pourbehesht
1st May 2016, 01:57 AM
http://vimb.ir/content/news/2011/2011l.jpg
ویروس‌ها دارای یک ماهیت منحصربفرد هستند، آنها برای بقا نیاز به تولید بیشتر (ویروس‌ها) و تکثیر دارند. به‌تازگی دانشمندان متوجه شدندکه برخی از ویروس‌ها همچون هپاتیت C و BVDV از طریق اختلال در عملکرد میکروRNAs (miRNAs) سلول‌های هدف، می‌توانند به هدف خود دست یابند.
ماهیت بسیار ساده ویروس‌هاست که اغلب سبب می‌شود تا شناخت آنها بسیار مشکل شود. miRNAs رشته‌های کوچکی از کد مولکولی ساخته شده توسط سلول‌های میزبان برای تنظیم کردن بیان ژن هستند. اگر یک ویروس بتواند یکی از آنها را در اختیار بگیرد، می‌تواند میزبان خود را بدون اینکه پروتئین‌های خود را بسازد، دستکاری کند. یک مکان بسیار پر ارزش برای ژنوم ویروسی که به ویروس این اجازه را می‌دهد تا در برابر سیستم ایمنی میزبان، بهتر از خود محافظت کند. در حالیکه مشخص شده است که DNA ویروس‌ها از miRNAs سلول‌های میزبان استفاده می‌کنند، محققان بیش از پیش متعجب شدند وقتی که متوجه شدند ویروس هپاتیت C، نه‌تنها miRNA میزبان را مصادره می‌کند بلکه به آن نیز بسیار وابسته است.
به‌تازگی یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه راک‌فولر مدارکی پیدا کردند که نشان می‌دهد یک ویروس RNA دیگر ( BVDV) که گاوها و دیگر چارپایان اهلی را آلوده می‌کند، برای گسترش آلودگی وابسته به miRNAs هستند. برای مشاهده اینکه آیا دیگر ویروس‌های RNAیی از miRNAs استفاده می‌کنند یا نه، محققان یک روش غربال‌رنی ابداع کردند که به صورت شیمیایی miRNAs به اهداف مورد نظر متصل می‌کند.
مشکلی که در ارتباط با تحقیقات زیست‌انفورماتیک برای اهداف miRNA وجود دارد این است که، آنها به اندازه‌ای کوچک هستند که به کررات در رونوشت تکرار می‌شوند. اسچیل نویسنده اول مقاله و محقق پست‌دکتری دانشگاه کوپنهاگن می‌گوید:« علاوه‌براین روش‌های محاسباتی نمی‌دانند که چه چیزی در انواع مختلف سلول‌ها بیان می‌شوند» و بنابراین توالی‌های mRNAیی که آنها به عنوان miRNA شناسایی می‌کنند، ممکن است نمونه‌های مشابه فیزیولوژیکی با هدف موردنظر باشند.
برای بررسی اینکه استراتژی دیگر ویروس‌ها مشابه با HCV است یا خیر، محققان یک اسکن شیمیایی (CLEAR- CLIP (http://www.daneshju.ir/forum/vbglossar.php?do=showentry&item=CLIP) ) ابداع کردند که از طریق اتصال فیزیکی miRNA به برخی از mRNA هدف آن، توالی هدف miRNA واقعی را شناسایی می‌کند. دانشمندان برهمکنش‌های 15 ویروس RNAیی را با miRNA میزبان اسکن کردند. در میان آنها ویروس‌های شناخته شده‌ای همچون poliovirus ، dengue و chi***gunya وجود دارند. آنالیزها نشان داد که BVDV که یکpestivirus است، نقش مخربی در صنایع گوشت و لبنیاتی دارد، مستقیماً به miR-17 و let-7 اتصال می‌یابد. این محققان از immunoprecipitation تقاطع‌عرضی ( CLIP (http://www.daneshju.ir/forum/vbglossar.php?do=showentry&item=CLIP) ) پروتئین‌های آرژونات برای تعیین قدرت و اختصاصی بودن برهمکنش‌های miRNA در برابر 15 ویروس RNAیی مختلف، استفاده کردند. تکثیر pestiviruses شدیداً وابسته به برهمکنش miR-17 و let-7 با 3 ́UTR ویروسی است. نتایج این تحقیق در مجله Cell (http://www.daneshju.ir/forum/vbglossar.php?do=showentry&item=Cell) Host & Microbe چاپ شده است.
به‌طور معمول miRNAs از طریق سرکوبی بیان ژن عمل می‌کنند؛ اما در این مورد، miR-17 ژنوم BVDV را پایدار می‌سازد. با آلوده ساختن میزبان، ویروس کنترل آن را از طریق تغییر بیان ژنوم آن در اختیار می‌گیرد. و همچنان که BVDV سلول‌های بیشتری را آلوده می‌کند، از بیان ژنوم میزبان جلوگیری می‌کند.
محققان متوجه شدند که می‌توانند از تولید و گسترش BVDV از طریق ممانعت از برهمکنش آن با miRNA، جلوگیری کنند. محققان بیان می‌کنند که miR-17 ممکن است به یک هدف معتبر برای داروهای جدید به منظور کنترل BVDV تبدیل شود. منبع :
http://irannano.org/filereader.php?p1=main_c4ca4238a0b923820dcc509a6f7 5849b427.jpg&p2=news&p3=69&p4=1 (http://www.daneshju.ir/forum/redirect.php?http%3A%2F%2Firannano.org%2Ffilereade r.php%3Fp1%3Dmain_c4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b 427.jpg%26amp%3Bp2%3Dnews%26amp%3Bp3%3D69%26amp%3B p4%3D1)
منبع : مرکز راهبری فناوری های همگرا
ویروس‌ها دارای یک ماهیت منحصربفرد هستند، آنها برای بقا نیاز به تولید بیشتر (ویروس‌ها) و تکثیر دارند. به‌تازگی دانشمندان متوجه شدندکه برخی از ویروس‌ها همچون هپاتیت C و BVDV از طریق اختلال در عملکرد میکروRNAs (miRNAs) سلول‌های هدف، می‌توانند به هدف خود دست یابند.
ماهیت بسیار ساده ویروس‌هاست که اغلب سبب می‌شود تا شناخت آنها بسیار مشکل شود. miRNAs رشته‌های کوچکی از کد مولکولی ساخته شده توسط سلول‌های میزبان برای تنظیم کردن بیان ژن هستند. اگر یک ویروس بتواند یکی از آنها را در اختیار بگیرد، می‌تواند میزبان خود را بدون اینکه پروتئین‌های خود را بسازد، دستکاری کند. یک مکان بسیار پر ارزش برای ژنوم ویروسی که به ویروس این اجازه را می‌دهد تا در برابر سیستم ایمنی میزبان، بهتر از خود محافظت کند. در حالیکه مشخص شده است که DNA ویروس‌ها از miRNAs سلول‌های میزبان استفاده می‌کنند، محققان بیش از پیش متعجب شدند وقتی که متوجه شدند ویروس هپاتیت C، نه‌تنها miRNA میزبان را مصادره می‌کند بلکه به آن نیز بسیار وابسته است.
به‌تازگی یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه راک‌فولر مدارکی پیدا کردند که نشان می‌دهد یک ویروس RNA دیگر ( BVDV) که گاوها و دیگر چارپایان اهلی را آلوده می‌کند، برای گسترش آلودگی وابسته به miRNAs هستند. برای مشاهده اینکه آیا دیگر ویروس‌های RNAیی از miRNAs استفاده می‌کنند یا نه، محققان یک روش غربال‌رنی ابداع کردند که به صورت شیمیایی miRNAs به اهداف مورد نظر متصل می‌کند.
مشکلی که در ارتباط با تحقیقات زیست‌انفورماتیک برای اهداف miRNA وجود دارد این است که، آنها به اندازه‌ای کوچک هستند که به کررات در رونوشت تکرار می‌شوند. اسچیل نویسنده اول مقاله و محقق پست‌دکتری دانشگاه کوپنهاگن می‌گوید:« علاوه‌براین روش‌های محاسباتی نمی‌دانند که چه چیزی در انواع مختلف سلول‌ها بیان می‌شوند» و بنابراین توالی‌های mRNAیی که آنها به عنوان miRNA شناسایی می‌کنند، ممکن است نمونه‌های مشابه فیزیولوژیکی با هدف موردنظر باشند.
برای بررسی اینکه استراتژی دیگر ویروس‌ها مشابه با HCV است یا خیر، محققان یک اسکن شیمیایی (CLEAR- CLIP (http://www.daneshju.ir/forum/vbglossar.php?do=showentry&item=CLIP) ) ابداع کردند که از طریق اتصال فیزیکی miRNA به برخی از mRNA هدف آن، توالی هدف miRNA واقعی را شناسایی می‌کند. دانشمندان برهمکنش‌های 15 ویروس RNAیی را با miRNA میزبان اسکن کردند. در میان آنها ویروس‌های شناخته شده‌ای همچون poliovirus ، dengue و chi***gunya وجود دارند. آنالیزها نشان داد که BVDV که یکpestivirus است، نقش مخربی در صنایع گوشت و لبنیاتی دارد، مستقیماً به miR-17 و let-7 اتصال می‌یابد. این محققان از immunoprecipitation تقاطع‌عرضی ( CLIP (http://www.daneshju.ir/forum/vbglossar.php?do=showentry&item=CLIP) ) پروتئین‌های آرژونات برای تعیین قدرت و اختصاصی بودن برهمکنش‌های miRNA در برابر 15 ویروس RNAیی مختلف، استفاده کردند. تکثیر pestiviruses شدیداً وابسته به برهمکنش miR-17 و let-7 با 3 ́UTR ویروسی است. نتایج این تحقیق در مجله Cell (http://www.daneshju.ir/forum/vbglossar.php?do=showentry&item=Cell) Host & Microbe چاپ شده است.
به‌طور معمول miRNAs از طریق سرکوبی بیان ژن عمل می‌کنند؛ اما در این مورد، miR-17 ژنوم BVDV را پایدار می‌سازد. با آلوده ساختن میزبان، ویروس کنترل آن را از طریق تغییر بیان ژنوم آن در اختیار می‌گیرد. و همچنان که BVDV سلول‌های بیشتری را آلوده می‌کند، از بیان ژنوم میزبان جلوگیری می‌کند.
محققان متوجه شدند که می‌توانند از تولید و گسترش BVDV از طریق ممانعت از برهمکنش آن با miRNA، جلوگیری کنند. محققان بیان می‌کنند که miR-17 ممکن است به یک هدف معتبر برای داروهای جدید به منظور کنترل BVDV تبدیل شود. منبع :
http://irannano.org/filereader.php?p1=main_c4ca4238a0b923820dcc509a6f7 5849b427.jpg&p2=news&p3=69&p4=1 (http://www.daneshju.ir/forum/redirect.php?http%3A%2F%2Firannano.org%2Ffilereade r.php%3Fp1%3Dmain_c4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b 427.jpg%26amp%3Bp2%3Dnews%26amp%3Bp3%3D69%26amp%3B p4%3D1)
منبع : مرکز راهبری فناوری های همگرا