فيزيك تجربي و نظري

[ریپورتر]

اساس كار فيزيكدانان تجربي، مشاهده و تجربه است. اغلب پديده‌ها در شرايط طبيعي بطور اتفاقي رخ مي‌دهند كه امكان مطالعه دقيق و تجزيه و تحليل آنها به آساني امكان ندارد. در نتيجه فيزيكدان مجبور به آزمايش و تجربه است؛ يعني تكرار آن پديده در شرايط دلخواه و كنترل شده به منظور كسب اطلاعات لازم.

http://mazjin.parsaspace.com/image/mechanic/cern12.jpg
عكس 1
يك فيزيكدان تجربي اميدوار است با مشاهده و تحليل دقيق پديده‌ها به نتايج جديدي جهت توجيه پديده‌ها و رد يا اثبات فرضيه‌هاي مطرح شده دست يابد.

بدون تجربه علوم جديد هرگز نمي‌توانستند تا اين اندازه پيشرفت كنند. به همين دليل است كه آزمايشگاه براي دانشمندان اساسي و ضروري است.
با نگاهي گذرا در تاريخ به نام دانشمندان بسياري بر مي‌خوريم كه با كار در آزمايشگاه به پيشرفت فيزيك خدمت كردند: ابن هيثم، گاليله، كپلر، هوك، پاسكال، اورستد، فارادي، كاونديش، كولن، ژول، رادرفورد، ميليكان، تامسون، مايكلسون و …
اما تجربه تنها وسيله‌اي نيست كه فيزيكدان در اختيار دارد. او مي‌تواند با استفاده از حقايق شناخته شده، به طور نظري به شناخت‌هاي تازه‌اي دست يابد.
يك فيزيكدان نظري به كمك روابط اثبات شده قبلي و اغلب با استفاده از ابزارهاي رياضي، مدلي مبتني بر يك استدلال منطقي و قياسي ارائه مي‌دهد. اين امكان وجود دارد كه مدل ارائه شده نتايج جديدي را كه تاكنون مشاهده نشده پيش‌بيني كند و يا روابط بين چند پديده را به اثبات رساند. اين مدل به نوبه خود از طرف ساير دانشمندان مورد مطالعه قرار مي‌گيرد تا نواقص احتمالي آن كشف و رفع شود.

http://mazjin.parsaspace.com/image/history/Copy%20of%20einstein55.jpg
عكس 2
آلبرت اينشتين، اسحاق نيوتون و ماكسول را مي‌توان از بزرگترين فيزيكدانان نظري تمام دوران ناميد.
♣ منبع:
ــ كتاب فيزيك عمومي، آلنسو و فين، مركز نشر دانشگاهي
ــ عكس 1: http://multimedia-gallery.web.cern.ch/multimedia-gallery/Default.aspx
ــ عكس 2: ccexm.blogspot.com