*مینا*
21st October 2009, 11:18 PM
20 آبان 1385- جيمز تور، شيميدان دانشگاه رايس و مخترع نانوماشين، در رقابت براي به دست آوردن جايزه بهترين تحقيق در فناوري کوچک، که برگزاركننده آن مجله Small Times است، به عنوان مخترع سال انتخاب شد. اين جايزه، بهترين نفرات، محصولات و شرکتها را در حوزه فناورينانو، سيستمهاي ميکروالکترومکانيکي (MEMS) ، و ميکروسيستمها معرفي ميکند.
تور استاد شيمي، مهندس مکانيک و علم مواد و مدير آزمايشگاه فناورينانو کربن در مؤسسه علوم و فناورينانومقياس ريچارد اسمالي، به خاطر انجام تحقيقات پيشرفته در زمينه خودآرايي مولکولي، توسعهيک نانوماشين تکمولکولي- اين جايزه را به دست آورده است.
گروه تور در اکتبر 2005 نانوماشين بسيار کوچک خود را معرفي نمودند. اندازه اين ماشين برابر با سه تا چهار نانومتر است و داراي چهار تاير،يک شاسي محکم، و محورهايي است که به آزادي و به صورت مستقل از هم ميچرخند، اين بدان معناست كه حدود 20 هزار ماشين ميتوانند در کنار هم در مکاني به اندازه قطر موي انسان پار ک نمايند. تور با کمک همکار خود Kevin Kelly، استاد مهندسي الکترونيک و رايانه، تصاوير اين ماشينها را در حال چرخيدن گرفته است.
هنگام اعلام اين جايزه، Small Times بيان نمود که تور در حال رساندن خودآرايي مولکولي به نقطه واقعي تجاريسازي است. نانوماشين او مثال عملي از دستکاري مولکولي است و گروه او به صورتي جدي در حال کار بر روي ماشينهاي پيچيدهترند.
تور نانوماشين خود را به عنوانيک سيستم آزمايشي براي روشهاي جديد خودآرايي مولکولي طراحي نمود. در طول سال گذشته، گروه تحقيقاتي او اين مفهوم اوليه را توسعه داده و ماشينهاي مختلفي را همچونيک نانوماشين موتوردار،يک کاميون داراي بخش حمل بار،يک تراکتور زنجيري با شش چرخ و سه محور،يک نانوقطار،يک nanobackhoe کامل با بازوي متحرک قابل انبساط، ويک نسخه بسيار کوچک از نانوماشين به نام نانوكوپر، توليد نمودهاند. آنها در حال کار روي نسخهاي از نانوماشين موتوردار با کارايي بالا هستند که حاوي دو موتور خورشيدي است.
تور ميگويد: "ما ميخواهيم اشيا را به صورت پايين به بالا و مولکول به مولکول بسازيم؛ براي انجام اين کار نياز به انتقال مولکولها از جايي به جاي ديگر است. درست همانگونه که سلولها براي آرايش پروتئينها و مولکولهاي بزرگ ديگر از آنزيمها استفاده ميکنند، ما نيز ميخواهيم انتقالدهندههاي سنتزي طراحي كنيم که قادر به انجام همان کار در محيط غيرزيستي باشند".
ستاد ويژه توسعه فناوري نانو
تور استاد شيمي، مهندس مکانيک و علم مواد و مدير آزمايشگاه فناورينانو کربن در مؤسسه علوم و فناورينانومقياس ريچارد اسمالي، به خاطر انجام تحقيقات پيشرفته در زمينه خودآرايي مولکولي، توسعهيک نانوماشين تکمولکولي- اين جايزه را به دست آورده است.
گروه تور در اکتبر 2005 نانوماشين بسيار کوچک خود را معرفي نمودند. اندازه اين ماشين برابر با سه تا چهار نانومتر است و داراي چهار تاير،يک شاسي محکم، و محورهايي است که به آزادي و به صورت مستقل از هم ميچرخند، اين بدان معناست كه حدود 20 هزار ماشين ميتوانند در کنار هم در مکاني به اندازه قطر موي انسان پار ک نمايند. تور با کمک همکار خود Kevin Kelly، استاد مهندسي الکترونيک و رايانه، تصاوير اين ماشينها را در حال چرخيدن گرفته است.
هنگام اعلام اين جايزه، Small Times بيان نمود که تور در حال رساندن خودآرايي مولکولي به نقطه واقعي تجاريسازي است. نانوماشين او مثال عملي از دستکاري مولکولي است و گروه او به صورتي جدي در حال کار بر روي ماشينهاي پيچيدهترند.
تور نانوماشين خود را به عنوانيک سيستم آزمايشي براي روشهاي جديد خودآرايي مولکولي طراحي نمود. در طول سال گذشته، گروه تحقيقاتي او اين مفهوم اوليه را توسعه داده و ماشينهاي مختلفي را همچونيک نانوماشين موتوردار،يک کاميون داراي بخش حمل بار،يک تراکتور زنجيري با شش چرخ و سه محور،يک نانوقطار،يک nanobackhoe کامل با بازوي متحرک قابل انبساط، ويک نسخه بسيار کوچک از نانوماشين به نام نانوكوپر، توليد نمودهاند. آنها در حال کار روي نسخهاي از نانوماشين موتوردار با کارايي بالا هستند که حاوي دو موتور خورشيدي است.
تور ميگويد: "ما ميخواهيم اشيا را به صورت پايين به بالا و مولکول به مولکول بسازيم؛ براي انجام اين کار نياز به انتقال مولکولها از جايي به جاي ديگر است. درست همانگونه که سلولها براي آرايش پروتئينها و مولکولهاي بزرگ ديگر از آنزيمها استفاده ميکنند، ما نيز ميخواهيم انتقالدهندههاي سنتزي طراحي كنيم که قادر به انجام همان کار در محيط غيرزيستي باشند".
ستاد ويژه توسعه فناوري نانو