آشنایی با رادار های هواپایه

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

رادارهای هوا پایه

ویژگی های اصلی رادارهای هواپایه

رادارهای هواپایه یا مستقر در فضا با توجه به مانورپذیری بسیار بالا و نیز افق دید وسیع دارای برتر فراوان نسبت به رادارهای زمینی بوده و قادرند اهداف پروازی در ارتفاع پایین را که خارج از دید رادارهای زمینی حرکت می کنند و حتی اهداف زمینی را کشف و رهگیری کند. یکر رادار زمینی به طور معمول برد حداکثری 400 کیلومتری را در افق دیدی محدود پوشش می دهد در حالی که یک رادار هواپایه قادر است با افق دیدی مناسب بردی معادل 800 کیلومتر را پوشش دهد .



http://1.irartesh.ir/dl/uploads/pa3x/14560392967311.png
(1-1)

مقایسه محمدوده پوشش یک رادار زمینی با یک رادار هواپایه



با توجه به ویژگی های خاص اشاره شده ، رادارهای هواپایه دارای کارکردهای متعددی چون جست و جو ، رهگیری ،شناسایی ، کنترل آتش ، مراقبت هوایی ، کنترل آتش و... هستند.
به عنوان مثالی از کاربرد های رادار های هوا پایه می توان به موارد زیر اشاره کرد :



رادار درگیری در نبرد هایی هوایی
رادار پیش اخطار هوایی
شناسایی و رهگیری اهداف زمینی
نقشه برداری از عوارض زمینی
استفاده به عنوان ابزار ناوبری


با این وجود رادارها با توجه به ویژگی های ذاتی سازه ی مورد استفاده دارای محدودیت بوده و بکارگیری آنها به سادگی رادارهای زمینی و دریایی نیست برخی محدودیت های سخت افزاری بکارگیری رادار های هواپایه عبارت ان از :

1-محدودیت توان تولیدی توسط هواگرد
2- دشواری خنک سازی رادار
3- نیاز به طراحی خاص پوشش دماغه (رادوم) هواگرد (مقاومت مکانیکی،طراحی آیرودینامیک،عدم تضعیف امواج در ارسال و دریافت و ....)
4-حفظ سامانه از تغییر شدید محیطی (دما ، رطوبت و...)


نیاز به درجه اطمینان بسیار بالا
محدودیت حجمی و وزنی سامانه با توجه به محدودیت ذاتی هواگردها


با توجه به محدودیت حجمی رادارها نمی توان هر باند فرکانسی دلخواهی را در رادارهای هواپایه بکار گرفت. چرا که با کاهش فرکانس کاری و افزایش طول موج،اندازه و متعاقبا" وزن اداوات مایکروویو افزایش پیدا میکند.

http://irartesh.ir/Forum/Post/8054