kamanabroo
3rd October 2009, 02:21 PM
با ریحانه قرآن آشنا شوید!
http://img.tebyan.net/big/1388/07/562221974321921994262472202516201128192117.jpg
سوره «یس» سی و ششمین سوره قرآن مجید است؛ سورهای مکی که با حروف پررمز و راز یس آغاز میشود.
به عقیده بعضی مفسران، در اینجا روی سخن با پیامبر گرامی اسلام(ص) است و خداوند آن وجود گرانمایه را با این نام پراسرار مخاطب میسازد كه «هان ای پیامبر! به قرآن حكمت آموز سوگند كه تو از جمله پیامبرانی. ...»
پنجاه و نهمین سورهای که بر قلب نازنین مصطفی(ص) نازل شده، به نامهای«قلب قرآن » یا «ریحانه القرآن » هم مشهور است. شمار آیات و واژههای آن 727 واژه و سه هزار و 555 است.
امام صادق(ع) درباره اش فرمودهاند:
«ان لكل شیء قلبا و قلب القرآن یس، فمن قرا یس فی نهاره قبل ان یمسی كان فی نهاره من المحفوظین و المرزوقین و...».
«برای هر پدیدهای قلب و دلی است و قلب قرآن، سوره یس است؛ هركس آن را در روز بخواند، در هر روزی كه آن را خوانده، از گرفتاریها مصون و محفوظ است و پر رزق و روزی خواهد ماند و هر كس آن را در شب و پیش از خفتن بخواند، خدا هزار فرشته را بر او میگمارد تا او را از شرارت و وسوسه هر شیطان رانده شده و هر آفتی حراست كنند». به این ترتیب باید اعتراف كرد كه شاید كمتر سورهای در قرآن مجید دارای این همه فضیلت باشد.
این سوره بیان اصول سهگانه دین است؛ از مساله نبوت شروع كرده، حال مردم را در قبول و رد دعوت انبیا بیان میكند.
بعد از آن منتقل میشود به مساله توحید و آیاتی چند از نشانههای وحدانیت خدا را برمیشمارد؛ سپس به مساله معاد میپردازد و زنده شدن مردم را در قیامت برای گرفتن جزا و جداسازی مجرمان از متقین یادآوری میکند.
در آخر دوباره به همان مطلبی كه آغاز كرده، باز میگردد، خلاصهای از اصول سه گانه را بیان و بر آنها استدلال كرده و سوره را ختم میكند. پس این سوره شأنی عظیم دارد چون هم بیانگر اصول سه گانه است و هم شاخههایی كه از آن اصول منشعب میشوند.
منبع: آیه، ضمیمه همشهری جوان
http://img.tebyan.net/big/1388/07/562221974321921994262472202516201128192117.jpg
سوره «یس» سی و ششمین سوره قرآن مجید است؛ سورهای مکی که با حروف پررمز و راز یس آغاز میشود.
به عقیده بعضی مفسران، در اینجا روی سخن با پیامبر گرامی اسلام(ص) است و خداوند آن وجود گرانمایه را با این نام پراسرار مخاطب میسازد كه «هان ای پیامبر! به قرآن حكمت آموز سوگند كه تو از جمله پیامبرانی. ...»
پنجاه و نهمین سورهای که بر قلب نازنین مصطفی(ص) نازل شده، به نامهای«قلب قرآن » یا «ریحانه القرآن » هم مشهور است. شمار آیات و واژههای آن 727 واژه و سه هزار و 555 است.
امام صادق(ع) درباره اش فرمودهاند:
«ان لكل شیء قلبا و قلب القرآن یس، فمن قرا یس فی نهاره قبل ان یمسی كان فی نهاره من المحفوظین و المرزوقین و...».
«برای هر پدیدهای قلب و دلی است و قلب قرآن، سوره یس است؛ هركس آن را در روز بخواند، در هر روزی كه آن را خوانده، از گرفتاریها مصون و محفوظ است و پر رزق و روزی خواهد ماند و هر كس آن را در شب و پیش از خفتن بخواند، خدا هزار فرشته را بر او میگمارد تا او را از شرارت و وسوسه هر شیطان رانده شده و هر آفتی حراست كنند». به این ترتیب باید اعتراف كرد كه شاید كمتر سورهای در قرآن مجید دارای این همه فضیلت باشد.
این سوره بیان اصول سهگانه دین است؛ از مساله نبوت شروع كرده، حال مردم را در قبول و رد دعوت انبیا بیان میكند.
بعد از آن منتقل میشود به مساله توحید و آیاتی چند از نشانههای وحدانیت خدا را برمیشمارد؛ سپس به مساله معاد میپردازد و زنده شدن مردم را در قیامت برای گرفتن جزا و جداسازی مجرمان از متقین یادآوری میکند.
در آخر دوباره به همان مطلبی كه آغاز كرده، باز میگردد، خلاصهای از اصول سه گانه را بیان و بر آنها استدلال كرده و سوره را ختم میكند. پس این سوره شأنی عظیم دارد چون هم بیانگر اصول سه گانه است و هم شاخههایی كه از آن اصول منشعب میشوند.
منبع: آیه، ضمیمه همشهری جوان