آبجی
17th October 2009, 05:30 PM
بيشتر از نود درصد تلويزيون‌هاي ديجيتال امروزي با استفاده از فناوري‌هاي ال‌سي‌دي يا پلاسما ساخته مي‌شوند؛ به طوري که بسياري از افراد اين فناوري را معادل با hdtv مي‌دانند.
يکي از نکاتي که شايد براي بسياري از کاربران نامفهوم باشد، فرق دقيق اين دو فناوري با يکديگر است. مخصوصا اگر شما تمايل به خريد مدل‌هايي با اندازه بزرگ‌تر از چهل اينچ را داشته باشيد، خواهيد ديد که هر شرکتي معمولا هم مدل ال‌سي‌دي و هم مدل پلاسما را در آن اندازه توليد کرده است. در اين شرايط اگر شما تفاوت‌هاي دقيق اين دو را ندانيد، نمي‌توانيد با توجه به نيازهاي خود انتخاب صحيحي داشته باشيد. حالا مي‌خواهيم تا حدودي تفاوت‌هاي مهم ال‌سي‌دي و پلاسما را با يکديگر مقايسه و مزايا و معايب هر يک را بررسي کنيم.
در ال‌سي‌دي‌ها يك منبع نور مجزا كه در واقع يك لامپ فلورسنت است، وجود دارد كه اين نور با گذشتن از داخل كريستال مايع و فيلتر رنگ تغيير وضعيت داده و به چشم ما مي‌رسد. مشكلي كه در ال‌سي‌دي‌ها به وجود مي‌آيد، در مورد رنگ مشكي است.
وقتي يك سلول بايد رنگ مشكي توليد كند، در واقع بايد جلوي عبور اين نور را بگيرد تا رنگ كاملا مشكي به چشم بيننده برسد. ولي اين عمل به خاطر نور پس‌زمينه كه همواره وجود دارد، به طور صددرصد موفقيت‌آميز نيست و سطح رنگ مشكي در آن‌ها كاملا دقيق در نمي‌آيد. هرچند با پيشرفت فناوري اين مساله مدام در حال بهبود يافتن است، ولي به هر صورت هنوز ال‌سي‌دي‌ها در اين مورد ضعف دارند.
برخلاف ال‌سي‌دي، در پلاسما نور پس‌زمينه وجود ندارد و هر سلول خود نور مورد نياز را توليد مي‌كند. بنابراين تنها با خاموش كردن سلول مربوطه مي‌توان به سطح مناسبي از رنگ مشكي رسيد. به‌خاطر همين موضوع كنتراست تصوير (درجه اختلاف ميان تاريك‌ترين و روشن‌ترين رنگ) در پلاسما بسيار بيشتر از ال‌سي‌دي است و از اين جهت پلاسما برنده است.
در ال‌سي‌دي از يك منبع نوري جداگانه براي ايجاد نور استفاده مي‌شود كه مي‌توان ميزان نور آن را به سادگي با توجه به محيطي كه تلويزيون در آن قرار دارد، كم يا زياد كرد. در صورتي كه در پلاسما هر سلول نور مورد نياز خود را توليد مي‌كند. به همين خاطر در محيط‌هاي پرنور و در فضاي آزاد ممكن است ديدن تصاوير تلويزيون‌هاي پلاسما اندكي سخت‌تر باشد. به همين جهت اكثرا از ال‌سي‌دي به عنوان تلويزيون‌هاي تبليغاتي يا در محيط‌هاي پر نور استفاده مي‌كنند.
يكي از نكاتي كه سازندگان ال‌سي‌دي تبليغ مي‌كنند، طول عمر آن‌ها است كه تا حدود شصت‌هزار ساعت كار مي‌كند. در واقع طول عمر ال‌سي‌دي مدت زماني است كه ميزان نور پس‌زمينه آن‌ها به نصف كاهش پيدا كند. در پلاسما به خاطر اين‌كه وظيفه توليد نور بر عهده هر سلول است و اين كار از طريق فسفرهاي داخل آن صورت مي‌گيرد، نيمه‌عمر پلاسما را مدت زماني در نظر مي‌گيرند كه درخشندگي اين فسفرها به نصف كاهش پيدا كند.
در مدل‌هاي جديد پلاسما هم سازندگان معمولا طول عمر 60هزار ساعت را تبليغ مي‌كنند
يکي از نکاتي که شايد براي بسياري از کاربران نامفهوم باشد، فرق دقيق اين دو فناوري با يکديگر است. مخصوصا اگر شما تمايل به خريد مدل‌هايي با اندازه بزرگ‌تر از چهل اينچ را داشته باشيد، خواهيد ديد که هر شرکتي معمولا هم مدل ال‌سي‌دي و هم مدل پلاسما را در آن اندازه توليد کرده است. در اين شرايط اگر شما تفاوت‌هاي دقيق اين دو را ندانيد، نمي‌توانيد با توجه به نيازهاي خود انتخاب صحيحي داشته باشيد. حالا مي‌خواهيم تا حدودي تفاوت‌هاي مهم ال‌سي‌دي و پلاسما را با يکديگر مقايسه و مزايا و معايب هر يک را بررسي کنيم.
در ال‌سي‌دي‌ها يك منبع نور مجزا كه در واقع يك لامپ فلورسنت است، وجود دارد كه اين نور با گذشتن از داخل كريستال مايع و فيلتر رنگ تغيير وضعيت داده و به چشم ما مي‌رسد. مشكلي كه در ال‌سي‌دي‌ها به وجود مي‌آيد، در مورد رنگ مشكي است.
وقتي يك سلول بايد رنگ مشكي توليد كند، در واقع بايد جلوي عبور اين نور را بگيرد تا رنگ كاملا مشكي به چشم بيننده برسد. ولي اين عمل به خاطر نور پس‌زمينه كه همواره وجود دارد، به طور صددرصد موفقيت‌آميز نيست و سطح رنگ مشكي در آن‌ها كاملا دقيق در نمي‌آيد. هرچند با پيشرفت فناوري اين مساله مدام در حال بهبود يافتن است، ولي به هر صورت هنوز ال‌سي‌دي‌ها در اين مورد ضعف دارند.
برخلاف ال‌سي‌دي، در پلاسما نور پس‌زمينه وجود ندارد و هر سلول خود نور مورد نياز را توليد مي‌كند. بنابراين تنها با خاموش كردن سلول مربوطه مي‌توان به سطح مناسبي از رنگ مشكي رسيد. به‌خاطر همين موضوع كنتراست تصوير (درجه اختلاف ميان تاريك‌ترين و روشن‌ترين رنگ) در پلاسما بسيار بيشتر از ال‌سي‌دي است و از اين جهت پلاسما برنده است.
در ال‌سي‌دي از يك منبع نوري جداگانه براي ايجاد نور استفاده مي‌شود كه مي‌توان ميزان نور آن را به سادگي با توجه به محيطي كه تلويزيون در آن قرار دارد، كم يا زياد كرد. در صورتي كه در پلاسما هر سلول نور مورد نياز خود را توليد مي‌كند. به همين خاطر در محيط‌هاي پرنور و در فضاي آزاد ممكن است ديدن تصاوير تلويزيون‌هاي پلاسما اندكي سخت‌تر باشد. به همين جهت اكثرا از ال‌سي‌دي به عنوان تلويزيون‌هاي تبليغاتي يا در محيط‌هاي پر نور استفاده مي‌كنند.
يكي از نكاتي كه سازندگان ال‌سي‌دي تبليغ مي‌كنند، طول عمر آن‌ها است كه تا حدود شصت‌هزار ساعت كار مي‌كند. در واقع طول عمر ال‌سي‌دي مدت زماني است كه ميزان نور پس‌زمينه آن‌ها به نصف كاهش پيدا كند. در پلاسما به خاطر اين‌كه وظيفه توليد نور بر عهده هر سلول است و اين كار از طريق فسفرهاي داخل آن صورت مي‌گيرد، نيمه‌عمر پلاسما را مدت زماني در نظر مي‌گيرند كه درخشندگي اين فسفرها به نصف كاهش پيدا كند.
در مدل‌هاي جديد پلاسما هم سازندگان معمولا طول عمر 60هزار ساعت را تبليغ مي‌كنند