Dr.vet
26th December 2014, 11:00 PM
پژوهشی جدید نشان می‌دهد که مقاومت باکتری‌ها در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها حتی قبل از کشف پنی‌سیلین (اولین آنتی‌بیوتیک کشف‌شده) آغاز شده بود. نمونه باکتری گرفته‌شده از یک سرجوخه جنگ جهانی اول که در اثر اسهال خونی مرده بود، به دانشمندان در درک این موضوع کمک کرد که چرا مقابله با مقاومت (باکتری) در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها بسیار دشوار است.
به گزارش تلگراف، یک نمونه باکتری شیگلا فلکسنری (باکتری اسهال خونی) متعلق به سال 1915 / 1293 که تقریباً 100 سال است در آرشیوهای دولتی نگه‌داری شده بود، نشان می‌دهد که 13 سال قبل از اینکه پنی‌سیلین توسط الکساندر فلمینگ کشف شود و ده‌ها سال قبل از فراگیر شدن استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، این باکتری در برابر پنی‌سیلین مقاوم شده بود.
این یافته اثبات می‌کند که باکتری می‌تواند به سرعت مکانیزم دفاعی خود را در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها تکامل بخشد و ثابت می‌کند که چرا محدود کردن استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها بسیار مهم است.
پژوهشگرانی از سازمان بهداشت عمومی انگلیس و انستیتو سنگر بنیاد ولکامتراست، توالی ژنوم باکتری شیگلا فلکسنری را تعیین کردند تا نحوه تکامل بیماری را در قرن گذشته دریابند.
آن‌ها با ارجاع متقابل سوابق پزشکی و نظامی، دریافتند که این نمونه از سرجوخه ارنست کیبل از گردان دوم هنگ ایست‌سوری گرفته شده است. در اوایل 1915 سرجوخه کیبل در حالی به بیمارستان سرپایی شماره 14 در ویمر فرانسه منتقل شد که از اسهال خونی و احتباس وریدهای شکمی شدید شکایت می‌کرد. تشخیص بیماری او اسهال خونی بود و در نهایت در 13 مارس 1915 / 22 اسفند 1293 مرد.
نمونه‌ای از باکتری‌هایی که این سرجوخه را از پا درآورد توسط باکتری‌شناسی به نام لیوتنانت ویلیام برگتون الکوک گرفته شده که آن را برای آینده ذخیره کرده بود.
جولی راسل رئیس بخش مجموعه‌های فرهنگی PHE می‌گوید: «این بسیار دردناک است که سرجوخه کیبل و خیلی دیگر از سربازان جنگ جهانی اول در اثر اسهال ناشی از شرایط اسفبار سنگرها جان سپردند. شوربختانه حتی اکنون که 100 سال از آن زمان سپری شده، این باکتری هنوز هر سال جان صدها هزار تن را در کشورهای درحال‌توسعه می‌گیرد. دلیل ترک‌تازی این باکتری چه در آن زمان و چه اکنون، شرایط نامناسب بهداشتی است. باکتری‌ها کارایی بالایی در تغییر برای بقا در شرایط سخت دارند و باکتری اسهال خونی نیز برای مقابله با درمان آنتی‌بیوتیکی تکامل یافته است».
باکتری‌ها دائماً در تلاش خود برای بقاء تغییر می‌کنند. می‌دانیم ژن‌هایی که یک باکتری را نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم می‌سازند، حتی تا چندین دهه پیش از آغاز استفاده گسترده از آنتی‌بیوتیک‌ها وجود داشته‌اند و جالب اینجاست که ژن‌های مسئول مقاومت هم نسبت به پنی‌سیلین و هم اریترومایسین (که در درمان‌های امروزی به کار می‌روند)، در نمونه سرجوخه کیهیل هم مشاهده شده‌اند.
استفاده گسترده از آنتی‌بیوتیک‌ها، تعداد خیلی بیشتری از باکتری‌ها را در برابر آن‌ها مقاوم کرده است.
این باکتری اولین مورد ثبت‌شده در مجموعه ملی کشت میکروبی است که کار خود را در سال 1920 شروع کرد تا منبع قابل‌اعتمادی از باکتری‌های دارای هویت شناخته‌شده را برای تحقیقات در اختیار دانشمندان قرار دهد. این موسسه هم‌اکنون میزبان بیش از 5000 نوع باکتری است که در دو سایت یکی در نزدیکی لندن و دیگری در پورتون داون ویلتشایر نگه‌داری می‌شوند.
به‌عنوان بخشی از آنالیز تکامل شیگلا فلکسنری، نوع NCTC1 با سه سویه دیگر باکتری شیگلا فلکسنری مقایسه شده است؛ سویه شناخته‌شده‌ای به نام 2457T که متعلق به یک بیمار ژاپنی در سال 1954 / 1333 بوده، سویه 301 از یک چینی در سال 1984 / 1363 و سویه جدیدتر در سال 2002 / 1381 که مربوط به یک همه‌گیری در چین بوده است. از بررسی این سویه‌ها دریافته شده که در این مدت این بیماری حتی مقاوم‌تر هم شده است.
دکتر کیت بیکر از مرکز سنگر ولکامتراست می‌گوید: «بررسی 4 باکتری در کنار هم نوعی تکامل را نشان داده است. ژن‌هایی که در سویه سال 1915 / 1293 این باکتری وجود نداشتند، در هر سه نوع باکتری‌های ایزوله شده شیگلای بعدی که ما آزمایش کردیم وجود داشته‌اند که حاصل این ژن‌ها علاوه بر مقاومت بیشتر در برابر آنتی‌بیوتیک، بسیار شدیدتر بودن بیماری‌های حاصل از آن بوده است.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال The Lancet منتشر شده است.
منبع : خبر آنلاین
به گزارش تلگراف، یک نمونه باکتری شیگلا فلکسنری (باکتری اسهال خونی) متعلق به سال 1915 / 1293 که تقریباً 100 سال است در آرشیوهای دولتی نگه‌داری شده بود، نشان می‌دهد که 13 سال قبل از اینکه پنی‌سیلین توسط الکساندر فلمینگ کشف شود و ده‌ها سال قبل از فراگیر شدن استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، این باکتری در برابر پنی‌سیلین مقاوم شده بود.
این یافته اثبات می‌کند که باکتری می‌تواند به سرعت مکانیزم دفاعی خود را در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها تکامل بخشد و ثابت می‌کند که چرا محدود کردن استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها بسیار مهم است.
پژوهشگرانی از سازمان بهداشت عمومی انگلیس و انستیتو سنگر بنیاد ولکامتراست، توالی ژنوم باکتری شیگلا فلکسنری را تعیین کردند تا نحوه تکامل بیماری را در قرن گذشته دریابند.
آن‌ها با ارجاع متقابل سوابق پزشکی و نظامی، دریافتند که این نمونه از سرجوخه ارنست کیبل از گردان دوم هنگ ایست‌سوری گرفته شده است. در اوایل 1915 سرجوخه کیبل در حالی به بیمارستان سرپایی شماره 14 در ویمر فرانسه منتقل شد که از اسهال خونی و احتباس وریدهای شکمی شدید شکایت می‌کرد. تشخیص بیماری او اسهال خونی بود و در نهایت در 13 مارس 1915 / 22 اسفند 1293 مرد.
نمونه‌ای از باکتری‌هایی که این سرجوخه را از پا درآورد توسط باکتری‌شناسی به نام لیوتنانت ویلیام برگتون الکوک گرفته شده که آن را برای آینده ذخیره کرده بود.
جولی راسل رئیس بخش مجموعه‌های فرهنگی PHE می‌گوید: «این بسیار دردناک است که سرجوخه کیبل و خیلی دیگر از سربازان جنگ جهانی اول در اثر اسهال ناشی از شرایط اسفبار سنگرها جان سپردند. شوربختانه حتی اکنون که 100 سال از آن زمان سپری شده، این باکتری هنوز هر سال جان صدها هزار تن را در کشورهای درحال‌توسعه می‌گیرد. دلیل ترک‌تازی این باکتری چه در آن زمان و چه اکنون، شرایط نامناسب بهداشتی است. باکتری‌ها کارایی بالایی در تغییر برای بقا در شرایط سخت دارند و باکتری اسهال خونی نیز برای مقابله با درمان آنتی‌بیوتیکی تکامل یافته است».
باکتری‌ها دائماً در تلاش خود برای بقاء تغییر می‌کنند. می‌دانیم ژن‌هایی که یک باکتری را نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم می‌سازند، حتی تا چندین دهه پیش از آغاز استفاده گسترده از آنتی‌بیوتیک‌ها وجود داشته‌اند و جالب اینجاست که ژن‌های مسئول مقاومت هم نسبت به پنی‌سیلین و هم اریترومایسین (که در درمان‌های امروزی به کار می‌روند)، در نمونه سرجوخه کیهیل هم مشاهده شده‌اند.
استفاده گسترده از آنتی‌بیوتیک‌ها، تعداد خیلی بیشتری از باکتری‌ها را در برابر آن‌ها مقاوم کرده است.
این باکتری اولین مورد ثبت‌شده در مجموعه ملی کشت میکروبی است که کار خود را در سال 1920 شروع کرد تا منبع قابل‌اعتمادی از باکتری‌های دارای هویت شناخته‌شده را برای تحقیقات در اختیار دانشمندان قرار دهد. این موسسه هم‌اکنون میزبان بیش از 5000 نوع باکتری است که در دو سایت یکی در نزدیکی لندن و دیگری در پورتون داون ویلتشایر نگه‌داری می‌شوند.
به‌عنوان بخشی از آنالیز تکامل شیگلا فلکسنری، نوع NCTC1 با سه سویه دیگر باکتری شیگلا فلکسنری مقایسه شده است؛ سویه شناخته‌شده‌ای به نام 2457T که متعلق به یک بیمار ژاپنی در سال 1954 / 1333 بوده، سویه 301 از یک چینی در سال 1984 / 1363 و سویه جدیدتر در سال 2002 / 1381 که مربوط به یک همه‌گیری در چین بوده است. از بررسی این سویه‌ها دریافته شده که در این مدت این بیماری حتی مقاوم‌تر هم شده است.
دکتر کیت بیکر از مرکز سنگر ولکامتراست می‌گوید: «بررسی 4 باکتری در کنار هم نوعی تکامل را نشان داده است. ژن‌هایی که در سویه سال 1915 / 1293 این باکتری وجود نداشتند، در هر سه نوع باکتری‌های ایزوله شده شیگلای بعدی که ما آزمایش کردیم وجود داشته‌اند که حاصل این ژن‌ها علاوه بر مقاومت بیشتر در برابر آنتی‌بیوتیک، بسیار شدیدتر بودن بیماری‌های حاصل از آن بوده است.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال The Lancet منتشر شده است.
منبع : خبر آنلاین