ماری مریم
10th February 2015, 07:06 PM
مرگ زودرس در انتظار مردانی که تنها زندگی می کنند
ساعت24-تحقیقی که درمیان ۱۰۹۰ مورد سکته مغزی در غرب سوئد انجام شد نشان میدهد مردانی که تنها زندگی میکنند ریسک مرگ زودرس در آنها بطرز چشمگیری بالا است.
http://www.saat24.com/images/docs/000044/n00044605-b.jpg
به گفته پترا ردفورس ,عصب شناس و محقق دانشگاه گوتنبرگ , قابل قبول ترین دلایلی که وجود دارد این است که افرادی که تنها زندگی میکنند ,سبک زندگیشان از سلامت کمتری برخورداراست و کمتر بدنبال مداوا و درمان بوده و در موارد اضطراری ,دیرتر خود را به اورژانس میرسانند.
طبق یافته ها ۳۶درصد از بیمارانی که تنها زندگی میکردند در مقایسه با ۱۷درصد از آنهایی که با کس دیگری زندگی میکردند ,دوازده سال بعد از سکته مغزی مردند.تفاوت فاحشی که این میان وجود دارد , ۴۴ درصد در مقابل ۱۴درصد است !
از دیگر دلایل مرگ زودرس که به تنها زندگی کردن مربوط میشود میتوان به عدم تحرک بدنی ,مصرف زیاد الکل ,سطح تحصیلات پایین و سایر عوامل ریسک پذیر نام برد.
همچنین یافته ها حاکی از آن است که درصد زیادی از قربانیان سکته مغزی ,هفت سال بعد از وقوع سکته با ضعف حافظه ,کاهش تمرکز و ادراک و برخی ضعف های دیگر مواجه میشوند و چون بسیاری از آنها در سن فعالیت شغلی هستند ,تاثیرات منفی روی زندگی شخصی و اجتماعی شان زیاد است.
فراتر از همه اینها , بیمارانی که تنها زندگی میکنند نیازمند رسیدگی های بیشتر ,حمایت های گسترده ترو اطلاع رسانی دقیقتر هستند.
ساعت24-تحقیقی که درمیان ۱۰۹۰ مورد سکته مغزی در غرب سوئد انجام شد نشان میدهد مردانی که تنها زندگی میکنند ریسک مرگ زودرس در آنها بطرز چشمگیری بالا است.
http://www.saat24.com/images/docs/000044/n00044605-b.jpg
به گفته پترا ردفورس ,عصب شناس و محقق دانشگاه گوتنبرگ , قابل قبول ترین دلایلی که وجود دارد این است که افرادی که تنها زندگی میکنند ,سبک زندگیشان از سلامت کمتری برخورداراست و کمتر بدنبال مداوا و درمان بوده و در موارد اضطراری ,دیرتر خود را به اورژانس میرسانند.
طبق یافته ها ۳۶درصد از بیمارانی که تنها زندگی میکردند در مقایسه با ۱۷درصد از آنهایی که با کس دیگری زندگی میکردند ,دوازده سال بعد از سکته مغزی مردند.تفاوت فاحشی که این میان وجود دارد , ۴۴ درصد در مقابل ۱۴درصد است !
از دیگر دلایل مرگ زودرس که به تنها زندگی کردن مربوط میشود میتوان به عدم تحرک بدنی ,مصرف زیاد الکل ,سطح تحصیلات پایین و سایر عوامل ریسک پذیر نام برد.
همچنین یافته ها حاکی از آن است که درصد زیادی از قربانیان سکته مغزی ,هفت سال بعد از وقوع سکته با ضعف حافظه ,کاهش تمرکز و ادراک و برخی ضعف های دیگر مواجه میشوند و چون بسیاری از آنها در سن فعالیت شغلی هستند ,تاثیرات منفی روی زندگی شخصی و اجتماعی شان زیاد است.
فراتر از همه اینها , بیمارانی که تنها زندگی میکنند نیازمند رسیدگی های بیشتر ,حمایت های گسترده ترو اطلاع رسانی دقیقتر هستند.