره پایین تر
منبع: (http://khakzad.com/) وبلاگ مهندسی زلزله - evyol.persianblog.ir