استرابيسم (انحراف چشم يا لوچى)

[ØÑтRдŁ§]

منظور از استرابيسم چيست؟

استرابيسم نوعي مشكل چشمي است كه در آن چشم ها وضعيت ناهمگوني نسبت به يكديگر داشته و نگاه آنها به جهات مختلف است. اين ناهمگوني ممكن است واضح بوده و يا آنكه صرفاً بعضي اوقات وجود داشته باشد. در حاليكه يك چشم مستقيماً به سمت جلو نگاه مي كند چشم ديگر به سمت داخل، خارج، بالا و يا پايين چرخيده است. چشم چرخيده بعضي اوقات به وضعيت اصلي و مستقيم برگشته و بر عكس چشم مستقيم از موقعيت خود خارج مي شود.

استرابيسم در ميان گروه سني اطفال مشكل شايعي بوده و در حدود 4% كودكان ديده مي شود ولي ممكن است زمان بروز آن در سنين بالاتر نيز باشد. شيوع آن در پسر و دختر به يك نسبت بوده و گاهي ابتلا فاميلي دارد. با اينحال، بعضي از مبتلايان سابقه چنين مشكلي را در فاميل خود ذكر نمي كنند.

بينايي و مغز:

با يك ديد دو چشمي طبيعي، هر دو چشم به يك نقطه نگاه مي كنند. بخش بينايي مغز، دو تصوير رسيده را به صورت يك تصوير سه بعدي تركيب مي كند.

وقتي به علت استرابيسم يكي از چشم ها از موقعيت خود خارج مي شود، دو تصوير متفاوت به مغز ارسال مي گرد. در يك كودك خردسال، مغز چنين ياد مي گيرد كه تصوير چشم منحرف شده را ناديده گرفته و تنها تصوير چشم مستقيم يا چشم با ديد بهتر را بپذيرد. اين امر سبب از بين رفتن درك عمق و ديد دو چشمي مي شود. بالغين كه دچار استرابيسم مي شوند اغلب بدان علت كه مغز توانايي پذيرش يا دريافت تصوير هر دو چشم را پيدا كرده است، دو بيني پيدا مي كنند. در اين حالت مغز قادر به حذف تصوير چشم منحرف نخواهد بود. ولي متاسفانه در كودكان اين اتفاق يعني حذف تصوير چشم منحرف بسرعت رخ مي دهد.

آمبليوپي:

قرارگيري طبيعي چشم ها در طي دوره كودكي امكان تكامل ديد مناسب اين سنين را فراهم مي سازد. قرارگيري غير طبيعي مانند آنچه در استرابيسم ديده مي شود، سبب كاهش ديد يا آمبليوپي خواهد شد. مغز تصوير چشم بهتر را تشخيص داده و تصوير چشم ضعيف تر يا آمبليوپيك را حذف مي كند. اين موضوع تقريباً در نيمي از كودكان مبتلا به استرابيسم اتفاق مي افتد. اطلاعات بيشتر در مورد آمبيوپي

آمبليوپي را مي توان با بستن چشم بهتر و تقويت و بهبود بينايي چشم ضعيف تر، درمان نمود. اگر آمبليوپي در همان سالهاي نخست زندگي تشخيص داده شود، درمان آن اغلب موفقيت آميز خواهد بود ولي درصورتيكه درمان آن به تاخير افتد، آمبليوپي يا آفت ديد وضعيتي دائمي پيدا خواهد كرد. قاعدتاً هر قدر آمبليوپي زودتر درمان شود، ديد بهتري تامين خواهد گرديد.

علل و علائم استرابيسم:

به ديواره خارجي هر چشمي، شش عضله چسبيده است كه مسئوليت كنترل حركات چشم را بعهده دارند. در هر چشم، دو عضله چشم را به سمت راست يا چپ مي برند. چهار عضله ديگر مسئوليت حركت چشم به سمت بالا و پايين و يا كنترل حركات مورب چشم را بعهده دارند. براي تمركز هر دو چشم بروي يك نشانه مشخص، لازم است تمامي عضلات چشم با يكديگر و با عضلات همكار چشم مقابل هماهنگ باشند. هر علتي كه در اين هماهنگي اختلال ايجاد كند مي تواند منجر به استرابيسم شود.

نقش كنترلي مغز نير بر عضلات چشم از اهميت بسزايي برخوردار است. بنابراين كودكان مبتلا به ابتلائات مغزي از قبيل فلج مغزي، عقب افتادگي مغزي، هيدروسفالي و تومورهاي مغزي اغلب دچار استرابيسم مي شوند. هر عاملي كه منجر به كاهش بينايي شود مانند عيب انكساري، آب مرواريد، صدمات چشمي و ...مي تواند عاملي براي استرابيسم باشد.

اصلي ترين علامت استرابيسم، در واقع چشمي است كه در جاي خود قرار ندارد. گاهي طفل در نور آفتاب يك چشم خود را مي بندد و گاه با كج كردن سر خود به يك موقعيت بخصوص تلاش مي كند كه از هر دو چشم خود استفاده كند و گاه بصورت خستگي شديد چشم و سردرد در حين فعاليت چشمي و گاهي علايم فقدان يك ديد عمق مناسب نيز ديده مي شود. بالغيني كه دچار استرابيسم مي شوند نيز اغلب از دوبيني شكايت مي كنند.

تشخيص:

لازم است هر كودكي در طي دوره شيرخواري يا سنين قبل از مدرسه توسط پزشك خانواده، متخصص اطفال يا چشم پزشك معاينه و مشكلات احتمالي او تشخيص داده شود. اين موضوع بويژه در موارديكه عضو ديگري از خانواده مبتلا به استرابيسم يا آمبليوپي است اهميت بيشتري پيدا مي كند. در شيرخواران اغلب درك اختلاف بين انحراف ظاهري دو چشم از استرابيسم واقعي مشكل است. در كودكان كم سن و سال بيني پهن و عريض و چين پوستي قسمت داخلي پلك سبب مي شود كه در نگاه به چپ و راست چشم ها مخفي شده و بدين ترتيب منحرف بنظر برسند. اين ظاهر استرابيسمي بتدريج و با رشد كودك بهبود مي يابد و حال آنكه استرابيسم واقعي ارتباطي با رشد كودك ندارد و در اين ميان چشم پزشك بخوبي قادر به تمايز بين استرابيسم واقعي و كاذب است.

درمان :

اهداف درمان استرابيسم، حفظ ديد، مستقيم كردن چشم ها و بازگرداندن ديد دو چشمي است. بسته به علت استرابيسم، درمان ممكن است بصورت تجويز عينك، برداشتن كاتاراكت يا اصلاح ساير علل زمينه اي ايجاد انحراف و يا تغيير دادن موقعيت عضلات نامتعادل چشم باشد. بعد از انجام يك معاينه كامل چشمي شامل مطالعه دقيق قسمت هاي داخلي، چشم پزشك درمان مناسب اپتيكي، طبي يا جراحي را انتخاب خواهد نمود. اغلب بستن چشم بهتر جهت تقويت بينايي چشم آمبليوپيك نيز ضروري خواهد بود.

ايزوتروپي (انحراف چشم به داخل):

ايزوتروپي در واقع انحراف چشم ها به سمت داخل بوده و شايعترين نوع استرابيسم شيرخواران است. كودكان خردسال مبتلا به ايزوتروپي هيچگاه از هر دو چشم خود بطور همزمان استفاده نمي كنند.

در اكثر موارد براي تراز كردن چشم ها، تامين ديد دو چشمي و اجتناب از افت ديد دائمي، جراحي زودهنگام ضروري خواهد بود. جراحي در هر سني ممكن است سبب بهبود ديد جانبي شود.

ايزوتروپي انحراف چشم ها به سمت داخل بوده و در واقع شايعترين نوع استرابيسم است.

در جريان جراحي، ميزان نيروي عضلات در يك يا دو چشم تنظيم مي شود. مثلاً در جراحي ايزوتروپي، ممكن است عضله داخلي محكم تر را از چشم جدا نموده و مقداري عقب تر مجدداً به چشم وصل نمايند. اين كار اثر كِشنده عضله را تضعيف نموده و امكان چرخش چشم به سمت خارج را فراهم مي سازد. بعضي اوقات نيز مي توان براي تسهيل حركت چشم به سمت خارج، عضله خارجي را كوتاهتر نموده و بدين ترتيب نيروي كِشنده آن را افزايش داد.

ايزوتروپي تطابقي:

ايزوتروپي تطابقي شكل شايع ايزوتروپي است كه بيشتر در كودكان دور بين سنين 2 سال يا بالاتر اتفاق مي افتد. كودك در سنين پايين، قادر است براي جبران دوربيني خود، تلاش تطابقي خود را افزايش دهد ولي اينكار مشخصاً سبب انحراف چشم ها به سمت داخل مي شود. براي جبران ايزوتروپي تطابقي، به كودك عينك داده مي شود.

براي جبران ايزوتروپي تطابقي، به كودك عينك دو كانوني داده مي شود.

عينك تلاش تطابقي مزبور را كاهش داده و مي تواند چشم ها را به وسط آورد. در برخي موارد استفاده از نوع بخصوصي از عينك هاي دو كانوني ضروري است (كه در شكل روبرو نشان داده شده است). و گاهي مي توان از قطره ها يا پمادهاي چشمي، و لنزهاي مخصوصي بنام منشور (Prism) استفاده نمود. گاهي اوقات ورزشهاي چشمي نيز به اصلاح اين حالت در كودكان بزرگتر كمك مي كند.

اگزوتروپي( انحراف چشم به خارج):

اگزوتروپي، يا انحراف چشم به سمت خارج، ديگر نوع شايع استرابيسم است. اين حالت بيشتر زماني اتفاق مي افتد كه كودك روي شي اي در دور دست تمركز مي كند. اگزوتروپي اغلب متناوب (Intermittent) بوده و مخصوصاً بعد از چرت زدون، بيماري و يا خستگي كودك بروز مي كند. والدين اظهار مي دارند كه كودك در مقابل نور آفتاب يك پلك خود را جمع مي كند. گر چه عينك، ورزش چشمي يا منشور در اين حالت نيز به كنترل چرخش چشم به سمت خارج كمك مي كند ولي در اكثر موارد لازم است نوعي عمل جراحي صورت گيرد.

جراحي استرابيسم:

هيچ گاه و در جريان هيچ نوع عمل جراحي، كره چشم از محل خود خارج نمي شود. جراحي استرابيسم در واقع ايجاد برشي كوچك در بافت پوشاننده چشم است كه به چشم پزشك امكان مي دهد تا به عضلات زيرين اين بافت دسترسي پيدا كند. اينكه كدام عضلات تحت عمل جراحي قرار گيرند بستگي به جهت چرخش چشم دارد. گاهي اوقات لازم است هر دو چشم تحت عمل جراحي قرار گيرد.

جهت عمل جراحي استرابيسم در اطفال، بيهوشي ضرورت دارد ولي جراحي بزرگسالان با بي حسي موضعي نيز امكان پذير است.

بهبودي سريع است. فرد اغلب ظرف چند روز به فعاليتهاي طبيعي اش بر مي گردد. بعد از جراحي، گاهي استفاده از عينك يا منشور نيز ضرورت پيدا مي كند. گاهي اوقات ممكن است اصلاح انجام شده بيشتر يا كمتر از مقدار موردنظر باشد كه در آن صورت انجام عملي ديگر ضرورت خواهد يافت.

توصيه مي شود جراحي اصلاحي استرابيسم هر چه سريعتر صورت گيرد زيرا شيرخوار به محض اينكه چشم هايش مستقيم شد امكان ديد طبيعي و ديد دو چشمي را پيدا خواهد كرد. از طرف ديگر لوچي چشم مي تواند بر اعتماد به نفس كودك نيز نقشي منفي داشته باشد.

همانند هر عمل جراحي، جراحي بر روي عضلات چشم نيز با خطراتي همراه است. اين خطرات شامل عفونت، خونريزي و ديگر عوارض نادري است كه مي تواند به از دست دادن ديد بيانجامد. با اينحال، جراحي استرابيسم معمولاً درماني بي خطر و موثر است و در عين حال هيچگاه جاي عينك و يا آمبليوپ درماني را نمي گيرد.

خلاصه:

رشد كودك به خودي خود استرابيسم را درمان نمي كند.

موثرترين زمان درمان استرابيسم، زماني است كه كودك در سنين پاييني به سر مي برد.

مستقيم نمودن چشم ها در هر سني امكان پذير است و در اين جريان حداقل ديد جانبي بهبود خواهد يافت.

درمان استرابيسم ممكن است بدون جراحي و با استفاده از قطره هاي چشمي، تمرينات چشمي و يا عينك انجام گيرد.

در صورتيكه درمان جراحي لازم باشد، هرقدر در سنين پايين تري انجام شود شانس تامين ديد دو چشمي بيشتر خواهد بود.

[آبجی]

انحراف چشم يا "استرابيسم" يكي از شايع‌ترين مشكلات چشمي بخصوص در كودكان است كه اگر در دوران كودكي درمان نشود منجر به بروز اختلال ديد دايمي خواهد شد. به نوشته شماره ‪ ۵۰‬نشريه پزشكي "درد" انحرافات چشم يك اختلال شايع در بچه‌ها است بطوريكه تقريبا در ‪ ۴‬درصد كودكان ديده مي‌شود.معاينه به موقع چشم كودك و درمان صحيح آن باعث بهبود ديد كودك براي تمام عمر خواهد شد. استرابيسم يا لوچي يك اختلال چشمي است كه در آن محور چشم‌ها در يك راستا نبوده و هر كدام از چشم‌ها در جهات مختلف نگاه مي‌كنند.معمولا يكي از چشمها مستقيم نگاه كرده و در همين زمان چشم ديگر به سمت داخل،خارج،بالا يا پايين منحرف شده است. اختلال در واضح ديده شدن تصوير مثل مواردي كه دوبيني قابل توجه وجود دارد و سعي در ايجاد تصوير واضح باعث منحرف شدن چشم‌ها مي‌شود،اختلالات عضلات خارج چشمي و يا اعصاب اين عضلات كه در نتيجه آن توانايي مستقيم نگاه داشتن وجود ندارد و اختلالات مغزي مختلف سه علت عمده انحراف چشم بخصوص در كودكان است. از شايع‌ترين انواع "استرابيسم" يكي انحراف چشم‌ها به داخل (به سمت بيني)است كه به آن ايزوتروپي مي‌گويند و ديگري انحراف چشم به خارج(دور از بيني)است كه به آن اگزوتروپي گفته مي‌شود. درمان استرابيسم به منظور ايجاد ديد خوب،برطرف كردن انحراف چشم و برقراري ديد دو چشمي همزمان براي پيدا كردن ديد سه بعدي يا درك عمق به كار مي‌رود. در بعضي موارد با تجويز عينك مي‌توان ديد كودك را بهبود بخشيد و انحراف چشم را نيز برطرف كرد.درمان‌هاي ديگر شامل بستن چشم سالم ،جراحي آب مرواريد براي بهبود ديد چشم مبتلا يا جراحي عضلات خارج چشمي است. در هيچ كدام از جراحي‌هاي چشمي هيچ گاه چشم از حدقه جدا نخواهد شد.در جراحي استرابيسم ،چشم پزشك با ايجاد برش كوچكي روي بافت پوشاننده كره چشم مي تواند به عضلات خارج چشمي دست يابد و بر مبناي نوع انحراف ،هر يك از عضلات خارج چشمي را ممكن است در جاي جديدي قرار دهد وياتضعيف يا تقويت نمايد. مثل هر عمل جراحي ديگري جراحي استرابيسم نيز ممكن است در موارد كم همراه با عوارضي مثل عفونت،خونريزي و عوارض ديگري باشد ولي عوارض جدي آن بسيار نادر است. به طور كلي جراحي استرابيسم، درماني موثر براي برطرف كردن انحراف چشم است ولي جانشيني براي عينك و درمان تنبلي چشم نيست. دارويي به نام "بوتولينوم" وجود دارد كه مي‌توان از آن براي شل كردن موقتي عضلات چشمي استفاده كرد. با تزريق اين دارو در عضله مورد نظر ،اين عضله به مدت ‪ ۳‬تا‪ ۶‬ماه شل مي‌شود. اگرچه اين دارو موقتي است ولي در بعضي موارد سبب بهبود انحراف چشم مي شود.ممكن است نياز به تزريق‌هاي مكرر دارو باشد ولي در بسياري از موارد ،تاثير آن به خوبي جراحي نيست ،از سوي ديگر در بعضي از موارد دارو بهترين راه درمان است.

[Admin]

انحراف چشم (استرابیسم)




http://vista.ir/include/articles/images/44e1a5d115eeefdf4989f5318c2ec7cd.jpg

● منظور از استرابیسم چیست؟
استرابیسم نوعی مشكل چشمی است كه در آن چشم ها وضعیت ناهمگونی نسبت به یكدیگر داشته و نگاه آنها به جهات مختلف است. این ناهمگونی ممكن است واضح بوده و یا آنكه صرفاً بعضی اوقات وجود داشته باشد. در حالیكه یك چشم مستقیماً به سمت جلو نگاه می­كند چشم دیگر به سمت داخل، خارج، بالا و یا پایین چرخیده است. چشم چرخیده بعضی اوقات به وضعیت اصلی و مستقیم برگشته و بر عكس چشم مستقیم از موقعیت خود خارج می­شود.
استرابیسم در میان گروه سنی اطفال مشكل شایعی بوده و در حدود ۴% كودكان دیده می­شود ولی ممكن است زمان بروز آن در سنین بالاتر نیز باشد. شیوع آن در پسر و دختر به یك نسبت بوده و گاهی ابتلا فامیلی دارد. با اینحال، بعضی از مبتلایان سابقه چنین مشكلی را در فامیل خود ذكر نمی­كنند.
● بینایی و مغز
با یك دید دو چشمی طبیعی، هر دو چشم به یك نقطه نگاه می­كنند. بخش بینایی مغز، دو تصویر رسیده را به صورت یك تصویر سه بعدی تركیب می­كند.
وقتی به علت استرابیسم یكی از چشم ها از موقعیت خود خارج می­شود، دو تصویر متفاوت به مغز ارسال می­گرد. در یك كودك خردسال، مغز چنین یاد می­گیرد كه تصویر چشم منحرف شده را نادیده گرفته و تنها تصویر چشم مستقیم یا چشم با دید بهتر را بپذیرد. این امر سبب از بین رفتن درك عمق و دید دو چشمی می­شود. بالغین كه دچار استرابیسم می­شوند اغلب بدان علت كه مغز توانایی پذیرش یا دریافت تصویر هر دو چشم را پیدا كرده است، دو بینی پیدا می­كنند. در این حالت مغز قادر به حذف تصویر چشم منحرف نخواهد بود. ولی متاسفانه در كودكان این اتفاق یعنی حذف تصویر چشم منحرف بسرعت رخ می­دهد.
● آمبلیوپی
قرارگیری طبیعی چشم ها در طی دوره كودكی امكان تكامل دید مناسب این سنین را فراهم می­سازد. قرارگیری غیر طبیعی مانند آنچه در استرابیسم دیده می­شود، سبب كاهش دید یا آمبلیوپی خواهد شد. مغز تصویر چشم بهتر را تشخیص داده و تصویر چشم ضعیف تر یا آمبلیوپیك را حذف می­كند. این موضوع تقریباً در نیمی از كودكان مبتلا به استرابیسم اتفاق می­افتد.
آمبلیوپی را می­توان با بستن چشم بهتر و تقویت و بهبود بینایی چشم ضعیف تر، درمان نمود. اگر آمبلیوپی در همان سالهای نخست زندگی تشخیص داده شود، درمان آن اغلب موفقیت آمیز خواهد بود ولی درصورتیكه درمان آن به تاخیر افتد، آمبلیوپی یا آفت دید وضعیتی دائمی پیدا خواهد كرد. قاعدتاً هر قدر آمبلیوپی زودتر درمان شود، دید بهتری تامین خواهد گردید.
● علل و علائم استرابیسم
به دیواره خارجی هر چشمی، شش عضله چسبیده است كه مسئولیت كنترل حركات چشم را بعهده دارند. در هر چشم، دو عضله چشم را به سمت راست یا چپ می­برند. چهار عضله دیگر مسئولیت حركت چشم به سمت بالا و پایین و یا كنترل حركات مورب چشم را بعهده دارند. برای تمركز هر دو چشم بروی یك نشانه مشخص، لازم است تمامی عضلات چشم با یكدیگر و با عضلات همكار چشم مقابل هماهنگ باشند. هر علتی كه در این هماهنگی اختلال ایجاد كند می تواند منجر به استرابیسم شود.
نقش كنترلی مغز نیر بر عضلات چشم از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین كودكان مبتلا به ابتلائات مغزی از قبیل فلج مغزی، عقب افتادگی مغزی، هیدروسفالی و تومورهای مغزی اغلب دچار استرابیسم می­شوند. هر عاملی كه منجر به كاهش بینایی شود مانند عیب انكساری، آب مروارید، صدمات چشمی و ...می­تواند عاملی برای استرابیسم باشد.
اصلی ترین علامت استرابیسم، در واقع چشمی است كه در جای خود قرار ندارد. گاهی طفل در نور آفتاب یك چشم خود را می بندد و گاه با كج كردن سر خود به یك موقعیت بخصوص تلاش می كند كه از هر دو چشم خود استفاده كند و گاه بصورت خستگی شدید چشم و سردرد در حین فعالیت چشمی و گاهی علایم فقدان یك دید عمق مناسب نیز دیده می شود. بالغینی كه دچار استرابیسم می شوند نیز اغلب از دوبینی شكایت می كنند.
● تشخیص
لازم است هر كودكی در طی دوره شیرخواری یا سنین قبل از مدرسه توسط پزشك خانواده، متخصص اطفال یا چشم پزشك معاینه و مشكلات احتمالی او تشخیص داده شود. این موضوع بویژه در مواردیكه عضو دیگری از خانواده مبتلا به استرابیسم یا آمبلیوپی است اهمیت بیشتری پیدا می كند. در شیرخواران اغلب درك اختلاف بین انحراف ظاهری دو چشم از استرابیسم واقعی مشكل است. در كودكان كم سن و سال بینی پهن و عریض و چین پوستی قسمت داخلی پلك سبب می شود كه در نگاه به چپ و راست چشم ها مخفی شده و بدین ترتیب منحرف بنظر برسند. این ظاهر استرابیسمی بتدریج و با رشد كودك بهبود می یابد و حال آنكه استرابیسم واقعی ارتباطی با رشد كودك ندارد و در این میان چشم پزشك بخوبی قادر به تمایز بین استرابیسم واقعی و كاذب است.● درمان
اهداف درمان استرابیسم، حفظ دید، مستقیم كردن چشم ها و بازگرداندن دید دو چشمی است. بسته به علت استرابیسم، درمان ممكن است بصورت تجویز عینك، برداشتن كاتاراكت یا اصلاح سایر علل زمینه ای ایجاد انحراف و یا تغییر دادن موقعیت عضلات نامتعادل چشم باشد. بعد از انجام یك معاینه كامل چشمی شامل مطالعه دقیق قسمت های داخلی، چشم پزشك درمان مناسب اپتیكی، طبی یا جراحی را انتخاب خواهد نمود. اغلب بستن چشم بهتر جهت تقویت بینایی چشم آمبلیوپیك نیز ضروری خواهد بود.
● ایزوتروپی (انحراف چشم به داخل)
ایزوتروپی در واقع انحراف چشم ها به سمت داخل بوده و شایعترین نوع استرابیسم شیرخواران است. كودكان خردسال مبتلا به ایزوتروپی هیچگاه از هر دو چشم خود بطور همزمان استفاده نمی كنند.
در اكثر موارد برای تراز كردن چشم ها، تامین دید دو چشمی و اجتناب از افت دید دائمی، جراحی زودهنگام ضروری خواهد بود. جراحی در هر سنی ممكن است سبب بهبود دید جانبی شود.
در جریان جراحی، میزان نیروی عضلات در یك یا دو چشم تنظیم می­شود. مثلاً در جراحی ایزوتروپی، ممكن است عضله داخلی محكم تر را از چشم جدا نموده و مقداری عقب تر مجدداً به چشم وصل نمایند. این كار اثر كِشنده عضله را تضعیف نموده و امكان چرخش چشم به سمت خارج را فراهم می­سازد. بعضی اوقات نیز می­توان برای تسهیل حركت چشم به سمت خارج، عضله خارجی را كوتاهتر نموده و بدین ترتیب نیروی كِشنده آن را افزایش داد.
● ایزوتروپی تطابقی
ایزوتروپی تطابقی شكل شایع ایزوتروپی است كه بیشتر در كودكان دور بین سنین ۲ سال یا بالاتر اتفاق می­افتد. كودك در سنین پایین، قادر است برای جبران دوربینی خود، تلاش تطابقی خود را افزایش دهد ولی اینكار مشخصاً سبب انحراف چشم ها به سمت داخل می­شود. برای جبران ایزوتروپی تطابقی، به كودك عینك داده می­شود.
عینك تلاش تطابقی مزبور را كاهش داده و می تواند چشم ها را به وسط ­آورد. در برخی موارد استفاده از نوع بخصوصی از عینك های دو كانونی ضروری است (كه در شكل روبرو نشان داده شده است). و گاهی می توان از قطره ها یا پمادهای چشمی، و لنزهای مخصوصی بنام منشور (Prism) استفاده نمود. گاهی اوقات ورزشهای چشمی نیز به اصلاح این حالت در كودكان بزرگتر كمك می­كند.
● اگزوتروپی( انحراف چشم به خارج)
اگزوتروپی، یا انحراف چشم به سمت خارج، دیگر نوع شایع استرابیسم است. این حالت بیشتر زمانی اتفاق می­افتد كه كودك روی شی ای در دور دست تمركز می­كند. اگزوتروپی اغلب متناوب (Intermittent) بوده و مخصوصاً بعد از چرت زدون، بیماری و یا خستگی كودك بروز می­كند. والدین اظهار می­دارند كه كودك در مقابل نور آفتاب یك پلك خود را جمع می­كند. گر چه عینك، ورزش چشمی یا منشور در این حالت نیز به كنترل چرخش چشم به سمت خارج كمك می­كند ولی در اكثر موارد لازم است نوعی عمل جراحی صورت گیرد.
● جراحی استرابیسم
هیچ گاه و در جریان هیچ نوع عمل جراحی، كره چشم از محل خود خارج نمی­شود. جراحی استرابیسم در واقع ایجاد برشی كوچك در بافت پوشاننده چشم است كه به چشم پزشك امكان می­دهد تا به عضلات زیرین این بافت دسترسی پیدا كند. اینكه كدام عضلات تحت عمل جراحی قرار گیرند بستگی به جهت چرخش چشم دارد. گاهی اوقات لازم است هر دو چشم تحت عمل جراحی قرار گیرد.
جهت عمل جراحی استرابیسم در اطفال، بیهوشی ضرورت دارد ولی جراحی بزرگسالان با بی حسی موضعی نیز امكان پذیر است.
بهبودی سریع است. فرد اغلب ظرف چند روز به فعالیتهای طبیعی­ اش بر می گردد. بعد از جراحی، گاهی استفاده از عینك یا منشور نیز ضرورت پیدا می­كند. گاهی اوقات ممكن است اصلاح انجام شده بیشتر یا كمتر از مقدار موردنظر باشد كه در آن صورت انجام عملی دیگر ضرورت خواهد یافت.
توصیه می­شود جراحی اصلاحی استرابیسم هر چه سریعتر صورت گیرد زیرا شیرخوار به محض اینكه چشم هایش مستقیم شد امكان دید طبیعی و دید دو چشمی را پیدا خواهد كرد. از طرف دیگر لوچی چشم می­تواند بر اعتماد به نفس كودك نیز نقشی منفی داشته باشد.
همانند هر عمل جراحی، جراحی بر روی عضلات چشم نیز با خطراتی همراه است. این خطرات شامل عفونت، خونریزی و دیگر عوارض نادری است كه می­تواند به از دست دادن دید بیانجامد. با اینحال، جراحی استرابیسم معمولاً درمانی بی ­خطر و موثر است و در عین حال هیچگاه جای عینك و یا آمبلیوپ درمانی را نمی­گیرد.
●خلاصه
رشد كودك به خودی خود استرابیسم را درمان نمی­كند.
موثرترین زمان درمان استرابیسم، زمانی است كه كودك در سنین پایینی به سر می­برد.
مستقیم نمودن چشم­ها در هر سنی امكان پذیر است و در این جریان حداقل دید جانبی بهبود خواهد یافت.
درمان استرابیسم ممكن است بدون جراحی و با استفاده از قطره­های چشمی، تمرینات چشمی و یا عینك انجام گیرد.
در صورتیكه درمان جراحی لازم باشد، هرقدر در سنین پایین تری انجام شود شانس تامین دید دو چشمی بیشتر خواهد بود.

پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اصلاح دید نور

[poune]

http://www.mums.ac.ir/shares/erc/eyecenter/Picture1.jpg

· استرابيسم چيست ؟
· علت استرابيسم چيست ؟
· علائم و عوارض استرابيسم چيست ؟
· آيا انحرافات چشم مي تواند طبيعي باشد؟
· لوچي كاذب چيست ؟
· درمان استرابيسم چيست ؟
· لوچي در كودكان بزرگتر يا بالغين

برای دیدن بروشور بر روی لینک کلیک کنید
استرابيسم يا لوچي
لوچي اصطلاح فرانسوي انحراف چشم است كه در انگليسي به آن استرابيسم مي گويند و براي تعريف چشمهايي به كار مي رود كه در يك راستا نمي توانند متمركز شوند . لوچي ممكن است در يك چشم يا هر دو چشم به طور متناوب وجود داشته باشد همچنين ممكن است هميشه يا فقط گاهي ظاهر شود.

علت استرابيسم چيست ؟
عوامل متعددي در ايجاد انحراف چشم نقش دارند :اختلال عضلات چشم ، اختلال بينائي به خصوص يك طرفه ، اختلالات قشر مغز و عوامل خانوادگي از آن جمله اند . بيماري و تب مي تواند باعث آشكار شدن لوچي شود .
لوچي اغلب از شرايط دوران كودكي است . در بزرگسالان مواردي از غفلت و بي توجهي است كه اكثراً ريشه در دوران كودكي دارند . انحراف چشم در دوران ميانسالي مي تواند از عوارض ثانويه بيماريهاي ساير اجزاي چشم باشد كه با نابينائي كامل يا نسبي همراهند و يا به دنبال سوانح و ضربات مستقيم به عضلات و اعصاب و كاسه چشم باشد .

علائم و عوارض استرابيسم چيست؟
استرابيسم باعث انحراف چشمها مي شود كه اين انحراف مي تواند به سمت داخل ، خارج ، بالا يا پايين باشد .
همچنين مانع از كاركردن توام چشمها مي شود . در ابتدا اختلال بينائي ، دوبيني يا اشتباه در درك عمق تصاوير ايجاد مي شود و در صورت عدم درمان ، چشم كودك تكامل كافي را نيافته ودچار كاهش نابينائي مي شود كه آمبليوپي يا تنبلي چشم گفته مي شود ، لذا پيامد تاخير در درمان لوچي ، تنبلي چشم و در نهايت كاهش شديد بينائي است .

آيا انحرافات چشم مي تواند طبيعي باشد ؟
نوزادان تا سن دو الي سه ماهگي ممكن است لوچ به نظر برسند ، اين وضعيت نبايد مايه نگراني والدين شود . اما شدت يافتن اين حالات حتي در اين سن كم نياز به ويزيت چشم پزشك دارد . وجود هر نوع لوچي بعد از سه ماهگي حتي اگر مقطعي باشد بايد به پزشك ارجاع داده شود .

لوچي كاذب چيست ؟
تصور نادرست از لوچي كودكان بعيد نيست ، اين كودكان داراي پل بيني پهن و يا چين پوستي برجسته در قسمت داخلي پلكها هستند لذا لوچ به نظر مي رسند . با رشد پل بيني اين حالت كاذب ناپديد مي شود چنين تصور كاذبي در برخي افراد خيلي نزديك بين يا خيلي دوربين نيز مشاهده مي شود . اين حالت چون گذراست ، نياز به درمان ندارد . اما به هر حال مراجعه به چشم پزشك خالي از لطف نيست.

درمان استرابيسم چيست ؟
استرابيسم يا لوچي قابل معالجه است اما اگر درمان آن را به گذشت زمان بسپاريم قطعاً هزينه بسياري را بر فرد تحميل خواهد كرد ، كودك از لوچي نجات نيافته و در نهايت چشم لوچ وي دچار كاهش بينائي خواهد شد . البته بالغين را هم مي توان درمان نمود درمان در بالغين مي تواند دوبيني بيمار را رفع كند يا حداقل يك ظاهر نرمال به چشم بدهد .
درمان لوچي يا استرابيسم شامل استفاده از عينك ، پريسم يا منشور ، ورزش عضلات چشم و در نهايت جراحي است .
- درمان معمول تنبلي چشم كه يكي از علل لوچي است يا مي تواند خود علامتي ناشي از لوچي باشد ، بستن چشم سالم است يامي توان با قطره يا عينكهاي خاص به سادگي ديد چشم سالم را تار كرد و به اين ترتيب چشم ضعيف تر را وادار به كار كرده و آن را تقويت نمود .
- كودك لوچ اغلب داراي ضعف بينائي در يك يا هر دو چشم مي باشد كه با عينك قابل اصلاح است. حدود 25 درصد كودكان لوچ تنها با استفاده از عينك بينائي طبيعي خود را بدست مي آورند و نيمي ديگر از اين كودكان بهبودي نسبي خواهند داشت .
- تمرينات و ورزشهاي چشمي تنها در صورتي عملي است كه كودك نيز همكاري كند لذا براي كودكان خيلي خردسال نمي تواند مفيد باشد .
- و در نهايت روش جراحي است كه سن مطلوب آن دو الي چهار سالگي است ولي تا 7 سالگي نيز اين عمل انجام مي شود ، بعد از اين سن نيز عمل انجام مي شود اما فقط مي توان انحراف چشم را اصلاح نمود و چشم مبتلا تا حدي دچار كاهش بينائي خواهد شد و حتي پس از عمل نيز اين چشم گرايش مجدد به لوچ شدن خواهد داشت .عمل جراحي بر روي عضلات مسئول حركات چشم صورت مي گيرد ، لذا كرة چشم شكافته نمي شود و در هيچكدام از اجزا تغييري صورت نمي گيرد .
برخي از انواع لوچي ها را مي توان با داروهاي جديد مانند بوتاكس بجاي جراحي درمان كرد . اين داروها گهگاه عضلات را تضعيف مي كنند ، لذا تزريق دارو داخل عضلات قوي تر به عضلات ضعيف اجازه تقويت و تكامل را مي دهد.

لوچي در كودكان بزرگتر يا بالغين :
مي تواند ناشي از فلج عضلات حركتي به علل زير باشد :
- سقوط اتفاقي با سر كه با آسيب ديدگي داخل مغز يا آسيب مستقيم به چشم همراه باشد .
- تبهاي مغزي ، تيفوئيد ، مننژيت ، ديفتري يا آبسه هاي مغزي ، آبله
- بيماريهاي مغزي با علل ناشناخته
- فلج عضلات حركتي چشم به از كار افتادن اعصابي مربوط مي شود كه از مغز خارج مي شوند در اين نوع فلج جراحي فوري توصيه نمي شود بلكه بايد به استراحت و تقويت عضلات و اعصاب همت گمارد . با گذشت زمان و استراحت در دراز مدت 50% اين موارد بطور نسبي يا كامل بهبود مي يابند .

[غزل بارون]

استرابیسم نوعی مشکل چشمی است که در آن چشم ها وضعیت ناهمگونی نسبت به یکدیگر داشته و نگاه آنها به جهات مختلف است. این ناهمگونی ممکن است واضح بوده و یا آنکه صرفاً بعضی اوقات وجود داشته باشد. در حالیکه یک چشم مستقیماً به سمت جلو نگاه می کند چشم دیگر به سمت داخل، خارج، بالا و یا پایین چرخیده است. چشم چرخیده بعضی اوقات به وضعیت اصلی و مستقیم برگشته و بر عکس چشم مستقیم از موقعیت خود خارج می شود.


استرابیسم در میان گروه سنی اطفال مشکل شایعی بوده و در حدود 4% کودکان دیده می شود ولی ممکن است زمان بروز آن در سنین بالاتر نیز باشد. شیوع آن در پسر و دختر به یک نسبت بوده و گاهی ابتلا فامیلی دارد. با اینحال، بعضی از مبتلایان سابقه چنین مشکلی را در فامیل خود ذکر نمی کنند.


بینایی و مغز

با یک دید دو چشمی طبیعی، هر دو چشم به یک نقطه نگاه می کنند. بخش بینایی مغز، دو تصویر رسیده را به صورت یک تصویر سه بعدی ترکیب می کند.

وقتی به علت استرابیسم یکی از چشم ها از موقعیت خود خارج می شود، دو تصویر متفاوت به مغز ارسال می گرد. در یک کودک خردسال، مغز چنین یاد می گیرد که تصویر چشم منحرف شده را نادیده گرفته و تنها تصویر چشم مستقیم یا چشم با دید بهتر را بپذیرد. این امر سبب از بین رفتن درک عمق و دید دو چشمی می شود. بالغین که دچار استرابیسم می شوند اغلب بدان علت که مغز توانایی پذیرش یا دریافت تصویر هر دو چشم را پیدا کرده است، دو بینی پیدا می کنند. در این حالت مغز قادر به حذف تصویر چشم منحرف نخواهد بود. ولی متاسفانه در کودکان این اتفاق یعنی حذف تصویر چشم منحرف بسرعت رخ می دهد و این وضعیت منجر به تنبلی یا آمبلیوپی می شود.


آمبلیوپی

قرارگیری طبیعی چشم ها در طی دوره کودکی امکان تکامل دید مناسب این سنین را فراهم می سازد. قرارگیری غیر طبیعی مانند آنچه در استرابیسم دیده می شود، سبب کاهش دید یا آمبلیوپی خواهد شد. مغز تصویر چشم بهتر را تشخیص داده و تصویر چشم ضعیف تر یا آمبلیوپیک را حذف می کند. این موضوع تقریباً در نیمی از کودکان مبتلا به استرابیسم اتفاق می افتد.

آمبلیوپی را می توان با بستن چشم بهتر و تقویت و بهبود بینایی چشم ضعیف تر، درمان نمود. اگر آمبلیوپی در همان سالهای نخست زندگی تشخیص داده شود، درمان آن اغلب موفقیت آمیز خواهد بود ولی درصورتیکه درمان آن به تاخیر افتد، آمبلیوپی یا آفت دید وضعیتی دائمی پیدا خواهد کرد. قاعدتاً هر قدر آمبلیوپی زودتر درمان شود، دید بهتری تامین خواهد گردید.


علل و علائم استرابیسم

به دیواره خارجی هر چشمی، شش عضله چسبیده است که مسئولیت کنترل حرکات چشم را بعهده دارند. در هر چشم، دو عضله چشم را به سمت راست یا چپ می برند. چهار عضله دیگر مسئولیت حرکت چشم به سمت بالا و پایین و یا کنترل حرکات مورب چشم را بعهده دارند. برای تمرکز هر دو چشم بروی یک نشانه مشخص، لازم است تمامی عضلات چشم با یکدیگر و با عضلات همکار چشم مقابل هماهنگ باشند. هر علتی که در این هماهنگی اختلال ایجاد کند می تواند منجر به استرابیسم شود.

نقش کنترلی مغز نیر بر عضلات چشم از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین کودکان مبتلا به مشکلات مغزی از قبیل فلج مغزی، عقب افتادگی مغزی، هیدروسفالی و تومورهای مغزی اغلب دچار استرابیسم می شوند. هر عاملی که منجر به کاهش بینایی شود مانند عیب انکساری، آب مروارید، صدمات چشمی و ...می تواند عاملی برای استرابیسم باشد.

اصلی ترین علامت استرابیسم، در واقع چشمی است که در جای خود قرار ندارد. گاهی طفل در نور آفتاب یک چشم خود را می بندد و گاه با کج کردن سر خود به یک موقعیت بخصوص تلاش می کند که از هر دو چشم خود استفاده کند و گاه بصورت خستگی شدید چشم و سردرد در حین فعالیت چشمی و گاهی علایم فقدان یک دید عمق مناسب نیز دیده می شود. بالغینی که دچار استرابیسم می شوند نیز اغلب از دوبینی شکایت می کنند.


تشخیص

لازم است هر کودکی در طی دوره شیرخواری یا سنین قبل از مدرسه توسط پزشک خانواده، متخصص اطفال یا چشم پزشک معاینه و مشکلات احتمالی او تشخیص داده شود. این موضوع بویژه در مواردیکه عضو دیگری از خانواده مبتلا به استرابیسم یا آمبلیوپی است اهمیت بیشتری پیدا می کند. در شیرخواران اغلب درک اختلاف بین انحراف ظاهری دو چشم از استرابیسم واقعی مشکل است. در کودکان کم سن و سال بینی پهن و عریض و چین پوستی قسمت داخلی پلک سبب می شود که در نگاه به چپ و راست چشم ها مخفی شده و بدین ترتیب منحرف بنظر برسند. این ظاهر استرابیسمی بتدریج و با رشد کودک بهبود می یابد و حال آنکه استرابیسم واقعی ارتباطی با رشد کودک ندارد و در این میان چشم پزشک بخوبی قادر به تمایز بین استرابیسم واقعی و کاذب است.


درمان

اهداف درمان استرابیسم، حفظ دید، مستقیم کردن چشم ها و بازگرداندن دید دو چشمی است. بسته به علت استرابیسم، درمان ممکن است بصورت تجویز عینک، برداشتن کاتاراکت یا اصلاح سایر علل زمینه ای ایجاد انحراف و یا تغییر دادن موقعیت عضلات نامتعادل چشم باشد. بعد از انجام یک معاینه کامل چشمی شامل مطالعه دقیق قسمت های داخلی، چشم پزشک درمان مناسب اپتیکی، طبی یا جراحی را انتخاب خواهد نمود. اغلب بستن چشم بهتر جهت تقویت بینایی چشم آمبلیوپیک نیز ضروری خواهد بود.


ایزوتروپی (انحراف چشم به داخل)

ایزوتروپی در واقع انحراف چشم ها به سمت داخل بوده و شایعترین نوع استرابیسم شیرخواران است. کودکان خردسال مبتلا به ایزوتروپی هیچگاه از هر دو چشم خود بطور همزمان استفاده نمی کنند.

در اکثر موارد برای تراز کردن چشم ها، تامین دید دو چشمی و اجتناب از افت دید دائمی، جراحی زودهنگام ضروری خواهد بود.

در جریان جراحی، میزان نیروی عضلات در یک یا دو چشم تنظیم می شود. مثلاً در جراحی ایزوتروپی، ممکن است عضله داخلی محکم تر را از چشم جدا نموده و مقداری عقب تر مجدداً به چشم وصل نمایند. این کار اثر کِشنده عضله را تضعیف نموده و امکان چرخش چشم به سمت خارج را فراهم می سازد. بعضی اوقات نیز می توان برای تسهیل حرکت چشم به سمت خارج، عضله خارجی را کوتاهتر نموده و بدین ترتیب نیروی کِشنده آن را افزایش داد.


ایزوتروپی تطابقی

ایزوتروپی تطابقی شکل شایع ایزوتروپی است که بیشتر در کودکان دور بین سنین 2 سال یا بالاتر اتفاق می افتد. کودک در سنین پایین، قادر است برای جبران دوربینی خود، تلاش تطابقی خود را افزایش دهد ولی اینکار مشخصاً سبب انحراف چشم ها به سمت داخل می شود. برای جبران ایزوتروپی تطابقی، به کودک عینک داده می شود.

عینک تلاش تطابقی مزبور را کاهش داده و می تواند چشم ها را به وسط آورد. در برخی موارد استفاده از نوع بخصوصی از عینک های دو کانونی ضروری است (که در شکل روبرو نشان داده شده است). و گاهی می توان از قطره های چشمی، و لنزهای مخصوصی بنام منشور (Prism) استفاده نمود. گاهی اوقات ورزشهای چشمی نیز به اصلاح این حالت در کودکان بزرگتر کمک می کند.


اگزوتروپی ( انحراف چشم به خارج)

اگزوتروپی، یا انحراف چشم به سمت خارج، دیگر نوع شایع استرابیسم است. این حالت بیشتر زمانی اتفاق می افتد که کودک روی شی ای در دور دست تمرکز می کند. اگزوتروپی اغلب متناوب (Intermittent) بوده و مخصوصاً در هنگام خستگی یا استرس در کودک بروز می کند. والدین اظهار می دارند که کودک در مقابل نور آفتاب یک پلک خود را جمع می کند. گر چه عینک، ورزش چشمی یا منشور در این حالت نیز به کنترل چرخش چشم به سمت خارج کمک می کند ولی در اکثر موارد لازم است نوعی عمل جراحی صورت گیرد.


جراحی استرابیسم

هیچ گاه و در جریان هیچ نوع عمل جراحی، کره چشم از محل خود خارج نمی شود. جراحی استرابیسم در واقع ایجاد برشی کوچک در بافت پوشاننده چشم است که به چشم پزشک امکان می دهد تا به عضلات زیرین این بافت دسترسی پیدا کند. اینکه کدام عضلات تحت عمل جراحی قرار گیرند بستگی به جهت چرخش چشم دارد. گاهی اوقات لازم است هر دو چشم تحت عمل جراحی قرار گیرد.

جهت عمل جراحی استرابیسم در اطفال، بیهوشی ضرورت دارد ولی جراحی بزرگسالان با بی حسی موضعی نیز امکان پذیر است.

بهبودی سریع است. فرد اغلب ظرف چند روز به فعالیتهای طبیعی اش بر می گردد. بعد از جراحی، گاهی استفاده از عینک یا منشور نیز ضرورت پیدا می کند. گاهی اوقات ممکن است اصلاح انجام شده بیشتر یا کمتر از مقدار موردنظر باشد که در آن صورت انجام عملی دیگر ضرورت خواهد یافت.

توصیه می شود جراحی اصلاحی استرابیسم هر چه سریعتر صورت گیرد زیرا شیرخوار به محض اینکه چشم هایش مستقیم شد امکان دید طبیعی و دید دو چشمی را پیدا خواهد کرد. از طرف دیگر لوچی چشم می تواند بر اعتماد به نفس کودک نیز نقشی منفی داشته باشد.

همانند هر عمل جراحی، جراحی بر روی عضلات چشم نیز با عوارضی همراه است. این عوارض شامل عفونت، خونریزی و دیگر عوارض نادری است که می تواند به از دست دادن دید بیانجامد. با اینحال، جراحی استرابیسم معمولاً درمانی بی خطر و موثر است و در عین حال هیچگاه جای عینک و یا آمبلیوپ درمانی را نمی گیرد.


خلاصه

رشد کودک به خودی خود استرابیسم را درمان نمی کند.
موثرترین زمان درمان استرابیسم، زمانی است که کودک در سنین پایینی به سر می برد.
مستقیم نمودن چشم ها در هر سنی امکان پذیر است.
درمان استرابیسم ممکن است بدون جراحی و با استفاده از قطره های چشمی، تمرینات چشمی و یا عینک انجام گیرد.
در صورتیکه درمان جراحی لازم باشد، هرقدر در سنین پایین تری انجام شود شانس تامین دید دو چشمی بیشتر خواهد بود.