سید لفته فردزاده
6th August 2015, 01:25 AM
در گذشته اغلب خانواده‌ها خواهان فرزند پسر بودند اما به مرور زمان دیگر این خواسته غیر معقول به روش‌های مختلف سوژه طنزپردازان شده است. از سویی دیگر پدر و مادر‌ها هم بنا به دلایل مختلف دوست دارند فرزندشان جنسیت به خصوصی داشته باشد.
در گذشته اغلب خانواده‌ها خواهان فرزند پسر بودند اما به مرور زمان دیگر این خواسته غیر معقول به روش‌های مختلف سوژه طنزپردازان شده است. از سویی دیگر پدر و مادر‌ها هم بنا به دلایل مختلف دوست دارند فرزندشان جنسیت به خصوصی داشته باشد زیرا شرایط، اجازه نمی‌دهد خانواده‌ها تعداد فرزندان زیادی داشته باشند و اگر جنس مورد نظرشان را به دنیا نیاوردند، منتظر بچه بعدی باشند. به همین دلیل بسیاری از والدین سراغ روش‌هایی که دانشمندان پیش پای‌شان گذاشته‌اند می‌روند تا ثمره ازدواج‌شان جنسیتی داشته باشد که آنها با هم توافق کرده‌اند.
روش‌های خانگی
* روش شتل
اساس این روش به آمیزش در زمان به خصوصی از تخمک‌گذاری بستگی دارد. میزان موفقیت این روش بنا به منابع مختلف ۵۰ تا ۷۵ درصد گزارش شده است. نظریه تایید كننده این روش می‌گوید اسپرم‌های پسرساز سریع‌‌تر از اسپرم‌های دختر ساز حرکت می‌کنند و عمر کوتاه‌تری دارد بنابراین در زوجینی كه پسر می‌خواهند باید آمیزش تا حد امکان نزدیک به زمان تخمک‌گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان) باشد اگر دختر بخواهند باید آمیزش 2 تا 4 روز قبل از تخمک‌گذاری باشد.
* مزایا:
* هیچ جراحی یا دارویی در کار نیست.
* اصلا نیازی به مراجعه مداوم به متخصص وجود ندارد.
* هزینه‌بر نیست و بی‌خطر است.
* معایب:
* برای تعیین روز تخمک‌گذاری باید هر روز با دقت دمای بدن هنگام صبح قبل از خارج شدن از رختخواب اندازه گرفته شود تا نسبت به روز تخمک‌گذاری اطمینان حاصل شود.
* هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد.
روش ویلان
اساس این روش به آمیزش در روزهای خاصی از چرخه قاعدگی و همچنین موقعیت بیوشیمیایی بدن خانم در روزهای مختلف چرخه قاعدگی بستگی دارد. این روش برای پسردار شدن ۶۸ درصد و برای دختر دارشدن ۵۶ درصد موثر است. گروهی از دانشمندان هم می‌گویند توفیق روش ویلان بیش از ۵۰ درصد نیست.
توضیح روش: اگر زوجین پسر بخواهند باید 4 تا 6 روز قبل از افزایش دمای بدن هنگام صبح آمیزش انجام شود و اگر دختر بخواهند باید آمیزش 2 تا 3 روز قبل از تخمک‌گذاری انجام شود.
* مزایا:
* بدون نیاز به دارو و جراحی
* بی‌هزینه
* ایمن
* معایب:
* خانم مجبور است هر روز دمای بدن هنگام صبح را اندازه بگیرد .
* هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد.
روش‌های آزمایشگاهی
الف.روش لقاح آزمایشگاهی (IVF): در این روش ابتدا به مادر داروهایی داده می‌شود که تخمدان‌ها را تحریک به آزاد سازی چند تخمک در ماه می‌کند. اگر روش IVF را انتخاب کرده باشید باروری تخمک خارج از بدن در شرایط آزمایشگاهی رخ می‌دهد. به این ترتیب پزشک شما را بیهوش کرده، با وسیله‌ای باریک از طریق دیواره واژن تعدادی از تخمک‌های‌تان را خارج می‌کند. این تخمک‌ها سپس در آزمایشگاه توسط اسپرم بارور می‌شوند. 2 تا 5 روز بعد، پزشک متخصص برای تخمک‌های بارور شده آزمایش تشخیص جنسیت و بررسی وضعیت سلامت انجام می‌دهد و رویان‌های سالمی که جنسیت مورد نظر شما را دارند درون رحم شما جاگذاری می‌شوند.
ب.تلقیح درون رحمی اسپرم (IUI): در این روش پزشک با لوله کاتِتراسپرم، اسپرم‌ها را به طور مستقیم وارد رحم می‌کند.
روش PGD (تشخیص ژنتیک پیش از لانه گزینی)
در روش IVF سلول‌های بارور شده ابتدا باید تحت آزمون‌های ژنتیک قرار بگیرند كه یکی از این روش‌ها PGD است که حدود ۲۰ سال پیش ابداع شد و در آن زمان تنها برای فرزند زوج‌هایی که احتمال اختلالات ژنتیک در آنها وجود داشت، انجام می‌شد. امروزه این آزمایش برای خانم‌های بالای ۳۵ سال یا خانم‌هایی که سابقه سقط داشته‌اند هم انجام می‌شود.
چند رویان در رحم جاگذاری می‌شود؟ تعداد رویان‌هایی که در این مرحله شکل می‌گیرند به عواملی مانند سن، کیفیت رویان‌ها و سابقه تولیدمثلی بستگی دارد. به طور کلی اگر خانمی زیر ۳۵ سال داشته باشد و رویان‌ها هم وضعیت سالمی داشته باشند، بیش از دو سلول بارور شده داخل رحم گذاشته نمی‌شود، زیرا متخصصان قبل از جاگذاری رویان‌ها وضعیت سلامت آنها را بررسی کرده‌اند. اگر فرد بالای ۴۰ سال داشته باشد ممکن است پزشک 4 تا 5 رویان را در رحم جاگذاری کند.
درصد موفقیت: تقریبا صددرصد
* مزایا:
اگر با این روش باردار شدید روش PGD صددرصد جنسیت مورد نظر را برای‌تان به ارمغان می‌آورد
* معایب:
* این روش بسیار گران است.
* جراحی خارج سازی تخمک‌ها تهاجمی است و ممکن است دردناک باشد.
* داروهای باروری که قبل از شروع مراحل به فرد داده می‌شود عوارض ناخوشایندی از قبیل افزایش وزن، نفخ، تورم و تاری دید دارد.
* بنا به آخرین یافته‌ها احتمال این‌که با این روش فرد دو قلو باردار شود، ۳۸ درصد است.
* به طور کلی ۴۳ درصد موارد روش IVF به بارداری زنده ختم می‌شود و این آمار با افزایش سن مادر کاهش می‌یابد اما متخصصان می‌گویند با استفاده از روش PGD شانس موفقیت به مراتب بیشتر می‌شود زیرا در این روش رویان‌های معیوب وارد بدن مادر نشده‌اند.
منبع: http://khhoseini.blogfa.com/post-287.aspx
در گذشته اغلب خانواده‌ها خواهان فرزند پسر بودند اما به مرور زمان دیگر این خواسته غیر معقول به روش‌های مختلف سوژه طنزپردازان شده است. از سویی دیگر پدر و مادر‌ها هم بنا به دلایل مختلف دوست دارند فرزندشان جنسیت به خصوصی داشته باشد زیرا شرایط، اجازه نمی‌دهد خانواده‌ها تعداد فرزندان زیادی داشته باشند و اگر جنس مورد نظرشان را به دنیا نیاوردند، منتظر بچه بعدی باشند. به همین دلیل بسیاری از والدین سراغ روش‌هایی که دانشمندان پیش پای‌شان گذاشته‌اند می‌روند تا ثمره ازدواج‌شان جنسیتی داشته باشد که آنها با هم توافق کرده‌اند.
روش‌های خانگی
* روش شتل
اساس این روش به آمیزش در زمان به خصوصی از تخمک‌گذاری بستگی دارد. میزان موفقیت این روش بنا به منابع مختلف ۵۰ تا ۷۵ درصد گزارش شده است. نظریه تایید كننده این روش می‌گوید اسپرم‌های پسرساز سریع‌‌تر از اسپرم‌های دختر ساز حرکت می‌کنند و عمر کوتاه‌تری دارد بنابراین در زوجینی كه پسر می‌خواهند باید آمیزش تا حد امکان نزدیک به زمان تخمک‌گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان) باشد اگر دختر بخواهند باید آمیزش 2 تا 4 روز قبل از تخمک‌گذاری باشد.
* مزایا:
* هیچ جراحی یا دارویی در کار نیست.
* اصلا نیازی به مراجعه مداوم به متخصص وجود ندارد.
* هزینه‌بر نیست و بی‌خطر است.
* معایب:
* برای تعیین روز تخمک‌گذاری باید هر روز با دقت دمای بدن هنگام صبح قبل از خارج شدن از رختخواب اندازه گرفته شود تا نسبت به روز تخمک‌گذاری اطمینان حاصل شود.
* هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد.
روش ویلان
اساس این روش به آمیزش در روزهای خاصی از چرخه قاعدگی و همچنین موقعیت بیوشیمیایی بدن خانم در روزهای مختلف چرخه قاعدگی بستگی دارد. این روش برای پسردار شدن ۶۸ درصد و برای دختر دارشدن ۵۶ درصد موثر است. گروهی از دانشمندان هم می‌گویند توفیق روش ویلان بیش از ۵۰ درصد نیست.
توضیح روش: اگر زوجین پسر بخواهند باید 4 تا 6 روز قبل از افزایش دمای بدن هنگام صبح آمیزش انجام شود و اگر دختر بخواهند باید آمیزش 2 تا 3 روز قبل از تخمک‌گذاری انجام شود.
* مزایا:
* بدون نیاز به دارو و جراحی
* بی‌هزینه
* ایمن
* معایب:
* خانم مجبور است هر روز دمای بدن هنگام صبح را اندازه بگیرد .
* هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد.
روش‌های آزمایشگاهی
الف.روش لقاح آزمایشگاهی (IVF): در این روش ابتدا به مادر داروهایی داده می‌شود که تخمدان‌ها را تحریک به آزاد سازی چند تخمک در ماه می‌کند. اگر روش IVF را انتخاب کرده باشید باروری تخمک خارج از بدن در شرایط آزمایشگاهی رخ می‌دهد. به این ترتیب پزشک شما را بیهوش کرده، با وسیله‌ای باریک از طریق دیواره واژن تعدادی از تخمک‌های‌تان را خارج می‌کند. این تخمک‌ها سپس در آزمایشگاه توسط اسپرم بارور می‌شوند. 2 تا 5 روز بعد، پزشک متخصص برای تخمک‌های بارور شده آزمایش تشخیص جنسیت و بررسی وضعیت سلامت انجام می‌دهد و رویان‌های سالمی که جنسیت مورد نظر شما را دارند درون رحم شما جاگذاری می‌شوند.
ب.تلقیح درون رحمی اسپرم (IUI): در این روش پزشک با لوله کاتِتراسپرم، اسپرم‌ها را به طور مستقیم وارد رحم می‌کند.
روش PGD (تشخیص ژنتیک پیش از لانه گزینی)
در روش IVF سلول‌های بارور شده ابتدا باید تحت آزمون‌های ژنتیک قرار بگیرند كه یکی از این روش‌ها PGD است که حدود ۲۰ سال پیش ابداع شد و در آن زمان تنها برای فرزند زوج‌هایی که احتمال اختلالات ژنتیک در آنها وجود داشت، انجام می‌شد. امروزه این آزمایش برای خانم‌های بالای ۳۵ سال یا خانم‌هایی که سابقه سقط داشته‌اند هم انجام می‌شود.
چند رویان در رحم جاگذاری می‌شود؟ تعداد رویان‌هایی که در این مرحله شکل می‌گیرند به عواملی مانند سن، کیفیت رویان‌ها و سابقه تولیدمثلی بستگی دارد. به طور کلی اگر خانمی زیر ۳۵ سال داشته باشد و رویان‌ها هم وضعیت سالمی داشته باشند، بیش از دو سلول بارور شده داخل رحم گذاشته نمی‌شود، زیرا متخصصان قبل از جاگذاری رویان‌ها وضعیت سلامت آنها را بررسی کرده‌اند. اگر فرد بالای ۴۰ سال داشته باشد ممکن است پزشک 4 تا 5 رویان را در رحم جاگذاری کند.
درصد موفقیت: تقریبا صددرصد
* مزایا:
اگر با این روش باردار شدید روش PGD صددرصد جنسیت مورد نظر را برای‌تان به ارمغان می‌آورد
* معایب:
* این روش بسیار گران است.
* جراحی خارج سازی تخمک‌ها تهاجمی است و ممکن است دردناک باشد.
* داروهای باروری که قبل از شروع مراحل به فرد داده می‌شود عوارض ناخوشایندی از قبیل افزایش وزن، نفخ، تورم و تاری دید دارد.
* بنا به آخرین یافته‌ها احتمال این‌که با این روش فرد دو قلو باردار شود، ۳۸ درصد است.
* به طور کلی ۴۳ درصد موارد روش IVF به بارداری زنده ختم می‌شود و این آمار با افزایش سن مادر کاهش می‌یابد اما متخصصان می‌گویند با استفاده از روش PGD شانس موفقیت به مراتب بیشتر می‌شود زیرا در این روش رویان‌های معیوب وارد بدن مادر نشده‌اند.
منبع: http://khhoseini.blogfa.com/post-287.aspx