گوشت بخورید، ولی به اندازه

[MR_Jentelman]

مصرف زیاد گوشت قرمز می تواند عواقب وخیمی به دنبال داشته باشد.
مراقب سرطان روده باشید


یکی از معروف ترین خطرات مصرف زیاد گوشت قرمز، ابتلا به سرطان روده ی بزرگ (http://njavan.com/nutrition_health/diseases/cancer/2003/1/12/1317.html) است که این مسئله در پژوهش‌های متعدد، به اثبات رسیده است. به عنوان مثال، گروهی از پژوهشگران اروپایی پس از بررسی عادات غذایی 500 هزار نفر به این نتیجه رسیدند، افرادی که هر روز حداقل 2وعده ی 80 گرمی‌ گوشت قرمز یا گوشت فرآوری شده (مثل سوسیس (http://njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/diabetes/2003/9/7/3403.html)) مصرف می‌ کنند، در مقایسه با افرادی که کمتر از یک بار در هفته گوشت قرمز می‌ خورند، یک سوم بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند.
http://img.tebyan.net/big/1386/02/11466150172351641936210920613419924212720321.jpg
تحقیق دیگری که پژوهشگران آمریکایی روی 148 هزار نفر انجام دادند نیز نشان داد کسانی که زیاد گوشت قرمز مصرف می ‌کنند، 13 تا 15 درصد بیشتر در خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند.
دانشمندان عوامل متعددی را در ایجاد سرطان به دنبال مصرف گوشت قرمز متهم کرده‌اند. یکی از این مواد سرطان ‌زا، آمین‌های هتروسیکلیک (HCAs) است که به دنبال کباب کردن یا سرخ کردن (http://njavan.com/nutrition_health/nutrition_news/food_maintenance/2006/11/25/29675.html) گوشت ایجاد می‌شود. البته این ترکیب در صورت پختن مرغ و ماهی در دمای بالا هم ایجاد می‌ شود، بنابراین نمی‌ تواند متهم اصلی باشد.
متهم بعدی که به ویژه در گوشت‌های فرآوری شده دیده می ‌شود، ترکیبات نیتریت است. این ترکیبات که در کارخانجات برای دوام بیشتر مواد غذایی به آنها اضافه می‌ شوند، سرطان ‌زا هستند.
اما متهم اصلی به نظر می ‌رسد ترکیب "هم– آهن" باشد. "هم" جزء اصلی هموگلوبین است و هموگلوبین هم جزء اصلی ساختار گلبول قرمز خون است. به عقیده ی پژوهشگران، ترکیب هم - آهن (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/minerals/2004/5/3/6381.html) که در گوشت قرمز دو برابر مرغ و ماهی است، به سلول‌های پوششی روده ی بزرگ آسیب می‌ رساند و باعث رشد غیر طبیعی و سرطانی شدن آنها می ‌شود.
به غیر از سرطان روده ی بزرگ، به نظر می‌ رسد که مصرف گوشت قرمز خطر ابتلا به سرطان پانکراس (لوزالمعده) (http://njavan.com/nutrition_health/diseases/gland/2006/9/12/23152.html) را هم افزایش می‌ دهد. سرطان پانکراس یکی از بدخیم ‌ترین سرطان‌هاست و نتایج یک تحقیق که در مجله انستیتو ملی سرطان آمریکا (National Institue of cancer) به چاپ رسیده است نشان می ‌دهد که مصرف فراوان گوشت قرمز، خطر ابتلا به سرطان پانکراس را 50 درصد و مصرف فراوان گوشت فرآوری شده (مانند سوسیس) این خطر را تا 68 درصد افزایش می ‌دهد.
خطرات دیگری هم هست!

گوشت قرمز علاوه بر موارد فوق، خطرات دیگری هم دارد. مثلا گوشت قرمز حاوی اسیدهای چرب اشباع فراوانی است که وجود آنها یک عامل شناخته شده ی بیماری‌های قلبی (http://njavan.com/index.aspx?pid=178) به شمار می رود.
از سوی دیگر مصرف گوشت قرمز فراوان باعث ابتلا یا تشدید بیماری نقرس (http://njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/joints_bones/2007/4/17/40388.html) می ‌شود. در بیماری نقرس، مقدار اسید اوریک خون بالا می رود و رسوب کریستال‌های اسیداوریک در مفاصل، باعث درد شدید می‌ شود. اسید اوریک در اثر تجزیه پروتئین‌ها ایجاد می ‌شود و می دانید که گوشت قرمز منبع کاملی از پروتئین است.
علاوه بر موارد فوق، پژوهشگران دانشگاه منچستر انگلستان در مطالعه ‌ای که روی 25 هزار نفر انجام دادند به این نتیجه رسیدند که مصرف زیاد گوشت قرمز باعث افزایش خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی می ‌شود. سرطان غدد لنفاوی، (http://njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/cancer/2006/3/14/16496.html)سرطان کیسه ی صفرا (http://njavan.com/nutrition_health/diseases/digestive/2006/9/7/23129.html)، سرطان پروستات (http://njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/cancer/2006/2/2/15382.html) و... هم از جمله بیماری‌هایی هستند که ارتباطی بین آنها و مصرف گوشت قرمز دیده شده است.
گوشت کمتر، زندگی طولانی ‌تر

با خواندن مطالب فوق حتما خود به‌‌ خود به این نتیجه رسیده‌اید که اگر کمتر گوشت قرمز بخورید، بیشتر زندگی می ‌کنید، ولی گروهی از پژوهشگران آلمانی برای محکم کاری تحقیقی در این زمینه انجام دادند. آنها 2هزار فرد 10 تا 70 ساله را که گوشت کمی ‌مصرف می‌ کردند یا اصلا گوشت مصرف نمی ‌کردند، در بین سال های 1978 تا 1999 مورد پیگیری قرار دادند.
در این مدت به ازای هر 100 مورد مرگ در جمعیت عمومی، 59 مورد مرگ در این گروه مشاهده شد. البته این تحقیق نشان داد که قطع کامل مصرف گوشت هم کار عاقلانه‌ای نیست.
پژوهشگران همین جمعیت 2هزار نفری را به 3 گروه تقسیم کردند: گروه اول اصلا گوشت، ماهی، تخم مرغ و لبنیات نمی خوردند. گروه دوم فقط گوشت نمی خوردند، ولی لبنیات (http://njavan.com/index.aspx?pid=241) و تخم‌مرغ (http://njavan.com/nutrition_health/(foods)/otherfoods/2004/6/7/6943.html)مصرف می‌ کردند و گروه سوم گاهی گوشت هم می ‌خوردند.
این تحقیق نشان داد که به ازای هر 100 مورد مرگ در گروه اول، 66 نفر در گروه دوم و 60 نفر در گروه سوم جان خود را از دست دادند.
بنابراین مهم ترین نتیجه ‌ای که از این تحقیق می ‌توان گرفت این است: گوشت بخورید، ولی به اندازه ی متعادل.
رژیم متعادل

با توجه به موارد فوق، در مجموع پزشکان مصرف حداکثر 80 تا 90 گرم گوشت در روز را مناسب می ‌دانند، ولی مقادیر بیشتر از آن را توصیه نمی ‌کنند. بیماری‌هایی هم مثل سرطان روده ی بزرگ، سرطان سینه، نقرس و ... اغلب مربوط به کسانی است که مقادیر زیادی گوشت در طول روز مصرف می ‌کنند.

البته در کشور ما سرانه ی مصرف گوشت در روز در حدود همین 80 گرم است و معمولا بیشتر از آن مصرف نمی ‌شود. به همین دلیل بیماری‌هایی که ذکر کردیم، بیشتر در کشورهای غربی که مقادیر بیشتری گوشت قرمز به صورت استیک و... در طول روز مصرف می ‌کنند، یک معضل عمده ی بهداشتی به شمار می ‌رود.
گذشته از این، برای داشتن یک رژیم متعادل، توصیه می‌ کنیم که حداقل 2 بار در هفته ماهی (http://njavan.com/index.aspx?pid=245) استفاده کنید. ماهی به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب اُمگا-3 (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/fats/2004/12/5/9574.html) تاثیرات مفیدی برای بدن دارد.
مصرف میوه‌جات و سبزیجات (http://njavan.com/nutrition_health/nutrition_news/healthy_nutrition/2006/8/30/19612.html) تازه هم که نیاز به تاکید ندارد. پزشکان توصیه می ‌کنند در روز حداقل 5 وعده میوه و سبزیجات تازه را در برنامه ی غذایی خود بگنجانید.
اگر همه ی این دستورات را رعایت کردید، آن وقت می ‌توانید مطمئن باشید که این مقاله، شامل حال شما نمی‌ شود.

دکتر سمیرا موسوی‌ فرد

منبع:سایت تغذیه وسلامت

[MR_Jentelman]

گوشت كمتر، سلامت بیشتر؟

درباره ی فواید و مضرات گوشت قرمز زیاد شنیده‌ایم. اما این ‌كه چقدر باید از آن بهره ببریم و چقدر باید از آن دوری كنیم، هنوز برای خیلی ‌ها روشن نیست.
http://img.tebyan.net/big/1386/02/11217812317410511118921895681172521978247.jpg
پروتئین ها (http://njavan.com/index.aspx?pid=253) در کنار کربوهیدرات ها (http://njavan.com/index.aspx?pid=252) و چربی ‌ها، (http://njavan.com/index.aspx?pid=254)سه گروه اصلی غذایی را تشکیل می ‌دهند که وجود همه ی آنها برای سلامت بدن ضروری است.
در این میان پروتئین‌ها نقش عمده‌ای در ساختمان آنزیم‌های بدن، هورمون‌ها و سیستم دفاعی بدن دارند. همچنین پروتئین‌ها نقش اساسی در رشد بدن دارند و به همین دلیل در کشورهایی که سرانه ی مصرف گوشت آنها بالاتر است، متوسط قد جمعیت بیشتر است.
علاوه بر این، گوشت (http://njavan.com/index.aspx?pid=244) حاوی مقادیر زیادی آهن (http://njavan.com/nutrition_health/nutrition_news/nutrition_news/2006/9/23/24481.html) است و حتماً می ‌دانید که آهن نقش عمده ای در ساختمان گلبول‌های قرمز خون دارد و کسانی که دچار فقر آهن هستند، به کم خونی (http://njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2003/2/11/1435.html) دچار می‌ شوند.
گذشته از پروتئین و آهن، گوشت دارای مقادیر قابل توجهی از ویتامین‌های محلول در چربی است. این گروه از ویتامین‌ها، شامل ویتامین A (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/vitamins/2002/11/4/687.html)(که در بهبود دید چشم تاثیر مهمی ‌دارد)، ویتامین D (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/vitamins/2002/11/7/693.html)(که نقش اساسی در استحکام استخوان‌ها دارد)، ویتامین E (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/vitamins/2007/1/15/31576.html)(که یک آنتی ‌اکسیدان (http://njavan.com/nutrition_health/nutrition_news/healthy_nutrition/2005/8/7/12510.html) معروف است و آنتی ‌اکسیدان‌ها هم خاصیت ضد سرطانی دارند) و ویتامین K (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/vitamins/2005/1/23/10137.html)(که نقش مهمی ‌در انعقاد خون دارد) هستند که وجود همه ی آنها برای بدن ضرورت مطلق دارد.
در سال های اخیر یکی از چیزهایی که دانشمندان و پژوهشگران علم طب و تغذیه مردم را از خوردن آن منع می کنند، گوشت قرمز است. یک روز می ‌گویند گوشت قرمز نخورید، وگرنه سرطان روده می‌ گیرید و چند وقت بعد درباره ی خطرات گوشت برای قلب سخن می‌ گویند.
آخرین خبر از این دست هم که در روزهای اخیر منتشر شد از این قرار است: "خانم‌هایی که زیادی گوشت قرمز می ‌خورند، در خطر ابتلا به سرطان سینه هستند."
البته این خبرها همگی مبنای علمی‌ دارند و طی تحقیق و پژوهش‌هایی بدست آمده‌اند که در این مقاله به آنها اشاره می‌ کنیم. ولی این سوال هم مطرح است که آیا آن مقدار گوشتی که ما ایرانی‌ها در روز می ‌خوریم یا می ‌توانیم بخوریم هم می ‌تواند باعث این همه دردسر شود؟
نیاز بدن به گوشت قرمز

گروهی از دانشمندان می ‌گویند اگر چیزی به طور طبیعی غذای انسان می باشد، حتماً بدن هم به آن نیاز داشته است. گوشت قرمز (که موضوع اصلی این مطلب است) منبع کاملی از پروتئین است که بدن ما برای رشد به آن احتیاج دارد. تا همین جا معلوم می ‌شود که بشر بی‌ دلیل گوشتخوار نشده، بلکه به آن نیاز داشته، ولی آیا این مسئله دلیل می ‌شود که تا جایی‌ که پولمان می ‌رسد، گوشت قرمز بخوریم؟ پزشکان با این نتیجه ‌گیری اصلا موافق نیستند.
"مصرف زیاد گوشت قرمز، باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان می‌ شود." داغ ‌ترین خطر در مورد خطرات مصرف گوشت قرمز، همین خبر است. این تحقیق، که توسط پژوهشگران دانشگاه لیدز انگلستان انجام گرفته، هفت سال به طول انجامید و 35 هزار داوطلب زن در آن مشارکت داشتند.
در پایان این تحقیق که نتایج آن در مجله ی بریتانیایی سرطان منتشر شد، معلوم شد که خطر ابتلا به سرطان پستان در آن گروه از زنان میانسال که روزی 57 گرم گوشت قرمز خورده بودند در مقایسه با زنانی که اصلا گوشت قرمز مصرف نکرده بودند، 56 درصد بیشتر بود. این در حالی بوده که این آمار در میان آنهایی که بیش از بقیه گوشت‌های فرآوری شده، مثل کالباس و سوسیس (http://njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/diabetes/2003/9/7/3403.html)خورده بودند، به 64 درصد رسیده بود.
پیش از این هم تحقیقی در آمریکا که در ماه نوامبر سال2006 منتشر شد، نشان داد که زیاده ‌روی در خوردن گوشت قرمز میزان خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان جوان را دو برابر می ‌کند. این تحقیق نشان داد که مصرف 5/1 وعده گوشت قرمز در روز، در مقایسه با مصرف همین مقدار گوشت دو یا سه بار در هفته، تقریبا خطر ابتلا به سرطان پستان را دو برابر می ‌کند.
به گفته ی پژوهشگران، مقدار چربی ‌های اشباع شده در گوشت بالاست و این نوع چربی‌ها بر میزان کلسترول خون تاثیر دارد. کلسترول (http://njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/heart/2006/9/9/23630.html) پیش درآمدی برای ترشح هورمون استروژن است که ثابت شده خطر سرطان پستان را افزایش می ‌دهد. علاوه بر این، پختن گوشت با حرارت بالا نیز ممکن است منجر به تولید مواد سرطان ‌زا شود.
البته این تنها خطری نیست که مصرف گوشت قرمز برای خانم‌ها به همراه دارد. پیش از این، در سال 2004 میلادی، پژوهشگران ایتالیایی به دنبال تحقیقی که نتایج آن در مجله تولید مثل انسانی (Human Reproductive Journal) به چاپ رسید، اعلام کردند که مصرف گوشت قرمز، خطر ابتلا به اندومتریوز را افزایش می ‌دهد.
اندومتریوز نوعی بیماری در خانم‌هاست که طی آن بافت تخمدانی، در محل‌های دیگری از بدن، غیر از تخمدان هم یافت می‌ شود. این مسئله باعث ایجاد درد و حتی نازایی می ‌شود.
پژوهشگران دانشگاه میلان ایتالیا با مقایسه 500 خانم مبتلا به اندومتریوز و 500 خانم سالم به این نتیجه رسیدند که در خانم‌هایی که هر روز گوشت قرمز مصرف می ‌کنند، خطر ابتلا به اندومتریوز 80 تا 100 درصد (یعنی تقریبا 2 برابر) افزایش می ‌یابد در حالی ‌که این خطر در خانم‌هایی که گوشت کمتر و میوه (http://njavan.com/index.aspx?pid=243) و سبزیجات (http://njavan.com/index.aspx?pid=242) تازه بیشتر مصرف می ‌کنند، تا 40 درصد کاهش می ‌یابد.

[MR_Jentelman]

گوشت قرمز و نگهداری آن

http://img.tebyan.net/big/1384/05/1882092201493097219175212151163291098779229.jpg
گوشت به بافت های حیوانی اطلاق می شود که برای مصرف غذایی مناسب باشند. به عبارتی گوشت مجموعه ای از بافت های عضلانی، چربی، پیوندی و استخوانی است که از لاشه ی حیوانات یا دام های گوشتی به دست می آید.
گوشت از نظر استاندارد

گوشت عبارت است از مجموعه بافت های عضلانی - اسکلتی لاشه ی دام های کشتاری که با بافت های چربی و پیوندی مربوطه نیز همراه باشد. در ضمن به اعضای خوراکی دام مانند دل ، جگر، قلوه ، مغز و زبان نیز اصطلاحاً اعضای گوشتی گفته می شود.
گوشت لخم چیست؟

گوشت لخم عبارت است از گوشت یا بافت های ماهیچه ای حیوانات که ترکیب آن با اندام های داخلی نظیر کلیه و جگر ( که مجموعاً احشاء اطلاق می شوند)، اختلاف دارد.
فرآورده گوشتی چیست؟

به ترکیبی از مقدار معینی گوشت با مقدار معینی از سایر مواد مورد نیاز( از جمله آرد،
پیاز (http://njavan.com/Religion_Thoughts/Articles/QuranicArticles/2004/11/23/9390.html) ، سیب زمینی (http://njavan.com/nutrition_health/(foods)/vegetables/2005/5/24/11573.html) ، سیر (http://njavan.com/religion_thoughts/articles/quranicarticles/2004/9/20/8403.html) و نشاسته ) براساس فرمول، فرآورده های گوشت گویند.
دسته بندی گوشت های مصرفی

گوشت به عنوان یکی از مواد غذایی به چندین دسته کلی تقسیم شده است. بزرگ ترین دسته بر حسب حجم مصرف،
گوشت قرمز (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/proteins/2004/11/1/9058.html) است. گوشت گاو، گوسفند، گوساله متداول ترین نوع گوشت های قرمز مصرفی هستند. با این همه گوشت اسب، بز، شتر و خرگوش نیز به مصرف خوراک انسان می رسند.
گوشت طیور که به پرندگان اهلی اطلاق می شود، از نظر مصرف در دسته دوم قرار دارند و شامل مرغ ، بوقلمون، مرغابی و غاز می شوند.

غذاهای دریایی (http://njavan.com/index.aspx?pid=245) از نظر مصرف، در دسته سوم قرار دارند و اهم آنها را ماهیان تشکیل می دهند. میگو نیز در این دسته قرار می گیرد.
دسته چهارم به گوشت شکارها که غیراهلی هستند و با شکار به دست می آید، اختصاص دارد ؛ مثل گوشت آهو.


http://img.tebyan.net/big/1384/05/501242381401151962411462144321422815782156113.jpg
ارزش غذایی گوشت

ارزش غذایی
پروتئین (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/proteins/2004/7/8/7365.html) گوشت نسبت به پروتئین گیاهی بیشتر است، زیرا پروتئین گوشت دارای مقدار زیادی از اسید آمینه های ضروری مورد نیاز بدن است. همچنین مقدار زیادی از چربی حیوانی در بافت گوشت حیوانات قرار گرفته است که منبع مهم انرژی برای بدن به شمار می روند. گوشت یکی از منابع سرشار از انواع ویتامین های B است که مقداری از این ویتامین ها در اثر حرارت از بین می روند . مواد معدنی موجود در گوشت یکی از عوامل موثر در ارزش غذایی گوشت هستند که به صورت ترکیبات آلی و املاح معدنی از جمله آهن ، روی (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/minerals/2005/5/1/11294.html) ، سدیم (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/minerals/2003/7/30/2959.html) ، کلر ، منیزیم (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/minerals/2003/5/7/2137.html) و ... نیز دیده می شوند.
اهمیت غذایی گوشت

یکی از عوامل مؤثر در اهمیت غذایی گوشت ، وجود املاح معدنی به ویژه
آهن (http://njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2003/2/11/1435.html) و روی (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/minerals/2005/5/5/11351.html) در آن است. کم خونی (http://njavan.com/nutrition_health/food_plans/all_age_nutrition/olds/2003/4/7/1890.html) ناشی از کمبود آهن در اکثر نقاط جهان اعم از کشورهای در حال توسعه و حتی توسعه یافته در بین انسان ها دیده می شود. زنان به ویژه در هنگام بارداری و عادت ماهیانه و کودکان بیشتر در معرض خطر کمبود آهن قرار دارند. از آن جا که اغلب، آهن به اندازه ی کافی در بدن ذخیره نمی شود، با مصرف به اندازه ی گوشت و فرآورده های آن، می توان از بروز عوارض کمبود آهن جلوگیری کرد.


گوشت منبع غذایی مهمی از پروتئین ، ویتامین های گروه B و املاحی مانند آهن، روی، منیزیم و فسفر است.



همچنین کمبود روی نیز با عوارضی از قبیل اختلال در رشد قدی و قوای جنسی ، اختلال در رشد جنین، سقط جنین و کم اشتهایی همراه است که در بسیاری از زنان و نوجوانان قابل مشاهده است. گوشت یکی از منابع مهم روی محسوب می شود و حاوی ترکیباتی از روی می باشد که قابلیت جذب بالایی در بدن دارند.
به طور خلاصه می توان گفت که گوشت ماده ی غذایی پروتئینی با ارزشی است. گوشت دارای مقدار زیادی چربی نیز هست.
به علاوه گوشت منبع مهمی از آهن، روی ،
فسفر (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/minerals/2003/3/26/1847.html) و ویتامین های گروه B به ویژه نیکوتینیک اسید و ریبوفلاوین ( ویتامین B2 (http://njavan.com/nutrition_health/nutrients/vitamins/2002/11/25/734.html) ) به شمار می آید.
آلودگی گوشت

آلودگی به شرایطی گفته می شود که یک عامل موجود در گوشت به مقداری برسد که آن را غیرقابل خوردن نماید.


http://img.tebyan.net/big/1384/05/5493822125525210618311723957102461820782.jpg
مروری بر آلودگی گوشت

به تجربه ثابت شده است که گوشت حیوانات سالم، بدون میکروب بوده و یا دارای میکروب بسیار کمی است. به علاوه طیور و ماهی بدون میکروب هستند. ولی با وجود این گاهی در بخش هایی از بدن مانند غدد لنفاوی و مغز استخوان و حتی عضلات، تعداد بسیار کمی میکروب یافت می شود. معمولاً آلودگی این گونه محصولات هنگام کشتار، حمل و نقل و تهیه ی فرآورده ها ایجاد می شود. هنگام کشتار، پوست کندن و شقه کردن ممکن است میکروب ها از طریق قسمت های خارجی حیوان ( شاخ ، سم ، مو ) و یا از طریق قسمت های داخلی یعنی روده ها گوشت را آلوده سازند. بدین ترتیب که هنگام سر بریدنِ حیوان با چاقو، کلیه ی میکروب های موجود در چاقو توسط جریان خون به تمام قسمت های بدن حیوان منتقل می شوند و در نتیجه گوشت آلوده می شود. هم چنین محیطی که حیوان در آن زندگی می کند دارای تعداد و انواع زیادی میکروب است. به عبارت دیگر خاک، آب، علوفه و فضولات به نوبه ی خود باعث تشدید آلودگی خواهند شد. همچنین لباس، هوا و بالاخره دست کارکنان نیز ممکن است میزان آلودگی میکروبی را افزایش دهند. علاوه بر این، حمل و نقل، دست زدن به لاشه و قطعات گوشت نیز سبب افزایش تعداد میکروب ها می شود . تعداد میکروب ها در اثر تماس با ظروف مختلف و کسانی که با این محصول سر و کار دارند ، بیش از پیش زیاد می شود. در کارخانه های فرآوری گوشت نیز در اثر اضافه شدن میکروب های موجود در دستگاه های خردکننده ی گوشت، پر کننده ها و حتی روده های طبیعی و همچنین دیگر مواد غذاییِ ترکیبی با محصول، مانند
ادویه (http://njavan.com/nutrition_health/(foods)/spices/2005/5/10/11393.html) و مواد نگهدارنده این آلودگی ها افزایش می یابد.
پس از این که گوشت به طور تازه به قصابی آورده شد، تحت شرایط مختلف با آلودگی های بیشتری برخورد می کند. بدیهی است آلودگی های سوپرهای گوشت توسط چاقو، ساطور، سوهان، چرخ گوشت، ترازو، قلاب، پیش خوان، گرد و خاک داخل مغازه و بالاخره توسط دست قصاب به لاشه افزوده می شود.
در منزل نیز با دست مالی کردن و نگهداری گوشت در ظروف گوناگون، آخرین مراحل آلودگی به وقوع خواهد پیوست.



منبع : دنیای تغذیه