f.j.chemist
24th August 2015, 02:55 PM
http://static.euronews.com/articles/310971/606x340_310971.jpg?1438261621
یخچال طبیعی کوری کالیس در رشته کوههای آند در پرو یک دره یخی است که به دشتی پر از یخ به نام کوئلکایا می رسد. گروههایی از دانشگاه اوهایو آمریکا از میانه دهه ۱۹۷۰ مشغول کار بر روی این یخچال طبیعی هستند.
به گفته مرکز ملی داده یخ و برف در آمریکا، یخهای کوری کالیس از سال ۱۹۶۳ که اندازه گیری آغاز شده است، ۱,۱ کیلومتر عقب رفته اند. این مقدار معادل ۵۰ درصد مساحت کل این یخچال طبیعی است.
از بین رفتن بخشی از یخها باعث شده است باقی مانده های گیاهان فسیلی نمایان شوند.
لونی تامپسون، دیرینه شناس اقلیمی از دانشگاه اوهایو آمریکا می گوید: « ما یکی از این گیاهان را در سال ۲۰۰۲ پیدا کردیم و حتی در سال ۲۰۰۲ مقداری رنگ داشت. اما بر اثر تغییرات آب و هوایی صدمه دیده است زیرا هیچ بافتی از چوب در آن وجود ندارد و در نتیجه از بین خواهد رفت.»
این گروه در سال ۲۰۰۱ گیاهان فسیلی نمایان شده بر اثر آب شدن یخها را دارای قدمتی ۶۳۰۰ ساله ارزیابی کرد.
تامپسون می گوید این امر نشان می دهد که این دشت یخی هرگز در ۶۳ قرن گذشته به این کوچکی نبوده است.
این گروه در سفر خود موفق به جمع آوری ۱۷ گونه گیاه فسیلی شد و آنها را برای شناسایی و تعیین تاریخ کربنی با خود به آزمایشگاهش در اوهایو برد.
دون کنی، یک محقق ارشد این گروه است.
او می گوید: «هر گیاهی از مکانی متفاوت و با نزدیک شدن تدریجی به یخچال طبیعی برداشت شده است. در نتیجه امیدواریم این امر بتواند تاریخی اسیر شدنش توسط یخچال را به ما نشان دهد زیرا از آن هنگام گیاه دیگر مواد مغذی و دی اکسید کربن از فضا نمی گرفته است. ما می توانیم با بررسی غلظت کربن-۱۴ آن، تاریخ یخ زدن گیاه در یخچال را تعیین کنیم.»
پرو در میان کشورهایی است که بیشترین تاثیر را از تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیتهای بشری پذیرفته است.
این کشور خشک در کوهستان آند دارای بیش از ۷۰ درصد از یخچالهای طبیعی گرمسیری است که بیش از یک پنجم از حجم خود را در سه دهه اخیر از دست داده است.
منبع:euronews.com
یخچال طبیعی کوری کالیس در رشته کوههای آند در پرو یک دره یخی است که به دشتی پر از یخ به نام کوئلکایا می رسد. گروههایی از دانشگاه اوهایو آمریکا از میانه دهه ۱۹۷۰ مشغول کار بر روی این یخچال طبیعی هستند.
به گفته مرکز ملی داده یخ و برف در آمریکا، یخهای کوری کالیس از سال ۱۹۶۳ که اندازه گیری آغاز شده است، ۱,۱ کیلومتر عقب رفته اند. این مقدار معادل ۵۰ درصد مساحت کل این یخچال طبیعی است.
از بین رفتن بخشی از یخها باعث شده است باقی مانده های گیاهان فسیلی نمایان شوند.
لونی تامپسون، دیرینه شناس اقلیمی از دانشگاه اوهایو آمریکا می گوید: « ما یکی از این گیاهان را در سال ۲۰۰۲ پیدا کردیم و حتی در سال ۲۰۰۲ مقداری رنگ داشت. اما بر اثر تغییرات آب و هوایی صدمه دیده است زیرا هیچ بافتی از چوب در آن وجود ندارد و در نتیجه از بین خواهد رفت.»
این گروه در سال ۲۰۰۱ گیاهان فسیلی نمایان شده بر اثر آب شدن یخها را دارای قدمتی ۶۳۰۰ ساله ارزیابی کرد.
تامپسون می گوید این امر نشان می دهد که این دشت یخی هرگز در ۶۳ قرن گذشته به این کوچکی نبوده است.
این گروه در سفر خود موفق به جمع آوری ۱۷ گونه گیاه فسیلی شد و آنها را برای شناسایی و تعیین تاریخ کربنی با خود به آزمایشگاهش در اوهایو برد.
دون کنی، یک محقق ارشد این گروه است.
او می گوید: «هر گیاهی از مکانی متفاوت و با نزدیک شدن تدریجی به یخچال طبیعی برداشت شده است. در نتیجه امیدواریم این امر بتواند تاریخی اسیر شدنش توسط یخچال را به ما نشان دهد زیرا از آن هنگام گیاه دیگر مواد مغذی و دی اکسید کربن از فضا نمی گرفته است. ما می توانیم با بررسی غلظت کربن-۱۴ آن، تاریخ یخ زدن گیاه در یخچال را تعیین کنیم.»
پرو در میان کشورهایی است که بیشترین تاثیر را از تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیتهای بشری پذیرفته است.
این کشور خشک در کوهستان آند دارای بیش از ۷۰ درصد از یخچالهای طبیعی گرمسیری است که بیش از یک پنجم از حجم خود را در سه دهه اخیر از دست داده است.
منبع:euronews.com