سها
29th September 2009, 06:16 AM
زبان ترسيم:ترسيم ، وسيله اي اساسي براي انتقال اطلاعات ساختماني است و گاه يك تصوير به اندازه ي صدها كلمه كارآيي دارد. در مراحل مختلف طرح ،ترسيم و اجراي ساختمان از انواع ترسيمات استفاده مي شود.
زبان ترسيم خود شامل دو دسته از ترسيمات است( تصاوير 2بعدي و تصاوير 3بعدي)
تصاوير سه بعدي:تصاوير 3 بعدي يا به صورت تصوير مركزي و پرسپكتيو هستند و يا به صورت تصاوير موازي هستند .اين تصاوير مانند عكس ،در يك تصوير ،چند وجه جسم يا ساختمان را به نمايش مي گذارند و به دليل شباهت زيادي كه به واقعيت دارند براي عموم مردم قابل درك هستند و در سطح وسيع در ارئه ي نقشه هاي معماري و تهيه جزئيات اجرايي ساختمانها مورد استفاده قرار مي گيرند.
تصاوير دوبعدي :(ارتوگرافيك)از قبيل پلانها ،نماها و مقاطع يك يك بدنه هاي ساختمان را به طور دقيق و در تصاوير جدا از هم معرفي مي كند، هيچكدام از تصاوير به تنهايي براي معرفي يك جسم سه بعدي كافي نيستند و تنها در ارتباط با هم مي توانند نشانگر مشخصات كامل ساختمان يا جسم باشند.اين تصاوير فقط براي افراد فني قابل درك هستند.نقشه هاي اجرايي ساختمانها كه مي بايد به طوردقيق نشانگر اطلاعات ضروري براي ساخت از قبيل اندازه و شكل دقيق مصالح و فرمهاي ساختماني باشند،عموما بر اين اساس اين تصاوير تهيه مي شوند.
ورودي ساختمان:نحوه ي دسترسي و ورود به بنا بخش مهمي از طرح آن را تشكيل مي دهد. ورودي واحدهاي مسكوني ضمن تامين دسترسي مناسب به خانه بايد حريم داخلي خانه را از فضاهاي عمومي جدا كند و امكانات مربوط به ورود به تعويض لباس ،درآوردن كفش،امكان استقبال و مشايعت مهمان را تامين مي كند.زيبا و راحت باشد و فاقد فضاهاي بلا استفاده باشد و در شرايط اقليمي نامناسب بايد مانع نفوذ سرما،گرما و گرد وخاك شود.ورودي بايد دسترسي راحتي به نشيمن ،پذيرايي،پله هاي طبقات و آشپزخانه داشته باشد.
اتاق نشيمن:محل زندگي خانواده و مهمترين قسمت خانه است.فضاي نشيمن اغلب مستقل از فضاي پذيرايي طراحي مي شود.و حالتي مخصوص دارد.فضاي نشيمن بايد آفتابگير باشد و ارتباط راحتي با بالكن و حياط داشته باشد.فضاي نشيمن بايد به نحوي طراحي شود كه فعاليتهاي مختلفي مانند نشيمن،صحبت كردن،تماشاي تلويزيون،بازي بچه ها و مطالعه... را عملي سازد.فضاي نشيمن بايد از وسعت مناسب برخوردار باشدو با ورودي آشپزخانه،غذاخوري،بالكن ارتباط نزديك داشته باشد.فضاي نشيمن ضمن نزديكي به فضاي خواب بايد مستقل از خوابها باشد.دسترسي به فضاي نشيمن صورت گيرد.اين حركتها نبايد آسايش فضاي نشيمن را مفروش نمايد.اين فضا مي بايد با محيط و طبيعت ارتباط راحت داشته باشد.اندازه فضاي نشيمن با توجه به نوع فعاليت و ابعاد مبلمان و لوازم مورد استفاده مشخص مي شود.مساحت آن معمولا 15 تا 30 مترمربع است.فضاي نشيمن در اشكال مختلف مبلمان شده و مورد استفاده قرار مي گيرد.
غذاخوري:غذاخوري، محل صرف صبحانه نهار و شام خانوده و مهمانان مي باشد.فضاي غذاخوري بايد با آشپزخانه پذيرايي و نشيمن خانوادگي ارتباط نزديك داشته باشد.در خانه هاي بزرگتر مي توان غذاخوري مهمان و خانواده را جداگانه طراحي كرد فضاي غذاخوري خانوادگي مي تواند در گوشه ي آشپزخانه نيز پيش بيني شود.ابعاد غذاخوري بستگي به تعداد افراد استفاده كننده ،ابعاد مبلمان و استانداردهاي مربوط دارد فضاي غذاخوري مي تواند با فضاي نشيمن يا پذيرايي پيوسته باشد و يا به وسيله پله دست انداز، دكور و يا ديوار از هم جدا شود. فضاي غذاخوري بايد از نور طبيعي و مصنوعي مناسبي برخوردار بوده و داراي ديد است و در مجاورت تراس و با امكان دسترسي به حياط طراحي گردد.
آشپزخانه:فضاي آشپزخانه و ملحقات آن براي نگهداري مواد غذايي (در انبار و كابينت و يخچال) شستشوي مواد غذايي و ظروف (در سينك و ماشين ظرفشويي) و پخت و پز مواد غذايي(در اجاق گاز)مورد استفاده قرار مي گيرد فضاي آشپزخانه بايد با ورودي اصلي ،سرويس غذاخوري ،فضاي نشيمن و پذيرايي ارتباط راحتي داشته باشد و در عين حال نسبت به اتاق هاي خواب دور نباشد .گاه تجهيزات و تسهيلات ديگري مانند ماشين لباسشويي ،ماشين خشك كن ،دستگاه آبگرمكن در داخل يا مجاورت آشپزخانه پيش بيني مي گردد.
فضاي آشپزخانه نياز به نور طبيعي و ديد مناسب دارد .مساحت آشپزخانه معمولا از 11تا 17 متر مربع تغيير مي كند. رنگ آشپزخانه معمولا روشن است و از جنس كف ديوارهاي آن بايد قابل شستشوي و نظافت باشد.
اتاق هاي خواب :از جمله مهمترين فضاهاي خانه مي باشند كه هم براي استراحت افراد خانواده و هم به عنوان يك فضاي خصوصي براي فعاليتهاي شخصي افراد مانند مطالعه كردن، انجام كارهاي هنري و خياطي ،بازي بچه ها و جمع آوري وسايل مخصوص كودكان و... مورد استفاده قرار مي گيرد .
اين بخش از خانه ضمن نزديكي به فضاهاي خانوادگي مانند نشيمن و آشپزخانه معمولا به صورت مستقل و دور از فضاي پذيرايي مهمان طراحي مي گردد.بخش خواب بايد در قسمت ساكت خانه طراحي شود و به حمام و سرويس دسترسي نزديكي داشته باشد. اتاقهاي خواب بهتر است به تراس و حياط دسترسي داشته و آفتابگير باشند و از ديد و منظره خوبي برخوردار باشند.
تخت خواب ،كمد و ميز تحرير از جمله لوازم ضروري اتاق خواب هستند كه ممكن است در اشكال مختلف طراحي شوند.اتاق خواب و فضا ي شخصي افراد بايد از ديد و اشراف محفوظ باشند اندازه اتاق خواب معمولا از 12 تا 20 متر مربع تغيير مي كند.براي مبلمان كردن اتاق خواب بهتر است تخت خواب در موقعيتي پيش بيني شود كه مستقيما در مقابل در يا چسبيده به پنجره نباشد و بتواند به سادگي از ديد و منظر بيرون استفاده كند.
اتاق كار :براي استفاده بهتر از اوقات فراغت خانه ممكن است داراي امكاناتي از قبيل دفتركار،
مطب ،دارقالي ،اتاق خياطي ،كارگاه هنرو... باشد در اين اتاق مي توان ميز اتو،ميزكار و ساير لوازم ضروري را قرار داد.
پاركينگ: از جمله فضاهاي واحد مسكوني است كه مي توان جداي از ساختمان اصلي نيز ساخته شود و دسترسي از آن به داخل خانه آسان باشد.
ساير فضاهاي خانه: خانه ممكن است علاوه بر فضاهاي ذكر شده داراي انواع فضاهاي ديگر از قبيل سرويس ،حياط ،فضاهاي بازي بچه ها ،موتورخانه باشد كه هر كدام بايد بر اساس شرايط و نيازهاي افراد خانواده و استاندارهاي موجود طراحي شوند و در اين ميان طراحي فضاهاي مورد نياز معلولين توجه ويژه لازم دارد.
بررسي مصالح و انتخاب سيستم ساختماني مناسب:
طرح ترسيم نقشه هاي اجرايي هر ساختمان رابطه مستقيم با سيستم ،نوع مصالح مصرفي تكنولوژي ساخت و نحوه ي هماهنگي ساختمان با شرايط محيطي دارد و به همين جهت سيستمهاي ساختماني متفاوتي را در قسمتهاي مختلف كشورمان شاهد هستيم كه اهم آنها به اين شرح مي باشد:
1.ساختمان هاي چوبي در مناطق معتدل و مرطوب شمالي
2.ساختمان هاي آجري و خشتي با پوشش طاقي درمناطق كويري .
3.ساختمان هاي خشتي ،آجري و سنگي با سقف تير پوش در غرب كشور و مناطق كوهستاني
4.ساختمانهاي چادري در مناطق عشاير نشين.
5.ساختمانهاي اسكلت فلزي و بتني با ديوارهاي سبك در مناطق شهري.
طراحي و ترسيم نقشه هاي مرحله اول (فاز يك)
اصولا نقشه هاي فاز يك فقط براي نمايش چگونگي ساختمان ،نحوه تنظيم فضاها و تناسب آنها مورد استفاده قرار مي گيرد و از طريق اين ترسيمات كارايي و كيفيت طرح به طور دقيق ازريابي مي شود و مي توان اجرايي بودن سيستمهاي سازه و تاسيسات ،امكانات استفاده از انرژيهاي طبيعي و كوران ،مصالح مناسب و هزينه تقريبي طرح را كنترل نموده ،زمينه را براي تهيه نقشه هاي فاز دو آماده كرد.
چون نقشه هاي مرحله اول (فاز يك)مبناي قضاوت ،ارزيابي و تصميم گيري كارفرمايان و سرمايه گذاران مي باشد،لذا كيفيت ترسيمات و ارئه ي درست طرح ،مخصوصا نمايش و راندوي پلانها و نماها و استفاده از امكانات رنگ ،سايه و پرسپكتيو براي معرفي بهتر طرح براي افراد غير فني ،از اهميت زيادي برخوردار است.
ترسيم ،ارائه دقيق و زيباي طراح و حتي ساخت ماكت علاوه بر اين در تصميم گيري كارفرما موثر است ،ضمنا ابزار از طريق آنها مي تواند كمبودها احتمالي طرح را مشخص كند تا در فاز 2 رفع مي گردد. از اين جهت سرنوشت هر طرحي به نحوه ترسيم و ارائه ي آن بستگي دارد.
معمولا براي ايجاد عمق درپلانها ،داخل ديوارها را پر رنگ نموده براي قابل درك تر شدن فضاها ،پلان مبلمان را به آن اضافه مي كنند.محوطه سازي اطراف ساختمان معمولا با پلان همكف تركيب مي شود و پس از پايان ترسيم فقط اندازه هاي كلي طرح نوشته مي شود .نقشه هاي مرحله اول فاقد دقت و اطلاعات لازم براي اجراي ساختمان است و به همين دليل براي اجراي هر ساختمان با استفاده از نقشه هاي اجرايي آن تهيه مي كنند.
نقشه هاي اجرايي ساختمان (فاز2)
شامل مجموعه نقشه ها و اطلاعات مورد نياز برنامه ريزان و مجريان پروژه مي باشد. اين نقشه ها بر اساس نقشه هاي فاز يك به تصويب كارفرما رسيده است،تهيه مي شوند.
نقشه هاي اجرايي ساختمان معمولا با مقياس 1:1،1:2،1:5،1:10،1:20،1:50 به طور دقيق ترسيم مي شوند و شامل اطلاعات هماهنگ شده در مورد شكل و ابعاد ساختمان ،نوع و جزئيات مصالح و لوازم و مصرفي مي باشند.اين نقشه ها به طور كامل اندازه گيري مي شوند و شامل نكات فني و اطلاعات اجرايي لازم هستند،موقع تهيه نقشه هاي اجرايي ساختمان ،معمولا تغييرات زيادي در جزئيات نقشه هاي فاز يك ايجاد مي شود.
نقشه هاي اجرايي ساختمان معمولا شامل 4 بخش است:
- نقشه هاي معماري كه زير مهندس معمار تهيه مي شوند.
- نقشه هاي سازه كه توسط عمران تهيه مي شوند.
- نقشه هاي تاسيسات الكترونيكي و مكانيكي ساختمان كه زير نظر مهندس برق و مهندس مكانيك تهيه مي شوند.
- مدارك ضميمه شامل دفترچه مشخصات فني پروژه، فهرست (متره)برآورد پروژه ، و مدارك پيمان ايجاد هماهنگي بين نقشه هاي سازه ،تاسيسات و معماري از مسائل بسيار مهم در روند تهيه نقشه هاي يك ساختمان را بر عهده دارد و از اين جهت نقشه كشي فاز دو مستلزم آگاهي و دقت و تمرين زيادي است تا ضمن كامل بودن تك تك نقشه ها هماهنگي لازم بين نقشه هاي سازه به تاسيسات و معماري وجود داشته باشد.
نقشه هاي فاز دو معمولا در چهار گروه فوق ترسيم و دسته بندي شده و با استفاده از علائم اختصاري زير شماره گذاري ميشوند:
- نقشه هاي معماري با نماد «a » مشخص و به ترتيب شماره گذاري مي شوند، مبداء شمارش نقشه ها ممكن است 10،100،و يا 1000 باشد.براي مثال نقشه هاي معماري ممكن است اينچنين شماره گذاري شود a12، a11، a10 .
- نقشه هاي سازه با نماد «s» مشخص و به ترتيب شماره گذاري مي شوند.
- نقشه هاي تاسيسات مكانيكي با نماد «m» مشخص و به ترتيب شماره گذاري مي شوند.
- نقشه هاي تاسيسات الكتريكي با نماد «e» مشخص و به ترتيب شماره گذاري مي شوند.
زبان ترسيم خود شامل دو دسته از ترسيمات است( تصاوير 2بعدي و تصاوير 3بعدي)
تصاوير سه بعدي:تصاوير 3 بعدي يا به صورت تصوير مركزي و پرسپكتيو هستند و يا به صورت تصاوير موازي هستند .اين تصاوير مانند عكس ،در يك تصوير ،چند وجه جسم يا ساختمان را به نمايش مي گذارند و به دليل شباهت زيادي كه به واقعيت دارند براي عموم مردم قابل درك هستند و در سطح وسيع در ارئه ي نقشه هاي معماري و تهيه جزئيات اجرايي ساختمانها مورد استفاده قرار مي گيرند.
تصاوير دوبعدي :(ارتوگرافيك)از قبيل پلانها ،نماها و مقاطع يك يك بدنه هاي ساختمان را به طور دقيق و در تصاوير جدا از هم معرفي مي كند، هيچكدام از تصاوير به تنهايي براي معرفي يك جسم سه بعدي كافي نيستند و تنها در ارتباط با هم مي توانند نشانگر مشخصات كامل ساختمان يا جسم باشند.اين تصاوير فقط براي افراد فني قابل درك هستند.نقشه هاي اجرايي ساختمانها كه مي بايد به طوردقيق نشانگر اطلاعات ضروري براي ساخت از قبيل اندازه و شكل دقيق مصالح و فرمهاي ساختماني باشند،عموما بر اين اساس اين تصاوير تهيه مي شوند.
ورودي ساختمان:نحوه ي دسترسي و ورود به بنا بخش مهمي از طرح آن را تشكيل مي دهد. ورودي واحدهاي مسكوني ضمن تامين دسترسي مناسب به خانه بايد حريم داخلي خانه را از فضاهاي عمومي جدا كند و امكانات مربوط به ورود به تعويض لباس ،درآوردن كفش،امكان استقبال و مشايعت مهمان را تامين مي كند.زيبا و راحت باشد و فاقد فضاهاي بلا استفاده باشد و در شرايط اقليمي نامناسب بايد مانع نفوذ سرما،گرما و گرد وخاك شود.ورودي بايد دسترسي راحتي به نشيمن ،پذيرايي،پله هاي طبقات و آشپزخانه داشته باشد.
اتاق نشيمن:محل زندگي خانواده و مهمترين قسمت خانه است.فضاي نشيمن اغلب مستقل از فضاي پذيرايي طراحي مي شود.و حالتي مخصوص دارد.فضاي نشيمن بايد آفتابگير باشد و ارتباط راحتي با بالكن و حياط داشته باشد.فضاي نشيمن بايد به نحوي طراحي شود كه فعاليتهاي مختلفي مانند نشيمن،صحبت كردن،تماشاي تلويزيون،بازي بچه ها و مطالعه... را عملي سازد.فضاي نشيمن بايد از وسعت مناسب برخوردار باشدو با ورودي آشپزخانه،غذاخوري،بالكن ارتباط نزديك داشته باشد.فضاي نشيمن ضمن نزديكي به فضاي خواب بايد مستقل از خوابها باشد.دسترسي به فضاي نشيمن صورت گيرد.اين حركتها نبايد آسايش فضاي نشيمن را مفروش نمايد.اين فضا مي بايد با محيط و طبيعت ارتباط راحت داشته باشد.اندازه فضاي نشيمن با توجه به نوع فعاليت و ابعاد مبلمان و لوازم مورد استفاده مشخص مي شود.مساحت آن معمولا 15 تا 30 مترمربع است.فضاي نشيمن در اشكال مختلف مبلمان شده و مورد استفاده قرار مي گيرد.
غذاخوري:غذاخوري، محل صرف صبحانه نهار و شام خانوده و مهمانان مي باشد.فضاي غذاخوري بايد با آشپزخانه پذيرايي و نشيمن خانوادگي ارتباط نزديك داشته باشد.در خانه هاي بزرگتر مي توان غذاخوري مهمان و خانواده را جداگانه طراحي كرد فضاي غذاخوري خانوادگي مي تواند در گوشه ي آشپزخانه نيز پيش بيني شود.ابعاد غذاخوري بستگي به تعداد افراد استفاده كننده ،ابعاد مبلمان و استانداردهاي مربوط دارد فضاي غذاخوري مي تواند با فضاي نشيمن يا پذيرايي پيوسته باشد و يا به وسيله پله دست انداز، دكور و يا ديوار از هم جدا شود. فضاي غذاخوري بايد از نور طبيعي و مصنوعي مناسبي برخوردار بوده و داراي ديد است و در مجاورت تراس و با امكان دسترسي به حياط طراحي گردد.
آشپزخانه:فضاي آشپزخانه و ملحقات آن براي نگهداري مواد غذايي (در انبار و كابينت و يخچال) شستشوي مواد غذايي و ظروف (در سينك و ماشين ظرفشويي) و پخت و پز مواد غذايي(در اجاق گاز)مورد استفاده قرار مي گيرد فضاي آشپزخانه بايد با ورودي اصلي ،سرويس غذاخوري ،فضاي نشيمن و پذيرايي ارتباط راحتي داشته باشد و در عين حال نسبت به اتاق هاي خواب دور نباشد .گاه تجهيزات و تسهيلات ديگري مانند ماشين لباسشويي ،ماشين خشك كن ،دستگاه آبگرمكن در داخل يا مجاورت آشپزخانه پيش بيني مي گردد.
فضاي آشپزخانه نياز به نور طبيعي و ديد مناسب دارد .مساحت آشپزخانه معمولا از 11تا 17 متر مربع تغيير مي كند. رنگ آشپزخانه معمولا روشن است و از جنس كف ديوارهاي آن بايد قابل شستشوي و نظافت باشد.
اتاق هاي خواب :از جمله مهمترين فضاهاي خانه مي باشند كه هم براي استراحت افراد خانواده و هم به عنوان يك فضاي خصوصي براي فعاليتهاي شخصي افراد مانند مطالعه كردن، انجام كارهاي هنري و خياطي ،بازي بچه ها و جمع آوري وسايل مخصوص كودكان و... مورد استفاده قرار مي گيرد .
اين بخش از خانه ضمن نزديكي به فضاهاي خانوادگي مانند نشيمن و آشپزخانه معمولا به صورت مستقل و دور از فضاي پذيرايي مهمان طراحي مي گردد.بخش خواب بايد در قسمت ساكت خانه طراحي شود و به حمام و سرويس دسترسي نزديكي داشته باشد. اتاقهاي خواب بهتر است به تراس و حياط دسترسي داشته و آفتابگير باشند و از ديد و منظره خوبي برخوردار باشند.
تخت خواب ،كمد و ميز تحرير از جمله لوازم ضروري اتاق خواب هستند كه ممكن است در اشكال مختلف طراحي شوند.اتاق خواب و فضا ي شخصي افراد بايد از ديد و اشراف محفوظ باشند اندازه اتاق خواب معمولا از 12 تا 20 متر مربع تغيير مي كند.براي مبلمان كردن اتاق خواب بهتر است تخت خواب در موقعيتي پيش بيني شود كه مستقيما در مقابل در يا چسبيده به پنجره نباشد و بتواند به سادگي از ديد و منظر بيرون استفاده كند.
اتاق كار :براي استفاده بهتر از اوقات فراغت خانه ممكن است داراي امكاناتي از قبيل دفتركار،
مطب ،دارقالي ،اتاق خياطي ،كارگاه هنرو... باشد در اين اتاق مي توان ميز اتو،ميزكار و ساير لوازم ضروري را قرار داد.
پاركينگ: از جمله فضاهاي واحد مسكوني است كه مي توان جداي از ساختمان اصلي نيز ساخته شود و دسترسي از آن به داخل خانه آسان باشد.
ساير فضاهاي خانه: خانه ممكن است علاوه بر فضاهاي ذكر شده داراي انواع فضاهاي ديگر از قبيل سرويس ،حياط ،فضاهاي بازي بچه ها ،موتورخانه باشد كه هر كدام بايد بر اساس شرايط و نيازهاي افراد خانواده و استاندارهاي موجود طراحي شوند و در اين ميان طراحي فضاهاي مورد نياز معلولين توجه ويژه لازم دارد.
بررسي مصالح و انتخاب سيستم ساختماني مناسب:
طرح ترسيم نقشه هاي اجرايي هر ساختمان رابطه مستقيم با سيستم ،نوع مصالح مصرفي تكنولوژي ساخت و نحوه ي هماهنگي ساختمان با شرايط محيطي دارد و به همين جهت سيستمهاي ساختماني متفاوتي را در قسمتهاي مختلف كشورمان شاهد هستيم كه اهم آنها به اين شرح مي باشد:
1.ساختمان هاي چوبي در مناطق معتدل و مرطوب شمالي
2.ساختمان هاي آجري و خشتي با پوشش طاقي درمناطق كويري .
3.ساختمان هاي خشتي ،آجري و سنگي با سقف تير پوش در غرب كشور و مناطق كوهستاني
4.ساختمانهاي چادري در مناطق عشاير نشين.
5.ساختمانهاي اسكلت فلزي و بتني با ديوارهاي سبك در مناطق شهري.
طراحي و ترسيم نقشه هاي مرحله اول (فاز يك)
اصولا نقشه هاي فاز يك فقط براي نمايش چگونگي ساختمان ،نحوه تنظيم فضاها و تناسب آنها مورد استفاده قرار مي گيرد و از طريق اين ترسيمات كارايي و كيفيت طرح به طور دقيق ازريابي مي شود و مي توان اجرايي بودن سيستمهاي سازه و تاسيسات ،امكانات استفاده از انرژيهاي طبيعي و كوران ،مصالح مناسب و هزينه تقريبي طرح را كنترل نموده ،زمينه را براي تهيه نقشه هاي فاز دو آماده كرد.
چون نقشه هاي مرحله اول (فاز يك)مبناي قضاوت ،ارزيابي و تصميم گيري كارفرمايان و سرمايه گذاران مي باشد،لذا كيفيت ترسيمات و ارئه ي درست طرح ،مخصوصا نمايش و راندوي پلانها و نماها و استفاده از امكانات رنگ ،سايه و پرسپكتيو براي معرفي بهتر طرح براي افراد غير فني ،از اهميت زيادي برخوردار است.
ترسيم ،ارائه دقيق و زيباي طراح و حتي ساخت ماكت علاوه بر اين در تصميم گيري كارفرما موثر است ،ضمنا ابزار از طريق آنها مي تواند كمبودها احتمالي طرح را مشخص كند تا در فاز 2 رفع مي گردد. از اين جهت سرنوشت هر طرحي به نحوه ترسيم و ارائه ي آن بستگي دارد.
معمولا براي ايجاد عمق درپلانها ،داخل ديوارها را پر رنگ نموده براي قابل درك تر شدن فضاها ،پلان مبلمان را به آن اضافه مي كنند.محوطه سازي اطراف ساختمان معمولا با پلان همكف تركيب مي شود و پس از پايان ترسيم فقط اندازه هاي كلي طرح نوشته مي شود .نقشه هاي مرحله اول فاقد دقت و اطلاعات لازم براي اجراي ساختمان است و به همين دليل براي اجراي هر ساختمان با استفاده از نقشه هاي اجرايي آن تهيه مي كنند.
نقشه هاي اجرايي ساختمان (فاز2)
شامل مجموعه نقشه ها و اطلاعات مورد نياز برنامه ريزان و مجريان پروژه مي باشد. اين نقشه ها بر اساس نقشه هاي فاز يك به تصويب كارفرما رسيده است،تهيه مي شوند.
نقشه هاي اجرايي ساختمان معمولا با مقياس 1:1،1:2،1:5،1:10،1:20،1:50 به طور دقيق ترسيم مي شوند و شامل اطلاعات هماهنگ شده در مورد شكل و ابعاد ساختمان ،نوع و جزئيات مصالح و لوازم و مصرفي مي باشند.اين نقشه ها به طور كامل اندازه گيري مي شوند و شامل نكات فني و اطلاعات اجرايي لازم هستند،موقع تهيه نقشه هاي اجرايي ساختمان ،معمولا تغييرات زيادي در جزئيات نقشه هاي فاز يك ايجاد مي شود.
نقشه هاي اجرايي ساختمان معمولا شامل 4 بخش است:
- نقشه هاي معماري كه زير مهندس معمار تهيه مي شوند.
- نقشه هاي سازه كه توسط عمران تهيه مي شوند.
- نقشه هاي تاسيسات الكترونيكي و مكانيكي ساختمان كه زير نظر مهندس برق و مهندس مكانيك تهيه مي شوند.
- مدارك ضميمه شامل دفترچه مشخصات فني پروژه، فهرست (متره)برآورد پروژه ، و مدارك پيمان ايجاد هماهنگي بين نقشه هاي سازه ،تاسيسات و معماري از مسائل بسيار مهم در روند تهيه نقشه هاي يك ساختمان را بر عهده دارد و از اين جهت نقشه كشي فاز دو مستلزم آگاهي و دقت و تمرين زيادي است تا ضمن كامل بودن تك تك نقشه ها هماهنگي لازم بين نقشه هاي سازه به تاسيسات و معماري وجود داشته باشد.
نقشه هاي فاز دو معمولا در چهار گروه فوق ترسيم و دسته بندي شده و با استفاده از علائم اختصاري زير شماره گذاري ميشوند:
- نقشه هاي معماري با نماد «a » مشخص و به ترتيب شماره گذاري مي شوند، مبداء شمارش نقشه ها ممكن است 10،100،و يا 1000 باشد.براي مثال نقشه هاي معماري ممكن است اينچنين شماره گذاري شود a12، a11، a10 .
- نقشه هاي سازه با نماد «s» مشخص و به ترتيب شماره گذاري مي شوند.
- نقشه هاي تاسيسات مكانيكي با نماد «m» مشخص و به ترتيب شماره گذاري مي شوند.
- نقشه هاي تاسيسات الكتريكي با نماد «e» مشخص و به ترتيب شماره گذاري مي شوند.