سید لفته فردزاده
2nd August 2015, 12:40 PM
محققان بیوشیمی دانشگاه زوریخ برای اولین بار موفق به تعیین ساختار دقیق پروتئین حامل آهن در بدن شدند.
به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از پلاس وان، آهن یک عنصر حیاتی برای تولید خون در بدن است. حدود 70 درصد آهن بدن در سلول های قرمز خون و سلول های عضلانی وجود دارند که به ترتیب هموگلوبین و میگلوبین نامیده می شوند.
بدلیل اینکه آهن نقش مهمی در بسیاری از مکانیسم های سلولی دارد و تجمع آن در سلول ها باعث بیماری می شود، جذب و ذخیره سازی آن فرآیند کاملا حساسی است.
در پستانداران، آهن با استفاده از یک پروتئین حامل غشایی به نام DMT1، به سراسر بدن منتقل می شود. جهش در این پروتئین، در خاصیت حمل کنندگی آن اهمیت دارد و منجر به اختلالات متابولیک مربوط به آهن، از جمله کم خونی و هموکروماتوز می شود. هموکروماتوز ، یک اختلال خطرناک مربوط به تجمع آهن در بدن است.
مدت ها این سوال برای دانشمندان مطرح بود که چرا این پروتئین در بدن با فلزاتی مانند آهن و منگنز ترکیب می شود، ولی با کلسیم ترکیب نمی شود.
نتایج حاصل از بلورشناسی پرتوهای ایکس نشان می دهد که این پروتئین دارای یک جایگاه پیوند یونی است که در مرکز غشاء یونی قرار دارد و از آمینو اسیدهای محافظت شده تشکیل شده است که یکی از این آمینو اسید ها، با کلسیم ترکیب نمی شوند.
نتایج این تحقیقات کاربرد گسترده ای در درمان بیماری های خونی از جمله آنِمی (کم خونی) و هموکروماتوز دارد.
نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Structural and Molecular Biology منتشر شده است
به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از پلاس وان، آهن یک عنصر حیاتی برای تولید خون در بدن است. حدود 70 درصد آهن بدن در سلول های قرمز خون و سلول های عضلانی وجود دارند که به ترتیب هموگلوبین و میگلوبین نامیده می شوند.
بدلیل اینکه آهن نقش مهمی در بسیاری از مکانیسم های سلولی دارد و تجمع آن در سلول ها باعث بیماری می شود، جذب و ذخیره سازی آن فرآیند کاملا حساسی است.
در پستانداران، آهن با استفاده از یک پروتئین حامل غشایی به نام DMT1، به سراسر بدن منتقل می شود. جهش در این پروتئین، در خاصیت حمل کنندگی آن اهمیت دارد و منجر به اختلالات متابولیک مربوط به آهن، از جمله کم خونی و هموکروماتوز می شود. هموکروماتوز ، یک اختلال خطرناک مربوط به تجمع آهن در بدن است.
مدت ها این سوال برای دانشمندان مطرح بود که چرا این پروتئین در بدن با فلزاتی مانند آهن و منگنز ترکیب می شود، ولی با کلسیم ترکیب نمی شود.
نتایج حاصل از بلورشناسی پرتوهای ایکس نشان می دهد که این پروتئین دارای یک جایگاه پیوند یونی است که در مرکز غشاء یونی قرار دارد و از آمینو اسیدهای محافظت شده تشکیل شده است که یکی از این آمینو اسید ها، با کلسیم ترکیب نمی شوند.
نتایج این تحقیقات کاربرد گسترده ای در درمان بیماری های خونی از جمله آنِمی (کم خونی) و هموکروماتوز دارد.
نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Structural and Molecular Biology منتشر شده است