Dr.vet
26th December 2014, 11:12 PM
ایمیدیوکارب دی پروپیوناتImidocarb dipropionate
نام تجاری:وتوکارب، کاربیزول، پیروکارب
تولید/وارد کننده:عرفان دارو، ابوریحان، نصر
گروه دارویی:ضد انگل تک یاخته خونی
اشکال دارویی:محلول استریل تزریقی12درصد
فارماکوکینتیک- دینامیک،مکانیسم اثر: ایمدیوکارب شاخه ای از کاربانلید می باشد و در متابولیسم انگل مانع از رسیدن اینوزیتول به انگل گردیده و در نهایت باعث مرگ آنها می‌گردد. همچنین سبب ایجاد حالت واکوئولی و تغییر شکل ساختار سیتوپلاسمی سلول می‌شود.ایمیدوکارب به شکل دی پروپیونات به وسیله ترکیب شدن با اسید نوکلئیک (DNA) در ارگانیسم حساس به دارو، باعث دناتوره شدن آن می شود. این آسیب از تکثیر سلولی انگل جلوگیری می نماید. ایمدیوکارب به روش زیر جلدی به خوبی جذب می‌شود. غلظت پلاسمایی بالای آن زودگذر است ودارو در سراسر بدن سریعاً پخش می‌شود.سرعت متابولیسم دارو کند است؛ بنابراین دارو در تمامی بافت های بدن مدت زیادی باقی می ماند. بخش اعظم ایمیدوکارپ بدون هیچ گونه تغییر دفع می‌شود و عمده ترین راه دفع از طریق ادرار است؛ هر چند که مقدار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می‌شود.
موارد مصرف: ایمیدوکارب دی پروپیونات بر علیه عفونت های بابزیا ناشی از فرم های بزرگ و کوچک بابزیا در گاو، گوسفند، اسب، الاغ، سگ بسیار موثر است.همچنین بر علیه عفونتهای آناپلاسموز در گاو و ارلیشیا کنیس در سگ موثر میباشد. اثر طولانی مدت کاربیزول سبب ایجاد مقاومت برعلیه عفونت بابزیا به مدت 6 هفته در حیوان می گردد که برای پیشگیری از ابتلاء به بیماری در حمل ونقل به مناطق آندمیک مفید می باشد.
مقدار و نحوه ی مصرف: این دارو به طریق زیر جلدی یا داخل عضلانی قابل تزریق است که روش عضلانی در اسب ارجحیت دارد.
- درمان بابزیوز: گاو و گوسفند:1میلیلیتر به ازای هر 100کیلوگرم وزن بدن (1.2 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) اسب:2میلیلیتر به ازای هر 100کیلوگرم وزن بدن سگ: 0.25 میلیلیتربه ازای هر 10کیلوگرموزن بدن
-درمان آناپلاسموز و عفونتهای مخلوط آناپلاسما و بابزیا: گاو:2.5میلیلیتربه ازای هر 100کیلوگرم وزن بدن
-درمان ارلیشیوز و عفونتهای مخلوط ناشی از ارلیشیا و بابزیا: سگ ها:0.5میلیلیتر به ازای هر 10کیلوگرم در دو دز متوالی به فاصله 14 روز
- پیشگیری از بابزیوز در گاو و اسب و سگ: در موارد مشاهده علائم بیماری در 2-1 روز یا یک هفته بعداز انتقال دام حساس به مناطق آلوده،برحسب شدت آلودگی محل و گونه درگیر کننده
بیماری، یک دز باعث مقاومت حیوان تا 4 هفته می شود. گاو:2.5 میلیلیتر به ازای هر 100کیلوگرموزن بدن سگ:0.5میلیلیتر به ازای هر 10کیلوگرم وزن بدن اسب:2 میلیلیتر به ازای هر 100کیلوگرم وزن بدن
موارد منع مصرف و احتیاط : - به هیچ وجه داخل ورید تزریق نشود.
- در موارد نارسائیهای كلیوی، كبدی و ریوی استفاده نشود.
- همراه با داروهای مهار کننده کولین استراز مصرف نشود
. -ممکن است عوارض جانبی با منشاء کولینرژیک مشاهده شود که گذرا بوده و خودبخود برطرف خواهد شد ولی در صورت شدید بودن آنها از داروی آتروپین سولفات جهت درمان استفاده شود.
زمان پرهیز از مصرف: شیر: در گاو 3 روزو در گوسفندان بعد از تزریق دارو تا خاتمه دوره شیرواری نباید از شیر آنها برای مصرف انسان استفاده کرد. گوشت: 28 روز
شرایط نگهداری: در جای خشک و دمای 2 تا 25 درجه سانتیگراد و دور از نور و یخ زدگی نگهداری شود.
منبع: کتاب دارونامه کاربردی دامپزشکی- سعید ناصری www.veterinarydrugs.blogfa.com
نام تجاری:وتوکارب، کاربیزول، پیروکارب
تولید/وارد کننده:عرفان دارو، ابوریحان، نصر
گروه دارویی:ضد انگل تک یاخته خونی
اشکال دارویی:محلول استریل تزریقی12درصد
فارماکوکینتیک- دینامیک،مکانیسم اثر: ایمدیوکارب شاخه ای از کاربانلید می باشد و در متابولیسم انگل مانع از رسیدن اینوزیتول به انگل گردیده و در نهایت باعث مرگ آنها می‌گردد. همچنین سبب ایجاد حالت واکوئولی و تغییر شکل ساختار سیتوپلاسمی سلول می‌شود.ایمیدوکارب به شکل دی پروپیونات به وسیله ترکیب شدن با اسید نوکلئیک (DNA) در ارگانیسم حساس به دارو، باعث دناتوره شدن آن می شود. این آسیب از تکثیر سلولی انگل جلوگیری می نماید. ایمدیوکارب به روش زیر جلدی به خوبی جذب می‌شود. غلظت پلاسمایی بالای آن زودگذر است ودارو در سراسر بدن سریعاً پخش می‌شود.سرعت متابولیسم دارو کند است؛ بنابراین دارو در تمامی بافت های بدن مدت زیادی باقی می ماند. بخش اعظم ایمیدوکارپ بدون هیچ گونه تغییر دفع می‌شود و عمده ترین راه دفع از طریق ادرار است؛ هر چند که مقدار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می‌شود.
موارد مصرف: ایمیدوکارب دی پروپیونات بر علیه عفونت های بابزیا ناشی از فرم های بزرگ و کوچک بابزیا در گاو، گوسفند، اسب، الاغ، سگ بسیار موثر است.همچنین بر علیه عفونتهای آناپلاسموز در گاو و ارلیشیا کنیس در سگ موثر میباشد. اثر طولانی مدت کاربیزول سبب ایجاد مقاومت برعلیه عفونت بابزیا به مدت 6 هفته در حیوان می گردد که برای پیشگیری از ابتلاء به بیماری در حمل ونقل به مناطق آندمیک مفید می باشد.
مقدار و نحوه ی مصرف: این دارو به طریق زیر جلدی یا داخل عضلانی قابل تزریق است که روش عضلانی در اسب ارجحیت دارد.
- درمان بابزیوز: گاو و گوسفند:1میلیلیتر به ازای هر 100کیلوگرم وزن بدن (1.2 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) اسب:2میلیلیتر به ازای هر 100کیلوگرم وزن بدن سگ: 0.25 میلیلیتربه ازای هر 10کیلوگرموزن بدن
-درمان آناپلاسموز و عفونتهای مخلوط آناپلاسما و بابزیا: گاو:2.5میلیلیتربه ازای هر 100کیلوگرم وزن بدن
-درمان ارلیشیوز و عفونتهای مخلوط ناشی از ارلیشیا و بابزیا: سگ ها:0.5میلیلیتر به ازای هر 10کیلوگرم در دو دز متوالی به فاصله 14 روز
- پیشگیری از بابزیوز در گاو و اسب و سگ: در موارد مشاهده علائم بیماری در 2-1 روز یا یک هفته بعداز انتقال دام حساس به مناطق آلوده،برحسب شدت آلودگی محل و گونه درگیر کننده
بیماری، یک دز باعث مقاومت حیوان تا 4 هفته می شود. گاو:2.5 میلیلیتر به ازای هر 100کیلوگرموزن بدن سگ:0.5میلیلیتر به ازای هر 10کیلوگرم وزن بدن اسب:2 میلیلیتر به ازای هر 100کیلوگرم وزن بدن
موارد منع مصرف و احتیاط : - به هیچ وجه داخل ورید تزریق نشود.
- در موارد نارسائیهای كلیوی، كبدی و ریوی استفاده نشود.
- همراه با داروهای مهار کننده کولین استراز مصرف نشود
. -ممکن است عوارض جانبی با منشاء کولینرژیک مشاهده شود که گذرا بوده و خودبخود برطرف خواهد شد ولی در صورت شدید بودن آنها از داروی آتروپین سولفات جهت درمان استفاده شود.
زمان پرهیز از مصرف: شیر: در گاو 3 روزو در گوسفندان بعد از تزریق دارو تا خاتمه دوره شیرواری نباید از شیر آنها برای مصرف انسان استفاده کرد. گوشت: 28 روز
شرایط نگهداری: در جای خشک و دمای 2 تا 25 درجه سانتیگراد و دور از نور و یخ زدگی نگهداری شود.
منبع: کتاب دارونامه کاربردی دامپزشکی- سعید ناصری www.veterinarydrugs.blogfa.com