MR_Jentelman
12th October 2009, 05:56 PM
خیلی‌ها فكر می‌كنند اگر انسان بخواهد یك زندگی مكتبی داشته باشد باید از بسیاری از خواسته‌های دنیا چشم‌پوشی كند، خواسته‌هایی كه بیشتر از جنس زمین‌اند تا آسمان؛ و اینگونه می‌شود كه در نگاه عوام‌زده مرسوم، زندگی مكتبی با بی‌نشاطی، خمودی، نداری و غم همراه است.
اما در واقع این گونه نیست. خارج از لطف نیست اگر بار دیگر زندگی خوب را برای خودمان معنا كنیم. بی‌شك در این بازخوانی به حقایقی نورانی و حیاتی می‌رسیم كه زندگی و راه آینده ما را دگرگون میكند.
اولین و مهم‌ترین ویژگی زندگی خوب آن است كه انسان تمام شئون زندگی خود را به آسمان پیوند زند و رضایت حقیقی خدا را در نظر داشته باشد. با این رویكرد، خدا را به زندگی خودت میهمان كرده‌ای.
حال از خدای رحیم و رحمان بعید به نظر می‌رسد كه از خانه بنده مؤمنش، نور و مهر و بركت را دریغ فرماید. اصلاً یاد او و حضور او، جز نور و بركت نیست.
گو اینكه در جای جای قرآن مجید به رستگاری انسان در پرتو مهربانی و مهرورزی خداوند متعال اشارت فراوانی شده است. زندگی سراسر بهجت و نشاط وقتی فراهم می‌شود كه یاد خدا در آن جاری باشد؛ الا بذكر الله تطمئن القلوب(رعد/28) آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می‌یابد!
اگر خدای بی‌زوال و بی‌انتها در نقطه هدف زندگی ما باشد، او ما را در همه نیازها و بحران‌ها كفایت میكند؛ أَلَیْسَ اللهُ بِكافٍ عَبْدَهُ (زمر:36) آیا خداوند بنده اش را کفایت نمی کند؟
دلا چنان معاش كن كه گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دست دعا نگهدارد
همین مضمون در حدیثی آسمانی آمده است، آنجا كه می‌فرماید: من اصبح و امسی والاخرة اكبر همّه جعل الله الغنی فی قلبه و جمع له امره.
(هر کسی صبح و شام کند در حالیکه آخرت هدف و اهتمام او باشد خداوند او را بی نیاز ساخته و او را تدبیر و کفایت می کند.)
اما اگر رضایت «خود» ملاك اصلی زندگی ما باشد هیچ گاه انسان آنقدر كامل نبوده و نیست كه جمیع جهات را در بر بگیرد. به هر حال اگر این نكته در زندگی‌ها اصل باشد همان مدینه فاضله اتفاق خواهد افتاد كه آرزوی دست‌‌نیافتنی بشر است از ابتدا تا امروز.
با این نگاه انسان مكتبی انسانی است مهربان، شاداب، سخاوتمند و راضی كه از هر فرصتی برای زندگی بهتر استفاده میكند و زندگی بهتر در نگاه او رسیدن به رضایت پروردگار است. اگر به قرآن كه كتاب اینگونه زیستن است بنگریم درخواهیم یافت كه بندگی دست‌یافتنی‌ترین نوع گذران دنیاست كه هم سعادت آخرت و هم بهجت این روزها را به همراه دارد.
زندگی ما را نه پول فراوان می‌سازد، نه رابطه‌های متزلزل انسانی و نه رانت‌های مختلف زندگی.
رضایت خود و رضایت خلق در سایه رضایت خداست. ستارگان همیشه جاوید مدینه و بقیع، این درس بزرگ زندگی را به ما می‌آموزند. یك بار دیگر، از این زاویه، آنها را نظاره كن!
منبع:دین و اندیشه
اما در واقع این گونه نیست. خارج از لطف نیست اگر بار دیگر زندگی خوب را برای خودمان معنا كنیم. بی‌شك در این بازخوانی به حقایقی نورانی و حیاتی می‌رسیم كه زندگی و راه آینده ما را دگرگون میكند.
اولین و مهم‌ترین ویژگی زندگی خوب آن است كه انسان تمام شئون زندگی خود را به آسمان پیوند زند و رضایت حقیقی خدا را در نظر داشته باشد. با این رویكرد، خدا را به زندگی خودت میهمان كرده‌ای.
حال از خدای رحیم و رحمان بعید به نظر می‌رسد كه از خانه بنده مؤمنش، نور و مهر و بركت را دریغ فرماید. اصلاً یاد او و حضور او، جز نور و بركت نیست.
گو اینكه در جای جای قرآن مجید به رستگاری انسان در پرتو مهربانی و مهرورزی خداوند متعال اشارت فراوانی شده است. زندگی سراسر بهجت و نشاط وقتی فراهم می‌شود كه یاد خدا در آن جاری باشد؛ الا بذكر الله تطمئن القلوب(رعد/28) آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می‌یابد!
اگر خدای بی‌زوال و بی‌انتها در نقطه هدف زندگی ما باشد، او ما را در همه نیازها و بحران‌ها كفایت میكند؛ أَلَیْسَ اللهُ بِكافٍ عَبْدَهُ (زمر:36) آیا خداوند بنده اش را کفایت نمی کند؟
دلا چنان معاش كن كه گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دست دعا نگهدارد
همین مضمون در حدیثی آسمانی آمده است، آنجا كه می‌فرماید: من اصبح و امسی والاخرة اكبر همّه جعل الله الغنی فی قلبه و جمع له امره.
(هر کسی صبح و شام کند در حالیکه آخرت هدف و اهتمام او باشد خداوند او را بی نیاز ساخته و او را تدبیر و کفایت می کند.)
اما اگر رضایت «خود» ملاك اصلی زندگی ما باشد هیچ گاه انسان آنقدر كامل نبوده و نیست كه جمیع جهات را در بر بگیرد. به هر حال اگر این نكته در زندگی‌ها اصل باشد همان مدینه فاضله اتفاق خواهد افتاد كه آرزوی دست‌‌نیافتنی بشر است از ابتدا تا امروز.
با این نگاه انسان مكتبی انسانی است مهربان، شاداب، سخاوتمند و راضی كه از هر فرصتی برای زندگی بهتر استفاده میكند و زندگی بهتر در نگاه او رسیدن به رضایت پروردگار است. اگر به قرآن كه كتاب اینگونه زیستن است بنگریم درخواهیم یافت كه بندگی دست‌یافتنی‌ترین نوع گذران دنیاست كه هم سعادت آخرت و هم بهجت این روزها را به همراه دارد.
زندگی ما را نه پول فراوان می‌سازد، نه رابطه‌های متزلزل انسانی و نه رانت‌های مختلف زندگی.
رضایت خود و رضایت خلق در سایه رضایت خداست. ستارگان همیشه جاوید مدینه و بقیع، این درس بزرگ زندگی را به ما می‌آموزند. یك بار دیگر، از این زاویه، آنها را نظاره كن!
منبع:دین و اندیشه