جان عشاق

[Capitan Totti]

آلبوم جان عشاق ابرشاهکاری از شاهکارهای پرویز مشکاتیان و محمدرضا شجریان است.شرمنده اگر توضیحش طولانیه ولی خوندش خالی از لطف نیست .

خواننده:محمدرضا شجریان پيانو: استاد جواد معروفي
http://aftab.ir/articles/art_culture/music/images/a239b2c115fd3ea0188d94cc672cc90e.jpg
در آغاز قطعه‌ای توسط ارکستر سمفونیک به اجرا درمی‌آید موسیقی متن این احساس را تداعی میکند که انگار در زمان گذشته سیر میکنیم و به شنونده حال و هوای دوران قاجار یا حتی قبل از آن مثلا زمان و حال و هوای فیلم پهلوانان نمیمیرند را القا میکند.در ادامه تا حدود دقیقه ۲:۳۰ انگار پروانه ای سرگردان و حیران دور شمعی میچرخد و با صدای پایانی ویولون گویی پروانه و شمع هر دو خاموش میشوند. آن‌گاه پیانوی استاد معروفی پیش‌درآمد اصفهان را می‌نوازد،گویی پیانو میخواهد داستان غمناکی را برای ما روایت کند که (و اینگونه آغاز شد. . .) و آواز همراه پیانو پس از این مقدمه، آغاز می‌شود. در این قسمت انتخاب غزل «همای اوج سعادت به دام ما افتد ... » بسیار مناسب می‌گراید و به حال و هوای موسیقی و آواز لطف خاصی می‌بخشد.
آواز:
همای اوج سعادت به دام ما افتد
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد
درآمد اصفهان
حباب وار براندازم از نشاط کلاه
اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد
جامه دران
شبی که ماه مراد از افق طلوع کند
بود که پرتو نوری به بام ما افتد
بوسلیک
ملوک را چو ره خاکبوس این در نیست
کی التفات مجال سلام ما افتد
بیات راجع
چو جان فدای لبش شد خیال می بستم
که قطره یی ز زلالش به کام ما افتد
عشاق
خیال زلف تو گفتا که جان وسیله مساز
که ز این شکار فراوان به دام ما افتد
عشاق و قرچه و فرود به عشاق
به نا امیدی از این در مرو بزن فالی
بود که قرعه دولت به نام ما افتد
جامه دران و فرود
ز خاک کوی تو هر گه که دم زند حافظ
نسیم گلشن جان در مشام ما افتد
بوسلیک و فرود
غزل : حافظ

نگارینا دل و جانم ته داری
همه پیدا و پنهانم ته داری
نمی دونم که این درد از که دیرم
همین دونم که درمانم ته داری
سوز و گداز

دوبیتی: بابا طاهر
اندکی بعد ارکستر سمفونیک با سازهای متنوع و هماهنگی خاص خود، شنونده را برای تصنیف بسیار زیبای «جان عشاق» آماده می سازد. در این جا استاد محمدرضا شجریان با شروع زیبای «دوش می آمد و رخساره برفروخته بود ... » (خوب دقت کنید،وقتی استاد میگه دوشبا صداش دقیقا شب رو تداعی میکنه .
این تصنیف بسیار لطیف و چنان زیبا اجرا شده است که از نظر احساسی و تلفیق کلام و موسیقی و نحوه‌ی آهنگ‌سازی در رده‌ی کارهای ماندگار قرار می‌گیرد.
بیتی از این تصنیف «گرچه می گفت که زارت بکشم . . . » جلوه‌ی زیبا و خاصی به تصنیف بخشیده است.
تصنیف:
دوش مي آمد و رخساره بر افروخته بود تا کجا باز دل غمزده اي سوخته بود
رسم عاشق کشي و شيوه شهرآشوبي جامه اي بود که بر قامت او دوخته بود
جان عشاق سپند رخ خود مي دانست و آتش چهره بدين کار برافروخته بود
گرچه مي گفت که زارت بکشم مي ديدم که نهانش نظري با من دلسوخته بود
کفر زلفش ره دين مي زد و آن سنگين دل در پيش مشعلي از چهره بر افروخته بود

زنده یاد پرویز مشکاتیان در مورد پیانوی استاد جواد معروفی در جایی اینچنین گفته بودند:
برای جواب آواز بسیار قوی و زیبای جان عشاق آن هم با صدای شجریان کسی را بهتر از
استاد جواد معروفی سراغ نداشتیم.و این در حالی بود که ایشان در بستر بیماری بودند.
با کلی اصرار و خواهش و تمنا استاد جواد معروفی را راضی کردم که بیایند و جواب آواز شجریان را
با پیانوی دلنشین خود اجرا کنند.
در جایی نیز شجریان گفته بود: آواز خواندن با پیانوی استاد جواد معروفی یکی از افتخارات من است

دانلود آواز و تصنیف جان عشاق (http://www.4shared.com/file/84878406/3fdc6a8/JAN_OSHAGH1.html)