ØÑтRдŁ§
21st October 2009, 08:06 PM
«امید» واژه ای است كه در لحظه های ناامیدی در قلب او روییده است. «سونیا صابری» وقتی به عنوان جوان مخترع و برترین اختراع نامش را در بالاترین لیست زنان مخترع جهان حك كرد، تنها چیزی كه در تاروپود جانش بالید و شكوفه كرد نام «ایران» بود.
این دختر ۱۹ ساله ایرانی كه با آبی دریا پیوندی دیرینه دارد از لحظه های باشكوهی می گوید كه زنان و دختران ایرانی در نخستین دوره از مسابقات زنان مخترع سئول آفریدند.
● سونیا صابری كیست؟
▪ دانشجوی ترم دوم رشته مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور. سال ۱۳۶۸ در ساری متولد شده. پدرش دبیر بازنشسته و مادرش فرهنگی است. سونیا یك برادر بزرگتر از خودش دارد.
● چند اختراع داری؟
▪ چهار ثبت اختراع دارم.
● قبل از شركت كردن در این دوره از مسابقات آیا در مسابقات دیگری هم شركت داشتید؟
▪ در مسابقات انگلیس سال۸۶ شركت كردم و مدال نقره به خاطر طرح ماده اشعه گیر تلفن همراه آوردم و نفر اول پژوهش های برتر سال ۸۶ مازندران نیز شده ام. طرح كامپوزیت پلیمری اختراع دیگرم بود.
● از چه سنی وارد كار تحقیق و پژوهش شدی؟
▪ از اول دبیرستان شروع به تحقیق كردم ولی آزمایشگاهی برای كار نداشتم. در حیاط خانه مان محلی را درست كردم كه آزمایشگاهم شد و با امكانات خیلی كم آن را راه انداختم.
● پشتیبان هم داشتی؟
▪ خانواده ام خیلی كمك كردند. هر آزمایشی با یك بار انجام شدن جواب نمی دهد برای همین ناچار می شدم چندبار آن را تكرار كنم و خانواده ام از لحاظ مالی و تأمین هزینه ها خیلی كمكم كردند.
● نخستین طرح و آزمایش تان؟
▪ كامپوزیت پلیمری بود كه نوعی پلیمر است كه در برابر گرما و فشار و خم شدن تحمل بالایی دارد.
● چه تفاوتی با كامپوزیت های موجود در بازار داشت؟
▪ كامپوزیت های موجود در بازار هر كدام یك قابلیت خاص دارند مثلاً در برابر فشار، خم شدن و . . . تحمل دارند.
● تولید شد؟
▪ ثبت اختراع كردم ولی برای تولید كسی از من حمایت نكرد.
● اختراع بعدی؟
▪ ماده اشعه گیر تلفن همراه بود. طرح آن سه سال قبل به ذهنم رسید. از آنجایی كه اشعه تلفن همراه روی بدن تأثیرات بدی دارد و سرطان زا است به فكر افتادم كه كاری كنم تا جلوی آن را بگیرم.
ماده ای درست كردم كه درون قاب موبایل ریخته می شود. پس از خشك شدن آن جلوی اشعه مضر تلفن همراه گرفته می شود.
● چند سال روی آن كار كردی؟
▪ سه سال.
● در لحظه های شكست دلسرد نمی شدی؟
▪ هر آزمایشی با شكست فراوان روبه رو می شود. من پس از شكست سعی می كردم معلوماتم را بیشتر كنم تا به نتیجه دلخواه برسم.
● اختراع بعدی؟
▪ نانوكامپوزیت بود كه دو سال روی آن كار كردم. نانو اختراع من ۱۰ برابر فولاد مقاومت دارد و كامپوزیت در جهان مورد استفاده است و به یك منظور ساخته می شود و هر كدام خاصیتی دارند ولی در برابر مجموع مقاومت ها نمی توانند پاسخ بدهند. یكی در برابر خمشی، یكی در برابر فشار و . . . پاسخ می دهند.
ولی نانو كامپوزیت من متفاوت است. مقاومت فشاری و خمشی زیادی دارد. مقاومت سایش آسفالت ۳۰ درصد است ولی مقاومت نانوكامپوزیت من كمتر از دو درصد است. مقاومت فشاری نانو من از مقاومت فشاری پل كامپوزیتی دانمارك دو برابر بیشتر است. در برابر اسید غلیظ مقاومت دارد، عایق صدا است در برابر حرارت مقاومت در حد خیلی بالا دارد و ضدآب است.
● این آزمایش ها را در كجا انجام می دادی؟
▪ در آزمایشگاه مكانیك خاك روی این طرح كار كردم.
● اختراع تو چه كاربردی دارد؟
▪ در صنایع دفاعی، پل سازی، خودرو، هوافضا و . . . كاربرد دارد.
● می دانستی چه كار كرده ای؟
▪ باتوجه به مطالعاتی كه كرده بودم، متوجه شدم كه تا حالا كسی این كار را انجام نداده است و من نخستین كسی هستم كه این كار را كرده ام. برای این طرح خیلی زحمت كشیده بودم. می خواستم كاری كنم كه كامپوزیت من همه مقاومت ها را در خود داشته باشد.
● استادی داشتی كه راهنمایی ات كند؟
▪ نه. خودم كار و مطالعه كردم.
● چقدر در روز وقت می گذاشتی؟
▪ خیلی. در آزمایشگاه خیلی كار می كردم تا شب در حال مطالعه و كار بودم.
● سطح مسابقات؟
▪ سطح مسابقات خیلی بالا بود. تیم ایران جوانترین تیم شركت كننده بود. بعضی طرح ها غیرحضوری بود و عده ای نیز حضوری شركت كرده بودند.
● چند طرح شركت داشت؟
▪ ۴۰۰ طرح از ۳۰ كشور جهان كه ایران اول شد.
● لحظه ای كه انتخاب شدی؟
▪ سه روز نمایشگاه داشتیم. داوری از غرفه ها توسط شش داور انجام شد.
روز جمعه ساعت چهار عصر جشن مدال بود. اول از همه نام مریم اسلامی برای جایزه وایپو (Wipo) اعلام شد كه جایزه مالكیت های فكری سازمان ملل است.
● چه حسی از این انتخاب داشتی؟
▪ خیلی خوشحال شدم. همه ما ایرانی ها از شادی در پوست نمی گنجیدیم.
● اسم شما كی اعلام شد؟
▪ بعد از خانم اسلامی چند جایزه مربوط به كشورهای دیگر اعلام شد و بعد اسم من را برای جایزه ایفیا (IFIA) اعلام كردند كه جایزه فدراسیون جهانی اختراعات است.
جایزه بهترین اختراع و جوان ترین مخترع را به من دادند.
و بعد هم خانم گلچین فر بودند كه جایزه ویژه كره (گرند تریكس) را گرفتند.
● در آن لحظه به چه فكر می كردی؟
▪ اصلاً فكر نمی كردم كه جایزه در دستان من است. در آن لحظه به خاطر ایرانی بودنم خوشحال بودم.
● مدیون چه كسی هستی؟
▪ پدر و مادرم و دكتر رستگار كه با احساس مسئولیت و مدیریت خوب باعث شدند طرح های قوی در مسابقه شركت كند و ایران بتواند رتبه اول جهان ر ا كسب كند.
● نخستین تلفن را به چه كسی زدی؟
▪ خانه مان. برادرم گوشی را برداشت. به او گفتم جایزه ویژه را گرفتم.
گوشی را به مادرم داد. مادرم از خوشحالی گریه می كرد. پدرم وقتی گوشی را گرفت نمی توانست حرف بزند.
● هدیه هم از خانواده گرفتی؟
▪ قول یك لپ تاپ داده اند.
● در لحظه ناامیدی؟
▪ احساس امید.
● كجای دنیا ایستاده ای؟
▪ خط بالا.
● كجا می خواهی بروی؟
▪ تا بالاترین جا تا كشورم همواره بالا باشد.
● آرزو؟
▪ موفقیت برای خودم و تمام بچه های ایران.
● آخرین هدف؟
▪ رسیدن به جایگاه پروفسوری.
● مطالعه غیردرسی؟
▪ فقط در زمینه تحقیقاتم مطالعه می كنم.
● روزی چند ساعت می خوابی؟
▪ شش، هفت ساعت.
● خانه داری؟
▪ نصف غذا ها را می توانم درست كنم.
● در خواب ایده ای برای كارهایت گرفته ای؟
▪ تا حدودی بله.
● شكست؟
▪ ناامیدی ولی باید پیگیری كرد.
● پیروزی؟
▪ خوشحالی از انجام كار مفید.
● زن ایرانی؟
▪ باعث افتخار است. غرور ملی دارم كه یك زن ایرانی ام.
● حجاب؟
▪ زن ایرانی با حجاب پاك و آراسته است.
● دریا؟
▪ آرامش.
● چقدر به خدا نزدیكی؟
▪ خیلی. آنقدر كه به اینجا رسیدم.
● اگر پرنده بودی؟
▪ پرواز رو به بالا.
● برای؟
▪ رسیدن.
هما مسافر
مصاحبه : روزنامه ايران
این دختر ۱۹ ساله ایرانی كه با آبی دریا پیوندی دیرینه دارد از لحظه های باشكوهی می گوید كه زنان و دختران ایرانی در نخستین دوره از مسابقات زنان مخترع سئول آفریدند.
● سونیا صابری كیست؟
▪ دانشجوی ترم دوم رشته مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور. سال ۱۳۶۸ در ساری متولد شده. پدرش دبیر بازنشسته و مادرش فرهنگی است. سونیا یك برادر بزرگتر از خودش دارد.
● چند اختراع داری؟
▪ چهار ثبت اختراع دارم.
● قبل از شركت كردن در این دوره از مسابقات آیا در مسابقات دیگری هم شركت داشتید؟
▪ در مسابقات انگلیس سال۸۶ شركت كردم و مدال نقره به خاطر طرح ماده اشعه گیر تلفن همراه آوردم و نفر اول پژوهش های برتر سال ۸۶ مازندران نیز شده ام. طرح كامپوزیت پلیمری اختراع دیگرم بود.
● از چه سنی وارد كار تحقیق و پژوهش شدی؟
▪ از اول دبیرستان شروع به تحقیق كردم ولی آزمایشگاهی برای كار نداشتم. در حیاط خانه مان محلی را درست كردم كه آزمایشگاهم شد و با امكانات خیلی كم آن را راه انداختم.
● پشتیبان هم داشتی؟
▪ خانواده ام خیلی كمك كردند. هر آزمایشی با یك بار انجام شدن جواب نمی دهد برای همین ناچار می شدم چندبار آن را تكرار كنم و خانواده ام از لحاظ مالی و تأمین هزینه ها خیلی كمكم كردند.
● نخستین طرح و آزمایش تان؟
▪ كامپوزیت پلیمری بود كه نوعی پلیمر است كه در برابر گرما و فشار و خم شدن تحمل بالایی دارد.
● چه تفاوتی با كامپوزیت های موجود در بازار داشت؟
▪ كامپوزیت های موجود در بازار هر كدام یك قابلیت خاص دارند مثلاً در برابر فشار، خم شدن و . . . تحمل دارند.
● تولید شد؟
▪ ثبت اختراع كردم ولی برای تولید كسی از من حمایت نكرد.
● اختراع بعدی؟
▪ ماده اشعه گیر تلفن همراه بود. طرح آن سه سال قبل به ذهنم رسید. از آنجایی كه اشعه تلفن همراه روی بدن تأثیرات بدی دارد و سرطان زا است به فكر افتادم كه كاری كنم تا جلوی آن را بگیرم.
ماده ای درست كردم كه درون قاب موبایل ریخته می شود. پس از خشك شدن آن جلوی اشعه مضر تلفن همراه گرفته می شود.
● چند سال روی آن كار كردی؟
▪ سه سال.
● در لحظه های شكست دلسرد نمی شدی؟
▪ هر آزمایشی با شكست فراوان روبه رو می شود. من پس از شكست سعی می كردم معلوماتم را بیشتر كنم تا به نتیجه دلخواه برسم.
● اختراع بعدی؟
▪ نانوكامپوزیت بود كه دو سال روی آن كار كردم. نانو اختراع من ۱۰ برابر فولاد مقاومت دارد و كامپوزیت در جهان مورد استفاده است و به یك منظور ساخته می شود و هر كدام خاصیتی دارند ولی در برابر مجموع مقاومت ها نمی توانند پاسخ بدهند. یكی در برابر خمشی، یكی در برابر فشار و . . . پاسخ می دهند.
ولی نانو كامپوزیت من متفاوت است. مقاومت فشاری و خمشی زیادی دارد. مقاومت سایش آسفالت ۳۰ درصد است ولی مقاومت نانوكامپوزیت من كمتر از دو درصد است. مقاومت فشاری نانو من از مقاومت فشاری پل كامپوزیتی دانمارك دو برابر بیشتر است. در برابر اسید غلیظ مقاومت دارد، عایق صدا است در برابر حرارت مقاومت در حد خیلی بالا دارد و ضدآب است.
● این آزمایش ها را در كجا انجام می دادی؟
▪ در آزمایشگاه مكانیك خاك روی این طرح كار كردم.
● اختراع تو چه كاربردی دارد؟
▪ در صنایع دفاعی، پل سازی، خودرو، هوافضا و . . . كاربرد دارد.
● می دانستی چه كار كرده ای؟
▪ باتوجه به مطالعاتی كه كرده بودم، متوجه شدم كه تا حالا كسی این كار را انجام نداده است و من نخستین كسی هستم كه این كار را كرده ام. برای این طرح خیلی زحمت كشیده بودم. می خواستم كاری كنم كه كامپوزیت من همه مقاومت ها را در خود داشته باشد.
● استادی داشتی كه راهنمایی ات كند؟
▪ نه. خودم كار و مطالعه كردم.
● چقدر در روز وقت می گذاشتی؟
▪ خیلی. در آزمایشگاه خیلی كار می كردم تا شب در حال مطالعه و كار بودم.
● سطح مسابقات؟
▪ سطح مسابقات خیلی بالا بود. تیم ایران جوانترین تیم شركت كننده بود. بعضی طرح ها غیرحضوری بود و عده ای نیز حضوری شركت كرده بودند.
● چند طرح شركت داشت؟
▪ ۴۰۰ طرح از ۳۰ كشور جهان كه ایران اول شد.
● لحظه ای كه انتخاب شدی؟
▪ سه روز نمایشگاه داشتیم. داوری از غرفه ها توسط شش داور انجام شد.
روز جمعه ساعت چهار عصر جشن مدال بود. اول از همه نام مریم اسلامی برای جایزه وایپو (Wipo) اعلام شد كه جایزه مالكیت های فكری سازمان ملل است.
● چه حسی از این انتخاب داشتی؟
▪ خیلی خوشحال شدم. همه ما ایرانی ها از شادی در پوست نمی گنجیدیم.
● اسم شما كی اعلام شد؟
▪ بعد از خانم اسلامی چند جایزه مربوط به كشورهای دیگر اعلام شد و بعد اسم من را برای جایزه ایفیا (IFIA) اعلام كردند كه جایزه فدراسیون جهانی اختراعات است.
جایزه بهترین اختراع و جوان ترین مخترع را به من دادند.
و بعد هم خانم گلچین فر بودند كه جایزه ویژه كره (گرند تریكس) را گرفتند.
● در آن لحظه به چه فكر می كردی؟
▪ اصلاً فكر نمی كردم كه جایزه در دستان من است. در آن لحظه به خاطر ایرانی بودنم خوشحال بودم.
● مدیون چه كسی هستی؟
▪ پدر و مادرم و دكتر رستگار كه با احساس مسئولیت و مدیریت خوب باعث شدند طرح های قوی در مسابقه شركت كند و ایران بتواند رتبه اول جهان ر ا كسب كند.
● نخستین تلفن را به چه كسی زدی؟
▪ خانه مان. برادرم گوشی را برداشت. به او گفتم جایزه ویژه را گرفتم.
گوشی را به مادرم داد. مادرم از خوشحالی گریه می كرد. پدرم وقتی گوشی را گرفت نمی توانست حرف بزند.
● هدیه هم از خانواده گرفتی؟
▪ قول یك لپ تاپ داده اند.
● در لحظه ناامیدی؟
▪ احساس امید.
● كجای دنیا ایستاده ای؟
▪ خط بالا.
● كجا می خواهی بروی؟
▪ تا بالاترین جا تا كشورم همواره بالا باشد.
● آرزو؟
▪ موفقیت برای خودم و تمام بچه های ایران.
● آخرین هدف؟
▪ رسیدن به جایگاه پروفسوری.
● مطالعه غیردرسی؟
▪ فقط در زمینه تحقیقاتم مطالعه می كنم.
● روزی چند ساعت می خوابی؟
▪ شش، هفت ساعت.
● خانه داری؟
▪ نصف غذا ها را می توانم درست كنم.
● در خواب ایده ای برای كارهایت گرفته ای؟
▪ تا حدودی بله.
● شكست؟
▪ ناامیدی ولی باید پیگیری كرد.
● پیروزی؟
▪ خوشحالی از انجام كار مفید.
● زن ایرانی؟
▪ باعث افتخار است. غرور ملی دارم كه یك زن ایرانی ام.
● حجاب؟
▪ زن ایرانی با حجاب پاك و آراسته است.
● دریا؟
▪ آرامش.
● چقدر به خدا نزدیكی؟
▪ خیلی. آنقدر كه به اینجا رسیدم.
● اگر پرنده بودی؟
▪ پرواز رو به بالا.
● برای؟
▪ رسیدن.
هما مسافر
مصاحبه : روزنامه ايران