AvAstiN
24th August 2009, 08:15 AM
http://i42.tinypic.com/35hfp06.jpg
تازهترين بررسيها نشان ميدهد که چاقي عامل 10 درصد از همه هزينههايي است که در سيستم بهداشتي و درمان ايالاتمتحده صرف ميشود...
به گفته محققان، افراد چاق همه ساله در حدود 40 درصد يا حتي بيشتر، يعني چيزي در حدود 1429 دلار، براي بازگشت به وزن طبيعي هزينه ميپردازند.
به گفته دکتر توماس فريدن، سرپرست مرکز کنترل و پيشگيري از بيماريهاي آمريکا، برداشتن گامهاي موثر براي کنترل و کاهش تحميل هزينههاي هنگفت و سنگين چاقي در آمريکا بسيار حياتي و ضروري است.
وي در کنفرانس خبري و در نشستي که در مرکز کنترل و پيشگيري آمريکا انجام شده بود، اعلام کرد که چاقي تنها با کوشش و تلاش يک نفره خود افراد به صورت موفقيتآميز قابل کنترل و درمان نيست و بايد به آن با ديد گستردهتري نگريسته شده و به عنوان يک مشکل اجتماعي درمان شود.
اين مرکز 24 توصيه جديد را طرحريزي کرده که چگونه کشورها ميتوانند با تشويق عادات غذايي سالم و انجام ورزش چاقي را در محلههاي فقيرنشين و مدرسهها تحت کنترل درآورند.
سناتور تامهارکين، عضو مجلس سنا و عضو کميته سلامت و آموزش و رييس کميته تغذيه و کشاورزي آمريکا معتقد است که پيشگيري از چاقي و کوششهاي عملي پيرامون آن بايد جزيي از برنامههايي باشد که براي بازسازي و بهسازي سيستم بهداشتي در آمريکا لازم است.
پژوهشگران آمريکايي ميگويند که اگر موفق به کنترل چاقي نشوند، هزينههاي مراقبت بهداشتي بيماريهاي مزمن مرتبط با چاقي، همانند يک فنر مارپيچ همه جامعه را درگير کرده و مشکلات عديدهاي را به همراه خواهد داشت.
26 درصد از آمريکاييها چاقاند
بيش از 26 درصد از آمريکاييها چاق هستند که اين به معني آن است که آنها شاخص توده بدني 30 يا بالاتر دارند. BMI يا همان شاخص توده بدن به صورت تقسيم وزن به کيلوگرم بر قد به مترمربع به دست ميآيد. يک فرد با متوسط قد 165 سانتيمتر در صورتي که 82 کيلوگرم وزن داشته باشد، چاق محسوب ميشود. محققان آژانس تحقيقاتي مراقبت سلامت با بررسي هزينههاي درماني از سال 1998 تا سال 2006 دريافتند که ميزان چاقي در سالهاي 1998 تا سال 2006، در حدود 37 درصد افزايش پيدا کرده است و اين بيانگر اين موضوع است که هزينههاي درماني بيماريهاي مرتبط با چاقي مثل ديابت، بيماريهاي قلبي و آرتروز، 89 درصد افزايش پيدا کرده است.
هماکنون چاقي عامل 1/9 درصد از همه هزينههايي است که براي درمان در ايالاتمتحده پرداخته ميشود. در حالي که اين مقدار در سال 1998، 5/6 درصد بوده است.
به نوشته نشريه بهداشتي Affair، همه هزينههاي چاقي از 74 ميليارد دلار تا بيش از 147 ميليارد دلار، افزايش داشته است، يعني در طي اين مدت ميتوان گفت که اين هزينهها دو برابر شده است.
يک فرد چاق در مقايسه با بيمار ديگرکه داراي وزن طبيعي است، ساليانه بيش از 600 دلار بيشتر براي تهيه داروهاي خود هزينه ميکند.
بر اساس اظهارات مرکز کنترل و پيشگيري از بيماريهايآمريکا، فقدان دسترسي به غذاهاي سالم در مناطق فقيرنشين و شيوه زندگي نشسته در اپيدميچاقي آمريکاييها نقش مهميدارد.
مصرف نوشابههاي گازدار و نوشابههاي حاوي مواد قندي نقش بسيار مهميدر اپيدميچاقي در اين کشور دارد. يک آمريکايي نسبت به دو تا سه دهه قبل از طريق مصرف اين نوشابهها روزانه بيش از 150 کالري دريافت ميکند.
به گفته محققان آمريکايي، شايد اضافه کردن هزينه اين نوشابهها نقش مهميدر کاهش يا جلوگيري در مصرف آنها داشته باشد اما اين موضوع از سوي وزير بهداشت و رييسجمهور اين کشور هنوز تحت بررسي است.
اپيدمييک ميليارد نفري چاقي در جهان يک بحران واقعي است
بيش از يک ميليارد نفر در جهان با معضل اضافه وزن دست به گريبان هستند.
سازمان جهاني بهداشت نيز در گزارشي با بررسي علل و آمار مرتبط با بحران رو به رشد درباره چاقي و اضافه وزن اعلام کرده است که در سراسر جهان بيش از يک ميليارد فرد بالغ دچار اضافه وزن و حداقل 300 ميليون نفر از آنها چاق هستند.
در اين گزارش آمده است که چاقي و اضافه وزن، بدن را در معرض ابتلا به بيماريهاي جدي و خطرناک از جمله ديابت نوع دوم، بيماريهاي قلب و عروق، فشار خون بالا و سکته مغزي و همچنين انواع خاصي از سرطانها قرار ميدهد.
به گفته کارشناسان، عوامل اصلي بروز چاقي و اضافه وزن، مصرف زياد غذاهاي پر انرژي و حاوي مقادير زيادي چربي اشباع شده و قند بالا و در عين حال کاهش فعاليت و تحرک بدني است.
چاقي در جهان به حد نسبتهاي اپيدمي رسيده است و نقش مهميدر ايجاد بار جهاني بيماريهاي مزمن و ناتوانيهاي جسمي و رواني ايفا ميکند. اغلب چاقي در کشورهاي در حال توسعه با فقر تغذيهاي همراه ميشود که به مشکل پيچيدهاي تبديل شده و با ابعاد اجتماعي و روانشناسي جدي همراه ميشود و در واقع روي تمام گروههاي سني و اجتماعي اقتصادي تاثير ميگذارد.
نرخ ابتلا به چاقي از سال 1980 به بعد در برخي از مناطق آمريکاي شمالي، انگليس، اروپاي شرقي، خاورميانه، جزاير اقيانوسيه، استراليا و چين تا سه برابر و يا حتي بيشتر افزايش يافته است.
گفتني است، اپيدمي چاقي به جوامع صنعتي محدود نميشود بلکه اين رشد اغلب در کشورهاي در حال توسعه سريعتر از کشورهاي پيشرفته است. پيامدهاي چاقي براي سلامت بشر از افزايش خطر مرگ زودهنگام گرفته تا بروز مشکلات مزمن و جدي ميتواند باشد که به طور کلي کيفيت زندگي را کاهش ميدهد. يکي از نگرانيهاي ويژه در اين خصوص افزايش نرخ چاقي در دوران کودکي است.
بنابراين تغييرات اجتماعي و تغييرات تغذيهاي در سراسر جهان اپيدميچاقي را به پيش ميراند. رشد اقتصادي، مدرنيزهسازي، شهرنشيني و جهانيسازي بازارهاي غذايي برخي از اجبارهايي هستند که تصور ميشود در اين اپيدمي نقش داشته باشند. همزمان با افزايش درآمدها و گسترش شهرنشيني، رژيمهاي غذايي حاوي کربوهيدراتهاي پيچيده همراه با درصد بالايي از مقادير چربيهاي اشباع شده نيز افزايش پيدا ميکند.
منبع: AP
ترجمه : دکتر بهاره مرتضی زاده
منبع: هفته نامه سلامت
تازهترين بررسيها نشان ميدهد که چاقي عامل 10 درصد از همه هزينههايي است که در سيستم بهداشتي و درمان ايالاتمتحده صرف ميشود...
به گفته محققان، افراد چاق همه ساله در حدود 40 درصد يا حتي بيشتر، يعني چيزي در حدود 1429 دلار، براي بازگشت به وزن طبيعي هزينه ميپردازند.
به گفته دکتر توماس فريدن، سرپرست مرکز کنترل و پيشگيري از بيماريهاي آمريکا، برداشتن گامهاي موثر براي کنترل و کاهش تحميل هزينههاي هنگفت و سنگين چاقي در آمريکا بسيار حياتي و ضروري است.
وي در کنفرانس خبري و در نشستي که در مرکز کنترل و پيشگيري آمريکا انجام شده بود، اعلام کرد که چاقي تنها با کوشش و تلاش يک نفره خود افراد به صورت موفقيتآميز قابل کنترل و درمان نيست و بايد به آن با ديد گستردهتري نگريسته شده و به عنوان يک مشکل اجتماعي درمان شود.
اين مرکز 24 توصيه جديد را طرحريزي کرده که چگونه کشورها ميتوانند با تشويق عادات غذايي سالم و انجام ورزش چاقي را در محلههاي فقيرنشين و مدرسهها تحت کنترل درآورند.
سناتور تامهارکين، عضو مجلس سنا و عضو کميته سلامت و آموزش و رييس کميته تغذيه و کشاورزي آمريکا معتقد است که پيشگيري از چاقي و کوششهاي عملي پيرامون آن بايد جزيي از برنامههايي باشد که براي بازسازي و بهسازي سيستم بهداشتي در آمريکا لازم است.
پژوهشگران آمريکايي ميگويند که اگر موفق به کنترل چاقي نشوند، هزينههاي مراقبت بهداشتي بيماريهاي مزمن مرتبط با چاقي، همانند يک فنر مارپيچ همه جامعه را درگير کرده و مشکلات عديدهاي را به همراه خواهد داشت.
26 درصد از آمريکاييها چاقاند
بيش از 26 درصد از آمريکاييها چاق هستند که اين به معني آن است که آنها شاخص توده بدني 30 يا بالاتر دارند. BMI يا همان شاخص توده بدن به صورت تقسيم وزن به کيلوگرم بر قد به مترمربع به دست ميآيد. يک فرد با متوسط قد 165 سانتيمتر در صورتي که 82 کيلوگرم وزن داشته باشد، چاق محسوب ميشود. محققان آژانس تحقيقاتي مراقبت سلامت با بررسي هزينههاي درماني از سال 1998 تا سال 2006 دريافتند که ميزان چاقي در سالهاي 1998 تا سال 2006، در حدود 37 درصد افزايش پيدا کرده است و اين بيانگر اين موضوع است که هزينههاي درماني بيماريهاي مرتبط با چاقي مثل ديابت، بيماريهاي قلبي و آرتروز، 89 درصد افزايش پيدا کرده است.
هماکنون چاقي عامل 1/9 درصد از همه هزينههايي است که براي درمان در ايالاتمتحده پرداخته ميشود. در حالي که اين مقدار در سال 1998، 5/6 درصد بوده است.
به نوشته نشريه بهداشتي Affair، همه هزينههاي چاقي از 74 ميليارد دلار تا بيش از 147 ميليارد دلار، افزايش داشته است، يعني در طي اين مدت ميتوان گفت که اين هزينهها دو برابر شده است.
يک فرد چاق در مقايسه با بيمار ديگرکه داراي وزن طبيعي است، ساليانه بيش از 600 دلار بيشتر براي تهيه داروهاي خود هزينه ميکند.
بر اساس اظهارات مرکز کنترل و پيشگيري از بيماريهايآمريکا، فقدان دسترسي به غذاهاي سالم در مناطق فقيرنشين و شيوه زندگي نشسته در اپيدميچاقي آمريکاييها نقش مهميدارد.
مصرف نوشابههاي گازدار و نوشابههاي حاوي مواد قندي نقش بسيار مهميدر اپيدميچاقي در اين کشور دارد. يک آمريکايي نسبت به دو تا سه دهه قبل از طريق مصرف اين نوشابهها روزانه بيش از 150 کالري دريافت ميکند.
به گفته محققان آمريکايي، شايد اضافه کردن هزينه اين نوشابهها نقش مهميدر کاهش يا جلوگيري در مصرف آنها داشته باشد اما اين موضوع از سوي وزير بهداشت و رييسجمهور اين کشور هنوز تحت بررسي است.
اپيدمييک ميليارد نفري چاقي در جهان يک بحران واقعي است
بيش از يک ميليارد نفر در جهان با معضل اضافه وزن دست به گريبان هستند.
سازمان جهاني بهداشت نيز در گزارشي با بررسي علل و آمار مرتبط با بحران رو به رشد درباره چاقي و اضافه وزن اعلام کرده است که در سراسر جهان بيش از يک ميليارد فرد بالغ دچار اضافه وزن و حداقل 300 ميليون نفر از آنها چاق هستند.
در اين گزارش آمده است که چاقي و اضافه وزن، بدن را در معرض ابتلا به بيماريهاي جدي و خطرناک از جمله ديابت نوع دوم، بيماريهاي قلب و عروق، فشار خون بالا و سکته مغزي و همچنين انواع خاصي از سرطانها قرار ميدهد.
به گفته کارشناسان، عوامل اصلي بروز چاقي و اضافه وزن، مصرف زياد غذاهاي پر انرژي و حاوي مقادير زيادي چربي اشباع شده و قند بالا و در عين حال کاهش فعاليت و تحرک بدني است.
چاقي در جهان به حد نسبتهاي اپيدمي رسيده است و نقش مهميدر ايجاد بار جهاني بيماريهاي مزمن و ناتوانيهاي جسمي و رواني ايفا ميکند. اغلب چاقي در کشورهاي در حال توسعه با فقر تغذيهاي همراه ميشود که به مشکل پيچيدهاي تبديل شده و با ابعاد اجتماعي و روانشناسي جدي همراه ميشود و در واقع روي تمام گروههاي سني و اجتماعي اقتصادي تاثير ميگذارد.
نرخ ابتلا به چاقي از سال 1980 به بعد در برخي از مناطق آمريکاي شمالي، انگليس، اروپاي شرقي، خاورميانه، جزاير اقيانوسيه، استراليا و چين تا سه برابر و يا حتي بيشتر افزايش يافته است.
گفتني است، اپيدمي چاقي به جوامع صنعتي محدود نميشود بلکه اين رشد اغلب در کشورهاي در حال توسعه سريعتر از کشورهاي پيشرفته است. پيامدهاي چاقي براي سلامت بشر از افزايش خطر مرگ زودهنگام گرفته تا بروز مشکلات مزمن و جدي ميتواند باشد که به طور کلي کيفيت زندگي را کاهش ميدهد. يکي از نگرانيهاي ويژه در اين خصوص افزايش نرخ چاقي در دوران کودکي است.
بنابراين تغييرات اجتماعي و تغييرات تغذيهاي در سراسر جهان اپيدميچاقي را به پيش ميراند. رشد اقتصادي، مدرنيزهسازي، شهرنشيني و جهانيسازي بازارهاي غذايي برخي از اجبارهايي هستند که تصور ميشود در اين اپيدمي نقش داشته باشند. همزمان با افزايش درآمدها و گسترش شهرنشيني، رژيمهاي غذايي حاوي کربوهيدراتهاي پيچيده همراه با درصد بالايي از مقادير چربيهاي اشباع شده نيز افزايش پيدا ميکند.
منبع: AP
ترجمه : دکتر بهاره مرتضی زاده
منبع: هفته نامه سلامت