Mina_Mehr
28th September 2009, 11:53 PM
پژوهشگران ايراني نوعي آنتي بادي مونوکلونال موشي ساختند
پژوهشگران رشته بيوشيمي دانشکده علوم زيستي دانشگاه تربيت مدرس با هدف کاهش اثرات جانبي داروي درمان سکتههاي مغزي حاد موفق به توليد و خالصسازي آنتي بادي مونوکلونال موشي بر ضد فعال کننده بافتي پلاسمينوژن شدند.
فعال کننده بافتي پلاسمينوژن (t-PA) يک سرين پروتئاز است که زايموژن غير فعال پلاسمينوژن را به فرم فعال آن يعني پلاسمين تبديل ميکند که آنزيم اصلي حل شبکههاي فيبريني تشکيل شده در عروق است.
در برخي از پاتولوژيها غلظت اين آنزيم در خون افزايش يا کاهش مييابد و اندازه گيري آن در خون ميتواند در تشخيص نوع پاتولوژي کمک کند.
منبع:سلامت نيوز
سينا ساريخاني، کارشناس ارشد بيوشيمي که اين پژوهش در قالب پايان نامه کارشناسي ارشد وي انجام و ارائه شده با بيان اين مطلب ضمن اشاره به اهميت دارويي اين مولکول در مبتلايان به سکته مغزي گفت: به علاوه اين مولکول تا به امروز تنها داروي تائيد شده توسط FDA براي درمان افراد مبتلا به سکتههاي مغزي حاد ميباشد؛ اما استفاده از اين دارو بسيار کم بوده زيرا درصدي هر چند ناچيز از افراد تحت درمان با آن، دچار خونريزيها ي مغزي ميشوند. از اين رو گروههاي زيادي در تلاشند تا به نحوي با مطالعه مکانيزمهاي درگير مانع از اثرات جانبي اين داروي ارزشمند شوند. همچنين در سالهاي اخير گزارشهاي بسياري مبني بر حضور فعال اين ترکيب در بخشهاي مشخصي از مغز داده شده و عملکردها و سوبستراهاي متفاوتي براي آن ارائه شده است.
وي در ادامه به کاربردهاي گوناگون اين آنتي بادي اشاره کرد و افزود: در اين مطالعه به توليد آنتي باديهاي مختلفي بر ضد اپي توپ هاي مختلف مولکول t-PA پرداخته شده است. از چنين آنتي بادي هايي مي توان در طراحي کيت هاي آزمايشگاهي براي اندازه گيري ميزان اين ترکيب در مايعات مختلف زيستي سود جست. کاربرد ديگر اين آنتي بادي ها تسهيل در شناسايي مکانيزم ها و خصوصيات ناشناخته اين دارو مي باشد. به علاوه در صورت انساني شدن مي توان از اين دسته آنتي بادي ها در جهت مهار و خنثي سازي اثرات نامطلوب t-PA در بيماران استفاده كرد.
دانش آموخته دانشگاه تربيت مدرس در تشريح مطالعات خود گفت: در اين مطالعه پس از ايمونيزاسيون موش ها و انجام هيبريداسيون سلولي تعداد 58 کلوني به دست آمد که از ميان آنها سه کلوني مثبت بودند. پس از کلونينگ سلولي و خالص سازي آنتي باديها اثرات آنها بر روي سيستم فيبرينوليز بررسي شد.
ازبين اين آنتي بادي هاي حاصله دو آنتي بادي به نام هاي S1D8 و S3F9 باعث مهار اين سيستم شده و آنتي بادي سه به نام S3E5 هيچگونه اثري بر روي فيبرينوليز نداشت. آزمايش هاي الايزاي رقابتي نشان داد که هر سه آنتي بادي قادرند t-PA را در حالت محلول شناسايي کنند.
از طرفي هر سه آنتي بادي در ميان کنش t-PA و سوبستراي کروموژنيک آن اختلالي ايجاد نمي کردند. با توجه به اين مشاهدات مشخص شد که آنتي بادي S3E5 اپي توپي غير کانفورماسيوني را مي شناسد که نقشي در کمپلکس سه گانه فيبرين- پلاسمينوژن- t-PA ندارد. اما دو آنتي بادي ديگر محتملا مانع از اتصال t-PA به فيبرين و يا پلاسمينوژن ميشوند.
گفتني است، اين پژوهش با راهنمايي دکتر منوچهر ميرشاهي عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس انجام شد.
پژوهشگران رشته بيوشيمي دانشکده علوم زيستي دانشگاه تربيت مدرس با هدف کاهش اثرات جانبي داروي درمان سکتههاي مغزي حاد موفق به توليد و خالصسازي آنتي بادي مونوکلونال موشي بر ضد فعال کننده بافتي پلاسمينوژن شدند.
فعال کننده بافتي پلاسمينوژن (t-PA) يک سرين پروتئاز است که زايموژن غير فعال پلاسمينوژن را به فرم فعال آن يعني پلاسمين تبديل ميکند که آنزيم اصلي حل شبکههاي فيبريني تشکيل شده در عروق است.
در برخي از پاتولوژيها غلظت اين آنزيم در خون افزايش يا کاهش مييابد و اندازه گيري آن در خون ميتواند در تشخيص نوع پاتولوژي کمک کند.
منبع:سلامت نيوز
سينا ساريخاني، کارشناس ارشد بيوشيمي که اين پژوهش در قالب پايان نامه کارشناسي ارشد وي انجام و ارائه شده با بيان اين مطلب ضمن اشاره به اهميت دارويي اين مولکول در مبتلايان به سکته مغزي گفت: به علاوه اين مولکول تا به امروز تنها داروي تائيد شده توسط FDA براي درمان افراد مبتلا به سکتههاي مغزي حاد ميباشد؛ اما استفاده از اين دارو بسيار کم بوده زيرا درصدي هر چند ناچيز از افراد تحت درمان با آن، دچار خونريزيها ي مغزي ميشوند. از اين رو گروههاي زيادي در تلاشند تا به نحوي با مطالعه مکانيزمهاي درگير مانع از اثرات جانبي اين داروي ارزشمند شوند. همچنين در سالهاي اخير گزارشهاي بسياري مبني بر حضور فعال اين ترکيب در بخشهاي مشخصي از مغز داده شده و عملکردها و سوبستراهاي متفاوتي براي آن ارائه شده است.
وي در ادامه به کاربردهاي گوناگون اين آنتي بادي اشاره کرد و افزود: در اين مطالعه به توليد آنتي باديهاي مختلفي بر ضد اپي توپ هاي مختلف مولکول t-PA پرداخته شده است. از چنين آنتي بادي هايي مي توان در طراحي کيت هاي آزمايشگاهي براي اندازه گيري ميزان اين ترکيب در مايعات مختلف زيستي سود جست. کاربرد ديگر اين آنتي بادي ها تسهيل در شناسايي مکانيزم ها و خصوصيات ناشناخته اين دارو مي باشد. به علاوه در صورت انساني شدن مي توان از اين دسته آنتي بادي ها در جهت مهار و خنثي سازي اثرات نامطلوب t-PA در بيماران استفاده كرد.
دانش آموخته دانشگاه تربيت مدرس در تشريح مطالعات خود گفت: در اين مطالعه پس از ايمونيزاسيون موش ها و انجام هيبريداسيون سلولي تعداد 58 کلوني به دست آمد که از ميان آنها سه کلوني مثبت بودند. پس از کلونينگ سلولي و خالص سازي آنتي باديها اثرات آنها بر روي سيستم فيبرينوليز بررسي شد.
ازبين اين آنتي بادي هاي حاصله دو آنتي بادي به نام هاي S1D8 و S3F9 باعث مهار اين سيستم شده و آنتي بادي سه به نام S3E5 هيچگونه اثري بر روي فيبرينوليز نداشت. آزمايش هاي الايزاي رقابتي نشان داد که هر سه آنتي بادي قادرند t-PA را در حالت محلول شناسايي کنند.
از طرفي هر سه آنتي بادي در ميان کنش t-PA و سوبستراي کروموژنيک آن اختلالي ايجاد نمي کردند. با توجه به اين مشاهدات مشخص شد که آنتي بادي S3E5 اپي توپي غير کانفورماسيوني را مي شناسد که نقشي در کمپلکس سه گانه فيبرين- پلاسمينوژن- t-PA ندارد. اما دو آنتي بادي ديگر محتملا مانع از اتصال t-PA به فيبرين و يا پلاسمينوژن ميشوند.
گفتني است، اين پژوهش با راهنمايي دکتر منوچهر ميرشاهي عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس انجام شد.