Mina_Mehr
12th October 2009, 11:49 AM
ناياب شدن داروي تصويربرداري از دستگاه گوارش در كشور
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/posc/8807/mra-718-gh.gif (http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=98464)«ماده حاجب راديوگرافي 5 برابر قيمت توليد داخل تامين مي‌شود.» اين خبري بود كه روز گذشته رئيس انجمن راديولوژي ايران، به آن اشاره كرد و با تاكيد بر نايابي سولفات باريم در كشور افزود: در كشوري با معادن غني از باريم قطع توليد داخل سولفات باريم مايه شگفتي است.
دكتر عبدالرسول صداقت، با اشاره به كاربرد اين ماده حاجب در راديوگرافي دستگاه گوارش اعم از مري، معده و روده اظهار كرد: هم‌اكنون براي جبران اين كمبود، سولفات باريم از طريق مراكز دارويي تك نسخه‌اي و با هزينه‌هاي گزاف 4 تا 5 برابر قيمت اوليه وارد كشور مي‌شود.
وي در ادامه توضيح داد: به‌عنوان مثال اگر در گذشته براي انجام راديوگرافي مري و معده به حدود 200 گرم باريم با قيمت 16 هزار ريال نياز بود هم‌اكنون قيمت تمام شده براي همين ميزان باريم 60 تا 70هزار ريال است.
اما نكته قابل توجه اين است كه با وجود اينكه اين دارو در تصويربرداري از دستگاه گوارش بسيار كاربرد دارد، ولي در واقع بسياري از تكنيك‌ها كه با اين دارو انجام مي‌شود، داراي روش جايگزين نيست و اكنون پس از حدود نزديك به 6 ماه عدم‌توليد ديگر دسترسي به اين دارو غيرممكن شده است.
با اين حال دكتر صداقت، با بيان اينكه انتظار كمبود هر دارويي جز سولفات باريم را داشته‌ايم، افزود: سولفات باريم داروي تجويزي نيست بلكه از فلزاتي با عدد اتمي بالايي به شمار مي‌آيد كه پس از حل شدن در آب محلول براي راديوگرافي معده و مري اين محلول به بيمار خورانده و درصورت تصويربرداري از روده به بيمار تنقيه و سپس از طريق دستگاه گوارش دفع مي‌شود.
جالب اينجاست كه طبق گفته شركت‌هاي داروسازي ميزان توليد و فروش تمامي داروها به اطلاع وزارت بهداشت مي‌رسد و درصورت كاهش ميزان توليد توسط شركت‌ها براي بار اول اخطار و براي بار دوم درصورت عدم‌توليد به ميزان سهميه، تهديد به لغو مجوز آن محصول مي‌شوند.
حال سؤال اينجاست كه آيا 6 ماه عدم‌توليد براي بررسي وزارت بهداشت كه كاملا در جريان اين عدم‌توليد است كافي نيست؟ چه ارگاني و چه زمان بايد به مشكلات عدم‌توليد باريم سولفات معدني و در مرحله بعد توليد دارويي آن رسيدگي كند؟
رئيس انجمن راديولوژي ايران، با بيان اينكه هنوز وزارت بهداشت پاسخ روشني درخصوص علت كمبود توليد سولفات باريم در كشور ارائه نكرده، گفت: هرچند مي‌توان تا حدودي از سولفات باريم تاريخ گذشته استفاده كرد؛ اما در شرايط كنوني و با كمبود شديد سولفات باريم حتي از نوع تاريخ گذشته روبه‌رو هستيم.
با اين اوصاف كلمه ماده حاجب از زماني در علم پزشكي عنوان شد كه راديولوژي كشف شد. پس از كشف اشعهX كه قادر بود استخوان و نواحي اي را كه داراي عدد اتمي بالا بودند، مانند سنگ‌ها نشان دهد. پزشكان به اين فكر افتادند كه از بعضي مواد مي‌توان براي ديدن احشاي توخالي مانند معده و روده استفاده كرد.
براي همين نخستين ماده‌اي كه به كار گرفته شد، سولفات باريم بود كه جذب بدن نمي‌شد و از آن براي شناسايي بيماري‌هاي گوارشي استفاده كردند. پس از آن راديولوژيست‌ها به اين فكر افتادند كه داروهايي را براي ديدن رگ‌ها مورد استفاده قرار دهند كه آنژيوگرافي در اينجا پديد آمد و پس از آن راديوگرافي رنگي كليه‌ها به‌وجود آمد.
مواد حاجب استفاده‌هاي بسيار زيادي در تشخيص بسياري بيماري‌ها مانند تومورها و عفونت‌ها دارد و امروزه از دو نظر به آنها نگاه مي‌شود. يكي از ديد گسترش، ايجاد و توليد مواد حاجب جديد به‌خصوص در تصويربرداري ملكولي مانند MRI و PET (دستگاهي كه بيماري‌ها را در مرحله سلولي و متابوليسم تشخيص مي‌دهد) و از ديد ديگر سعي در بالا بردن كيفيت اين مواد.
با اين حال در گذشته نگراني از خطرات مواد حاجب وجود داشت كه واكنش‌هاي تندي در بدن بيمار به‌وجود مي‌آورد و حتي ممكن بود منجر به مرگ بيماران شود.
اما امروزه با كاري كه از نظر علمي روي آن انجام شده اين عوارض به ميزان زيادي كاهش يافته به‌طوري كه اگر در گذشته ميزان مرگ و مير، يك در 40هزار بود و از هر 40هزار آزمايش يك نفر دچار مرگ و مير مي‌شوند الان اين ميزان به حدود يك در500 تا 600هزار كاهش يافته است.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/posc/8807/mra-718-gh.gif (http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=98464)«ماده حاجب راديوگرافي 5 برابر قيمت توليد داخل تامين مي‌شود.» اين خبري بود كه روز گذشته رئيس انجمن راديولوژي ايران، به آن اشاره كرد و با تاكيد بر نايابي سولفات باريم در كشور افزود: در كشوري با معادن غني از باريم قطع توليد داخل سولفات باريم مايه شگفتي است.
دكتر عبدالرسول صداقت، با اشاره به كاربرد اين ماده حاجب در راديوگرافي دستگاه گوارش اعم از مري، معده و روده اظهار كرد: هم‌اكنون براي جبران اين كمبود، سولفات باريم از طريق مراكز دارويي تك نسخه‌اي و با هزينه‌هاي گزاف 4 تا 5 برابر قيمت اوليه وارد كشور مي‌شود.
وي در ادامه توضيح داد: به‌عنوان مثال اگر در گذشته براي انجام راديوگرافي مري و معده به حدود 200 گرم باريم با قيمت 16 هزار ريال نياز بود هم‌اكنون قيمت تمام شده براي همين ميزان باريم 60 تا 70هزار ريال است.
اما نكته قابل توجه اين است كه با وجود اينكه اين دارو در تصويربرداري از دستگاه گوارش بسيار كاربرد دارد، ولي در واقع بسياري از تكنيك‌ها كه با اين دارو انجام مي‌شود، داراي روش جايگزين نيست و اكنون پس از حدود نزديك به 6 ماه عدم‌توليد ديگر دسترسي به اين دارو غيرممكن شده است.
با اين حال دكتر صداقت، با بيان اينكه انتظار كمبود هر دارويي جز سولفات باريم را داشته‌ايم، افزود: سولفات باريم داروي تجويزي نيست بلكه از فلزاتي با عدد اتمي بالايي به شمار مي‌آيد كه پس از حل شدن در آب محلول براي راديوگرافي معده و مري اين محلول به بيمار خورانده و درصورت تصويربرداري از روده به بيمار تنقيه و سپس از طريق دستگاه گوارش دفع مي‌شود.
جالب اينجاست كه طبق گفته شركت‌هاي داروسازي ميزان توليد و فروش تمامي داروها به اطلاع وزارت بهداشت مي‌رسد و درصورت كاهش ميزان توليد توسط شركت‌ها براي بار اول اخطار و براي بار دوم درصورت عدم‌توليد به ميزان سهميه، تهديد به لغو مجوز آن محصول مي‌شوند.
حال سؤال اينجاست كه آيا 6 ماه عدم‌توليد براي بررسي وزارت بهداشت كه كاملا در جريان اين عدم‌توليد است كافي نيست؟ چه ارگاني و چه زمان بايد به مشكلات عدم‌توليد باريم سولفات معدني و در مرحله بعد توليد دارويي آن رسيدگي كند؟
رئيس انجمن راديولوژي ايران، با بيان اينكه هنوز وزارت بهداشت پاسخ روشني درخصوص علت كمبود توليد سولفات باريم در كشور ارائه نكرده، گفت: هرچند مي‌توان تا حدودي از سولفات باريم تاريخ گذشته استفاده كرد؛ اما در شرايط كنوني و با كمبود شديد سولفات باريم حتي از نوع تاريخ گذشته روبه‌رو هستيم.
با اين اوصاف كلمه ماده حاجب از زماني در علم پزشكي عنوان شد كه راديولوژي كشف شد. پس از كشف اشعهX كه قادر بود استخوان و نواحي اي را كه داراي عدد اتمي بالا بودند، مانند سنگ‌ها نشان دهد. پزشكان به اين فكر افتادند كه از بعضي مواد مي‌توان براي ديدن احشاي توخالي مانند معده و روده استفاده كرد.
براي همين نخستين ماده‌اي كه به كار گرفته شد، سولفات باريم بود كه جذب بدن نمي‌شد و از آن براي شناسايي بيماري‌هاي گوارشي استفاده كردند. پس از آن راديولوژيست‌ها به اين فكر افتادند كه داروهايي را براي ديدن رگ‌ها مورد استفاده قرار دهند كه آنژيوگرافي در اينجا پديد آمد و پس از آن راديوگرافي رنگي كليه‌ها به‌وجود آمد.
مواد حاجب استفاده‌هاي بسيار زيادي در تشخيص بسياري بيماري‌ها مانند تومورها و عفونت‌ها دارد و امروزه از دو نظر به آنها نگاه مي‌شود. يكي از ديد گسترش، ايجاد و توليد مواد حاجب جديد به‌خصوص در تصويربرداري ملكولي مانند MRI و PET (دستگاهي كه بيماري‌ها را در مرحله سلولي و متابوليسم تشخيص مي‌دهد) و از ديد ديگر سعي در بالا بردن كيفيت اين مواد.
با اين حال در گذشته نگراني از خطرات مواد حاجب وجود داشت كه واكنش‌هاي تندي در بدن بيمار به‌وجود مي‌آورد و حتي ممكن بود منجر به مرگ بيماران شود.
اما امروزه با كاري كه از نظر علمي روي آن انجام شده اين عوارض به ميزان زيادي كاهش يافته به‌طوري كه اگر در گذشته ميزان مرگ و مير، يك در 40هزار بود و از هر 40هزار آزمايش يك نفر دچار مرگ و مير مي‌شوند الان اين ميزان به حدود يك در500 تا 600هزار كاهش يافته است.