سید لفته فردزاده
4th August 2015, 10:00 AM
گروهی از محققان بین المللی نشان داده اند نوعی آنتی بادی بر ضد پروتئینی به نام EphA3 که در محیط سلول های سرطانی یافت می شود اثرات ضد سرطانی دارد.
به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، EphA3 در اندام های طبیعی بدن فقط زمانی حضور دارد که جنین در حال تکوین است. این پروتئین در سرطان های خونی و تومورهای جامد نیز بیان می شود بنابراین می تواند به عنوان یک روش ایمنی درمانی جهت درمان تومورهای جامد استفاده شود. محققانی از کشورهای اتریش و امریکا به تازگی نتایج تحقیقات خود را در مجله Cancer Research به چاپ رسانده اند. این گروه در یافته اند حتی زمانی که سلول های توموری این مولکول را ندارند می توانند با فرا خواندن و سود جستن از حمایت سلول های دارای EphA3 که در محیط تومور قرار دارند، موفق باشند. سلول های توموری پیام هایی را به محیط اطراف می فرستند مبنی بر این که به ذخایرخونی نیاز دارند و نیز به ساختاری نیازمندند تا بتوانند به سایر نواحی بدن گسترش یابند. محققان امریکایی نشان داده اند که سلول های بنیادی استرومایی بیان کننده EphA3 که توسط مغز استخوان تولید می شوند ، سلول هایی را ایجاد می کنند که رگ های خونی را در تومورها ایجاد کرده و از آن ها حمایت می کنند. محققان اتریشی سلول های سرطانی پروستات انسانی را به موش های آزمایشگاهی انتقال داده اند تا روند پیشرفت بیماری در انسان را بازسازی کنند. آن ها دریافته اند که EphA3 در سلول های استرومایی و رگ های خونی در بر گیرنده تومور وجود دارند. همچنین آن ها مشاهده کرده اند که درمان با آنتی بادی ضد EphA3 که chIIIA4 نام دارد به طور قابل توجهی رشد تومور را کند می کند. این آنتی بادی به رگ های خونی تومور آسیب می زند و درمحیط استرومایی در برگیرنده تومور اختلال ایجاد می کند در نتیجه سلول های سرطانی می میرند. با مطالعات بعدی که بر روی نمونه های بیماران دچار سرطان های سارکوما، ملانوما، پروستات، کولون، سینه، مغز و ریه صورت گرفته است بیان EphA3 در سلول های استرومایی و رگ های خونی تازه تشکیل شده تایید شده است. با توجه به نتایج به دست آمده محققان عقیده دارند استفاده از آنتی بادی های ضد EphA3 یکی از روش های هدف قرار دادن و کشتن تعداد زیادی از تومورهای جامد و نیز سرطان های خونی است. در حال حاضر نوعی آنتی بادی ضد EphA3 به نام KB004 در آزمایشات بالینی مرحله اول و دوم بر روی بیماران دچار بدخیمی های خونی (AML ، MDS و myelofibrosis ) در استرالیا و امریکا تحت بررسی است.
به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، EphA3 در اندام های طبیعی بدن فقط زمانی حضور دارد که جنین در حال تکوین است. این پروتئین در سرطان های خونی و تومورهای جامد نیز بیان می شود بنابراین می تواند به عنوان یک روش ایمنی درمانی جهت درمان تومورهای جامد استفاده شود. محققانی از کشورهای اتریش و امریکا به تازگی نتایج تحقیقات خود را در مجله Cancer Research به چاپ رسانده اند. این گروه در یافته اند حتی زمانی که سلول های توموری این مولکول را ندارند می توانند با فرا خواندن و سود جستن از حمایت سلول های دارای EphA3 که در محیط تومور قرار دارند، موفق باشند. سلول های توموری پیام هایی را به محیط اطراف می فرستند مبنی بر این که به ذخایرخونی نیاز دارند و نیز به ساختاری نیازمندند تا بتوانند به سایر نواحی بدن گسترش یابند. محققان امریکایی نشان داده اند که سلول های بنیادی استرومایی بیان کننده EphA3 که توسط مغز استخوان تولید می شوند ، سلول هایی را ایجاد می کنند که رگ های خونی را در تومورها ایجاد کرده و از آن ها حمایت می کنند. محققان اتریشی سلول های سرطانی پروستات انسانی را به موش های آزمایشگاهی انتقال داده اند تا روند پیشرفت بیماری در انسان را بازسازی کنند. آن ها دریافته اند که EphA3 در سلول های استرومایی و رگ های خونی در بر گیرنده تومور وجود دارند. همچنین آن ها مشاهده کرده اند که درمان با آنتی بادی ضد EphA3 که chIIIA4 نام دارد به طور قابل توجهی رشد تومور را کند می کند. این آنتی بادی به رگ های خونی تومور آسیب می زند و درمحیط استرومایی در برگیرنده تومور اختلال ایجاد می کند در نتیجه سلول های سرطانی می میرند. با مطالعات بعدی که بر روی نمونه های بیماران دچار سرطان های سارکوما، ملانوما، پروستات، کولون، سینه، مغز و ریه صورت گرفته است بیان EphA3 در سلول های استرومایی و رگ های خونی تازه تشکیل شده تایید شده است. با توجه به نتایج به دست آمده محققان عقیده دارند استفاده از آنتی بادی های ضد EphA3 یکی از روش های هدف قرار دادن و کشتن تعداد زیادی از تومورهای جامد و نیز سرطان های خونی است. در حال حاضر نوعی آنتی بادی ضد EphA3 به نام KB004 در آزمایشات بالینی مرحله اول و دوم بر روی بیماران دچار بدخیمی های خونی (AML ، MDS و myelofibrosis ) در استرالیا و امریکا تحت بررسی است.