آبجی
13th October 2009, 05:52 PM
هفته گذشته پدیده قرن یعنی اینترنت، چهلمین سالروز تولد خود را پشت‌سر گذاشت. اینترنت ابزار ارتباطی نوینی است كه به مراتب سریع‌تر از روزنامه، رادیو و تلویزیون جای خود را در زندگی ما باز كرد به نحوی كه امروزه حتی تصور نبود اینترنت برای بسیاری نگران‌كننده است.
اما اینترنت گذشته از فواید بیشمارش در تسهیل زندگی، كاهش هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و هزاران قابلیت دیگر، با چالش‌ها و مشكلات زیادی نیز طی ۴۰ سال گذشته مواجه بود؛ مشكلاتی كه همزمان با بزرگ شدن اینترنت بزرگ‌تر و مخرب‌تر می‌شوند.
یكی از اصلی‌ترین مشكلات پس از فراگیر شدن اینترنت، به خلق بدافزارها یا كدهای مخربی كه از آنها با عنوان ویروس یا كرم‌های اینترنتی یاد می‌شود، مربوط است.
به همین منظور هفته گذشته یك شركت امنیتی بنام در دنیای مجازی اقدام به معرفی مخرب‌ترین تهدیدهای اینترنتی در ۴۰ سال گذشته كرد.
موریس، نخستین بدافزار یا ویروس اینترنتی محسوب می‌شود كه سال ۱۹۸۸ و بدون هدف تخریبی منتشر شد، اما این ویروس حاوی خطایی بود كه ۱۰ درصد از ۶۰ هزار رایانه اولیه متصل به اینترنت را از كار انداخت و نخستین هشدار به كارشناسان برای امكان طراحی و توزیع بدافزارها به شمار می‌رود.
اما پس از این ویروس نه چندان خطرناك، ویروس‌هایی آمدند كه اصلا شوخی نداشتند.
دوستت دارم نام یكی از این ویروس‌های خطرناك بود كه تا سال ۲۰۰۰ بالغ بر ۵۰ میلیون رایانه را در سراسر دنیا آلوده كرد به نحوی كه سازمان سیا، پنتاگون و نهادهای امنیتی مهم در انگلستان برای مصون ماندن از خطر این ویروس، خدمات ایمیل خود را از كار انداختند.
جالب آن كه در نهایت مشخص شد نویسنده این ویروس یك فیلیپینی است كه در نهایت و به علت پیش‌بینی نشدن قانون و مجازاتی در این كشور هیچ برخوردی نیز با وی صورت نگرفت.
كانفیكر نامیك كرم اینترنتی دیگر بود كه روزانه ۵۰ هزار قربانی می‌گرفت. روش كار این كرم اینترنتی نیز به این ترتیب بود كه اطلاعات محرمانه و شخصی كاربران آلوده را برای طراحان این بدافزار ارسال می‌كرد. كانفیكر آنقدر پیش رفت كه غول رایانه‌ای جهان یعنی مایكروسافت تنها برای كمك به شناسایی طراحان آن جایزه‌ای ۲۵۰ هزار دلاری در نظر گرفت.
ملیسا، نام یكی دیگر از ویروس‌های خطرناكی بود كه توجه تمام رسانه‌های جهان را به خود جلب كرد. علت توجه به ویروس مذكور نیز سرعت بسیار بالا و نگران‌كننده فراگیری آن بود به نحوی كه این ویروس ظرف ۶ سال همچنان قدرت تخریبی و مهار ناشدنی خود را حفظ كرده و در نهایت تا سال ۲۰۰۵ حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد رایانه‌های جهان را آلوده كرد.
اسلمر را خیلی‌ها به خاطر دارند. این ویروس كارش از آلوده كردن رایانه‌ها فراتر رفت و حتی به صورت موقت اینترنت را از كار انداخت.
ویروس اسلمر ظرف ۱۰ دقیقه، نزدیك به ۷۵ هزار قربانی گرفت، موضوعی كه بسیاری از كشورها را به این فكر انداخت كه با یك حمله سازمان یافته و عظیم به زیرساخت‌های ارتباطی خود مواجه شده‌اند اما در همان زمان یك كرم اینترنتی به نام نیمدا نیز توانست طی ۲۴ دقیقه و از طریق سوار شدن روی حجم بالای ارسال میلیون‌ها ایمیل در طول روز به صدر فهرست ویروس‌های زمان خود برسد.
اما ویروس‌هایی هم در دنیای اینترنت به گردش افتادندكه هدف اصلی‌شان سرقت اطلاعات كاربران نبود، بلكه آنها به دنبال از كار انداختن سایت‌های اینترنتی بودند.
«كدرد» ازجمله این كرم‌های اینترنتی بود كه ظرف مدت كوتاهی ۳۵۹ هزار سایت را در دنیا آلوده كرد.
بلستر نام ویروس دیگری بود كه ثروتمندترین مرد جهان یعنی بیل گیتس را هدف قرار داده بود و پس از آلوده كردن رایانه‌ها پیغام می‌داد كه آقای بیل گیتس تقصیر شماست؛ به جای پول درآوردن، نرم‌افزارهایت را درست كن!
ویروس ساسر نیز ویروسی بود كه بسیاری از شركت‌های بزرگ هواپیمایی را با بحران مواجه كرد و موجب لغو پروازهای زیادی در دنیا شد. این ویروس را یك نوجوان ۱۷ ساله آلمانی نوشته بود كه پس از دستگیری و به علت نرسیدن به سن قانونی محكومیتش به آینده موكول شد
http://www.aftab.ir/news/2009/oct/08/images/54e78b91d07621b9bea85af07ebb0a5a.jpg
اما اینترنت گذشته از فواید بیشمارش در تسهیل زندگی، كاهش هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و هزاران قابلیت دیگر، با چالش‌ها و مشكلات زیادی نیز طی ۴۰ سال گذشته مواجه بود؛ مشكلاتی كه همزمان با بزرگ شدن اینترنت بزرگ‌تر و مخرب‌تر می‌شوند.
یكی از اصلی‌ترین مشكلات پس از فراگیر شدن اینترنت، به خلق بدافزارها یا كدهای مخربی كه از آنها با عنوان ویروس یا كرم‌های اینترنتی یاد می‌شود، مربوط است.
به همین منظور هفته گذشته یك شركت امنیتی بنام در دنیای مجازی اقدام به معرفی مخرب‌ترین تهدیدهای اینترنتی در ۴۰ سال گذشته كرد.
موریس، نخستین بدافزار یا ویروس اینترنتی محسوب می‌شود كه سال ۱۹۸۸ و بدون هدف تخریبی منتشر شد، اما این ویروس حاوی خطایی بود كه ۱۰ درصد از ۶۰ هزار رایانه اولیه متصل به اینترنت را از كار انداخت و نخستین هشدار به كارشناسان برای امكان طراحی و توزیع بدافزارها به شمار می‌رود.
اما پس از این ویروس نه چندان خطرناك، ویروس‌هایی آمدند كه اصلا شوخی نداشتند.
دوستت دارم نام یكی از این ویروس‌های خطرناك بود كه تا سال ۲۰۰۰ بالغ بر ۵۰ میلیون رایانه را در سراسر دنیا آلوده كرد به نحوی كه سازمان سیا، پنتاگون و نهادهای امنیتی مهم در انگلستان برای مصون ماندن از خطر این ویروس، خدمات ایمیل خود را از كار انداختند.
جالب آن كه در نهایت مشخص شد نویسنده این ویروس یك فیلیپینی است كه در نهایت و به علت پیش‌بینی نشدن قانون و مجازاتی در این كشور هیچ برخوردی نیز با وی صورت نگرفت.
كانفیكر نامیك كرم اینترنتی دیگر بود كه روزانه ۵۰ هزار قربانی می‌گرفت. روش كار این كرم اینترنتی نیز به این ترتیب بود كه اطلاعات محرمانه و شخصی كاربران آلوده را برای طراحان این بدافزار ارسال می‌كرد. كانفیكر آنقدر پیش رفت كه غول رایانه‌ای جهان یعنی مایكروسافت تنها برای كمك به شناسایی طراحان آن جایزه‌ای ۲۵۰ هزار دلاری در نظر گرفت.
ملیسا، نام یكی دیگر از ویروس‌های خطرناكی بود كه توجه تمام رسانه‌های جهان را به خود جلب كرد. علت توجه به ویروس مذكور نیز سرعت بسیار بالا و نگران‌كننده فراگیری آن بود به نحوی كه این ویروس ظرف ۶ سال همچنان قدرت تخریبی و مهار ناشدنی خود را حفظ كرده و در نهایت تا سال ۲۰۰۵ حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد رایانه‌های جهان را آلوده كرد.
اسلمر را خیلی‌ها به خاطر دارند. این ویروس كارش از آلوده كردن رایانه‌ها فراتر رفت و حتی به صورت موقت اینترنت را از كار انداخت.
ویروس اسلمر ظرف ۱۰ دقیقه، نزدیك به ۷۵ هزار قربانی گرفت، موضوعی كه بسیاری از كشورها را به این فكر انداخت كه با یك حمله سازمان یافته و عظیم به زیرساخت‌های ارتباطی خود مواجه شده‌اند اما در همان زمان یك كرم اینترنتی به نام نیمدا نیز توانست طی ۲۴ دقیقه و از طریق سوار شدن روی حجم بالای ارسال میلیون‌ها ایمیل در طول روز به صدر فهرست ویروس‌های زمان خود برسد.
اما ویروس‌هایی هم در دنیای اینترنت به گردش افتادندكه هدف اصلی‌شان سرقت اطلاعات كاربران نبود، بلكه آنها به دنبال از كار انداختن سایت‌های اینترنتی بودند.
«كدرد» ازجمله این كرم‌های اینترنتی بود كه ظرف مدت كوتاهی ۳۵۹ هزار سایت را در دنیا آلوده كرد.
بلستر نام ویروس دیگری بود كه ثروتمندترین مرد جهان یعنی بیل گیتس را هدف قرار داده بود و پس از آلوده كردن رایانه‌ها پیغام می‌داد كه آقای بیل گیتس تقصیر شماست؛ به جای پول درآوردن، نرم‌افزارهایت را درست كن!
ویروس ساسر نیز ویروسی بود كه بسیاری از شركت‌های بزرگ هواپیمایی را با بحران مواجه كرد و موجب لغو پروازهای زیادی در دنیا شد. این ویروس را یك نوجوان ۱۷ ساله آلمانی نوشته بود كه پس از دستگیری و به علت نرسیدن به سن قانونی محكومیتش به آینده موكول شد
http://www.aftab.ir/news/2009/oct/08/images/54e78b91d07621b9bea85af07ebb0a5a.jpg